بررسی پلی‌استیشن پورتال؛ کنسول دستی یا دستگاهی برای ریموت پلی؟
حدود ۱۰ سال از عرضه آخرین کنسول دستی سونی یعنی پلی‌استیشن ویتا (Playstation Vita) می‌گذرد و این شرکت برای مدت زیادی است که در دنیای کنسول‌های دستی حضور ندارد. با رشد این قسمت از گیمینگ و عرضه دستگاه‌هایی مثل استیم دک (Steam Deck) همه کاربران سونی انتظار داشتند که این غول دنیای گیمینگ به دوران اوج خود در کنسول‌های دستی برگردد.
برای مدت زیادی شایعات مختلفی از عرضه کنسول دستی جدید سونی منتشر شد. هر کس یک ایده از کنسول دستی بعدی سونی داشت تا این که این شرکت دستگاه پلی‌استیشن پرتال (Playstation Portal) را معرفی کرد. پلی‌استیشن پرتال را نمی‌توان یک کنسول دستی مجزا دانست به دلیل اینکه این دستگاه همچنان نیاز به اتصال به یک کنسول پلی‌استیشن ۵ دارد و می‌توان آن را یک وسیله جانبی برای پلی‌استیشن ۵ در نظر گرفت. با این حال نکته مثبت اینجاست که پرتال می‌تواند این کار را از طریق شبکه داخلی یا از طریق اینترنت هم انجام دهد که یک نکته بسیار مثبت به حساب می‌آید. به این شکل که کاربران می‌توانند از راه دور نیز به پلی‌استیشن ۵ خود در خانه متصل شده و بازی‌های مختلف را تجربه کنند.
کنسول پلی‌استیشن پرتال یک دستگاه جالب است. این دستگاه به طور رسمی توسط سونی برای استریم بازی‌های مختلف و ریموت پلی (Remote Play) با کنسول پلی‌استیشن ۵ ساخته شده است. پرتال چیزی نیست که طرفداران کنسول‌های دستی منتظر آن بودند. مخصوصاً اینکه تجربه گیمینگ با آن به شدت به وضعیت اینترنت خانه شما بستگی دارد. با این حال این دستگاه ساده چیزی بیش از یک کنترلر با یک صفحه نمایش است و دارای قابلیت‌های خاصی است که ارزش خرید این دستگاه را کمی بالا می‌برد.
بررسی پلی‌استیشن پرتال از این نظر دشوار است که به شدت به کیفیت اینترنت و شرایط شما بستگی دارد.
تجربه وابسته به پلی‌استیشن ۵
پلی‌استیشن پرتال بدون کنسول پلی‌استیشن ۵ هیچ کاربردی ندارد. در نتیجه شما به طور الزامی باید این کنسول خانگی را داشته باشید تا بتوانید از پرتال استفاده کنید. برای داشتن بهترین تجربه از این دستگاه بهتر است شما کنسول پلی‌استیشن ۵ را به صورت فیزیکی و با سیم LAN به مودم خود متصل کنید. برای انتقال اطلاعات میان پرتال و کنسول پلی‌استیشن ۵ دو مرحله وجود دارد. مرحله اول بین مودم و پلی‌استیشن ۵ است و مرحله دوم بین مودم وای فای و دستگاه پرتال. زمانی که شما پلی‌استیشن ۵ از طریق سیم به مودم متصل می‌کنید، فشار یک مرحله را کمتر کرده و ثبات انتقال داده را بیشتر خواهید کرد.
در مورد پرتال هم باید تلاش کنید تا در نزدیک‌ترین حالت به سمت مودم خود باشید. با این کار بهترین سیگنال را دریافت کرده و داده‌ها بهتر انتقال پیدا می‌کنند. حال اگر شما این دو کار را انجام ندهید تجربه خیلی خوبی با پرتال نخواهید داشت. به این معنا که به طور دائم با کمبود دیتا و عدم پاسخ‌دهی روبرو خواهید شد و اصلاً بازی برای شما روان نخواهد بود.
نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که شما مانعی برای استفاده از پرتال در فاصله‌های مختلف حتی بیرون از خانه هم ندارید. با این حال تجربه شما با توجه به کیفیت اینترنت و شرایطی که در آن قرار دارید مختلف خواهد بود. اگر شما بخواهید از یک وای‌فای برای پرتال استفاده کنید، بهتر است این نکات را رعایت کنید تا تجربه با ثبات و خوبی داشته باشید.
از لحاظ ظاهری کنسول پلی‌استیشن پرتال یک دسته دوئل سنس است که به دو نیم تقسیم شده است.
اگر شما به نقد و بررسی‌های این دستگاه در اینترنت توجه کنید، متوجه یک موضوع جالب خواهید شد. تجربه این دستگاه به طور کامل به کیفیت اینترنت و وای فای بستگی دارد. به این شکل که اگر اینترنت فرد خوب باشد، نقد مثبتی خواهد داشت و اگر اینترنت آن بد باشد، اصلاً تجربه جالبی را نخواهد داشت. این عدم ثبات عملکرد با توجه به قیمتی که این دستگاه دارد، کمی تردید در خرید آن ایجاد می‌کند ولی برای آن هم یک راهکار وجود دارد.
برای اینکه شما ببینید شرایط اینترنت شما برای پرتال مناسب است یا نه، توصیه می‌کنم قبل از خرید برنامه Playstation Remote Play را روی موبایل یا لپتاپ خود نصب کنید. سپس تلاش کنید تا از آن استفاده کرده و یک بازی را با استفاده از این برنامه تجربه کنید. اگر این تجربه مناسب و خوب بود، شما شرایط خرید پرتال را دارید، اگر هم خوب نبود بهتر است زیاد به خرید این دستگاه فکر کنید.
در جعبه پلی‌استیشن پرتال چه چیزی قرار دارد؟
درون جعبه پلی‌استیشن پرتال چیز خاصی قرار ندارد. شما در این جعبه تنها خود دستگاه را در کنار یک کابل USB C می‌بینید. راهنمای آن نیز چندان چیز خاصی ندارد و حتی راهکارهای بهتر شدن تجربه پرتال را نیز به شما ارائه نمی‌دهد. این کم بودن محتوا داخل جعبه باعث شده که شما ارزش هزینه‌ای که برای این کنسول کرده‌اید را متوجه نشوید.
پلی‌استیشن پرتال برای شارژ شدن از همین کابل USB C استفاده می‌کند. شما می‌توانید برای شارژ کردن آن از هر آداپتوری استفاده کرده و حتی با استفاده از خود کنسول پلی‌استیشن ۵ نیز این کار را انجام دهید. به طور کلی تئوری سونی این است که این دستگاه به راحتی با کنسول کار خواهد کرد و نیاز به هماهنگی زیادی ندارد ولی متأسفانه اینگونه نیست. برای داشتن یک تجربه خوب شما باید کارهای بسیاری در آن انجام دهید که کمی روند استفاده از پرتال را با چیزی که سونی تعریف می‌کند متفاوت می‌کند.
در جعبه دسته پرتال محتوای خاصی به جز خود دستگاه و یک سیم USB C وجود ندارد!
سخت افزار پرتال کیفیت بالایی دارد
دستگاه پلی‌استیشن پرتال از لحاظ سخت افزاری کیفیت بسیار بالایی دارد. در کل این دستگاه یک کنترلر دوال‌سنس (DualSense) است که از وسط به دو نیم تقسیم شده و یک صفحه نمایش ۸ اینچی با کیفیت ۱۰۸۰p و تکنولوژی LCD در این میان قرار گرفته است. همین دو مورد باعث شده تا از دستگاه‌های دیگر که برای بازی از راه دور استفاده می‌شوند، متفاوت باشد.
اینکه می‌گوییم دسته دوئل سنس به دو نیم تقسیم شده یک ارائه کامل از این دستگاه است. به این شکل که شما تمامی تکنولوژی‌های این کنترلر را در پرتال هم خواهید داشت. در نتیجه شما ادپتیو تریگرز (Adaptive Triggers) و هپتیک فیدبک (Haptic Feedback) را به طور کامل در پرتال تجربه خواهید کرد. صفحه‌نمایش دستگاه نیز کیفیت بسیار بالایی داشته و دقت بالایی در رنگ‌ها دارد.
در پشت دستگاه یک درگاه USB C قرار دارد که فقط برای شارژ کردن دستگاه طراحی شده و هیچ چیز دیگری به آن متصل نمی‌شود. در کنار آن نیز یک جک ۳.۵ میلی‌متری صدا وجود دارد که هدست‌های مختلف به آن متصل می‌شود. در بالای آن نیز یک دکمه برای روشن خاموش کردن دستگاه و یک دکمه دیگر برای کنترل صدا وجود دارد. خروجی‌های اسپیکر نیز در بالای دستگاه وجود دارند تا تجربه خوبی از صدا را به کاربر منتقل کنند. بقیه قسمت‌ها نیز مشابه کنترلر عادی دوال‌سنس است.
برای شارژ کردن دستگاه شما نیاز به ۲.۵ ساعت دارید و این مقدار شارژ به شما ۵ ساعت کار خواهد داد. این مقدار شارژ دهی به طور کامل به میزان ویبره‌ای که یک بازی نیاز دارد و روشنایی صفحه نمایش بستگی دارد. حتی بلندی صدا نیز در میزان شارژدهی تأثیر گذاشته و امکان دارد که کمی آن را کاهش دهد. در کل می‌توان گفت که عمر باتری پرتال از ۴ تا ۵ ساعت بسته به کاربری شما است.
سونی اطلاعاتی از سخت افزار داخلی دستگاه منتشر نکرد ولی طبق چیزی که منابع دیگر گفتند، داخل پرتال یک پردازنده اسنپدراگون ۶۸۰ وجود دارد. این پردازنده از تکنولوژی ۶ نانومتری بهره برده و قدرت نسبتاً خوبی برای کاری که انجام می‌دهد. دارد. حتی می‌توان گفت با توجه به کاربری که این دستگاه دارد، این پردازنده بیش از حد هم قدرت ندارد. به دلیل اینکه سونی این دستگاه را تنها به استریم کردن از کنسول محدود کرده و نه شبکه ابری، در نتیجه کار زیادی به جز انکود کردن انجام نمی‌دهد.
مشکل اصلی پرتال نیست، ریموت پلی است!
دستگاه پرتال به نوبه خود دستگاه خوبی است. مشکل اصلی ریموت پلی است. ریموت پلی هرگز نتوانست به چیزی که باید تبدیل شود و حتی با وجود اینکه الان یک دستگاه مخصوص برای این کار وجود دارد می‌توان به آن گفت تجربه خوبی است ولی عالی نیست. حضور این قابلیت به صورت رایگان در کنسول پلی‌استیشن ۵ یک نکته بسیار مثبت است اما یک تجربه راحت و روان نیست.
میان تجربه بازی به طور مستقیم روی کنسول و با استفاده از پرتال حدود ۴ تا ۵ فریم تفاوت وجود دارد. این در صورتی است که شما تمامی نکاتی که گفته شد را رعایت کنید. از لحاظ تأخیر زمانی نیز حدود ۶۰ تا ۸۰ میلی ثانیه است که با توجه به اینکه این دستگاه دارد یک بازی را استریم می‌کند، عدد بسیار خوبی است. نکته اینجاست که اگر شما بخواهید این موضوع را بهتر کنید، امکان‌پذیر نیست. به دلیل اینکه به نظر می‌رسد یک محدودیت از طرف کنسول پلی‌استیشن ۵ وجود دارد و در نتیجه نمی‌توان به هیچ شکل آن را برطرف کرد.
حال نکته جالب اینجاست که اگر شما این تست را با استفاده از دستگاه Wii U انجام دهید، تفاوت را مشاهده خواهید کرد. دستگاه Wii U با استفاده از یک گیم پد مخصوص، چیزی مانند پرتال، عرضه شد. نکته اینجا بود که نینتندو از تکنولوژی بسیار خاصی در دستگاه خود استفاده کرد که به معنای واقعی برای اتصال و بازی کردن ساخته شده بود. دسته Wii U از ابتدا در جعبه کنسول وجود داشت و در نتیجه یک دستگاه جانبی نبود. به همین دلیل یک اتصال بسیار با ثبات داشت و تجربه کامل یک تلویزیون همراه را با کمترین میزان تأخیر و تفاوت فریم به کاربر ارائه می‌کرد. چیزی که در پلی‌استیشن پرتال وجود ندارد.
تجربه افراد مختلف از میزان تأخیر در دستگاه پرتال مختلف است. برای مثال اگر شما یک تلویزیون عادی داشته باشید که هیچ قابلیت گیمینگ خاصی نداشته باشد، پورتال نیز یک تجربه مشابه را به شما ارائه خواهد داد. یک نکته لازم به ذکر اینجاست که در بازی‌های مختلف حتماً از حالت Performance استفاده کنید. این حالت میزان تأخیر را تا حد زیادی کاهش می‌دهد و همینطور اینکه به شما اجازه می‌دهد تا تجربه روان‌تری را از پرتال داشته باشید.
کیفیت تصویر پرتال چندان جالب نیست
از لحاظ کیفیت تصویر، پرتال به خودی خود سخت افزار خوبی دارد. با این حال تجربه آن مشابه با چیزی است که در برنامه ریموت پلی (Remote Play) وجود دارد. این میزان کیفیت تصویر با توجه به شرایط اینترنتی هم تغییر خاصی نخواهد کرد و در نتیجه همواره یک تجربه ثابت را به کاربر ارائه خواهد داد.
به طور کلی تکنولوژی استریم راحت نیست و در نتیجه فشار زیادی هم به کنسول و هم به دستگاه پرتال وارد می‌شود. نکته اینجاست که زمانی که برای اولین بار شما پرتال را در دست گرفته و بازی می‌کنید با عدم دقت در رنگ‌ها روبرو خواهید شد. نکته اینجاست که بحث رنگ در استریم کلاً چندان دقیق نیست ولی با این حال با توجه به اینکه این دستگاه توسط خود سونی طراحی شده انتظارات از آن بالاتر بود.
تجربه بازی روی آن بسیار زیبا و جذاب است
تجربه یک بازی کامل روی یک کنسول دستی همواره لذت‌بخش است. این موضوع به طور کامل در مورد پرتال هم صدق می‌کند. به این شکل که در این دستگاه شما یک بازی کامل را در قالب یک صفحه نمایش ۸ اینچی تجربه خواهید کرد. چیزی که تجربه بازی را در این دستگاه بسیار جذاب می‌کند، میزان جزئیات آن است. پرتال به طور کامل چیزی که در تلویزیون نمایش داده می‌شود را به کاربر ارائه می‌دهد و ذره‌ای از جزئیات را از دست نمی‌دهد.
البته تجربه گیم‌پلی هم به شدت وابسته به بازی است. برای مثال اگر شما بازی‌های آهسته مثل الن ویک ۲ (Alan Wake 2) را تجربه کنید، بازی بسیار دقیق بوده و مشابه چیزی است که در تلویزیون وجود دارد. این موضوع در مورد بازی‌های سریع مثل هورایزن فوربیدن وست (Horizon Forbidden West) صدق نمی‌کند. به طور کلی بازی‌های سریع دشمن تکنولوژی استریم هستند و در نتیجه این موضوع در پرتال هم به طور کامل وجود دارد. در بازی‌های سریع شما با مشکلات مختلفی از جمله عدم نمایش فریم و تأخیر در حرکات روبرو خواهید بود.
پلی‌استیشن پرتال پتانسیل بسیار زیادی برای تبدیل شدن به یک دستگاه شبیه‌ساز کنسول‌های قدیمی دارد.
جمع‌بندی
در کل پلی‌استیشن پرتال یک سخت افزار بسیار دوست داشتنی است. پرتال یک دستگاه ریموت پلی بسیار خوب است که اگر مشکلات این سیستم استریم وجود نداشت، عملکرد بهتری از خود نشان می‌داد. چیزی که این دستگاه کوچک را جذاب می‌کند ویژگی‌های کنسول دوال‌سنس (DualSense) است. به این معنا که این تکنولوژی‌های موجود در این دسته هستند که در پرتال هم وجود داشته و آن را نسبت به ریموت پلی عادی برتر می‌کند.
صفحه نمایش دستگاه با کیفیت است و شاید از تکنولوژی اولد (OLED) بهره نبرد ولی جزو بهترین LCDها بوده و کیفیت بسیار بالایی دارد. مشکلی که این صفحه نمایش و ارتباط با کنسول دارد این است که میزان تأخیر نسبتاً زیاد بوده و حتی امکان دارد یک فریم نمایش داده نشود که در بازی‌های سریع این موضوع بیشتر مشاهده می‌شود. البته اگر اینترنت شما مشکل خاصی نداشته باشد و ارتباط خوبی با سیستم داشته باشد، شما کمتر با این مشکلات روبرو خواهید شد.
مشکلات پلی‌استیشن پرتال به این بخش ختم نمی‌شود. از لحاظ امکاناتی هم این دستگاه کمبودهای عجیبی دارد. برای مثال اینکه پرتال به هدست‌های بلوتوثی متصل نمی‌شود. شما می‌توانید این دستگاه را به هدست مخصوص سونی متصل کنید که این موضوع نشان می‌دهد این دستگاه چیپ بلوتوث را دارد ولی نمی‌توان هدست‌های دیگر را به آن متصل کرد.
برای بهبود پورتال سونی باید کمی کار انجام دهد. اول اینکه این دستگاه باید از گیمینگ ابری پشتیبانی کند تا ارزش آن بالاتر برود. همینطور اینکه اگر این دستگاه به یک دسته دوال‌سنس هم متصل می‌شد بهتر بود. به این شکل که شما از پورتال به عنوان یک صفحه نمایش استفاده می‌کردید و دسته خود را به آن متصل می‌کردید.
در کنار این موارد ابزار بهبود کیفیت اینترنت و اتصال نیز برای این دستگاه الزامی است. اگر سونی در به روزرسانی‌های بعدی مواردی را به این دستگاه اضافه کند که با راهنمایی‌های مخصوص کیفیت اتصال را بهتر کند، قطعاً تجربه کاربران نیز بهبود زیادی خواهد داشت. در انتها نیز جالب می‌شد اگر در این دستگاه قابلیت شبیه‌سازی بازی‌های قدیمی (Emulate) وجود داشت. به این شکل که در پرتال امکان تجربه بازی‌های بسیار قدیمی وجود داشت و این دستگاه به یک کنسول همراه کوچک تبدیل می‌شد.
در انتها باید گفت که به تنهایی پلی‌استیشن پرتال یک دستگاه بسیار با کیفیت است. مشکل اصلی با ریموت پلی است. سونی هنوز زمینه پرتال را به خوبی طراحی نکرده بود که این دستگاه را عرضه کرد. اگر این سیستم بهبود داشته باشد، پرتال می‌تواند یک کنسول نیمه همراه بسیار خوب برای تجربه بازی در شرایط خاص باشد. همینطور اینکه موفقیت این دستگاه می‌تواند سونی را به سمتی ببرد که تصمیم به ساخت یک کنسول دستی کامل مانند پلی‌استیشن ویتا بگیرد.
منبع: Eurogamer
