پیشبینی فیلمهای علمی-تخیلی برای سال ۲۰۲۲ تا چه حد دقیق بوده است؟
پیشفرض اصلی داستانهای علمی-تخیلی این است که پیشبینیهایی را در رابطه با آینده ارائه میدهند و یا داستانهایی را در رابطه با رویدادهایی بیان میکنند که ممکن است روزی اتفاق بیافتند.
در حقیقت این ژانر مبتنی بر داستانهایی است که بر اساس پیشرفتهای فنی یا رویدادهای علمی-تخیلی و یا تحولات اجتماعی و محیطی خارقالعاده شکل گرفتهاند. بنابراین، سوالی که پیش میآید این است که فیلمهای علمی-تخیلی، سال ۲۰۲۲ را چگونه پیشبینی کردهاند و داستانهای آنها با واقعیت کنونی چه تفاوتهایی دارد؟
- ۸ فضاپیمای برتر فیلمهای علمی-تخیلی از بدترین تا بهترین
- سریال «چیزهای عجیب» چگونه ژانرهای علمی-تخیلی و وحشت را ترکیب کرده؟
- ۲۰ فیلم علمی-تخیلی برتر اقتباسی از آثار فیلیپ کی دیک؛ از «ماتریکس» تا «بلیدرانر»
در حالی که متاسفانه وعدههای این فیلمها در مورد هاوربردها، ماشینهای پرنده و غواصی به درون آبهای بسیار عمیق محقق نشده میتوان به جرات گفت که برخی از این فیلمها آینده را بسیار شفافتر و معقولتر از بقیه پیشبینی کردهاند. معمولا یک فیلم علمی – تخیلی بسیاری از موضوعات برجسته را مد نظر قرار میدهد و سپس یک داستان تخیلی را در رابطه با آنها عنوان میکند. به عنوان مثال، موضوعات قالب کنونی عبارتاند از تغییرات آب و هوایی، افزایش افسار گسیختهی جمعیت، کمبود منابع و شرکتهای بزرگی که کنترل جهان را در دست میگیرند.
بسیاری از این فیلمهای علمی-تخیلی از وجود داستانهایی بهره میبرند که به مسائلی نظیر چشماندازهای سفر در زمان و تهاجمات بیگانگان پرداختهاند، مسائلی که لااقل تاکنون محقق نشدهاند. در هر دو فیلم «تایم رانر» با بازی مارک همیل و «جنگ آینده» با بازی کریس پرت، سال ۲۰۲۲ قرار بود سالی باشد که بشریت از سفر در زمان برای متوقف کردن هجوم بیگانگان و شکست دادن آنها استفاده میکند. در حالی که هنوز این اتفاق نیفتاده، اما این احتمال وجود دارد که سفر در زمان در آینده ممکن باشد و لذا نمیتوان این موضوع را انکار کرد که شاید انسانها بتوانند در آینده در زمان سفر کنند.
دو فیلم دیگر به روایت داستانهایی در رابطه با زندانیان و اینکه تا سال ۲۰۲۲ چگونه با آنها برخورد خواهد شد پرداختهاند. فیلم «گریز ناپذیر» با بازی ری لیوتا پیشبینی کرده بود که زندانیان به جزیرهای دورافتاده فرستاده میشوند، جزیرهای که توسط یک شرکت خصوصی فاسد اداره میشود. اگرچه خصوصیسازی در سیستمهای کیفری سرتاسر جهان رواج پیدا کرده، اما در حال حاضر هیچ کس زندانیانی را که به حبس ابد محکوم شدهاند به جزیرهای دور افتاده تبعید نمیکند تا برای زنده ماندن مجبور باشند با دیگر زندانیان به مبارزه بپردازند و در حقیقت زندان به صحنهای برای بقا تبدیل شود.
«مزاحم بیگانه» نیز رها کردن زندانیان در یک منطقهی دور افتاده را به عنوان یکی از هنجارهای اجتماع در نظر میگیرد. با این حال، در این فیلم آنها در یک سفینه فضایی زندان مانند گرفتار میشوند تا دیگر نتوانند به دیگران آسیب برسانند. واقع گرایانهترین بخش فیلم بخشی است که نشان میدهد این محکومان اجازه دارند روزهای خود را در دنیای واقعیت مجازی سپری کنند. با توجه به اطلاعیههای اخیر متاورس، این امر ممکن است خیلی دور از ذهن نباشد و در آینده بتوان چنین کاری را انجام داد. با این حال، تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده و چنین خدماتی در اختیار زندانیان قرار نگرفته است و لذا میتوان گفت که این فیلمهای علمی-تخیلی نیز نتوانستهاند بینش دقیقی از آینده داشته باشند.
و اما فیلم «پاکسازی» دنیای کنونی را به عنوان دنیایی فوقالعاده آرمانی به تصویر کشیده که در آن همه چیز برای همه کس مهیاست هر چند این دنیای آرمانی یک تفاوت فاحش با دنیای کنونی دارد. در نسخهی امسال که جیمز دموناکو، کار نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده داشت، ایالات متحده از وجود بازار سهام پررونق، بیکاری محدود و دنیایی عاری از جرم بهره میبرد. البته به جز یک شب سال که در آن ارتکاب تمام جرایم قانونی است و دیگر پلیس به مردم خدماتی ارائه نمیکند.
بنابراین هر کسی که از کسی کینه به دل دارد میتواند راحت در این شب او را به قتل برساند. با این حال تاکنون چنین اتفاقی در ایالات متحده نیفتاده و چنین قانونی وضع نشده است. لذا نیازی نیست که از ترس اینکه شاید کسی بخواهد شما را بکشد برای ۲۴ ساعت خود را در خانه حبس نمایید زیرا چنین قانونی به عقل جور در نمیآید.
فیلم «طوفان جهانی» با بازی جرارد باتلر به پیشبینی آیندهی بسیار نزدیک میپردازد اما هنوز هم این فیلم چندان مبتنی بر واقعیت نیست. با توجه به اینکه فیلم در سال ۲۰۱۷ منتشر شده بسیاری از جزئیات عنوان شده در آن فوقالعاده دقیق هستند. با این حال، فناوری اصلیای که فیلم به آن تاکید دارد یعنی شبکهای از ماهوارهها که آب و هوا را کنترل میکنند تاکنون اختراع نشده است.
با این وجود، مفهوم فجایع آب و هواییای که به دلیل تغییرات شدید آب و هوا قطعا در آینده روی خواهند داد، موضوع داغ زمان ما هستند و لذا در این فیلم نیز به آن پرداخته شده است. هر چند پرداختن به این داستان، موضوع جدیدی نیست و حتی به یکی از تئوریهای آب و هوایی تبدیل شده و به احتمال زیاد در فیلمهای علمی-تخیلی بعدی نیز به کرات به آن پرداخته خواهد شد زیرا قطعا در آینده بشریت با این موضوع دست و پنجه نرم خواهد کرد.
از قضا فیلمی که بیشترین شباهتها را با حال و روز کنونی ما دارد، فیلمی است که مدتها پیش ساخته شده است. در فیلم «بیسکوئیت سبز» که در سال ۱۹۷۳، ساخته شده زمین به دلیل بروز یک فاجعهی زیست محیطی آلوده میشود و لذا غذای تازه، آبوهوای پاک به موادی دست نیافتنی تبدیل میشوند و دنیا در ناامیدی خاصی فرو میرود. در این فیلم چارلتون هستون نقش یک کارآگاه خشن و جدی را بازی میکند که در حال تعقیب قاتل مدیر ثروتمند شرکت «بیسکوئیت سبز» است، یک شرکت بزرگ که جمعیت را با مواد غذایی مرموزی تغذیه میکند. در حالی که شاید بسیاری از مضامین این فیلم، تخیلی به نظر برسند، این فیلم توانسته به زیبایی بسیاری از موضوعاتی را که هم اکنون با آنها دست و پنجه نرم میکنیم به تصویر بکشد و لذا به همین دلیل توصیهی ما این است که حتما آن را تماشا کنید.
با این که قطعا ما از غذاهایی که از انسانها تهیه شده باشد تغذیه نمیکنیم (البته تا جایی که میدانیم)، اما در دنیایی از مواد غذایی فوقالعاده فرآوری شده زندگی میکنیم که قطعا از مواد طبیعی تهیه نشدهاند و لذا میتوانند بسیاری از انسانها را بیمار کنند. موضوعات دیگری که در این فیلم مورد بحث قرار گرفتهاند، هر چند که جزو داستان اصلی فیلم نبودند عبارتاند از: جمعیت بیش از حد و بحران عدم وجود غذای تازه، تغییرات آب و هوایی ناشی از آلودگی هوا، هدر رفتن منابع طبیعی و عدم امکان بازیابی آنها، اختلاف طبقاتی شدید بین فقیر و غنی، از دست دادن دانش کسب شده و قدرت عظیمی که در دستان شرکتهای بزرگ قرار گرفته و حال میتوانند به راحتی بر مردم حکومت کنند.
قطعا بسیاری از بینندگان بعد از تماشای این فیلم تا حد زیادی ناامید خواهند شد زیرا مطمئنا با خودشان میاندیشند که دیر یا زود این اتفاق روی خواهد داد آن هم با وجود اینکه مدتها پیش میشد جلوی وقوعش را گرفت و این همان سرنوشت غم انگیزی است که روزی بشر با آن مواجه خواهد گردید.
منبع: collider