گوشیهای میانرده در سال ۲۰۲۱ باید به دوربینهای کمتر ولی باکیفیتتر مجهز شوند
در سال ۲۰۲۰ محصولات اقتصادی فراوانی راهی بازار شدند که در تمامی آنها شاهد استفاده از حداقل ۳ و در بیشتر موارد ۴ دوربین بودیم. دوربینهایی که در بیشتر گوشیها، به جز سنسور اصلی، اصلا کیفیت قابل قبولی نداشتند و تنها دلیل حضور آنها هم در درجهی اول جنبهی تبلیغاتی و در درجهی دوم، پر شدن ماژول بزرگی بود که روی پنل پشتی قرار داشت. اما انتظار داریم برای گوشیهای میانرده سال ۲۰۲۱ این سیاست به طور کامل از بین رفته و شرکتها به جای کمیت، به دنبال افزایش کیفیت دوربینها باشند.
در بین تمام مدلهای گوشی که راهی بازار میشوند، بخش اقتصادی به خاطر قیمت مناسبی که دارند، توجهات بیشتری را به سوی خود جلب میکنند. در واقع گوشیهای پرچمداری که عموما بیشتر از ۱۰۰۰ دلار هم قیمتگذاری میشوند، از دسترس بسیاری از کاربران خارج هستند و اکثرا هم گوشیهای خوبی به حساب میآیند. بنابراین تفاوت عملکرد شرکتها در ساخت همین گوشیهای اقتصادی خلاصه میشود. جایی که آنها باید محصولی ۳۰۰ یا ۴۰۰ دلاری تولید کنند که هم امکانات خوبی داشته باشد، هم کیفیت بالا.
شرکتهای زیادی در حال حاضر در ساخت گوشیهای اقتصادی فعالیت میکنند که از جمله معروفترین آنها میتوان به شیائومی، وانپلاس و سامسونگ اشاره کرد که محصولاتشان را به سراسر دنیا هم ارسال میکنند. هواوی به خاطر تحریم دولت آمریکا وضعیت خوبی ندارد اما با این حال سیاست مشابهی را در پیش گرفته. گوشیهای میانردهای که این شرکتها میسازند سال به سال باکیفیتتر و قدرتمندتر میشوند، در حالی که از لحاظ قیمت همچنان در محدودهی قابل قبولی قرار دارند اما در این بین تنها یک مشکل وجود دارد و آن هم چیزی نیست جز دوربین.
در سالی که گذشت، میانردهها از لحاظ سختافزاری واقعا چیزی کم نداشتند. پردازندههای اسنپدراگون ۷۶۵G، اسنپدراگون ۷۳۰G، اگزینوسها و حتی پردازندههای مدیاتک و سری کرین هواوی، عملکرد فوقالعادهای از خود به نمایش گذاشتند. در تمامی این محصولات حداقل ۶ گیگابایت رم و ۱۲۸ گیگابایت حافظهی داخلی قرار گرفته بود تا دستورات کاربر با بالاترین سرعت انجام شوند. اما در بخش دوربین، همهی آنها با ایدئال فاصلهی نسبتا زیادی داشتند.
پرچمدارهایی نظیر گلکسی S20 و وانپلاس ۸ پرو و گوشیهای قبل و بعد آنها با دوربینهای سه و چهارگانه و گاهی حتی بیشتر، این فرهنگ را بین گوشیهای هوشمند جا انداختند که برای رقابت در بخش دوربین، باید روی تعداد تمرکز کرد و نه کیفیت. به همین خاطر است که هر سال با ورود پرچمدارهای جدید، در بخش دوربین تفاوت کیفیت زیادی را شاهد نیستیم. متأسفانه این طرز فکر به گوشیهای میانرده هم راه یافت اما با بررسیهای فراوان به این نتیجه رسیدیم که تعداد بیشتر به معنای کیفیت بیشتر نیست و باید فکری اساسی به حال گوشیهای میانرده سال ۲۰۲۱ شود.
در سالی که گذشت، گوشیهای زیادی با دوربین چهارگانه راهی بازار شدند که در بخش میانرده، بهترین آنها وانپلاس نورد بود. ناگفته نماند شرکتهایی نظیر اپل و گوگل با عرضهی پیکسل ۵، پیکسل ۴a و آیفون SE 2020، ثابت کردند میشود میانردهای با دوربین کمتر ولی با کیفیتی فوقالعاده بالا طراحی کرد. اما چون روی صحبتمان با گوشیهایی با دوربین چهارگانه است، وانپلاس نورد را بهعنوان بهترین گوشی در این زمینه در نظر میگیریم.
این محصول یکی از مقرونبهصرفهترین میانردههایی است که با قیمت کمتر از ۴۰۰ دلار راهی بازار شد اما قابلیتهایی نظیر نمایشگر ۹۰ هرتزی از نوع امولد، پردازندهی اسنپدراگون ۷۶۵G و در نتیجه اینترنت ۵G، طراحی بسیار باکیفیت از جنس پلاستیک (فریم) و شیشه (پنل پشتی)، باتری بادوام و ۸/۱۲ گیگابایت حافظهی رم را با خود به همراه داشت. بخشی که این گوشی در آن ناامید کننده ظاهر شد اما دوربین بود.
همانطور که پیشتر هم از وانپلاس شاهد بودیم، این شرکت در تعبیهی دوربین، تمرکز زیادی روی افزایش کمیت دارد. البته وانپلاس تنها یکی از چندین شرکتی است که چنین سیاستی دارند. وانپلاس نورد با یک دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسلی، دوربین فوق عریض ۸ مگاپیکسلی، سنجش عمق ۵ و ماکروی ۲ مگاپیکسلی راهی بازار شد. تصاویری که با سنسور اصلی به ثبت میرسند کیفیت بسیار فوقالعادهای دارند، هرچند وقتی در محیطهای کمنور به عکاسی بپردازید، ضعفهای خود را هم نشان میدهد. دوربین فوق عریض ۸ مگاپیکسلی را هم میتوان تا حدودی قابل قبول در نظر گرفت اما سنسورهای سنجش عمق و ماکرو به معنی واقعی کلمه بیفایده هستند.
متأسفانه کاربران زیادی به این خاطر که یک گوشی ۳۳۰ دلاری مانند گوشیهای ۱۰۰۰ دلاری و بیشتر به ۴ دوربین مجهز شده، آن را به حساب کیفیت بالا گذاشته و اقدام به خرید میکنند. البته باید به این نکته هم اشاره کنیم که برخیها به خاطر محدودیت بودجه، چارهای جز این کار ندارند اما هستند کاربران زیادی که از خرید مدل گرانتر با دوربین کمتر به خاطر به صرفه نبودن آنها صرف نظر کنند چرا که فکر میکنند یک گوشی با ۴ دوربین باید بهتر باشد.
وانپلاس قطعا برای افزودن این دو دوربین به گوشی وانپلاس نورد باید هزینهی را متحمل میشد. سؤال اینجاست که اگر این شرکت به جای استفاده از این دو سنسور بیاستفاده، روی افزایش کیفیت دوربین اصلی و فوق عریض تمرکز میکرد، مشابه کاری که گوگل و اپل انجام دادند، آیا موفقتر نبود؟ اگر به خاطر داشته باشید، شیائومی دو سال قبل از گوشی می نوت ۱۰ با دوربین پنجگانه رونمایی کرد که سنسور اصلی آن ۱۰۸ مگاپیکسل بود. این محصول با اسنپدراگون ۷۳۰ بهعنوان قلب تپندهی خود راهی بازار شد تا فرایند ثبت و پردازش تصاویری با آن کیفیت کمی کند باشد. اما همچنان این محصول یک میانرده بود که ثابت کرد میتوان دوربین با کیفیتی روی گوشی میانرده داشت.
در بین آن ۵ دوربین قدرتمند، تنها سنسور ۲ مگاپیکسلی ماکرو اضافه بود چون دیگر سنسورها نه تنها لازم بودند بلکه هر یک برای انجام کاری مهم در گوشی تعبیه شده بودند. بدیهی است انتظار نداریم شرکتها بار دیگر به استفاده از دوربینهای ۱۰۸ مگاپیکسلی روی گوشیهای میانرده در سال ۲۰۲۱ روی بیاورند چون این کار با توجه به پردازندههای ضعیفتر این گوشیها بیمعنا خواهد بود.
اما قطعا میتوان روی افزایش کیفیت سنسورهای اصلی و فوق عریض تا حدودی کار کرد که کاربر بتواند تصاویر دلنشینتری ثبت کند و از آن لذت ببرد. هرچه باشد، در بخش نمایشگر، کیفیت ساخت، قدرت سختافزاری، دریافت بهروزرسانی و بسیاری از قابلیتهای دیگر، پرچمدارها دست بالا را دارند و به نظر میرسد به اندازهی کافی تفاوت بین آنها وجود داشته باشد که بخواهیم انتظار افزایش کیفیت دوربین را داشته باشیم.
برای اینکه بهخوبی متوجه وضعیت نه چندان خوب دوربین گوشیهای اقتصادی شوید، سری موتورولا جی را مثال میزنیم. گوشیهایی که با ۳ دوربین روی پنل پشتی راهی بازار شدند. مثلا موتو جی پاور و موتو جی فست که از دوربین اصلی، فوق عریض و ماکرو بهره میبردند و به ترتیب ۲۵۰ و ۲۰۰ دلار هم قیمتگذاری شدند. بدیهی است از گوشی با این محدودهی قیمتی انتظار زیادی در بخش عکاسی و فیلمبرداری نداریم اما اگر سنسور اصلی را خوب ارزیابی کنیم، فوق عریض به طرز محسوسی افت کیفیت داشت و ماکرو هم که وجود داشتن یا نداشتن آن تفاوتی را رقم نمیزد.
دو تصویر زیر توسط دوربین اصلی (راست) و فوق عریض (چپ) گوشی موتو جی فست ثبت شدهاند که تفاوت محسوس بین این دو دوربین را نشان میدهد.
همانطور که مشاهده میکنید، کاربر عملا باید از همان یک دوربین اصلی برای ثبت تصاویری نسبتا زیبا استفاده کند و سؤال اینجاست که آیا نمیشد با حذف آن دو سنسور، اندکی روی کیفیت دوربین اصلی تمرکز کرد؟
قطعا این کار عملی بود اما به نظر نمیرسد شرکتها بخواهند به این زودیها دست از این سیاست نه چندان درست بردارند. این اشتباه را میتوان به گوشیهای بسیار بیشتری هم تعمیم داد که از جمله معروفترین آنها گلکسی A71 با دوربین اصلی ۶۴ مگاپیکسلی است. دوربین اصلی این گوشی شاید در نور روز بتواند شما را راضی کند، اما اصلا در حد و اندازههایی نیست که قیمت گوشی را توجیه کند. با این حال اگر این دوربین و فوق عریض را در A71 خوب ارزیابی کنیم، ماکرو به معنای واقعی کلمه بیکیفیت است. گوشی ۲۵۰ دلاری TCL 10L هم قرار بود با دوربین چهارگانهی خود کاربران را تحت تأثیر قرار دهد که در نهایت ناامید کننده ظاهر شد.
همانطور که اشاره شد، گوگل در گوشی پیکسل ۴a تنها از یک دوربین اصلی ۱۲٫۲ مگاپیکسلی استفاده کرد که شاید اگر قرار به انتخاب بین این گوشی و یک گوشی با چهار دوربین باشد، بسیاریها نمایندهی گوگل را نامناسب ارزیابی کنند. بیخبر از اینکه همین دوربین ۱۲٫۲ مگاپیکسلی به لطف قابلیتهای نرمافزاری گوگل میتواند بهترین و باکیفیتترین تصاویر را بین تمام گوشیهای میانرده و اقتصادی ثبت کند.
بدیهی است از مقایسهی گوشیهای موجود با پیکسل ۴a نمیخواهیم به این موضوع برسیم که قطعا با حذف سنسورهای اضافی همهی مشکلات حل خواهد شد. آنچه که مد نظر است، کاهش تعداد دوربینها و افزایش منابع موجود برای بهبود کیفیت دوربین اصلی و فوق عریض گوشیهای میانرده سال ۲۰۲۱ است.
با این حال مشخص نیست این شرکتها تا چه زمانی میخواهند به این سیاست نادرست خود در زمینهی دوربین برای گوشیهای میانرده و اقتصادی ادامه دهند. آنچه مسلم است، نیاز مردم به گوشیهای اقتصادی است که هیچگاه کاهش پیدا نمیکند؛ بلکه افزایش هم خواهد داشت. بنابراین در درجهی اول انتظار داریم و در درجهی دوم امیدواریم روزی این محصولات با دوربینهای باکیفیتتری راهی بازار شوند تا کاربرانی با بودجهی محدود هم بتوانند لذت عکاسی با دوربینهای باکیفیتتر را تجربه کنند.
نظر شما در این رابطه چیست؟ آیا ترجیح میدهید دوربین گوشی به یک یا دو گزینهی باکیفیت محدود شود یا تعداد بیشتر و کیفیت متوسطی داشته باشند؟
منبع: Android Central
باتشکر از مقالتون موافقم که باید بیشتر روی پردازنده تمرکز کنند اما تلفن همراه فقط برای عکس برداری نیست و ماکرو،واید،اولتراواید بیشتر برای کمک کردن برای ثبت تصاویر بهتر است همون ماکرو که شما بهش اشاره کردین خب همنطور که میدونید برای عکاسی نزدیک مناسب هست
هرچی توی دوربین پیشرفت کردن کافیه، وقتشه رو باتری کار کنن
اگه نصف تحقیقاتی که واسه دوربین میکنن رو واسه باتری انجام میدادن الان باید شاهد گوشی هایی بودیم که با استفاده سنگین تا ۲_۳ روز کار میکردن
اگه دقت کنید تمام ویژگی های گوشی ها پیشرفت کردن بجز باتری
دوربین ها از ۲ مگاپیکسل رسیدن به ۱۰۸، cpu های تک هسته ایی شدن ۸ هسته ایی، رم از ۵۱۲ مگابایت شده ۱۲ گیگابایت، حافظه از ۴ گیگابایت شده ۵۱۲ گیگابایت، سرعت دانلود و آپلود هم که رسیده به چندین گیگ. ولی اونموقع گوشی ها با استفاده سنگین ۵ ساعت کار میدادن الان هم ۵ ساعت کار میدن