۱۵ بازی اسپین‌آف فراموش شده‌ی تاریخ بازی‌های ویدیویی
بازی‌های فرعی یا اسپین‌آف‌ها سال‌هاست که جزء اصلی صنعت بازی‌های ویدئویی بوده‌اند و به بازیکنان دیدگاه‌های تازه‌ای از دنیای سری‌های محبوبشان ارائه داده‌اند. در حالی که آثار اصلی معمولا در مرکز توجه قرار می‌گیرند، بازی‌های فرعی فرصتی برای ریسک کردن و معرفی مکانیک‌های گیم‌پلی کاملا متفاوت را فراهم می‌کنند و می‌توانند داستان‌های دنیای بازی‌ها را گسترش می‌دهند. این بازی‌ها اغلب به گوشه‌های خاص و کمتر دیده‌شده‌ای از جهان یک سری می‌پردازند و روی شخصیت‌ها یا عناصر داستانی خاصی تمرکز می‌کنند که در سری اصلی کمتر به آن‌ها پرداخته شده است. در حالی که صنعت بازی‌های ویدیویی از سابقه طولانی و شگفت‌آوری از نظر اسپین‌آف‌های باکیفیت برخوردار بوده‌اند، واقعیت این است که اکثریت قریب به اتفاق اسپین‌آف‌های بازی‌های ویدیویی را می‌توان به عنوان آثاری فراموش‌شده توصیف کرد. در این مقاله، به بررسی ۱۵ بازی فرعی خواهیم پرداخت که با وجود داشتن ایدههای منحصر به فرد، به‌طور کلی فراموش شده‌اند.
15. The Misadventures of Tron Bonne
تهیه‌کننده: Capcom / سازنده: Capcom Production Studio 2
سال انتشار: 1999
پلتفرم: PS1
شاید برخی این را باور نکنند اما مگا من یکی از پرکارترین مجموعه بازی‌ها است. برخی تخمین‌ها حاکی از آن است که بیش از ۱۲۰ بازی از این سری در طول سال‌ها منتشر شده است. در حالی که بیشتر این بازی‌ها ناشناخته هستند، بازی The Misadventures of Tron Bonne یک دوره‌ی عجیب و غریب را برای بازی‌های این سری نشان می‌دهد. این اثر اشاره به شخصیت Tron Bonne یعنی یکی از آنتاگونیست‌های سری مگا من لجندز (Mega Man Legends) دارد. این بازی هم به عنوان پیش درآمدی برای آن آثار و هم تلاشی برای اسپین آف آن سری عمل می‌کند. با این حال، در نهایت، به نظر می‌رسد که انتشار یک اسپین آف نسبتا خاص که حتی نام سری بازی اصلی در عنوان آن وجود ندارد، احتمالا یک حرکت بد از نظر بازاریابی بود.
برای طرفداران مگا من، ترون بونه نیازی به معرفی ندارد. او رهبر سرسخت گروهی از دزدان است که هدف‌شان ثروتمند شدن از راه‌های غیرقانونی است. The Misadventures of Tron Bonne به بازیکنان این امکان را می‌دهد تا به جای ترون بازی کنند و وارد دنیای او پر از نقشه‌ها، ماجراجویی‌ها و البته دردسرهای مختلف شوند. داستان بازی حول تلاش‌های ترون برای نجات برادرانش تیزل و بون بونه می‌چرخد که توسط یک شخصیت بیرحم به نام گلاید به اسارت گرفته شده‌اند. خانواده بونه بدهی بزرگی دارند و حالا ترون باید هر طور شده این پول را جمع کند و خانواده‌اش را از ورشکستگی نجات دهد. از طرفی به جای تمرکز بر یک سبک خاص، بازی ترکیبی از ژانرهای مختلف را ارائه می‌دهد که تجربه بازی را در طول کمپین تازه و جذاب نگه می‌دارد.
14. Pokémon: Catch the Numbers
تهیه‌کننده: Sega Toys / سازنده: Sega Toys
سال انتشار: 2002
پلتفرم: Sega Pico
پوکمون نیز مانند ماریو، تعداد بسیار زیادی نسخه‌های فرعی دارد اما Pokémon: Catch the Numbers در دنیای گسترده‌ای از اسپین آف‌های ناشناخته، همچنان ناشناخته‌تر از بقیه است زیرا یک بازی آموزشی نه چندان محبوب است و هرگز در خارج از ژاپن منتشر نشده است. چیزی که در نهایت این بازی را از سایر آثار جدا می‌کند، این است که برای کنسول سگا پیکو منتشر شده است. در واقع، چندین بازی پوکمون برای دستگاه سگا پیکو، دستگاهی تفریحی آموزشی که برای مدت زیادی در ژاپن محبوب بود منتشر شده است که این یکی از آن‌ها تس. این اثر البته دقیقا یک بازی نیست بلکه برای تدریس ریاضی به مخاطبان جوان در نظر گرفته شده است، اما این صرفا قسمتی جذاب از تاریخ این سری بازی است.
13. Dino Stalker
تهیه‌کننده: Capcom / سازنده: TOSE
سال انتشار: 2002
پلتفرم: PS2
این بازی از تمایز شگفت‌انگیزی نسبت به دیگر آثار لیست برخوردار است و آن هم این آن است که از نظر فنی یک اسپین‌آف از دو سری بازی معروف کپ‌کام یعنی رزیدنت ایول (Resident Evil) و داینو کرایسیس (Dino Crisis) است. همچنین ادامه سری بازی‌های Gun Survivor نیز محسوب می‌شود. با این حال، روایت آن بر اساس داستان‌های داینو کرایسیس است. داستان Dino Stalker یک ماجرای علمی تخیلی پیچیده است. بازیکنان در نقش مایک وایرد یک خلبان جنگنده در جنگ جهانی دوم ظاهر می‌شوند که در آسمان‌های اروپا سقوط می‌کند. وقتی با چتر نجات به زمین می‌آید، به‌طور غیرمنتظره‌ای به داخل یک گرداب کشیده می‌شود و به سرزمینی عجیب منتقل می‌شود که در آن دایناسورها آزادانه پرسه می‌زنند. در این واقعیت جدید، مایک باید نه تنها برای زنده ماندن از حملات بی‌وقفه انواع گونه‌های دایناسورها مبارزه کند، بلکه باید بفهمد چگونه به اینجا آمده و چطور می‌تواند به خانه بازگردد. داینو استاکر یک شوتر اول‌شخص ریلی است، اما همچنین شامل بخش‌هایی با حرکت آزادانه می‌شود که آن را به یک ترکیب منحصربه‌فرد از دو سبک مختلف تبدیل می‌کند. این بازی هنگام انتشار نتوانست سروصدای زیادی به پا کند و این بیشتر به خاطر فاصله گرفتن از مکانیک‌های ترس و بقای سری داینو کرایسیس بود.
12. Wario World
تهیه‌کننده: Nintendo / سازنده: Treasure
سال انتشار: 2003
پلتفرم: GameCube
اکثر بازی‌های ویدیویی که ماریو یا یکی از شخصیت‌های سری بازی‌های سوپر ماریو را به عنوان شخصیت اصلی خود معرفی می‌کنند، برای اکثریت قریب به اتفاق بازیکنان ناشناخته هستند. ماریو مسلما نماد صنعت بازی است، اما در اینجا در حال صحبت در مورد مجموعه‌ای هستیم که از نظر فنی بیش از ۲۰۰ بازی را در بر می‌گیرد و اکثر آن‌ها در این شلوغی به فراموشی سپرده شده‌اند. این بازی توسط شرکت Treasure یعنی همان شرکت مسئول بازی‌های اکشن محبوبی مانند Gunstar Heroes و Sin and Punishment برای گیم کیوب توسعه یافت. دلیل فراموش شدن این بازی ممکن است به برخی از آن به کشمکش‌های کلی بازار گیم‌کیوب در آن زمان مربوط شود، اما خود بازی نیز مشکلاتی داشت. گرچه واریو ورلد هرگز به اندازه‌ی سری بازی‌های سوپر ماریو یا حتی WarioWare مشهور نشد، اما به عنوان یک بازی پلتفرمر اکشن با طراحی عجیب و خاص، جایگاه ویژه‌ای در قلب طرفداران خود دارد. داستان بازی کاملاً با شخصیت طمع‌کار واریو همخوانی دارد. در ابتدای بازی، واریو مقدار زیادی گنج جمع کرده و یک قصر بزرگ برای خود ساخته است که نشان‌دهنده‌ی جاه‌طلبی او برای ثروت و تجمل است. اما طمع واریو باعث سقوط او می‌شود زیرا جواهری به نام Black Jewel که در میان گنج‌هایش پیدا می‌کند، جان می‌گیرد و قصر او را به سرزمینی عجیب و پر از هیولا تبدیل می‌کند. این جواهر تمام طلای واریو را به دشمنان تبدیل کرده و گنج‌های او را در چهار دنیای مختلف پراکنده می‌کند. حالا واریو باید جواهر را شکست دهد، گنج‌هایش را پس بگیرد و قصرش را بازسازی کند.
از نظر گیم‌پلی، این در اصل یک بازی پلتفرمر سه‌بعدی است، اما با ترکیب المان‌های کلاسیک پلتفرمینگ و تمرکز زیاد روی مبارزه، از سایر بازی‌های این ژانر متمایز می‌شود. بر خلاف ماریو که دشمنانش را با پریدن از روی آن‌ها یا روی آن‌ها شکست می‌دهد، واریو تهاجمی‌تر است. او با مشت‌زدن، گرفتن و پرتاب کردن دشمنان به روش‌های مختلف آن‌ها را شکست می‌دهد و این باعث می‌شود بازی حال و هوای اکشن بیشتری نسبت به پلتفرمرهای سنتی داشته باشد. هر مرحله پر از رازها و معماها است که بازیکنان را به کاوش بیشتر تشویق می‌کند. راه‌های مخفی، جعبه‌های گنج و الماس‌های قرمز قابل جمع‌آوری که برای باز کردن مبارزات با باس‌ها لازم هستند، انگیزه‌ی بازیکنان برای جست‌وجوی دقیق‌تر محیط‌ها را افزایش می‌دهد. با وجود جذابیت و گیم‌پلی منحصربه‌فرد، واریو ورلد بدون نقص نیست. یکی از ایرادات اصلی این بازی طول کوتاه آن است. بازی شامل فقط هشت مرحله‌ی اصلی است که باعث می‌شود بسیاری از بازیکنان آن را در چند ساعت به پایان برسانند. همین کوتاهی باعث شده تا بازی نتواند به خوبی از پتانسیل کامل ایدههای خود بهره ببرد.
11. The Urbz: Sims in the City
تهیه‌کننده: EA Games / سازنده: Maxis
سال انتشار: 2004
پلتفرم: Game Boy Advance, GameCube, PS2, Xbox, Nintendo DS
این بازی نسخه‌ای متفاوت از سری بازی‌های سیمز است که زندگی در حومه شهر را رها کرده و بازیکنان را به زندگی پرهیجان و شلوغ شهرهای بزرگ می‌برد. در واقع ایده‌ی این بازی این بود که به بازیکنان یک نسخه‌ی کنسولی از بازی سیمز با کنترل‌های مناسب داده شود. برخلاف نسخه‌های معروف‌تر این سری، The Urbz برای گروهی خاص از بازیکنان طراحی شده بود که به فرهنگ‌های شهری و تجربه‌های داستان‌محور شخصی علاقه‌مند بودند. گرچه این بازی به اندازه‌ی دیگر بازی‌های اصلی سیمز شهرت پیدا نکرد، اما همچنان به عنوان یکی از نسخه‌های موردعلاقه‌ی طرفداران به‌خاطر سبک جسورانه‌ی خود شناخته می‌شود. The Urbz در کلان شهر سیم سیتی اتفاق می‌افتد و به بازیکنان این امکان را می‌دهد که شخصیت خود را کنترل کنند و در تلاش برای بدست آوردن شهرت در مناطق مختلف شهر باشند. این بازی شامل ۹ منطقه‌ی متفاوت بود که هرکدام تحت تأثیر فرهنگ‌های خاصی مانند هنر خیابانی، مد و کلوب‌های شبانه بودند. هر منطقه با سبک و تم خاص خود، دنیایی کوچک و منحصر به‌فرد به نظر می‌رسید و شخصیت‌ها و چالش‌های خاص خود را داشت. بازیکنان برای ساختن شهرت خود در هر منطقه باید مأموریت‌ها را انجام می‌دادند، با شخصیت‌ها تعامل کرده، مینی‌گیم‌ها را به پایان می‌رساندند و البته نیازهای اولیه شخصیت خود مانند گرسنگی، بهداشت و خواب را هم مدیریت می‌کردند.
10. Metal Gear Acid
تهیه‌کننده: Konami / سازنده: Konami
سال انتشار: 2004
پلتفرم: PS Portable
وقتی نام متال گیر به میان می‌آید، بیشتر بازیکنان بلافاصله به سری اکشن و مخفی‌کاری هیجان‌انگیزی فکر می‌کنند که با داستان‌های پیچیده‌ی جاسوسی و شخصیت معروف خود یعنی سالید اسنیک انقلابی در دنیای بازی‌ها ایجاد کرد. اما در سال ۲۰۰4، شرکت کونامی با عرضه‌ی Metal Gear Acid مسیری متفاوت را پیش گرفت و یک بازی استراتژی منحصر به فرد بر پایه کارت ارائه داد. با اینکه این بازی از فرمول اصلی سری فاصله داشت، ایدههای جدیدی را ارائه کرد. این بازی در یک دنیای موازی با خط داستانی اصلی متال گیر، روایت خود را آغاز می‌کند. در این بازی، سالید اسنیک، سرباز کارکشته، بار دیگر برای ماموریتی حساس فراخوانده می‌شود. این بار، اسنیک وظیفه دارد که به جزیره لوبیتو در آفریقا نفوذ کند و سناتور آمریکایی ربوده‌شده‌ای را که توسط گروهی مسلح به همراه سلاحی مرموز نگه داشته شده، نجات دهد؛ سلاحی که آخرین نسخه از متال گیر است.
برخلاف عناوین قبلی که بازیکنان انتظار دارند در آن‌ها به صورت زنده از میان راهروها عبور کنند و دشمنان را مخفیانه از پای درآورند، Metal Gear Acid شما را غافلگیر می‌کند: این بازی نوبتی است. به جای کنترل مستقیم اسنیک در زمان واقعی، بازیکنان باید از مجموعه‌ای از کارت‌های قابل جمع‌آوری استفاده کنند که نمایانگر سلاح‌ها، اقدامات و توانایی‌های مختلف هستند. هر نوبت به آزمونی از استراتژی و برنامه‌ریزی تبدیل می‌شود. این اثر یکی از محبوب‌ترین اسپین‌آف‌های این فهرست است و در زمان انتشار، در عین حال که برای یافتن مخاطبان زیادی در این ژانر تلاش کرد اما نقد‌های منفی زیادی نیز دریافت کرد. با این حال، دنباله‌ی آن یعنی بازی Metal Gear Acid ۲ بهبودهایی پیدا کرد. با توجه به واکنش‌ها به بازی‌های استراتژی کارتی احتمالا دیگر هرگز اثر دیگری از این سری اسپین‌آف ساخته نخواهد شد.
9. Doom RPG
تهیه‌کننده: JAMDAT Mobile / سازنده: Fountainhead Entertainment
سال انتشار: 2005
پلتفرم: Mobile
پس از واکنش‌های متفاوت به بازی Doom ۳ و تغییرات مختلفی که بازی در فرمول ثابت این سری تیراندازی ایجاد کرد، طرفداران فکر می‌کردند که استودیوی اید سافتور (id Software) نسخه‌های آینده‌ی این سری بازی را بهتر خواهد کرد. در عوض، آن‌ها تصمیم گرفتند یک بازی نوبتی را منحصرا برای تلفن‌های همراه منتشر کنند که یک اثر باورنکردنی است و باید آن را میان بهترین بازی‌های موبایلی اواسط دهه‌ی ۲۰۰۰ قرار داد. البته به جز نوبتی بودن گیم‌پلی، تقریبا تمامی موارد دیگر از داستان گرفته تا دشمنان، مانند دیگر نسخه‌های سری و به خصوص Doom 3 هستند. در نهایت برای درک چگونگی پیدایش Doom RPG، باید به فضای بازی‌های موبایلی در اوایل دهه‌ی 2000 نگاه کنیم. در آن زمان، بازی‌های موبایلی بسیار ساده بودند و گوشی‌های هوشمند به شکلی که امروز می‌شناسیم، تازه در آغاز راه خود بودند. در این دوره، محدودیت‌های سخت‌افزاری اجازه تجربه‌های پیچیده‌ی اکشن را نمی‌داد.
8. !Crash Boom Bang
تهیه‌کننده: Vivendi Universal Games / سازنده: Dimps
سال انتشار: 2006
پلتفرم: Nintendo DS
هنگام صحبت در مورد سری بازی‌های کرش بندیکوت، بیشتر طرفداران به یاد آثار کلاسیک پلتفرمینگ آن و نسخه‌های فرعی مسابقه‌ای می‌افتند. با این حال، یک بازی عجیب و غریب وجود دارد که بسیاری از آن چشم‌پوشی می‌کنند یا شاید به طور عمد آن را فراموش کرده‌اند. آن بازی Crash Boom Bang است، یک اثر مخصوص دورهمی‌ها که از سری محبوب ماریو پارتی الهام گرفته شده است. بازی به صورت یک بردگیم طراحی شده، جایی که بازیکنان به نوبت تاس می‌ریزند، روی صفحه بازی حرکت می‌کنند و در مینی‌گیم‌هایی برای جمع‌آوری امتیاز و آیتم‌ها شرکت می‌کنند. اما برخلاف گیم‌پلی استراتژیک ماریو پارتی، Crash Boom Bang لایه‌ای از شانس را به خود اضافه می‌کند که هم برخی بازیکنان را مجذوب و هم ناامید می‌کند. گفتنی است که بیش از ۴۰ مینی‌گیم مختلف در سراسر بازی پراکنده شده‌اند. این مینی‌گیم‌ها شامل چالش‌های ریتمیک، حل معما و حتی بخش‌هایی مسابقه‌ای است. متاسفانه بخش زیادی از آن‌ها به دلیل کنترل‌های نادرست و کمبود عمق جذابیت ندارند. اضافه بر این، تکیه زیاد بازی بر شانس به جای مهارت، ناامیدی بیشتری به وجود می‌آورد.
7. Final Fantasy XII: Revenant Wings
تهیه‌کننده: Square Enix / سازنده: Think & Feel
سال انتشار: 2007
پلتفرم: Nintendo DS
توسعه‌دهندگان با این بازی دنباله‌ای بر یکی از محبوب‌ترین بازی‌های فاینال فانتزی یعنی فاینال فانتزی ۱۲ساخته‌اند که روایت استثنایی آن اثر را نیز ادامه می‌دهد. علی رغم اینکه این اثر یک دنباله است و ممکن است برخی آن را یک اسپین‌آف نشمارند، اما این یک بازی غیر معمول در این سری نقش‌آفرینی محبوب محسوب می‌شود. داستان Final Fantasy XII: Revenant Wings یک سال پس از وقایع بازی نسخه‌ی قبل اتفاق می‌افتد. محور داستان حول شخصیت وان (Vaan) می‌چرخد که از یک یتیم خیابانی به دزد هوایی تبدیل شده و اکنون رویای خود، یعنی گشت‌وگذار در آسمان‌ها را زندگی می‌کند. او به همراه دوست وفادارش پنلو، که اکنون همکار اوست، وارد ماجراجویی جدیدی می‌شود یکی از بزرگترین تغییرات در Revenant Wings در گیم‌پلی آن است. در حالی که فاینال فانتزی 12 از نبردهای استراتژیک نوبتی مبتنی بر تیم بهره می‌برد، Revenant Wings از مکانیک‌های استراتژی ریل تایم (RTS) استفاده می‌کند. علاوه بر نبردهای معمول، سکانس‌های نبرد هوایی نیز وجود دارد که در آن وان و گروهش با دزدان هوایی و جناح‌های رقیب مبارزه می‌کنند. در نهایت این بازی ممکن است به اندازه برخی از نسخه‌های دیگر این سری شناخته شده نباشد، اما طرفداران خاص خود را در طول زمان بدست آورده است.
6. Castlevania Judgment
تهیه‌کننده: Konami / سازنده: Eighting
سال انتشار: 2008
پلتفرم: Wii
کسلوانیا یک سری محبوب است که همیشه با وحشت گوتیک، عناصر اکشن پلتفرمر و نبردی افسانه‌ای بین خیر و شر شناخته شده است. بازیکنان در سفری به قلعه‌ی نفرین شده‌ی دراکولا با شخصیت‌های به‌یادماندنی، داستان‌های پیچیده و موسیقی‌ای که مدت‌ها در ذهنشان باقی می‌ماند، روبرو می‌شوند. اما در سال ۲۰۰۸، بازی Castlevania Judgment عرضه شد و این سری را به مسیری غیرمنتظره برد؛ مسیری که بسیاری از طرفداران قدیمی نسبت به آن احساسی دوگانه داشتند. این اسپین‌آف که یک بازی مبارزه‌ای سه‌بعدی برای کنسول نینتندو Wii بود، به یکی از جنجالی‌ترین نسخه‌های این سری تبدیل شد. وقتی Castlevania Judgment معرفی شد، مشخص بود که از گیم‌پلی سنتی دوبعدی یا سبک مترویدوانیای این سری فاصله می‌گیرد. این بازی یک مبارزه‌ی سه‌بعدی تمام عیار را در محیط‌های باز ارائه داد. بازی دارای ۱۴ شخصیت قابل بازی است که از دوره‌های مختلف تاریخ کسلوانیا انتخاب شده‌اند.
یکی از جنبه‌های بحث‌برانگیز Castlevania Judgment طراحی شخصیت‌ها بود. طراحی‌های گوتیک و سنتی که دهه‌ها این سری را تعریف کرده بود، جای خود را به ظاهری تازه و جسورانه داده بودند. برخی از طرفداران این نگاه تازه را تحسین کردند و آن را به‌عنوان مسیری جسورانه برای سری قبول کردند. اما دیگران معتقد بودند که این طراحی‌ها بیش از حد افراطی هستند و به نوعی به تم و زیبایی‌شناسی سنتی کسلوانیا خیانت کرده‌اند. از طرفی با تله‌ها و اشیاء قابل تخریب، لایه‌ای اضافی از استراتژی به نبردها اضافه شده بود. با وجود این نوآوری‌ها، گیم‌پلی Castlevania Judgment اغلب خسته‌کننده به نظر می‌رسید. کنترل‌های بازی که بر اساس کنترل‌های موشن کنسول Wii طراحی شده بود، در مواقعی پاسخگو نبود و منجر به ایجاد ناامیدی در نبردهای شدید می‌شد. از طرفی زوایای بعضا بد دوربین نیز به باعث مشکلات بیشتری می‌شد.
5. Sonic and the Black Knight
تهیه‌کننده: Sega / سازنده: Sonic Team
سال انتشار: 2009
پلتفرم: Wii
سری بازی سونیک در طول این سال‌ها به اندازه‌ی ماریو پرکار نبوده است، اما در ده‌ها بازی ظاهر شده است که احتمالا هرگز نامشان را نشنیده‌اید و مطمئنا نیز نباید سعی کنید همه‌ی آن‌ها را بازی کنید زیرا خیلی از نسخه‌های فرعی این مجموعه هستند که چندان ارزش وقت شما را ندارند. در حالی که بیشتر بازی‌های سونیک به سرعت بالا و عناصر پلتفرمینگ معروف هستند، سونیک و شوالیه‌ی سیاه با ورود به دنیای فانتزی الهام گرفته از افسانه‌ی شاه آرتور، تفاوتی چشمگیر دارد. این بازی با نبرد با شمشیر و مأموریت‌های داستان‌محور، چرخشی غیرمعمول اما جالب در فرمول معمولی سونیک ایجاد می‌کند. این بازی در واقع دومین نسخه در سری بازی Sonic Storybook که اکثر بازیکنان هرگز آن را نشناختند است. مجموعه بازی Sonic Storybook قرار بود به عنوان مجموعه‌ای در سبک نقش‌آفرینی در سری بازی سونیک عمل کند که شخصیت را به سرزمین‌های افسانه‌ای منتقل می‌کند. اولین بازی از این سری یک اثر بسیار ناقص بود اما سونیک و شوالیه‌ی سیاه بسیار بدتر است. در واقع هر لذتی که می‌توانستید از وجود سونیک به دنیای شاه آرتور بدست بیاورید با کنترل‌های بد و نویسندگی ناامیدکننده از بین رفته است.
4. Batman: Arkham Origins Blackgate
تهیه‌کننده: Warner Bros. Interactive Entertainment / سازنده: Armature Studio
سال انتشار: 2013
پلتفرم: Nintendo 3DS, PS Vita, PS3, Wii U, PC, Xbox 360
بازی‌های ویدیویی مبتنی بر شخصیت‌های کمیک اغلب با سری بتمن: آرکام سنجیده می‌شوند. این سری با داستان‌پردازی غنی، مبارزات هیجان‌انگیز و دنیاهای غوطه‌ورکننده، استانداردی جدید برای بازی‌های ابرقهرمانی تعیین کرد. در میان نسخه‌های مختلف این سری، بتمن: آرکام اوریجینز بلک‌گیت یک نسخه‌ی کمتر شناخته شده است. هدف از بلک‌گیت ارائه‌ی تجربه‌ای مشابه با نسخه‌های اصلی آرکام در قالبی فشرده‌تر و به صورت دوبعدی بود. داستان این بازی بلافاصله پس از وقایع بتمن: آرکام اوریجینز آغاز می‌شود. بازی با تعقیب هیجان‌انگیز بتمن و زن گربه‌ای شروع می‌شود که در میانه یک سرقت خطرناک قرار دارد. این تعقیب مقدمه‌ای برای رابطه آن‌هاست. کمی بعد، شورشی در زندان بلک‌گیت رخ می‌دهد که توسط سه جنایتکار خطرناک گاتهام یعنی جوکر، بلک ماسک و پنگوئن برنامه‌ریزی شده است. هر یک از آن‌ها کنترل بخشی از زندان را به دست گرفته‌اند و به یک قلعه نظامی تبدیل کرده‌اند. بتمن، مثل همیشه وارد بلک‌گیت می‌شود تا نظم را برقرار کند، گروگان‌ها را نجات دهد و جنایتکاران را به عدالت بسپارد.
برخلاف ساختار کاملا جهان باز و سوم‌شخص نسخه‌های اصلی مجموعه، بلک‌گیت از یک رویکرد دو و نیم بعدی استفاده می‌کند. این تغییر جسورانه نیاز به اصلاحات عمده در مکانیک‌های گیم‌پلی داشت و از آنجایی که سازندگان آن تیمی از سازندگان سابق متروید پرایم بوده‌اند، از عناصر ژانر مترویدوانیا نیز استفاده شده است. این بازی به جای تبدیل شدن به نسخه‌ای خاص از این سری، نسخه‌ای بدتر از بازی‌های اصلی سری را ارائه می‌دهد. ایدههای جدیدی که این بازی آورده است، اصلا خوب پیاده نشده و تلاش‌های آن برای تکرار بهترین عناصر بازی‌های دیگر مجموعه نشان می‌دهد که تولید این بازی از کمبود منابع رنج برده است. البته این موضوع چندان هم عجیب نیست چرا که خود آرکام اوریجینز نیز به عقیده‌ی بسیاری یک اسپین‌آف ضعیف به شمار می‌رود.
3. Slashy Souls
تهیه‌کننده: Bandai Namco / سازنده: GameStop
سال انتشار: 2016
پلتفرم: iOS
پیش از انتشار بسیار موردانتظار بازی دارک سولز ۳، استودیوی گیم‌استاپ یک بازی موبایلی از این سری را درخواست کرد و باندای نامکو تصمیم بدی گرفت و به آن‌ها اجازه‌ی انجام این کار را داد. مهم نیست که چقدر انتظارات شما برای این بازی کم باشد، بازی بسیار ضعیف‌تر از حد انتظار شما خواهد بود. این بازی یک اثر موبایلی وحشتناک است که در بهترین حالت، یک درجه بالاتر از بازی‌های مضخرفی است که در تبلیغات گوگل پلی می‌بینید. درست مانند منبع الهام خود، اسلشی سولز به طرزی بی‌رحمانه سخت است. مرگ در این بازی اجتناب‌ناپذیر است و ناامیدی بخشی از این تجربه است. اما بر خلاف نسخه‌های کنسولی دارک سولز، اسلشی سولز نتوانسته همان حس موفقیت پس از غلبه بر چالش‌ها را ارائه دهد. یکی از دلایل این امر، فقدان پیشرفت و پاداش‌های معنادار است. از طرفی یکی دیگر از انتقادهای جدی، کنترل‌های بازی است. در بازی‌های موبایلی، پاسخگویی کنترل‌ها حیاتی است، اما اسلشی سولز در این زمینه گاهی اوقات ناکام می‌ماند. کنترل‌های نه چندان روان و گاهی بی‌دقت، باعث مرگ‌های غیرمنصفانه می‌شوند. در نتیجه برای اثری که به سختی خود افتخار می‌کند، این مسئله می‌تواند شکست بزرگی باشد.
2. Halo: Fireteam Raven
تهیه‌کننده: Raw Thrills / سازنده: Play Mechanix Inc
سال انتشار: 2018
پلتفرم: Arcade
شاید برای بسیاری از شما غافلگیرکننده باشد که بدانید یک بازی از سری هیلو برای دستگاه‌های آرکید وجود دارد که در سال 2018 منتشر شده است. داستان این بازی ظاهراً در جریان رویداد‌های بازی Halo: Combat Evolved می‌گذرد، اما در آن شما به جای مستر چیف (Master Chief) به عنوان یک گروه ویژه از سربازان بازی می‌کنید. این تیم مأموریت دارد که به مستر چیف و خدمه UNSC Pillar of Autumn در برابر تهدیداتی بی‌پایان کمک کند. به طور کلی این یک بازی تیراندازی چهار نفره است که در آن بازیکنان از اسلحه‌های لایت‌گان که روی پایه‌هایی ثابت نصب شده‌اند، با موج‌های پی‌درپی دشمنان مبارزه می‌کنند. بازی به چندین مرحله تقسیم می‌شود که هر کدام پر از صحنه‌های اکشن پر زرق و برق، نبردهای با باس‌های غول‌پیکر و کات‌سین‌های سینمایی است.
1. Gears Pop
تهیه‌کننده: Xbox Game Studios / سازنده: Mediatonic
سال انتشار: 2019
پلتفرم: PC, Android, iOS
گیرز پاپ در E3 2018 در کنار Gears Tactics و گیرز 5 رونمایی شد. این بازی شخصیت‌ها و دنیای محبوب سری محبوب ایکس‌باکس را به شخصیت‌های کوچکی شبیه به فیگورهای فانکو پاپ تبدیل کرد. در حالی که بسیاری انتظار داشتند این بازی یک تیراندازی اکشن و پرهیجان مانند نسخه‌های کنسولی باشد، گیرز پاپ یک گیم‌پلی استراتژی را در اختیار بازیکنان قرار داد. در واقع این بازی مانند نسخه‌ای از کلش رویال بود که در دنیای گیرز آو وار جریان داشت. هر بازیکن تیمی از واحدها را تشکیل می‌دهد که شامل شخصیت‌های مختلف این سری است. این واحدها توانایی‌ها و سطوح قدرت مختلفی دارند و بازیکن باید آن‌ها را به صورت استراتژیک در نبرد به کار گیرد تا نیروهای حریف را شکست دهد. از آنجایی که بازی عملا نوآوری خاصی نداشت، نتوانست سروصدای زیادی به پا کند و در نتیجه چند سال پس از انتشارش به طور کامل از دسترس خارج شد.
منبع: Den of Geek
