۱۵ مستند هولناک که از ترسناک‌ترین فیلم‌های سینمایی آزاردهنده‌تر هستند
گاهی اوقات، حقیقت ترسناک‌تر از خیال است. در این مطلب ۱۵ مستند ناراحت کننده و گاها آزار دهنده را نام بردیم که می‌توانند بیشتر از یک فیلم ترسناک برایتان دلهره ایجاد کنند. مستندها اغلب می‌توانند آزار دهنده‌تر از خوش ساخت‌ترین فیلم‌های ترسناک باشند. ارواح، شیاطین و قاتلان نقاب‌دار خوب و وحشتناک هستند، اما ترس‌های دنیای واقعی این پتانسیل را دارند که مدت طولانی‌تری در ذهنتان بمانند و باعث شوند دیدگاه عمیق‌تری به جهان پیرامون خود داشته باشید.
ساخت مستند یا روایت یک داستان واقعی به صورت مستند کار ساده‌ای نیست. بنابراین مستندسازان مختلفی که موفق به درک عجیب‌ترین، تاریک‌ترین و غیر قابل وصف‌ترین موضوعات می‌شوند، شایسته ستایش از سوی دوستداران فیلم هستند.
۱۵. فریبکار (The Imposter)
- کارگردان: بارت لیتون
- بازیگران: فردریک بوردین، آدام اوبرایان، آنا روبن
- محصول: ۲۰۱۲
- امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
این مستند وحشتناک بر ناپدید شدن پسر بچه‌ای به نام نیکلاس بارکلی ۱۳ ساله از شهر سن آنتونیو تگزاس در سال ۱۹۹۴ و داستان باورنکردنی شایعه پدیدار شدنش تمرکز دارد.
بارت لیتون در یک تحقیق دو جانبه داستان عجیب قربانیان و عاملان پرونده را مورد بررسی قرار می‌دهد، اما با پیشرفت تحقیقات و افشای رازهای شگفت‌انگیز آن، هویت شرور واقعی به موضوعی پیچیده‌تر از آنچه انتظار می‌رود تبدیل می‌شود.
۱۴. کمپ مسیح (Jesus Camp)
- کارگردان: راشل گریدی، هیدی ایویگ
- بازیگران: بکی فیشر، تد هگارد، مایک پاپانتونیو
- محصول: ۲۰۰۶
- امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
فیلم هیدی ایویگ و راشل گریدی که در اردوگاه تابستانی مسیحیان در داکوتای شمالی فیلمبرداری شده است، در طول این سال‌ها به دلیل نمایش تلقینات مذهبی با سواستفاده عاطفی، همچنان تاثیر خود را حفظ کرده است. «کمپ مسیح» با بررسی کمپین بکی فیشر بنیانگذار اردوگاه برای القای تقدس و افکار پاک به کودکانی که به او اعتماد کرده بودند، سه جوان را به طور خاص دنبال می‌کند و نگرش آن‌ها را نسبت به ایمان و نحوه بازتاب آن را از دیدگاه خودشان بررسی می‌کند.
اگر صحنه‌هایی که کودکان با گریه دست به آسمان بلند می‌کنند به اندازه کافی آزار دهنده نباشد، روشی که فیشر آن‌ها را تشویق می‌کند که «آمریکا را برای عیسی پس بگیرند» و جورج دبلیو بوش را به عنوان یک منجی بهشتی در مقابلشان بالا می‌برد قطعا اثرات نگران کننده‌ای در جامعه کنونی آمریکا بر جای گذاشته است.
۱۳. عمل کشتن (The Act Of Killing)
- کارگردان: جاشوآ اوپنهایمر
- بازیگران: انوار کونگو، هرمان کوتو، آدی زولکادری
- محصول: ۲۰۱۲
- امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
مستند مشهور جاشوا اوپنهایمر بی‌نهایت غنی و به همان اندازه آزار دهنده است. این فیلم با بررسی عوارض روانی کسانی که در اعدام دسته جمعی میلیون‌ها کمونیست در اندونزی سال ۱۹۶۵ شرکت کردند، مرز بین واقعیت و داستان‌پردازی را به طرز ماهرانه‌ای محو می‌کند.
شرکت کنندگان که توسط اوپنهایمر انتخاب شدند، به طرز شگفت‌انگیزی قتل‌ها را در ژانرهای مختلف فیلم در مقابل دوربین‌ها بازسازی کرده‌اند تا تجربه‌ای سوررئال و ترسناکی برای بیننده بوجود آورند.
۱۲. دیوانه‌های تیتیکات (Titticut Follies)
- کارگردان: فردریک وایزمن
- بازیگران: –
- محصول: ۱۹۶۷
- امتیاز متاکریتیک: –
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
شاید اکنون تصور آن دشوار باشد، اما تا اواسط قرن و زمانی که افشاگری‌هایی مانند مستند «دیوانه‌های تیتیکات» به کارگردانی فردریک وایزمن درباره‌ی تیمارستان‌ها و شرایط بد زندگی بیمارانشان به انجام رسند، تعداد بی‌شماری از آسایشگاه‌های روانی در سراسر ایالات متحده وجود داشتند. در این نگاه بی‌نظیر به وضعیت یک موسسه روانی در ماساچوست، وایزمن نشان می‌دهد که چگونه بیماران مورد تمسخر، تغذیه اجباری، برهنه شدن و رفتارهای حیوانی شدید قرار می‌گیرند که فضای وحشتناک گوتیکی را به تصاویر به اندازه کافی ناراحت کننده فیلم می‌افزاید.
ایالت ماساچوست بنا بر دستور حفاظت از حریم خصوصی بیماران پخش این مستند را برای ۲۴ سال ممنوع اعلام کرده بود تا زمانی که به طور گسترده‌تری در سال ۱۹۹۱ مورد توجه قرار گرفت و در بسته شدن بسیاری از مراکز روانپزشکی مانند آن نقش اساسی داشت.
۱۱. روزهای صفر (Zero Days)
- کارگردان: الکس گیبنی
- بازیگران: رالف لنگر، مایکل هایدن، یوسی ملمن
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
مستندساز برنده اسکار، الکس گیبنی، به داستان ویروس رایانه‌ای اسرارآمیز استاکس نت که باعث نگرانی در سراسر جهان شده بود، و همچنین ریشه‌های تاریک آن و پیامدهای وسیع هدف فرض شده آن برای آسیب رساندن به برنامه هسته‌ای ایران می‌پردازد.
اگر شهرت بی‌بدیل گیبنی در کار نبود، «روزهای صفر» به دلیل استفاده از اطلاعات مختلف از منابع ناشناخته، به معنای واقعی کلمه باورنکردنی به نظر می‌رسید.
۱۰. پل (The Bridge)
- کارگردان: اریک استیل
- بازیگران: جین اسپراژ، کارولین پرسلی، اریک گلینز
- محصول: ۲۰۰۶
- امتیاز متاکریتیک: ۵۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
پل گلدن گیت سان فرانسیسکو نه تنها یکی از نمادهای شگفت‌انگیز معماری آمریکایی است، بلکه یکی از نقاط مهم خودکشی این کشور هم به شمار می‌رود. مستند «پل» میراث غم‌انگیز این معماری را بررسی می‌کند و مصاحبه‌ای با خانواده و دوستان کسانی که در طول سال فیلمبرداری از پل پریده بودند، ارائه می‌دهد.
به طرز تکان دهنده‌ای، کارگردان اریک استیل تقریبا ۱۰۰۰۰ ساعت فیلم گرفت و ۲۳ مورد از ۲۴ مورد مرگ در سال ۲۰۰۴ را در زمان وقوعشان ضبط کرد. «پل» یکی از بی‌نظیرترین و ناراحت کننده‌ترین بررسی‌های بیماری روانی است که تا به حال در یک فیلم انجام شده است.
۹. کابوس (The Nightmare)
- کارگردان: رادنی اشر
- بازیگران: هدر لنگنکمپ، جانی دپ، نیکول بازوورث
- محصول: ۲۰۱۵
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸/ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۸ از ۱۰
فیلم «کابوس» رودنی اشر به موضوع کمتر پرداخته شده فلج خواب به سبک و سیاق یک فیلم ترسناک می‌پردازد.
اشر با حرف زدن در خواب، عکس‌العمل‌های عجیب و تصاویر واقعا نگران کننده، پدیده اختلالی را که ما درباره آن زیاد نمی‌دانیم را مورد بررسی قرار می‌دهد، و حتی اگر شما اعتقاد ندارید که شیاطین یا بشقاب پرنده‌ها عامل آن هستند، فهمیدن این واقعیت که یکی از بیمارانش چه کسی است که به فلج خواب دچار می‌شود بسیار ناراحت کننده است.
۸. شوآ (Shoah)
- کارگردان: کلود لنزمن
- بازیگران: پل هیلبرگ، کلود لنزمن، جان کارسکی
- محصول: ۱۹۸۵
- امتیاز متاکریتیک: ۹۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۷ از ۱۰
مستندهای مفصل زیادی درباره هولوکاست ساخته شده است، اما بزرگترین، محترمانه‌ترین و ناراحت کننده‌ترین وقایع این جنایت در سال ۱۹۸۵ توسط کلود لنزمن ساخته شد. شوآ یازده سال و نه ساعت ساختش به طول انجامید و عنوان آن برگرفته از یک کلمه عبری به معنای «فاجعه» است که اکنون به عنوان اصطلاحی برای خود هولوکاست نیز استفاده می‌شود. شاهکار مستند لنزمن از نظر وسعت و جاه‌طلبی تقریبا غیرقابل تصور است.
این واقعیت که هیچ فیلمی از اردوگاه‌های مرگ در آن دیده نمی‌شود و فقط از مصاحبه با کسانی تشکیل شده است که زندگی آن‌ها مستقیما تحت تاثیر این فاجعه قرار گرفته، بسیار چشم‌گیرتر است. همین موضوع شوآ را نه تنها به یکی از ناراحت کننده‌ترین مستندهای تمام دوران، بلکه احتمالا بهترین آن‌ها تا کنون تبدیل می‌کند.
۷. مرد گریزلی (Grizzly Man)
- کارگردان: ورنر هرتسوک
- بازیگران: تیموتی تردول، ورنر هرتسوک، جوئل پالوواک
- محصول: ۲۰۰۵
- امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
اسطوره سینما، ورنر هرتزوگ، چند مستند ناراحت کننده به نام خود دارد، اما هیچ کدام به اندازه «مرد گریزلی» وحشتناک و از نظر وجودی بغرنج نیستند. هرتزوگ با بررسی ظاهرا ساده روزهای پایانی عمر تیموتی تردول علاقه‌مند به خرس، از ویدیوهای واقعی که خود در آلاسکا گرفته برای تهیه‌ی این کلاژ وحشتناک از یک فرد تنها و ناامید استفاده می‌کند.
اما، به روش معمول هرتزوگ، این پرتره خاص طنین عمیق‌تر و مضطرب کننده‌تری به خود می‌گیرد. بررسی اینکه انسان چه اهمیت ناچیزی برای یک جهان دارد و جهان غرایز حیوانی و هرج و مرج تصادفی هر چقدر هم که ما سعی کنیم به آن معنا دهیم اهمیتی ندارد.
۶. به لیث خوش آمدید (Welcome To Leith)
- کارگردان: جویی کری
- بازیگران: رایان لنز، امبر چتز، کریگ کاب
- محصول: ۲۰۱۵
- امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
لیث، یک شهر کوچک در داکوتای شمالی با جمعیتی انگشت شمار است که توسط گروهی از نئونازی‌ها که به دنبال تاسیس یک جامعه ناسیونالیست سفیدپوست هستند، انتخاب و تصرف شده است. اما ساکنان این شهر شرایط ایجاد شده توسط آن‌ها را نمی‌پذیرند.
«به لیث خوش آمدید» که عمدتا از مجموعه‌ای از ویدیوهای تکان دهنده از ساکنان لیث در برابر اقدامات تهاجمی سیاسی، حقوقی و گاهی شخصی گروه ساخته شده است، ساختاری کاملا مرتبط و قابل ملاحظه‌ای از ایدیولوژی و سازمان مدرن برتری‌خواه سفید ارائه می‌دهد.
۵. زکریای عزیز؛ نامه‌ای به پسری درباره‌ی پدرش (Dear Zachary: A Letter To A Son About His Father)
- کارگردان: کورت کوئن
- بازیگران: دکتر اندرو بگبی، دکتر شرلی ترند، کورت کوئن
- محصول: ۲۰۰۸
- امتیاز متاکریتیک: ۸۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۵ از ۱۰
«زکریای عزیز؛ نامه‌ای به پسری درباره پدرش» به سادگی یکی از استثمارگرانه‌ترین فیلم‌های موجود در این فهرست است، با این حال اثربخشی آن غیرقابل انکار است و بهترین کار این است که تا آنجا که ممکن است اطلاعات کمی در مورد فیلم داشته باشیم.
هنگامی که دکتر اندرو باگی ۲۸ ساله مرده پیدا می‌شود، مشخص می‌شود که او توسط دوست دختر سابق باردار خود که هنگام آزادی با قید وثیقه به کانادا گریخته بود، کشته شده است. یک دوست و فیلمساز شخصی، کورت کوئن، جمع‌آوری فیلم‌های خانگی و مصاحبه‌ها را آغاز می‌کند تا به پسر بابی، زکریا، امکان این را دهد تا در حین بزرگ شدنش با پدر فوت شده‌اش آشنا شود، اما تلاش والدین بابی برای حضانت نوه‌شان عواقب غیر منتظره‌ای را در پی دارد.
۴. کشتار آمریکا (The Killing Of America)
- کارگردان: شلدون رینان
- بازیگران: ادموند کمپر، جان لنون، دین کورل
- محصول: ۱۹۸۱
- امتیاز متاکریتیک: –
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
«کشتار آمریکا» در گذر زمان، برای بهره‌برداری از سبک فیلم‌های «موندو» (سبکی در فیلم‌سازی) و برداشت بینندگان خارجی از ایالات متحده به عنوان کشوری دیوانه و خشن ساخته شده است.
این فیلم با تمرکز بر قاتلان سریالی، ترورها و مرگ‌های خشونت‌آمیز در سال‌های قبل از تیراندازی در مدارس کلمباین به عنوان نقصی در وجود آمریکایی‌ها، در حال حاضر شبیه هشدار به نظر می‌رسد. فیلم‌های وحشتناک «کشتار آمریکا» تنها نیمی از این واقعیت ناراحت کننده است که مشکلاتی که در آن اشاره شده از زمان اکران آن تشدید شده است.
۳. غلغلک (Tickled)
- کارگردان: دیوید فریر، دیلان ریو
- بازیگران: دیوید فریر، دیلن ریو، مارکو ریلمونته
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۷۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
مستند پیچیده دیوید فریر، دنیای غلغلک‌های استقامتی حرفه‌ای را بررسی می‌کند که بسیار عجیب به نظر می‌رسد. اما «غلغلک» بیشتر درباره یک شخصیت پنهان است که در مرکز دنیای مینیاتوری آن قرار دارد.
این تمرین به خودی خود بیش از اینکه نوعی خودآزار و دگرآزاری محسوب شود، در واقع تا حدودی شیرین است، اما رفتار وسواسی و توهین‌آمیز حامی ثروتمندی که ویدیوهای مختلفی از قلقلک دادن حرفه‌ای را تامین می‌کند چیزی است که واقعا مستند را شکل می‌دهد و منجر به یک تصویر ترسناک از قدرتی می‌شود که می‌تواند توسط یک ترول اینترنتی ناشناس بوجود آید.
۲. می ماکسیما کولپا؛ سکوت در خانه خدا (Mea Maxima Culpa: Silence In The House Of God)
- کارگردان: الکس گیبنی
- بازیگران: الکس گیبنی، کریس کوپر، جان اسلاتری
- محصول: ۲۰۱۲
- امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰
«می ماکسیما کولپا» تفسیر دیگری از الکس گیبنی پرکار، جزییات تاریخی سواستفاده جنسی از کودکان در کلیسای کاتولیک و سرپوش گسترده آن را روایت می‌کند.
داستان‌های هولناکی که از دیدگاه چهار مرد ناشنوا که در کودکی مورد سواستفاده جنسی کشیش‌ها قرار گرفتند، توسط بازیگران جان اسلتری، اتان هاوک، جیمی شریدان و کریس کوپر بیان می‌شود. مستند گیبنی هر چند واقعا وحشتناک باشد، در نهایت درباره قدرت بازماندگان آن است. با این وجود، نوری که بر جنایاتی که هنوز تا حد زیادی بدون مجازات باقی مانده‌اند می‌تابد، برخلاف بسیاری از مستندهای دیگر گیبنی به مخاطب یادآوری می‌کند که بازماندگان تا چه مدتی در زنج و عذاب بودند و بسیاری از آن‌ها هنوز هم از آسیب‌های آن در امان نیستند.
۱. کراپسی (Cropsey)
- کارگردان: جاشوا زیمن
- بازیگران: جاشوا زیمن، آندره رند، باربارا برنکاسیو
- محصول: ۲۰۰۹
- امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۳ از ۱۰
مستندهای کمی هستند که به دنبال ریشه و حقیقت افسانه‌های محلی و قدیمی بگردند و تعداد کمی از این بین به اندازه «کراپسی» تاثیرگذار و وحشتناک هستند.
این مستند در واقع پیوندی بین ناپدید شدن واقعی پنج کودک در استتن آیلند با افسانه نسخه نیویورکی از قاتلی معروف به «کراپسی» است. این فیلم ممکن است رضایت‌بخش یا تامل برانگیز نباشد، اما فاصله اندک بین واقعیت و داستان در این سفر تاریک، به اندازه ترسناک بودنش جذابیت زیادی هم برای بیننده ایجاد می‌کند.
منبع: screen rant
