۱۰ بدترین بازی تاریخ سونیک؛ رقابتی که سگا در آن شکست خورد

سونیک خارپشت یکی از معروف‌ترین شگون‌های تاریخ بازی‌های ویدئویی است. بااین‌حال برخلاف ماریو که هنوز در عنوان اصلی در فرنچایز حضور نداشته که حرف و حدیثی پشت سرش باشد. این خارپشت آبی‌رنگ یادآور آن دسته از بازیگران با پتانسیل و استعدادی است که در فیلم‌های رده دوم و سوم بازی می‌کنند تا بتوانند سبک زندگی مجلل خود را حفظ کنند. شاید شنیدن این حرف برای هواداران سونیک خوشایند نباشد اما باید بپذیریم که او در تعداد قابل‌توجهی بازی بد در مقایسه با بازی‌های خوب حضور داشته است.

۱۰. Sonic Labyrinth

سال انتشار: ۱۹۹۵
پلتفرم: Game Gear

این بازی کمتر شناخته شده از Game Gear روایتگر داستان شگفت‌انگیز زمانی است که دکتر اگمن کفش‌های سریع سونیک را با کفش‌های کند عوض کرده بود. شما می‌توانید حس کنید کسی در این تیم باور داشت که با سونیک نمی‌شود هیچ کار اشتباهی کرد و بازی ای را خلق کرده که مهم‌ترین و محبوب‌ترین عنصر شخصیت سونیک را کاملاً حذف می‌کند. این حرکت شجاعانه می‌توانست مؤثر واقع شود اگر سازندگان مکانیک‌های درست‌وحسابی و پازل‌های خوب در عوض در بازی تعبیه می‌کردند تا جایگزین فقدان سرعت در آن شود. متأسفانه آنها این کار را نکردند. تنها چیزی که می‌توان آن را جالب قلمداد کرد ورود سونیک به زاویه دید ایزومتری است که بعداً در بازی Sonic 3d Blast می‌بینیم.

Sonic Labyrinth آن‌طور که باید سرگرم‌کننده نیست. حتی اگر سریع هم بود بعید می‌دانم هواداران از آن خوششان می‌آمد.

۹. Sonic and the Black Knight

سال انتشار: ۲۰۰۹
پلتفرم: Nintendo Wii

یکی از بسیاری بازی‌های مجعول سونیک. در این بازی انحصاری مورد انتظار وی، سونیک شمشیر دارد. ایدهٔ جالبی است نه؟ شاید، اگر این شمشیر درست کار می‌کرد. با اینکه بازی جلوه‌ای خوب و موسیقی جذابی داشت اکثر منتقدان و هواداران به عدم استفاده مناسب از کنترلر Wiimote ایراد وارد کردند. یکپارچه‌سازی الله‌بختی کنترلر وی سیستم مبارزه را از چیزی که باید سرگرم‌کننده و لذت‌بخش می‌بود به یک بازی کاملاً غیرقابل‌استفاده تبدیل کرد.

آیا می‌دانید چه کس دیگری هم از بازی خوشش نیامد؟ سگا. کمپانی بازی را پس از یک سال از عرضه‌اش به همراه دیگر بازی‌های مورد انتقاد قرار گرفته شده سونیک از فروشگاه‌ها جمع کرد به امید اینکه این عمل باعث افزایش ارزش برند سونیک شود. به‌هرحال سونیک در نقش شوالیه‌ای دلیر همان حس و حال مستأصلانه‌ای را دارد که در Transformers: The Last Knight ملموس بود بازی ای که در آن متوجه ارتباط غیرقابل‌انتظار ترانسفورمرها به Camelot می‌شویم. کراس اور GI Joe و ترانسفورمرها را فراموش کنید ما هرچه سریع‌تر به یک کراس اور افتضاح بین ترانسفورمرها و سونیک نیاز داریم.

۸. Shadow the Hedgehog

سال انتشار: ۲۰۰۵
پلتفرم: GameCube، PS2، Xbox

می‌دانم قراردادن این بازی در لیست تعجب‌آور است و شدو تنها یک سونیک با رنگ متفاوت نیست اما اجازه دهید از خودم دفاع کنم. حتی یک نسخهٔ فرضی خوب از این بازی فقط برای هواداران سونیک جذابیت خواهد داشت پس آنها تنها قربانیان موجود هستند و آنها اکثر افرادی هستند که به دنبال مقاله‌ای این چنینی در جستجوی اثبات حقانیت خواهند بود. علاوه بر این من هرگز فرصت آن را نخواهم داشت تا بدترین بازی‌های شدو خارپشت را رده‌بندی کنم زیرا هیچ کمپانی در صحت عقل کامل هرگز عنوان دیگری از آن نمی‌سازد. به نظر می‌رسد سازندگان باور داشتند مسلح‌کردن بدخلق‌ترین شخصیت در فرنچایز با اسلحه تمامی کم‌وکاستی‌های فنی آن را برطرف می‌کند و این به نظر من واقعاً زیباست. مانند بسیاری دیگر از بازی‌های حاضر در این لیست شدو خارپشت از جنبه گیم‌پلی چندان خوب نیست اما دارای سه پایان متفاوت است که در آن شدو دکتر اگمن را با یک ضربه می‌کشد در نتیجه من نمی‌توانم آن را در جایگاهی بدتر از این قرار دهم.

۷. Sonic Free Riders

سال انتشار: ۲۰۱۰
پلتفرم: Xbox 360

سونیک بر روی کینکت. آیا واقعاً نیاز به توضیح اضافه هست؟ آنچه عجیب است این است که Sonic Free Riders گرافیک خوبی داشت، موسیقی سونیک گ.ش نوازی در آن استفاده شده بود، داستان قابل‌قبولی داشت و کارهای زیادی می‌شد در آن انجام داد پس حدس بزنید مشکل کجا بود؟ گیم‌پلی بازی افتضاح بود. درست مانند همه چیز مربوط به کینکت Sonic Riders اکثر اوقات پاسخگو نبود. من ترجیح می‌دهم باور کنم بازی از مجبور کردن صاحبش به انجام آن حرکات خجالت‌آوری که برای کارکردنش لازم بود سرپیچی می‌کرد. اگر این‌طور است من برای این بازی چیزی جز احترام ندارم.

۶. Sonic The Fighters

سال انتشار: ۱۹۹۶
پلتفرم: آرکید

می‌دانید وضع خیلی خراب است وقتی حتی اسم بازی با عقل جور درنمی‌آید. The در وسط عنوان بازی چه می‌کند؟ بازی به همان بدی است که از عنوانش انتظار می‌رود. من می‌توانم به‌جرئت بگویم اکثر بازی‌های سونیک در آنچه که باید انجام دهند خیلی خوب عمل نمی‌کنند؛ یعنی لذت‌بخش کردن سرعت سونیک. پس جای تعجب ندارد که من از سونیکی که سعی دارد تکن باشد خوشم نمی‌آید. اگر بخواهیم عادلانه قضاوت کنیم به نظر می‌رسد بازی سعی داشت کاملاً از تکن کپی کند و بیشتر شبیه آن است که تلاش بر این بود تا یک بازی مبارزه‌ای سونیک را در یک گاراژ بسازند و تنها بازی که برای رفرنس در اختیار داشتند Star Wars: Masters Of Teras Kasi یکی از بدترین بازی‌های مبارزه‌ای تاریخ بوده است. اگر نقشه‌شان این بود که خوب باید بگویم به موفقیت رسیدند.

۵. Sonic and the Secret Rings

سال انتشار: ۲۰۰۷
پلتفرم: Nintendo Wii

به نظر من واقعاً حیرت‌انگیز است که برداشت سونیک از داستان هزار و یک شب فاجعه‌ای تمام‌عیار نبود خصوصاً که به طور تصادفی شامل پیام‌هایی بی‌ملاحظه گرانه دربارهٔ خاورمیانه است. به شکلی غافل‌گیرانه بازی حرفی توهین‌آمیز نمی‌زند البته این شاید به این خاطر باشد که بازی حرفی برای گفتن ندارد. گیم‌پلی بازی نیمه‌پخته است اما بدترین جنبهٔ آن پایان داستان است که به‌قدری احمقانه است که به طور اتوماتیک جایگاه بالایی در لیست را به آن اختصاص می‌دهد.

۴. Sonic Chronicles: The Dark Brotherhood

سال انتشار: ۲۰۰۸
پلتفرم: Nintendo DS

Sonic Chronicles اولین و تنها ماجراجویی فرنچایز در قلمروی بازی‌های نقش‌آفرینی است. مشکل اصلی بازی این است که نه شبیه یک بازی سونیک است و نه یک بازی نقش‌آفرینی. عجیب‌تر از همه سازنده بازی است: بایوور پیش از خریداری‌شدن توسط EA. با اینکه Nintendo DS راه را برای عناوین اورجینال غیرمنتظره فراوانی باز کرد که از دوصفحه‌ای بودن بهرهٔ کامل را می‌بردند این بازی یکی از آنها نبود. Sonic Chronicles ظاهراً نمی‌خواست با گیم‌پلی فوق‌العاده گرایند محورش، نبردهای خسته‌کننده‌اش و گزینه‌های بی‌استفاده دیالوگش برای هیچ‌کس تجربه‌ای لذت‌بخش به ارمغان بیاورد.

۳. Sonic 3D Blast

سال انتشار: ۱۹۹۶
پلتفرم: Genesis / Mega Drive

این بازی ملغمه‌ای از گلیچ و مشکلات فنی نیست بلکه Sonic 3D Blast نمونه‌ای جالب از یک بازی سونیک است که تیم سازنده موفق به ثمر نشاندن ایده‌هایشان شدند. مشکل این بود که چشم‌اندازشان بد بود. بازی گیم‌پلی سنتی دوبعدی سایداسکرولی را کنار می‌گذارد و آن را با زاویهٔ دید ایزومتریک نچسب جایگزین می‌کند که حدس بزنید هنوز چطور است؟ بله دوبعدی است. سونیک به شکلی ناجور حرکت می‌کند و لول‌ها به‌اندازه‌ای سرگرم‌کننده نیستند که بازیکن را قانع به انجامشان کند.

۲. Sonic The Hedgehog یا همان Sonic 2006

سال انتشار: ۲۰۰۶
پلتفرم: Xbox 360، PS3

Sonic ’۰۶ به‌قدری بد است که خودش نیز از وجودیتش خجالت‌زده است. در غیر این صورت چطور است که یکی از بهترین استراتژی‌های اسپید ران بازی شامل خودکشی شدو می‌شود؟ بازی نمی‌خواهد هیچ یک از شخصیت‌هایش در این جهان به قهقرا رفته زندگی کنند پس با مرگشان به آنها تیتراژ پایانی خود را جایزه می‌دهد. تمام اینها به کنار من می‌دانم که این اتفاق یک گلیچ است. باور اینکه بازی ای مثل Sonic ’۰۶ به چنین سطح از چامه سرایی برسد غیرممکن است مگر اینکه برحسب اتفاق بوده باشد. حرف زیادی برای گفتن دربارهٔ Sonic The Hedgehog  وجود ندارد. با اینکه انتظارات بالا نبود، بازی باز هم موفق شد بازیکنان را با غیر قابل بازی بودن در زمان عرضه‌اش نامید کند.

۱. Sonic Boom: Rise of Lyric

سال انتشار: ۲۰۱۴
پلتفرم: Nintendo Wii U

هواداران سونیک به‌خوبی می‌دانند چرا جایگاه نخست یا به این بازی تعلق می‌گرفت یا Sonic ’۰۶. حال شاید بپرسید چرا Sonic Boom: Rise Of Lyric؟ خوب به نظر من این بازی لزوماً بدتر از Sonic ’۰۶ نیست. هر دو به‌قدری افتضاح هستند که به مرز غیر قابل بازی بودن نزدیک‌اند. پس از مدتی بازی‌کردن شما توانایی شمردن مشکلات و ایرادهای بازی را از دست می‌دهید ولی فکر می‌کنم این بازی بیشتر سزاوار قرارگرفتن در رتبهٔ نخست است زیرا در زمان عرضه‌اش هواداران با خود فکر می‌کردند «بعید می‌دانم این یکی بدتر از ’۰۶ باشد» که متأسفانه بود.

منبع: Destructoid

کنسول بازی سونی مدل PlayStation 5 ظرفیت ۸۲۵ گیگابایت ریجن ۱۲۰۰ آسیا

مشاهده کالا

کنسول بازی مایکروسافت مدل XBOX SERIES S ظرفیت ۵۱۲ گیگابایت

۲۲,۹۰۰,۰۰۰ تومان

مشاهده و خرید

بازی LEGO Batman مخصوص PS2

۷۵,۴۰۰

تومان

بازی Police Chase مخصوص ps1

۳۴,۲۰۰

تومان

خرید بازی کنسول

مشاهده همه