۱۰ خصوصیت بارز افراد مودب که آن‌ها را از دیگران متمایز می‌کند

در میان خصوصیات شخصیتی که برخی افراد را از دیگران متمایز می‌کنند، مودب بودن جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد. افراد مؤدب قادر به برقراری ارتباط موثر با دیگران هستند و می‌توانند منظور و خواسته‌‌ی خود را در کمال آرامش و احترام ابراز کنند. به علاوه، این افراد فضای امن و مناسبی برای ابراز احساسات و عقاید اطرافیانشان فراهم می‌کنند و با تقویت قدرت درک متقابل، مدام وارد روابط جدید می‌شوند یا روابط قبلی خود را بهبود می‌بخشند. نکته‌ی مهم در خصوص باادب رفتار کردن این است که این خصوصیت به شدت اکتسابی است و ارتباط تنگاتنگی با محیط رشد، زندگی و کار و شخصیت افرادی که ما را احاطه کرده‌اند دارد.

ممکن است دیگران چندین بار به شما گوشزد کرده باشند که شخصی مودب و دارای درک بالا هستید یا اینکه گه‌گاه از دیگران شنیده باشید که به اندازه‌ی کافی، ادب و ملاحظات فردی و اجتماعی را رعایت نمی‌کنید. در هر صورت، در این مقاله از دیجی‌کالا مگ با خصوصیاتی آشنا می‌شوید که تقویت کردنشان برای بهبود شخصیت اجتماعی‌تان بسیار کارآمد واقع خواهد شد. با ما همراه باشید.

۱۰ خصوصیت بارز افراد مودب که آن‌ها را از دیگران متمایز می‌کند

بسیاری از افراد مودب، بدون اینکه سعی در رعایت ادب یا آداب اجتماعی داشته باشند، از اصول ادب پیروی می‌کنند. اگر قصد دارید با اعتمادبه‌نفس و عزت نفس بیشتری در جامعه ظاهر شوید و افراد بسیاری را شیفته‌ی خود کنید، در وهله‌ی اول سعی کنید شرایط مختلف را منطقی مدیریت کنید و از نتیجه‌گیری‌های زودهنگام و بی‌اساس و نشان دادن واکنش‌های هیجانی خودداری کنید. همچنین، تمرین کنید تا ۱۰ خصوصیت زیر را آنقدر خوب فرا بگیرید که در ذهنتان نهادینه شوند.

۱. واکنش منطقی نشان دادن در مواجهه با انتقاد و مخالفت دیگران

انسان ذاتا موجودی کمال‌گرا است و تمایل دارد تمام فعالیت‌هایش را تا جای ممکن تمام و کمال انجام دهد. در این میان، موانعی هم بر سر راه قرار می‌گیرند که مواجهه با آن‌ها توانایی و قدرت روحی بالایی می‌طلبد. یکی از مرسوم‌ترین موانع، مواجه شدن با انتقاد و مخالفت دیگران است. گاهی ممکن است دست به انجام کاری بزنید که نسبت به موفقیت‌آمیز بودن آن اطمینان صددرصد دارید، اما با انتقاد یا مخالفت مقامی بالاتر مواجه شوید. در چنین شرایطی، افراد مودب می‌پذیرند که آزمایش و خطا بخشی جدانشدنی از زندگی و روند پیشرفت است و مهم آن است که اشتباهات تکرار نشوند.

افراد مودب عموما با آغوش باز از انتقادات سازنده استقبال می‌کنند و در مواجهه با انتقادات نابه‌جا از کوره در نمی‌روند و فقط سعی می‌کنند به راه خود ادامه دهند. در بسیاری از مواقع، افراد مؤدب به اشتباهات خود اعتراف می‌کنند و پیش از مورد انتقاد قرار گرفتن در صدد بهبود آن‌ها برمی‌آیند. این توانایی از بلوغ فکری و عزت‌نفس بالای این افراد نشأت می‌گیرد. به عبارتی، افراد مؤدب ترسی از اشتباه کردن ندارند و همیشه حاضرند تا از اشتباهات خود درس بگیرند و شخصیت خود را بهبود ببخشند.

۲. با دقت انتخاب کردن کلمات و جمله‌ها

افراد مودب به ندرت بدون فکر کردن حرفی به زبان می‌آورند. بنابراین، در بیشتر مواقع، حرف‌هایشان سنجیده است و از کلمات و جمله‌هایی استفاده می‌کنند که حاوی قدرت اعمال نفوذ بالایی هستند. این افراد احساساتشان را هم با فصاحت بیشتری نسبت به دیگران بیان می‌کنند و از وقوع سوءتفاهم‌ها جلوگیری می‌کنند. افراد مودب از بیش از حد به اشتراک گذاشتن وقایع زندگی‌شان با دیگران خودداری می‌کنند. از دیدگاه آن‌ها، هیچ لزومی ندارد که اشخاص غریبه یا حتی آشنا در جزییات زندگی‌شان کنجکاوی کنند.

افراد مودب از پرسیدن سوال‌های شخصی در خصوص سن، شغل، درآمد، وضعیت تأهل و موضوع‌هایی از این دست هم خودداری می‌کنند و از حد و مرز خود به خوبی آگاه هستند. این افراد از تخریب شخصیتی دیگران در جمع، و رو کردن اطلاعاتی که از طریق شبکه‌های اجتماعی درباره‌ی دیگران کسب کرده‌اند بیزارند و از طعنه زدن برای رساندن مقصود خود به دیگران استفاده نمی‌کنند.

• ۶ کتاب‌ درباره‌ی ارتباط کلامی؛ راز موفقیت افراد حرفه‌ای را بشناسید

گاهی صحبت کردن و ارتباط برقرار کردن با دیگران به دلیل ناملموس بودن حوادثی که برایشان رخ داده، دشوار است. در چنین شرایطی، عده‌ای سعی می‌کنند حوادث رخ داده را به کل نادیده بگیرند و بحث را عوض کنند. افراد مؤدب به جای پاک کردن صورت مسئله، سعی می‌کنند در عین حفظ فاصله‌ای محترمانه از مخاطب، با او هم‌دردی کنند و احساسات و عواطفش را معتبر بشمارند.

۳. دوری کردن از مشاجره‌های بی‌مورد

گیر افتادن در مشاجره‌هایی که دیگران برای پیدا کردن مقصر به پا می‌کنند مرسوم و تا حدی عادی است. باید قبول کرد که تمام افراد جامعه صلح‌طلب و طرفدار برقراری ارتباط سالم نیستند و بسیاری خشم و ناراحتی خود را با به راه انداختن مشاجره‌های بی‌مورد ابراز می‌کنند. در این شرایط، ایفای نقش به عنوان شخصیت اصلی یا حاشیه‌ای مشاجره‌ها، فقط سرخوردگی، تنهایی و کاهش چشم‌گیر کیفیت روابط اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.

هنگامی که افراد مودب از پخش شدن شایعه‌ای آگاه می‌شوند، سعی می‌کنند بدون هیچ پایه و اساسی آن را باور نکنند و به وقوع مشاجره دامن نزنند. این افراد قضاوت بی‌جا نمی‌کنند و بی‌دلیل طرف کسی را نمی‌گیرند. افراد مودب به ندرت به خود اجازه می‌دهند که به دلیل فشارهای اجتماعی تصمیمی مغایر با خواسته‌ی قلبی‌شان بگیرند. از این رو، تمایلی هم به قرار گرفتن در مرکز مشاجره‌های دیگران ندارند و برای وقت و انرژی خود ارزش قائل هستند.

۴. پیش‌قدم شدن در برقراری ارتباط

افراد مودب معمولا علاقه‌ای به ایفای نقش در بازی‌های اجتماعی مبتنی بر قدرت ندارند. بنابراین، اگر بخواهند با کسی ارتباط برقرار کنند، پیش قدم می‌شوند و از دیگران توقع ندارند که همیشه شروع کننده مکالمه‌ها باشند. افراد مودب از موقعیت اجتماعی خود برای تهدید دیگران و اعمال قدرت نابه‌جا استفاده نمی‌کنند و تلاش می‌کنند طوری رفتار کنند که دیگران معذب نشوند و در حضور آن‌ها احساس آرامش کنند. البته، پیش‌قدم شدن در برقراری ارتباط به این معنا نیست که افراد مودب از پیش قدم شدن دیگران استقبال نمی‌کنند. صرفا، ذهن این افراد معمولا حاوی کلیشه‌های اجتماعی و جنسیتی کمتری است که برقراری ارتباط را ساده‌تر می‌کند.

۵. گرم و گیرا بودن حین گفت‌وگو با دیگران

یکی از مهم‌ترین ارکان برقراری ارتباط موثر با دیگران، احترام قائل شدن برای نظراتشان و القای احساس درک شدن به آن‌ها است. فراموش نکنید که گوش سپردن به حرف‌های دیگران برای القای این احساس کافی نیست. گاهی به حرف‌های دیگران گوش می‌دهیم، اما آن‌قدر ذهنمان درگیر مسائل دیگر است که هیچ اثری از اهمیت دادن در چهره و حالتمان یافت نمی‌شود! افراد مؤدب به خوبی به هنر برقراری ارتباط مسلط هستند و از شیوه‌های مختلف برای گرم و گیرا کردن گفت‌وگوهایشان با دیگران استفاده می‌کنند.

برای مثال، افراد مودب حین صحبت کردن با دیگران از لحن متناسب با موضوع و هیجان مخاطب استفاده می‌کنند و از فریاد زدن یا زمزمه کردن خودداری می‌کنند. به علاوه، افراد مودب هیچوقت سخن دیگران را برای به کرسی نشاندن حرف خود قطع نمی‌کنند و نوبت را رعایت می‌کنند. این افراد بیشتر تمرکز خود را متوجه درک حرف‌های مخاطب می‌کنند و در ذهن‌هایشان به دنبال یافتن پاسخی مناسب می‌گردند تا در زمان مناسب بیان کنند. به علاوه، افراد مؤدب دوست ندارند توصیه‌هایشان را به خورد دیگران بدهند. بنابراین، اگر احساس کنند که نیازی به توصیه‌ای از جانب آن‌ها نیست، سکوت اختیار می‌کنند و به دنبال راهی برای اثبات نظراتشان نمی‌گردند.

افراد مودب دشمنان سرسخت ابراز عصبانیت و ناراحتی به شیوه‌ای منفعلانه هستند. آن‌ها اگر با کسی به مشکلی بربخورند یا از چیزی ناراحت شوند، عصبانیت و ناراحتی خود را به وضوح ابراز می‌کنند و به ایجاد سوءتفاهم‌ها دامن نمی‌زنند. ابراز احساسات به صورت منفعلانه به دور از ادب است و شخص مقابل را در برزخ احساسی قرار می‌دهد و برقراری ارتباط سودمند را غیرممکن می‌کند. افراد مؤدب حتی مخالفت خود را هم با حفظ احترام بیان می‌کنند و به دنبال تحقیر یا تخریب شخصیت دیگران نیستند.

۶. تلاش کردن در راستای ایجاد محیطی گرم و آرام برای دیگران

افراد مودب معمولا میزبان‌های فوق‌العاده‌ای هستند، چراکه توانایی بسیار قابل‌توجهی در ایجاد محیطی گرم، دوستانه و آرام برای دیگران دارند. این افراد، گاهی بدون اینکه حرفی بزنند، دیگران را تشویق به ابراز احساسات و به اشتراک گذاشتن عقایدشان می‌کنند و به آن‌ها احساس فهمیده شدن را القا می‌کنند.

افراد مودب معمولا از هوش اجتماعی بسیار بالایی برخوردارند و هنگامی که متوجه معذب بودن شخصی می‌شوند، سعی می‌کنند بدون تجاوز کردن به مرز‌هایش، او را درک کنند. افراد مودب برای برقراری ارتباط موثر با دیگران، فقط از یک شیوه استفاده نمی‌کنند، بلکه سعی می‌کنند متناسب با شخصیت مخاطب شیوه‌ی مناسب را پیدا کنند. گاهی بهترین راه برای برقراری ارتباط با یک شخص، حفظ سکوت است و افراد مؤدب از ساکت ماندن در این شرایط ابایی ندارند.

• ۱۳ نشانه‌ای که به شما می‌گوید بیش از اندازه خوب هستید!

۷. محترمانه رفتار کردن با دیگران

داشتن رفتاری محترمانه ابعاد مختلفی دارد. بسیاری در ارتباط با افرادی که از موقعیت اجتماعی یا اقتصادی بهتری نسبت به خودشان برخوردارند، رفتاری محترمانه دارند و وقتی با کسانی مواجه می‌شوند که در سلسله مراتب اجتماعی در رده‌ی پایین‌تری قرار گرفته‌اند، احترام گذاشتن را به کل فراموش می‌کنند! به قول معروف، ادب هر شخص را می‌توان با بررسی نوع رفتارش با کسانی که به او سودی نمی‌رسانند سنجید. وجه تمایز افراد مودب با دیگر افراد این است که آن‌ها برای احترام قائل شدن برای دیگران، فارغ از جنسیت، نژاد و زبان، نیازی به دلیل یا بهانه ندارند و این کار را به صورت خودکار انجام می‌دهند.

افراد مودب به نیازها و عادت‌های دیگران توجه می‌کنند و سعی می‌کنند کاری نکنند که دیگران را خارج از منطقه امنشان قرار دهد. این افراد معمولا وقتی در برخورد تصادفی با دیگران معذرت‌خواهی می‌کنند، حین برقراری ارتباط چشمی با دیگران لبخند می‌زنند، با همکارانشان سلام و احوال‌پرسی می‌کنند و تا جایی که توان دارند به یاری دیگران می‌شتابند.

• ۱۰ نکته‌ی مهم برای کنار آمدن بهتر با همکاران

۸. به خوبی یاد کردن از دیگران

با وجود دغدغه‌های زندگی‌ در دنیای امروز، تنفر ورزیدن، عصبانی بودن و پرخاش کردن دور از تصور نیستند. افراد مودب هم مانند دیگران عصبانی و ناراحت می‌شوند، اما تلاش می‌کنند تا نگذارند این احساسات منفی روی قضاوت‌هایشان از دیگران تأثیر شگرفی بگذارد. به عبارتی، آن‌ها معمولا به خوبی از دیگران یاد می‌کنند و وجهه‌های مثبت شخصیت دیگران را پررنگ‌تر از وجهه‌های منفی می‌بینند.

برای مثال، افراد مودب سعی می‌کنند همه را به یک چشم ببینند و در نوع رفتاری که با افراد مختلف دارند، تبعیضی قائل نشوند. آن‌ها همه‌ی انسان‌ها را لایق محبت و احترام می‌دانند و به کسی علاقه‌ی شرطی ندارند. این افراد خواهان آسیب دیدن دیگران نیستند و کسانی که با آن‌ها بد رفتار کرده‌اند را ساده‌تر از دیگران می‌بخشند. از طرفی، افراد مودب هیچوقت از بدبختی دیگران خرسند نمی‌شوند و برای کسی آرزوی سرافکندگی نمی‌کنند.

۹. شنونده‌‌ی فعال بودن

افراد مودب معمولا شنونده‌های فعال و بسیار خوبی هستند. آن‌ها فقط به گوش سپردن به حرف‌های دیگران بسنده نمی‌کنند، بلکه سعی می‌کنند با تأییدهای کلامی و داشتن زبان بدن مناسب، به مخاطب خود القا کنند که او را تا بیشترین حد ممکن درک می‌کنند. اگر توصیه‌ای برای بهبود شرایط یا حل مشکلی خاص داشته باشند، آن را با رعایت احترام با مخاطب در میان می‌گذارند و از کنجکاوی کردن‌های بی‌مورد خودداری می‌کنند. از سویی، اگر قصد برقراری ارتباط با شخصی را داشته باشند، سعی می‌کنند موضوعی را برای گفت‌و‌گو پیدا کنند که مخاطب را خسته نکند.

• خستگی ناشی از دلسوزی چیست و چگونه می‌توان با آن مقابله کرد؟

۱۰. احترام قائل شدن برای مرزهای دیگران

افراد مودب، به خاطر هوش اجتماعی بالایی که دارند، می‌توانند به راحتی به همه احساس صمیمیت القا کنند. البته این صمیمیت به اندازه‌ای است که دیگران را معذب و خجالت‌زده نکند و مرز‌هایی که برای برقراری ارتباط با دیگران تعریف کرده‌اند را زیر سؤال نبرد.

افراد مودب معمولا از سوال پرسیدن درباره‌ی زندگی شخصی دیگران دوری می‌کنند، بدون اجازه کسی را لمس نمی‌کنند، بدون مقدمه دیگران را با اسم کوچک یا لقب صدا نمی‌زنند و دیگران را حساس و زودرنج خطاب نمی‌کنند. آن‌ها می‌دانند تجاوز کردن به حریم شخصی هیچ زیبایی و جذابیتی ندارد و سعی نمی‌کنند با مسخره کردن دیگران در مرکز توجه قرار بگیرند.

مرور کلی

در میان خصوصیاتی که افراد مودب را از سایر افراد متمایز می‌کند، احترام گذاشتن به شیوه‌های مختلف، از همه پررنگ‌تر است. اگر می‌خواهید شخصی مودب باشید و در روابط اجتماعی‌تان دیگران را مجذوب خود کنید، کافی است هنر احترام گذاشتن به علایق، سلایق و مرزهای دیگران را فرابگیرید و از کنجکاوی کردن در مسائلی که به وضوح ربطی به شما ندارد پرهیز کنید. سعی کنید افرادی را الگوی خود قرار دهید که فقط مورد پذیرش و احترام گروهی خاص نیستند و اکثریت از مصاحبت با آن‌ها لذت می‌برند. به خاطر داشته باشید که خودبرتربینی به شدت با مؤدب بودن مغایرت دارد.

منبع: Powerofpositivity