۶ ویژگی عجیب گوشی‌های هوشمند که شاید دوست داشته باشید

بسیاری از سازندگان، گوشی‌هایشان را به امید ایجاد تمایز در بین رقبا، به ویژگی‌هایی مجهز می‌کنند که شاید «فریبکارانه» (Gimmicky) باشند یا حداقل در نگاه این گونه به نظر برسند. ازجمله‌ی جدیدترین این موارد می‌توان به قابلیت Edge Sense در گوشی هوشمند HTC U11 اشاره کرد. قابلیتی که اجازه می‌دهد با فشار دادن لبه‌های بدنه‌ی گوشی، اپ دلخواه خود را باز کنید. هرچند این قابلیت غیرعادی به نظر می‌رسد، اما درواقع عملکرد خیلی بهتری نسبت به انتظارات دارد. علاوه بر Edge Sense، طی سال‌ها انواع و اقسام ویژگی‌های عجیب‌وغریب را در گوشی‌های هوشمند دیده‌ایم. چندان جای تعجب ندارد که بسیاری از این نوآوری‌های پرمخاطره توسط کاربران و رسانه‌ها موردانتقاد قرار گرفته‌اند؛ گرچه همه‌ی آن‌ها هم به‌اندازه‌ی حجم انتقادات بد نبودند. در این مقاله، به تعدادی از جذاب‌ترین ویژگی‌های به نظر فریبکارانه نگاهی می‌اندازیم.

‌

سنسور مولکولی گوشی هوشمند Changhong H2

در CES 2017، از گوشی هوشمند Changhong H2 رونمایی شد. قابلیتی که این گوشی را در بین رقبایش متفاوت می‌کند، سنسور طیف‌سنجی به نام SCiO است که درون این گوشی هوشمند تعبیه‌شده. با کمک این سنسور، می‌توانید انواع و اقسام چیزها مانند میوه‌ها، نوشیدنی‌ها، داروها و مواد دیگر را اسکن کنید و ساختار شیمیایی آن‌ها را ببینید. کارکرد این سنسور هم بدین‌صورت است که بعد از تابش مادون‌قرمز به سمت ماده، نور بازتاب شده را به یک طیف تبدیل و با بررسی آن، ساختار شیمیایی ماده‌ی موردنظر را شناسایی می‌کند.

به‌عنوان‌مثال، با چنین سنسوری می‌توانید میزان شیرینی یک نوشیدنی یا وجود مواد آلرژی‌زا در مواد آرایشی را بررسی کنید. اگر اهل بدن‌سازی هستید، با این سنسور می‌توانید میزان چربی بدنتان را هم اندازه بگیرید. تنها کاری که لازم است انجام دهید، نزدیک کردن سنسور به ماهیچه‌های بدنتان و اسکن کردن آن است؛ سپس در گوشی، اطلاعات مربوط به چربی موجود در بدنتان به نمایش درمی‌آید. البته می‌دانیم چنین کاری عجیب‌وغریب به نظر می‌رسد، اما این سنسور از پس این کار برمی‌آید.

این تکنولوژی در نگاه اول کمی فریبکارانه به نظر می‌رسد و به دلیل این که هنوز به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته، از خوب یا بد بودن آن در استفاده‌ی روزمره خبر نداریم. اگر عملکرد این سنسور مولکولی مانند تبلیغاتش باشد، پس احتمالا آینده‌ی روشنی دارد و چندان هم بدمان نمی‌آید چنین سنسوری را در دیگر گوشی‌های هوشمند ببینیم. بررسی ارزش‌های غذایی یک محصول یا شناسایی مواد آلرژی‌زای موجود در آن و خیلی موارد دیگر، از جمله قابلیت‌هایی است که برای بسیاری از مردم مفید خواهد بود. به نظر، گوشی‌های هوشمند بهترین قالب برای حمل چنین سنسوری هستند.

باوجود تمام این حرف‌ها، برای موفقیت این تکنولوژی لازم است که استفاده از آن آسان باشد، سریع و دقیق عمل کند و درنهایت قیمت مناسبی داشته باشد. طبق گفته‌های این کمپانی، آن‌ها در حال کار روی «کیت توسعه‌ی نرم‌افزاری» (SDK) مختص این تکنولوژی هستند که به توسعه‌دهندگان امکان تولید اپ‌های مختلف را خواهد داد. چنین کاری می‌تواند منجر به ساخت اپ‌های متنوع برای به این قابلیت شود.

‌

ترک‌بال گوشی هوشمند نکسوس وان

بسیاری از اولین گوشی‌های هوشمند اندرویدی، از جمله نکسوس وان، از «ترک‌بال» (Trackball) استفاده می‌کردند. ترک‌بال در حقیقت گوی کوچکی بود که علاوه بر عملکردی مشابه ماوس که مثلا برای کلیک کردن بر لینک‌ها استفاده می‌شد، با چراغ LED چندرنگی که داشت نوتیفیکیشن‌های مختلف را هم اطلاع می‌داد. البته امروزه این ویژگی خیلی قدیمی به نظر می‌رسد و کمتر کسی دوست دارد این تکنولوژی قدیمی را در گوشی‌های پیشرفته‌ی امروزی ببیند. تااندازه‌ای، این مطلب درست است.

هرچند، مانند طرفداران صفحه‌کلیدهای QWERTY، بعضی از مردم احتمالا بدشان نمی‌آید که بازگشت ترک‌بال را به خصوص در گجت‌های کوچک‌تر ببینند. به‌طور مثال، رفتن به قسمتی از متن با ترک‌بال راحت‌تر از انتخاب آن با انگشت است. با روش امروزی، برای انتخاب قسمتی از متن باید چند باری انگشتتان را بر صفحه بزنید تا دقیقا همان‌جایی که می‌خواهید انتخاب شود. گرچه این موضوع شاید برای درصد زیادی از کاربران چندان موضوع مهمی نباشد، اما حتما برای تعدادی اذیت‌کننده است.

بیشتر بخوانید: نکسوس وان؛ گوگل پیکسل اولیه!

بااین‌وجود، احتمال دیدن دوباره‌ی ترک‌بال در گوشی‌های هوشمند نزدیک به صفر است. غیر از این‌که فرد پولداری بخواهد یک گوشی هوشمند نوستالژیک با ترکیبی از ویژگی‌های جدید و قدیمی بسازد. چنین گجتی احتمالا خاطرات خوش گذشته را برای خیلی‌ها زنده می‌کند، اما فروش آن زیاد نخواهد بود. به همین خاطر چندان به این موضوع امیدوار نیستیم. اما این روزها هر چیزی امکان‌پذیر است.

‌

پروژکتور سامسونگ گلکسی بیم

اگر اهل اخبار تکنولوژی باشید احتمالا این موبایل را به خاطر دارید. در کنگره‌ی جهانی موبایل بارسلونا در سال ۲۰۱۲، سامسونگ از گوشی هوشمند «گلکسی بیم» (Galaxy Beam) رونمایی کرد. این گوشی سخت‌افزار قابل‌توجهی نداشت ولی با داشتن یک پروژکتور کوچک توجه‌ها را به خود جلب کرد. این پروژکتور کوچک با کیفیت nHD، رزولوشن ۶۴۰ در ۳۶۰ و روشنایی ۱۵ لومنز در آن زمان خبرساز شد. پروژکتور این گوشی می‌توانست فیلم‌ها و تصاویر را به بزرگی ۵۰ اینچ نمایش دهد و همچنین یک دکمه‌ی مختص به پروژکتور در این گوشی تعبیه شده بود.

از نظر تئوری، این گوشی محصول جذابی به نظر می‌رسید. هرچند، عملکرد آن مطابق انتظارات نبود. حتی در بالاترین میزان روشنایی، تصاویر پروژکتور تاریک‌تر از چیزی بود که انتظار داشتیم. در اتاق تاریک عملکرد نسبتا خوبی داشت که البته این حداقل انتظار کاربر از خرید چنین محصولی است. همچنین، بعد از استفاده‌ی طولانی از پروژکتور، گوشی تا حد زیادی داغ می‌کرد.

به خاطر این مشکلات، خیلی‌ها این پروژکتور را به‌عنوان قابلیتی فریبکارانه توصیف کردند. از جهتی، حق با آن‌ها است؛ زیرا این تکنولوژی چندان از جانب کاربران مورد استقبال قرار نگرفت. بااین‌وجود، حالا که چند سالی از ارایه‌ی این محصول گذشته، چندان هم بدمان نمی‌آید چنین پروژکتوری را در گوشی‌های هوشمند ببینیم؛ البته به شرطی که تعبیه‌ی پروژکتور در گوشی بهتر از قبل انجام گیرد. برای نمایش عکس یا فیلم در میان دوستان، به‌جای این‌که گوشی ۵ اینچی را دست‌به‌دست کنید، یک پروژکتور روشن‌تر و با رزولوشن ۱۰۸۰p که در گوشی تعبیه شده، احتمالا به کار می‌آید.

هرچند، یکی از مشکلات تعبیه‌ی پروژکتور در گوشی این است که گوشی را حجیم می‌کند. به‌عنوان‌مثال، شرکت لنوو با عرضه‌ی ماژول Insta-Share Projector راه‌حلی برای این مشکل پیدا کرده است. این ماژول خیلی راحت به پشت Moto Z وصل می‌شود و کاربر این‌گونه می‌تواند از پروژکتور متصل به گوشی استفاده کند. این یک راه‌حل عالی محسوب می‌شود اما بیشتر گوشی‌های هوشمند به‌صورت ماژولار ساخته نشده‌اند و نمی‌توانند از چنین رویکردی بهره ببرند. این بدین معنا است که به این زودی‌ها شاهد عرضه‌ی گوشی هوشمند باریک و شیک به همراه پروژکتور نخواهیم بود.

‌

ترمیم خودکار بدنه‌ی گوشی LG G Flex

گوشی LG G Flex که در سال ۲۰۱۳ معرفی شد، علاوه بر داشتن صفحه‌نمایش خمیده و قابل انعطاف، به خاطر داشتن یک ویژگی دیگر منحصربه‌فرد بود. این گوشی بدنه‌ای داشت که خراش‌های ریز را به‌صورت خودکار از بین می‌برد یا به اصطلاح، «خودترمیم‌گر» (Self-healing) بود. گرچه در ابتدا این قابلیت با شک و تردیدهای زیادی همراه بود، اما معلوم شد که واقعا کار می‌کند؛ اما فقط تا حدی.

این بدنه فقط می‌توانست خراش‌های ریزی را ترمیم کند که مثلا با تماس دسته کلید ایجاد شده است. این ویژگی در مورد خراش‌های عمیق چندان خوب عمل نمی‌کرد، که البته کاملا قابل درک است. به نظر می‌رسید مالکان این گوشی از این ویژگی راضی هستند و شرکت LG بار دیگر در گوشی LG G Flex2 این ویژگی را تعبیه کرد. بااین‌وجود، از آن زمان این قابلیت را در هیچ‌کدام از گوشی‌های LG ندیدیم که مایه‌ی تاسف است.

بدنه‌ی گجت‌ها خیلی راحت خراش برمی‌دارند و معمولا همه‌ی ما سعی می‌کنیم که چنین اتفاقی نیفتد. اما چنین اتفاقاتی معمولا رخ می‌دهند. به همین خاطر داشتن یک گوشی با بدنه‌ی خودترمیم‌گر خیلی خوب است. البته در این صورت، باید بدنه‌ی شیشه‌ای و فلزی را فراموش کنید که بسیاری از گوشی‌های پرچم‌دار امروزی از آن‌ها استفاده می‌کنند.

‌

دوربین چرخنده‌ی گوشی اوپو

گوشی‌های هوشمند N1 و N3 از شرکت «اوپو» (Oppo)، از دوربین‌های چرخنده استفاده می‌کنند. این یعنی به‌جای استفاده از دو دوربین جلو و عقب، این گوشی‌ها فقط از یک دوربین استفاده می‌کنند که می‌توانند در هر دو جهت مورد استفاده قرار بگیرند. می‌توانید جهت دوربین‌ها را به‌صورت دستی تغییر دهید یا مانند گوشی N3، این کار به‌صورت خودکار و توسط یک موتور انجام خواهد گرفت.

در ابتدا، این قابلیت به‌عنوان یک ویژگی فریبکارانه مطرح شد که ارزش خاصی ندارد و فقط برای خاص کردن گوشی استفاده شده است؛ حتی با وجود این که با این ویژگی می‌توانستید از دوربین اصلی گوشی برای گرفتن سلفی استفاده کنید. متاسفانه، این ایده چندان مورد استقبال قرار نگرفت و از آن زمان هیچ‌کدام از سازندگان چنین ایده‌ای را عملی نکردند. بااین‌حال، کلیت ایده چندان هم بد نیست، به‌خصوص اگر بتوانید فقط با یک ضربه جهت دوربین را به‌صورت خودکار تغییر دهید.

معمولا دوربین اصلی گوشی‌های هوشمند از دوربین سلفی بهتر است (البته این روزها بسیاری از سازندگان دست به ارتقای دوربین سلفی زده‌اند که ازلحاظ کیفیت کم‌وبیش با دوربین اصلی برابر باشد). بنابراین گرفتن عکس‌های سلفی باکیفیت، تنها با چرخاندن دوربین ایده‌ی جذابی به نظر می‌رسد؛ حتی اگر کمتر کسی بابت آن هیجان‌زده شود. البته گوشی‌های همراه با دوربین‌های چرخنده ظاهری کم‌وبیش غیرعادی دارند و معلوم نیست چنین ایده‌ای در گوشی‌های بدون حاشیه امکان اجرا داشته باشد. پس با وجود جالب بودن ایده‌ی دوربین چرخنده، فعلا با همان دوربین معمولی گوشی‌ها باید سر کنیم.

‌

دو نمایشگر در گوشی YotaPhone

گوشی‌های «یوتافون» (YotaPhone) به دلیل استفاده از دو نمایشگر در بازار گوشی‌های هوشمند منحصربه‌فرد هستند. در این گوشی‌ها علاوه بر نمایشگر اصلی در جلوی بدنه، صفحه‌نمایشی با تکنولوژی «جوهر الکترونیکی» (E-Ink) هم در پشت آن وجود دارد. این ویژگی که به نظر خیلی‌ها فریبکارانه است، استفاده‌های زیاد و متنوعی دارد و خیلی دوست داریم که این ویژگی را در گوشی‌های بیشتری ببینیم.

واقعیت این است که خواندن طولانی‌مدت کتاب‌های الکترونیکی با گوشی‌های هوشمند تجربه‌ی چندان خوشایندی نیست. نمایشگر E-ink برای طرفداران کتاب مناسب‌تر است و چندان هم موجب خستگی چشم نمی‌شود. همچنین این نمایشگرها انرژی خیلی کمی مصرف می‌کنند و به راحتی می‌توان از آن‌ها زیر نور مستقیم آفتاب استفاده کرد.

هرچند، نمایشگر جداگانه قیمت تمام‌شده‌ی گوشی را بالا می‌برد، اما نمایشگرهای E-ink قیمت مناسبی دارند و نسبت به نمایشگرهای پیشرفته‌ی امروزی بسیار باصرفه‌تر هستند. با توجه به جذابیت این موضوع، خیلی جالب است که هنوز شرکت‌های بزرگ از چنین ایده‌ای برای گوشی‌هایشان بهره نبرده‌اند. شرکت یوتا قرار است که تا انتهای سال جاری میلادی گوشی یوتافون ۳ را عرضه کند، پس هنوز می‌توانیم به حیات این ایده امیدوار باشیم.

‌

مواردی که خواندید فقط تعدادی از ویژگی‌های به نظر فریبکارانه بود که درواقع چندان هم بد نیستند. شما چه فکر می‌کنید؟ اگر موارد دیگری را مدنظر دارید در بخش کامنت‌ها برایمان بنویسید.

‌

منبع: Android Authority