پنج واقعیت جالب درباره‌ی فیلم مریخی که احتمالا از آن‌ها خبر نداشتید

در چهار هفته‌ی گذشته، فیلم «مریخی» در صدر جدول باکس‌آفیس قرار گرفته است. فیلم مریخی که بر اساس رمانی به همین نام، نوشته‌ی «اندی ویر» (Andy Weir) ساخته شده، قصه‌ی فضانوردی به نام «مارک وتنی» را تعریف می‌کند. وتنی که به ماموریتی در مریخ فرستاده شده، در یک اشتباه در مریخ جا می‌ماند و دیگر فضانوردان تصور می‌کنند که او مرده است. وتنی برای زنده ماندن در مریخ، از راهکارهای مختلفی بهره می‌گیرد. خیلی از دانشمندان، این فیلم را واقعی‌ترین فیلم علمی-تخیلی عنوان کرده‌اند و جنبه‌های علمی آن‌ را خیلی دقیق و مبتنی بر واقعیت می‌دانند. در ادامه می‌توانید پنج نکته درباره‌ی فیلم مریخی را بخوانید.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌۱. صحنه‌های مریخی را قبلا هم در فیلم «لورنس عربستان» دیده‌ بودیم

بیشتر فیلم مریخی را در بوداپست مجارستان ضبط کرده‌اند. اما صحنه‌هایی که در محیط بیرون ضبط شده‌اند، در «وادی روم» یا «دره‌ی ماه» اردن بوده‌ است. این منطقه را در فیلم کلاسیک «لورنس عربستان» که در سال ۱۹۶۲ ساخته شد هم دیده‌ایم. وادی روم برای فیلم «پرومتئوس» ریدلی اسکات هم به عنوان لوکیشن فیلم‌برداری استفاده شده بود. اسکات گفته برای اینکه صحرا شبیه بیابان‌های مریخ شود، آن‌ها رنگ آسمان را عوض کرده‌اند. سطح زمین هم با استفاده از کامپیوتر قرمزتر شده است. صحرای وادی روم قبلا هم در فیلم‌های علمی-تخیلی دیگری مثل «ماموریت مریخ» (۲۰۰۰)، «آخرین روز روی مریخ» (۲۰۱۳) و «سیاره‌ی سرخ» (۲۰۰۰) برای به تصویر کشیدن مریخ استفاده شده بود.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌۲. نویسنده‌ی کتاب نه دانشمند بود و نه واقعا یک نویسنده

احتمالا نمی‌توانید کسی را پیدا کنید که بگوید: «تفریح‌ام دانشمند بودن است». اما اندی ویر در پشت کتاب‌اش نوشته است که زمان بیکاری‌اش درباره‌ی دینامیک مداری سیارات مطالعه می‌کرد. او می‌گوید که از نشستن و تصور کردن یک ماموریت فضایی از اول تا آخرش لذت می‌برد. اندی ویر زمانی که کتاب مریخی را می‌نوشت، به عنوان یک برنامه‌نویس مشغول به کار بود. او زمان بیکاری‌اش را درباره‌ی فضا مطالعه می‌کرد یا قصه می‌نوشت. ویر می‌گوید که قبل از مریخی دو کتاب دیگر هم نوشته، اما اولی به قدری بد بوده که مطمئن شده هیچ نسخه‌ای از آن باقی نمانده است. ویر رمان مریخی را فصل به فصل روی وب‌سایت‌اش قرار می‌داد و از خوانندگان بازخورد می‌گرفت. خوانندگانی که طبق گفته‌ی خودش زیاد نبودند، اما کار او را جدی دنبال می‌کردند. او در نهایت کتاب‌اش را جمع می‌کند و به‌صورت یک کتاب الکترونیکی در آمازون می‌فروشد. ویر می‌گوید که سپس همه چیز تخیلی می‌شود؛ کتاب او به یکی از پنج کتاب برتر ژانر علمی-تخیلی در آمازون تبدیل می‌شود و ناشرها به دنبال‌اش می‌آیند. او می‌گوید که استودیوهای فیلم‌سازی هم برای کسب حق ساخت فیلم دنبال او بودند. گادرد می‌گوید که ویر نمی‌توانست قبول کند یک نویسنده شده است. گادرد می‌گوید که یک روز به ویر زنگ زدند و گفتند که دیگر لازم نیست هر روز به سر کار برود. ویر هم حرف گادرد را باور نکرده بود و حتی با اینکه روی فیلم کار می‌کرد، تا یک سال باز هم به کار قبلی‌اش ادامه داد. ویر می‌گوید تولید فیلم که شروع شد، او دیگر جدی شغل‌اش را ترک و باور کرد که کتاب‌اش به زودی فیلم می‌شود.

۳. طوفان‌های مریخ، آن‌قدرها که در فیلم نشان داده شده قوی نیستند

اندی ویر روی رمان مریخی سه سالی کارد کرد. او برای اینکه کتاب‌اش از نظر علمی دقیق باشد حسابی تحقیق کرده بود. یکی از بخش‌های غیرواقعی کتاب، طوفان ابتدای فیلم است. اتمسفر مریخ به قدری رقیق است که نمی‌تواند چنین طوفان‌های عظیمی ایجاد کند. در واقع اسکات می‌گوید که ناسا پس از دیدن فیلم‌نامه برای اولین بار، به این موضوع ایراد گرفته بود. اسکات، ویر و گادرد هم به دنبال جایگزینی برای این طوفان بودند که نتیجه‌اش همان جا ماندن وتنی از سفینه‌اش باشد. اسکات می‌گوید جایگزینی که پیدا کرده بودند به قدری بد بود که ناسا به آن‌ها گفت همان طوفان را در فیلم قرار دهند، بهتر است.

۴. یک صفحه از فیلم‌نامه‌ی مریخی به فضا سفر کرده است

«درو گادرد» (Drew Goddard) که فیلم‌نامه‌ی مریخی را نوشته می‌گوید صفحه‌ای از فیلم‌نامه را در اولین آزمایش فضاپیمای «اوراین» (Orion) که دسامبر ۲۰۱۴ انجام شد، به فضا فرستادند. فضاپیمای اوراین قرار است روزی انسان‌ها را به مریخ ببرد، در نتیجه چنین حرکتی بسیار جالب به نظر می‌رسد. گودارد می‌گوید که عکس‌ها و نقاشی‌هایی را در بین صفحات فیلم‌نامه قرار می‌داده و تصویری که به فضا فرستاده‌اند، یکی از نقاشی‌های او از مارک وتنی است.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

۵. تعدادی از دانشمندان فضایی، به هنگام فیلم‌برداری حضور داشتند

«چیوتل ایوفور» (Chiwetel Ejiofor) که نقش مدیر ماموریت‌های ناسا را در فیلم بازی می‌کند، از یکی از دانشمندان آژانس فضایی اروپا که از صحنه‌ی فیلم‌برداری ملاقات کرده بود تاثیر گرفته است. او می‌گوید عکس‌العمل دانشمندان را هنگامی که سطح‌نشین «فیله» (Philae) روی دنباله‌دار 67P فرود آمد، دیده بود. این فرود، اولین فرود یک کاوشگر را روی یک دنباله‌دار رقم می‌زد.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

منبع: Space.com