گیاه‌خواری شاید بتواند جهان را نجات دهد

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۱ دقیقه
غذا

با وجود روند رو به رشد افزایش جمعیت جهان و آسمان‌خراش‌هایی که سر به فلک می‌گذارند، چطور می‌توانیم به اندازه‌ی کافی غذا تولید کنیم و در عین حال از حد خودمان تجاوز نکنیم و به طبیعت آسیب نزنیم. محققان برای اینکه به این سوال پاسخ دهند، صدها نوع استراتژی را برای تولید غذا تحت شرایط مختلف شبیه‌سازی کردند. مثلا آنها در این شبیه‌سازی‌ها استراتژی‌های تولید غذاهای طبیعی را با کشاورزی مهندسی‌شده و پر محصول مقایسه کردند. آنها همچنین رژیم‌های غذایی گوشتی را در مقابل رژیم‌های غذایی گیاهی قرار دادند.

محققان می‌خواستند بدانند که کدامیک از استراتژی‌ها شدنی است. هدف آنها این بود که ببینند آیا می‌توان بدون گسترش زمین‌های زراعی به اندازه‌ی کافی غذا تولید کرد؛ طوری که این میزان غذا برای جمعیت پیش‌بینی شده در سال ۲۰۵۰ کافی باشد. این تیم در ژورنال Nature Communications گزارش داده که در تحقیق آنها رژیم‌ غذایی مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده در رسیدن به چنین هدفی بود. در سناریوهایی که همه‌ی مردم جهان فقط از غذاهای گیاهی تغذیه می‌کردند، این کار ۱۰۰ درصد شدنی بود. اما در سناریوهایی که رژیم‌ غذایی سرشار است از مواد گوشتی، احتمال رسیدن به این هدف تنها ۱۵ درصد بود. چون میزان زمین مورد نیاز برای پرورش دام و طیور دو برابر زمین مورد نیاز برای گیاهان است.

در تحقیق آنها، هیچ عامل دیگری تاثیری به این بزرگی نداشت. حتی بهبود تکنیک‌های کشاورزی و استفاده از کودهای شیمیایی بیشتر برای افزایش حاصلخیزی هم کافی نبود.

البته در این مطالعه پیش‌فرض‌های مختلفی وجود داشت که یکی از آنها تجارت کاملا آزاد بین کشورها بود. این یعنی غذا می‌تواند به هر جایی که لازم باشد، فرستاده شود. علاوه بر این، در این تحقیق درباره‌ی چالش‌های سیاسی و فرهنگی ناشی از تغییر رژیم غذایی افراد هیچ صحبتی نشده. اما به طور نظری نشان می‌دهد که می‌توان بدون افزایش زمین‌های زراعی و از بین بردن جنگل‌ها، غذای مورد نیاز برای جهان را تامین کرد.

منبع: Science Mag

  کانال تلگرام دیجی کالا مگ



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

۳ دیدگاه
  1. آیدین

    بنده بعنوان یک متخصص دامپروری دوستان طرفدار “وگانیسم” و گیاهخواری را به چند جمله آخر این گزارش ارجاع میدهم:

    البته در این مطالعه پیش‌فرض‌های مختلفی وجود داشت که یکی از آنها تجارت کاملا آزاد بین کشورها بود. این یعنی غذا می‌تواند به هر جایی که لازم باشد، فرستاده شود. علاوه بر این، در این تحقیق درباره‌ی چالش‌های سیاسی و فرهنگی ناشی از تغییر رژیم غذایی افراد هیچ صحبتی نشده.

    در ضمن گفته شده از بعد نظری (و نه کاربردی) این موضوع مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته. بنده معتقدم با تبلیغات بسیار پردامنه ای که طرفداران وگانیسم و کمپانی های حامی آنها راه انداخته اند ممکن است این موضوع در آینده تمام جهان را فرا بگیرد اما مشکل گرسنگی را در جهان اگر بدتر نکند حتی کمرنگ تر هم نخواهد نمود.

    دامپروی در کنار کشاورزی پایه گذار تمدن بوده و مصرف محصولات دامی با خصوصیات فیزیولوژیک انسان (فیزیولوژی دستگاه گوارش و ریخت شناسی دندانها) و سیر تکامل انسان کاملا هماهنگ است(انسان ذاتا جزو گیاهخواران یاگوشتخواران نیست، بلکه جزو گروه دارای فیزیولوژی جیره ترکیبی می باشد).
    تامین ویتامینهای گروه B و پروفیل اسیدهای آمینه ضروری برای انسان که در هیچ محصول گیاهی به اندازه محصول دامی تامین نمی شود را چه می توان کرد(روش های مصنوعی مانند محصولات تخمیری خود مستلزم هزینه و تکنولوژی فراوانی است و تولید کننده گازهای گلخانه ای می باشد)؟
    و صدها موضوع دیگر…

    در پایان باید گفت که دامپروری صنعتی روز به روز از میزان تولید گازهای گلخانه ای در مقایسه با دامپروری سنتی می کاهد و هنوز باید در کشاورزی هم بسیار در جهت کاهش گازهای گلخانه ای که مستقیم و غیر مستقیم تولید می کند بسیار تلاش نمود.

    از بعد اخلاقی هم آیا باکتری های تخمیر کننده و مخمر ها جاندار زنده نیستند که پرورش و لیز سلولی آنها برای مصرف فرآورده های آن بعنوان مکمل محصولات گیاهی مشابه دامپروری طبقه بندی شود؟ یا شاید ما تعریف موجود زنده و حفاظت از آن را سلیقه ای تفسیر می کنیم؟ شاید روزی گروهی هم مدافع حقوق گیاهان شوند. آنوقت چه کنیم؟!

  2. جعفر

    گیاه خواری سالم و بسیار سودمنده ولی افسوس که تبلیغات منفی زیادی در موردش انجام میگیره

  3. ميلاد

    موضوعی که زنده یاد صادق هدایت نزدیک به ۷۰ سال پیش درباره ش در کتابهای “فواید گیاهخواری” و “انسان و حیوان” مطرح کرده بود…

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما
X