گوگل چگونه میتواند جذابیت اندروید را حفظ کند؟
کنفرانس Google I/O دو روز دیگر کار خود را آغاز میکند و اگرچه در این رویداد موارد مختلفی مطرح میشود، اما بیشتر خبرها مربوط به گوشیهای هوشمند است؛ زیرا ما حالا بیش از هر گجت دیگری از گوشیهای خود استفاده میکنیم و I/O هم در وهلهی اول یک رویداد مختص نرمافزار است. یکی از مهمترین بخشهای این رویداد، رونمایی از مهمترین ویژگیهای جدید اندروید است و مطمئناً این مشخصهها نمیتوانند توجه تمام کاربران را جلب کند و برخی از این قابلیتها انتقادهایی در پی خواهند داشت.
روی هم رفته، چنین واکنشهایی کاملاً طبیعی است. افراد بهصورت مشابه فکر نمیکنند و برای موضوعهای مختلف سلیقههای گوناگونی داریم. دنیایی که تمام افراد مثل یکدیگر فکر میکنند، دنیایی خستهکننده و عاری از خلاقیت است. اما در نهایت همین موضوع سؤالی جدیتر را پدید میآورد؛ گوگل برای آیندهی اندروید و حفظ جذابیت آن چه کارهایی میتواند انجام دهد؟
برخی از کاربران دوست دارند که گوگل آنقدر ویژگیهای مختلفی به اندروید اضافه کند که این سیستمعامل به ویندوز ME تبدیل شود. برای یادآوری باید بگوییم که این سیستمعامل از انواع و اقسام مشخصههای مختلف بهره میبرد که البته اگر تمام کارها را به درستی و ترتیب صحیحی انجام میدادید و به چندین صفحه بخش تنظیمات مراجعه میکردید، به مشکلی برنمیخوردید. تقریباً چنین اتفاقی برای سرویس Hangouts اتفاق افتاد. این نوع اندروید مورد توجه کاربران حرفهای و خورههای تکنولوژی قرار میگیرد و گوشیهایی در سطح پرچمدار میتوانند آن را اجرا کنند. مشکل این است که فروش گوشیهای اندرویدی تنها به این دسته از کاربران وابسته نیست و بخش زیادی از کاربران افراد معمولی هستند که در زمینهی تکنولوژی سر رشتهای ندارند و از گجتهای نهچندان قدرتمند استفاده میکنند.
همچنین گوگل همواره باید ویژگیهای جدیدی را برای اندروید به ارمغان بیاورد که در نهایت بهصورت اجتنابناپذیر اوضاع را برای کاربران عادی تا حدی پیچیدهتر میکنند. بهعنوان مثال اگر اندروید Q بدون ویژگیهای ظاهری جدیدی عرضه شود، بدون شک تعداد زیادی از کاربران در گوشه و کنار اینترنت این بحث را مطرح میکنند که خلاقیت گوگل به پایان رسیده و اندروید در حال فرسوده شدن است.
بیشتر بخوانید: ۵ توصیه امنیتی مهم برای کاربران اندروید
چند تغییر کوچک، یک قابلیت بزرگ
گوگل هم برای اینکه بتواند در این زمینه تعادل ایجاد کند، معمولاً تغییرات ظاهری کوچک را در کنار یک قابلیت مهم ارائه میکند که برای عرضهی چنین قابلیتهای مهمی عجله ندارد و سر حوصله این کار را انجام میدهد.. سال گذشته در رویداد Google I/O شاهد معرفی گوگل دوپلکس بودیم که با بهرهگیری از هوش مصنوعی میتواند از جانب کاربران مثلاً با رستورانها تماس بگیرد و میز رزرو کند. گوگل بعد از معرفی این مشخصه، چندین ماه را برای بهبود آن صرف کرد تا بتواند بهترین تجربه کاربری را به ارمغان بیاورد. چنین قابلیتی یک مشخصه جذاب و مهم محسوب میشود و در ضمن علاوه برای ایجاد راههای جدید برای کسب درآمد، میتواند توجه کاربران زیادی را هم جلب کند.
آیا گوگل میتواند این کار را همیشه انجام دهد؟ شاید. اما این رویکرد بدین معناست که گوگل هر سال باید نسخهی اولیه ویژگی پر زرقوبرقی را ارائه دهد و در ماههای آتی هم باید بتواند چنین وعدهای را عملی کند. چنین کاری-با توجه به محدودیتهای گوشیهای هوشمند-اصلا ساده نیست.
از آنجایی که بیشتر کاربران از گوشیهای خود بهعنوان گجت اصلی یا ثانویه استفاده میکنند، شرکتی مانند گوگل هم باید نرمافزارهای خود را ابتدا برای نمایشگرهای کوچک طراحی کند. یکی از مهمترین محدودیتهای موجود هم همین «کوچک» بودن نمایشگر است که نمیتواند اطلاعات زیادی را بهصورت یکجا نشان داد و کاربر باید بداند که چگونه و در کجا میتواند اطلاعات موردنظر خود را پیدا کند. چنین کاری میتواند به سادگی اسکرول کردن باشد یا شاید هم کاربر مذکور برای انجام کار موردنظر خود باید در بخش تنظیمات جستوجو کند. بعد از پشت سر گذاشتن این موضوع، باید به فکر این باشند که چگونه میتوان فرمانها و ایدهها را در گجت خود تعبیه کرد، به چه نوع بازخوردی از کاربران نیاز دارند و بسیاری از موارد دیگر. در هر صورت توسعه نرمافزار بهخصوص سیستمعامل برای گوشیهای هوشمند کار بسیار پیچیدهای محسوب میشود.
بیشتر بخوانید: چرا لانچرهای اندروید دیگر محبوبیت گذشته را ندارند؟
تعادل در تغییرات
خوشبختانه، اکوسیستم اندروید در یک خلأ فعالیت نمیکند و پشت سر آن سابقهی چندین سالهای از نوآوریهای مختلف دیده میشود که در این زمینه به غیر از گوگل، ردپاهای زیادی وجود دارد. بهعنوان یک مثال جذاب، میتوانیم به مشخصه چند پنجرهای بودن برنامهها اشاره کنیم. حدود ۳۰ سال قبل، شرکتهایی مانند زیراکس، اپل و مایکروسافت متوجه شدند که کاربران احتمالاً خواهان مشاهده چند مورد مختلف در سیستمعامل خود هستند. گوگل و شرکای آن هم از این موضوع خبر دارند. برای ارائهی چنین مشخصهای در اندروید میتوانیم به تلاشهای شرکتهایی مانند سامسونگ اشاره کنیم که در نهایت گوگل هم با اعمال تغییراتی بر آن، استفاده از آن را برای تمام کاربران این سیستمعامل امکانپذیر کرد. به همین خاطر وقتی که در اندروید میخواهید نمایشگر را به دو قسمت تقسیم کنید، به خاطر داشته باشید زیراکس، اپل، مایکروسافت، سامسونگ، گوگل و بسیاری از شرکتها و توسعهدهندگان دیگر در ارائهی آن نقش داشتهاند.
در رابطه با این موضوع یکی از مهمترین چالشهای پیش روی گوگل، این است که چنین نوآوریهایی را طوری ارائه کند که کاربران حرفهای را از خود بیزار نکند. با گذشت زمان، تغییراتی که استفاده از اندروید را سادهتر میکنند، گریزناپذیر به نظر میرسد و در همین فرایند، برخی از قابلیتها هم کنار گذاشته میشوند. البته بسیاری از این قابلیتها، در حقیقت یک محصول فرعی هستند. بهعنوان مثال، اندروید از همان ابتدا طوری طراحی نشده بود که بتواند فایلهای فشرده شده را اجرا کند و این قابلیت نتیجهی سیستم دسترسی فایل نیمهباز اندروید است. اما وقتی که اندروید برای افزایش امنیت فضای سیستمعامل را بستهتر کند، امکان باز کردن فایلهای فشرده بدون نیاز به ابزارهای جانبی هم از دست میرود.
گوگل چارهای جز اعمال تغییرات ندارد
بیشتر کاربران عادی با نصب یک ابزار مدیریت فایل جداگانه برای باز کردن فایلهای فشرده مشکلی ندارند. اما آنهایی که با این قضیه راحت نیستند، به این راحتیها با این رویکرد جدید کنار نمیآیند. هرچقدر اندروید ایمنتر و سادهتر شود، مشخصههای بیشتری کنار گذاشته می شود. برخی از کاربران از این تغییرات استقبال میکنند ولی برخی دیگر تنفر خود را ابراز خواهند کرد. در هر صورت گوگل باید بتواند بین اعمال تغییرات برای افزایش جذابیت اندروید و راضی نگه داشتن کاربران فعلی، تعادل ایجاد کند. البته گوگل مطمئناً پیش خود فکر میکند که از پس انجام چنین کاری برمیآید و در نهایت اتخاذ همین تصمیمها هستند که میتوانند جذابیت یک سیستمعامل را افزایش یا کاهش دهند و باید ببینم که این بار گوگل چه برنامههایی در سر دارد.
بیشتر بخوانید: مقایسه همهجانبه رابط کاربری One UI سامسونگ و اندروید خالص
منبع: Android Central
شاید یکی از راه هاش این باشه که گوگل با سرعت زیاد تغییرات روی اندروید رو اعمال کنه تا تبدیل به همون سیستم عامل حرفهای باشه که گفتید و کاربران معمولی رو به سمت اندروید وان ببره و اونجا یک محیط user friendly ایجاد کنه