گوگل برای بهبود پلتفرم Wear OS باید از تولیدکنندگان کمک بگیرد
پلتفرم Wear OS فراز و فرود زیادی داشته است. روی هم رفته سیستم‌عامل بدی محسوب نمی‌شود و در بازار تعداد زیادی ساعت هوشمند مبتنی بر آن دیده می‌شود. با این حال، نباید مشکلات متعدد آن را از قلم بیندازیم. بسیاری از کاربران هنوز علاقه‌ی زیادی به ساعت‌های هوشمند و مزایای آن ندارند و در این میان Wear OS هنوز نتوانسته به پلتفرمی مطلوب برای کاربران بدل شود.
Wear OS در زمینه‌ی یکپارچگی با اکوسیستم اندروید همچنان حرف زیادی برای گفتن ندارد و در این میان می‌توان به اپل واچ اشاره کرد که به‌خوبی از پس چنین موضوعی برآمده است. در حال حاضر، تولیدکنندگان می‌توانند ساعت‌های هوشمند مبتنی بر Wear OS را روانه‌ی بازار کنند ولی در زمینه‌ی تغییر دادن آن، امکانات چندانی ندارند؛ چنین مشکلی هرچه زودتر باید اصلاح شود.
درک تکامل اندروید
بیایید به عقب برگردیم و به رابطه اندروید با تولیدکنندگان نگاهی بیندازیم. در حال حاضر، تولیدکنندگان گوشی‌های اندرویدی می‌توانند انواع و اقسام ویژگی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، طراحی‌ها و دیگر موارد این‌چنینی را بر روی اندروید خالص قرار دهند. گوگل هم تا زمانی که تولیدکنندگان قوانین کلی این شرکت را رعایت کنند، مشکلی با این موضوع ندارد. برخی از کاربران می‌گویند که اندروید نیازی به رابط‌های کاربری و چنین ویژگی‌های ندارد ولی باید بگوییم که چنین نگرشی اشتباه است.
در اندروید خالص، به‌راحتی می‌توانید تأثیر نوآوری شرکت‌های سازنده را ببینید. سامسونگ و ال‌جی مدت‌ها قبل از اندروید خالص قابلیت تقسیم نمایشگر را ارائه کردند. همچنین هواوی، سامسونگ و Royole مدت‌ها پیش از اینکه اندروید به پشتیبانی از گوشی‌های تاشو روی بیاورد، گوشی‌های تاشو خود را معرفی کردند. گوشی‌های موتورولا، HTC، ال‌جی و بسیاری از دیگر شرکت‌ها قبل از پشتیبانی اندروید اوریو از تکنولوژی بلوتوث aptX و aptX-HD پشتیبانی می‌کردند. ظاهراً در اندروید Q تا حدی امکان شخصی‌سازی ظاهر رابط کاربری وجود دارد؛ مشخصه‌ای که از حدود ۱۰ سال قبل در بسیاری از گوشی‌های اندرویدی وجود داشته است.
هرچقدر هم طرفدار پروپاقرص اندروید خالص باشید، باز هم نمی‌توانید تأثیر رابط‌های کاربری دیگر شرکت‌ها را بر آن کتمان کنید. در حال حاضر، اندروید خالص مشابه منتخبی از برخی از بهترین ویژگی‌های رابط‌های کاربری است. به دلیل تلاش‌های این تعداد شرکت برای بهبود تجربه کاربری، مرتباً شاهد جذاب‌تر شدن اندروید هستیم.
Wear OS چنین مزایایی را ندارد زیرا دست تولیدکنندگان برای اعمال تغییرات در آن چندان باز نیست. اگرچه شرکت‌ها برای طراحی خود ساعت‌ها می‌توانند خلاقیت به خرج دهند، اما عدم دسترسی برای تغییرات نرم‌افزاری گسترده باعث شده Wear OS به پلتفرمی خسته‌کننده بدل شود.
نقش مهم تولیدکنندگان در نوآوری‌های سخت‌افزاری
بسیاری از نوآوری‌های سخت‌افزاری نیازمند پشتیبانی نرم‌افزاری هستند. هواوی اخیراً از گوشی P30 پرو رونمایی کرده که دوربین آن مبتنی بر تکنولوژی پریسکوپی است. سامسونگ سال‌ها قبل دسترسی به حسگر اثر انگشت را برای توسعه‌دهندگان امکان‌پذیر کرد. پشتیبانی از دوربین‌های چندگانه رسماً در اندروید پای عملی شد ولی از مدت‌ها قبل از آن شرکت‌ها ارائه‌ی این قابلیت را آغاز کردند. در این زمینه می‌توان به موارد زیادی اشاره کرد؛ مواردی که نسخه خالص اندروید از آن‌ها پشتیبانی نمی‌کرده و به همین خاطر تولیدکنندگان خود دست به کار شده‌اند.
بسیاری از نوآوری‌هایی که در رابطه با Wear OS اعمال می‌شود، ظاهری است و ارتباط چندانی با نرم‌افزار ندارند. در حال حاضر، کاربران این ساعت‌ها باید به امکاناتی مانند وجود یا فقدان اسپیکر، میکروفون و تعبیه حافظه داخلی کافی بسنده کنند. بسیاری از صحبت‌های پیرامون این ساعت‌ها، عمدتا در مورد ظاهر آن‌ها است و در مورد کارکرد آن‌ها حرف زیادی مطرح نمی‌شود. ظاهر هرچقدر هم جذاب باشد، فقط تا حدی می‌تواند کاربر را جذب کند.
بیشتر بخوانید: پیش‌بینی وضعیت مچ‌بندها و ساعت‌های هوشمند در سال ۲۰۱۹
سخن آخر
Wear OS و اندروید گوشی‌ها مانند دو دنیای متفاوت هستند که باید این وضعیت تغییر یابد. گوگل برای اندروید تلاش می‌کند که در پشت صحنه، پشتیبانی از ویژگی‌های حیاتی را امکان‌پذیر کند که اگرچه پر زرق‌وبرق نیستند، ولی در هر صورت اهمیت زیادی دارند. اما شرکت‌های سازنده می‌توانند بازار و رفتار کاربران را مورد بررسی دقیقی قرار دهند و با توجه به نیاز آن‌ها انواع و اقسام ویژگی‌های نوآورانه را ارائه دهند. اگر این ویژگی‌ها بسیار پرطرفدار شوند، در نهایت به اندروید خالص هم راه پیدا می‌کنند و کاربران بیشتری می‌توانند از آن بهره‌مند شوند. این رقابت و همکاری بین شرکت‌ها در بیشتر مواقع نتایج قابل توجهی را به بار می‌آورد. تقریباً تمام ویژگی‌های هیجان‌انگیز اندروید در ابتدا توسط یکی از تولیدکنندگان ارائه شده است.
برای پلتفرم Wear OS چنین سروصدایی وجود ندارد. اخبار مربوط به امکانات جدید این پلتفرم معمولاً سالی یک یا دو بار مطرح می‌شود. در ۵۱ هفته دیگر سال باید شاهد معرفی ساعت‌های مبتنی بر آن باشیم که معمولاً حرف زیادی برای گفتن ندارند. در ماه‌های اخیر، مهم‌ترین خبری که مربوط به این پلتفرم منتشر شده، خبر معرفی تراشه اسنپ‌دراگون ویر ۳۱۰۰ است که تقریباً ۷ ماه پیش شاهد معرفی آن بودیم.
واضح است که گوگل و تولیدکنندگان هنوز پتانسیل زیادی را در این پلتفرم می‌بینند زیرا به هر حال هر ساله تعداد زیادی ساعت هوشمند مبتنی بر آن روانه‌ی بازار می‌شود. با این حال، به نظر می‌رسد تصمیم جدی برای عملی کردن این پتانسیل وسیع وجود ندارد. تولیدکنندگان گوشی‌های اندرویدی مرتباً با عرضه‌ی آپدیت‌ها و نسخه‌های جدید رابط کاربری، ویژگی‌های جذاب، جدید یا هر دو را برای گوشی‌های خود به ارمغان می‌آورند. البته می‌دانیم که در Wear OS شاید امکان ارائه این نوآوری‌های گسترده وجود نداشته باشد، اما در هر صورت می‌توانند این پلتفرم را جذاب‌تر کنند.
اولین نسخه عمومی اندروید در سال ۲۰۰۸ منتشر شد و ۵ سال بعد، اندروید ۴.۴ کیت‌کت برای کاربران ارائه شد. تفاوت بین آن‌ها آنقدر زیاد است که در صورت مقایسه، شاید فکر کنید که آن‌ها دو سیستم‌عامل جداگانه هستند.Wear OS اخیراً پنج ساله شد و طی این سال‌ها تغییرات زیادی را پشت سر نگذاشته است. با توجه به اینکه این پلتفرم همین حالا هم طرفداران زیادی ندارد، گوگل بهتر است دست تولیدکنندگان را برای نوآوری باز بگذارد و شاید با این کار، Wear OS به پلتفرمی جذاب و مطلوب بدل شود.
شما در مورد این پلتفرم چه فکر می‌کنید؟ آیا محکوم به فنا است یا می‌تواند حیات دوباره‌ای پیدا کند؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما و دیگران در میان بگذارید.
بیشتر بخوانید: پلتفرم Wear OS گوگل بر لبه‌ی پرتگاه قرار دارد
منبع: Android Authority
