تلسکوپی برای ایرانیان؛ گفتگوی اختصاصی دیجیکالا با مدیر طرح توسعهی رصدخانهی ملی
باغ لارک در انتهای غربی بزرگراه ارتش و در همسایگی باغ بهشت قرار دارد. در یک صبح زیبای بهاری، پس از گذراندن زمان زیاد در ترافیک اول صبح تهران، وارد فضایی میشوم که گویی در دنیایی خارج از پایتخت واقع شده است. «پژوهشگاه دانشهای بنیادین» سردری بزرگ دارد که بهمحض گذر از آن، به باغی رویایی وارد میشوم. باغی پر از درختان چنار و سرو که دارکوبها بر تنهی آنها میکوبند. در میان درختان، راههایی از ریگ ساختهشده که هرکدام بهسوی پژوهشگاهی میرود. یکی از راهها، به سمت دفتر رصدخانهی ملی هدایتم میکند. جایی که با دکتر سپهر اربابی بیدگلی، مدیر طرح توسعهی رصدخانهی ملی قرار ملاقات دارم. دکتر اربابی از امیدها میگوید. از رصدخانهای که دستکم ۱۵۰ سال انتظار آن را کشیدهایم. از تلسکوپی که در ردهی خود بهترین و پیشرفتهترین است. تلسکوپی که میتواند چشم ایرانیان را به دوردستهای کیهان بگشاید.
وقتی که من نزدیک به ۵ سال پیش موفق به تراش تلسکوپ ۷۵ سانتی متریشدم و یک عمر تلاش خودم رو برای تمام کردن این فعالیت قرار دادم
بی انصافی زیادیست که هیچ یک از فعلان در زمینه نجوم و فضا در کشور استقبال نکرده
در صورتی که اگر پشتیبانی های درست و به موقع صورت بگیره میتوانم حتی به قطر ۱۰ متر آینه بتراشم
با کمترین هزینه و کمترین زمان
این حرف را نه از روی عجله بلکه از روی یک عمر تجربه و تحقیق میگویم …
ما در ایران افراد سخت کوشی را مانند دکتر نصیری قیداری و مهنذس عتیقی و جناب آقایان صفاریان پور و نوروزی و جناب آقای تفرشی را داریم که عمر خود را صرف پیشرفت نجوم در ایران کرده است و به ویزه پدر نجوم ایران استاد احمد دالکی …..
من که با کمترین امکانات چنین کارهایی را انجام میدهم …تصور میکنید کم هستند کسانی که از من فراتر فعالیت هایی را انجام میدهند …
هدف بزرگ و جدی بعدی من تلسکوپی است که تکنولوژی و ابزار آن در سطح بالاتری از ساخته های امروزی در جهانه …
من همچنین حاظرم تا در ساخت رصد خانه جدید و همفکری در این حوضه همکاری مستقیم داشته باشم …
چقد خوبه…
با اینکه به قول شما هنوز فعلا اینه ست! اما بازم ادم ذوق میکنه…
امیدوارم با این همه خرج هایی که الکی اینور و اونور میشه یه بودجه هم واسه این کار معین شه که زودتر به نتیجه برسه…
البته کاش بهشون میگفتین اینه رو دم دست بچه ها و اهل و عیال نذارن یوقت نیفته بشکنه مکافات شه… :دی
با تشکر از شما
به نطر من صرف هزینه های گزاف برای ماهواره و تلسکوپ و اکتشافات فضایی و گوش کردن به امواج به امید صحبت کردن با فضایی ها و … کار بیهوده و اشتباهی هست ولی حالا امریکایی ها و روسا پول اضافی دارن بزار خرج کنن توی ایران که مشکل کم ابی و بیکاری و رشد اقتصادی صفر هست بهتر نیست روی انرژی بادی و خورشیدی و نصفیه اب دریا و سوخت زیستی و هزار چیز دیگه سرمایه گذاری بشه؟ هم اشتغال هم توسعه پایدار
کاری بیهوده ؟؟؟ !!! … … …
آفرین. آفرین.
مو به تن آدم سیخ میشه، وقتی میبینه به چنین افتخاراتی رسیدیم.
ولی حیف که اینقدر عقبیم. ۲۰۰ سال پیش قطر آینهی تلسکوپ خارجیا، یک متر بوده، ما الآن قطر بزرگترین آینه تلسکوپمون (تا قبل از این) ۵۰ سانت بوده. این جهش تا ۳۴۰ سانت واقعاً شاهکاره. چه همتی داشتن.
ولی بازم حیف که اینقدر عقبیم. حالا که تلسکوپ به این خوبی دستمون رسید، خارجیا دیگه همه چیز رو کشف کردن و کل فضا رو شماره گذاری کردن. تازه ما باید با این تلسکوپ از سوراخ سمبههای ماه شروع کنیم، بعدش مریخ و مشتری، یه هویی میرسیم به زحل، میگیم اِه بچهها نگاه، دور زحل چه حلقههاییه!
در محدودهی دید اپتیکال و نوری، تقریباً همهی آسمون تا اعماقش رصد شده و الآن تلسکوپهای با قطر آینهی بالای ۸ متر هم زیادن (۱۳ تا بالای ۸ متر وجود داره) و بزرگترینش هم ۱۰ متر و ۴۰ سانت قطر داره واقع در جزایر قناری تحت سلطهی اسپانیا.
الآن خارجیا رفتن در محدودهی فرا نوری و اولترا اپتیکال و امواج رادیویی که دنیا رو به شکل جدیدی میبینه. آینه یا بازتابندهی رادیویی به قطر ۳۰۵ متر در پورتوریکو چیزایی از دنیا کشف میکنه که با بزرگترین آینههای نوری هم نمیشه دید.
ولی یه حرف مهم آخرش زد. توی ایران همه چیز لنگ پول و بودجه است.
توی خارج پول ریخته، منتظر ایده هستن. توی ایران، ایدهها از فرط بی پولی میمیرن.
بازم دمشون گرم. کار بزرگی کردن.
موفق باشید.
خوشحالی و ناراحتی شما را متوجه می شوم. اما تبریکی فعلا نداره! چون بعد از این همه سال صرفا آینه رو تحویل گرفتن و هنوز هیچ تلسکوپی در کار نیست !!!
درسته که این آینه جزو قطعات بسیار مهم و اصلی تلسکوپ است، اما قرار دادن آن در ساختار تلسکوپ و ساخت کامل آن خود زمان زیادی نیاز دارد که همانطور که در آخر بحث دیدیم در گرو تصویب بودجه است !!! و این یعنی حالا حالا ها تلسکوپی برای ایرانیان در کار نخواهد بود !