تیغ تیز غبار و گاز در کهکشان مارپیچی NGC 1032

این تصویر حیرت‌انگیز تلسکوپ فضایی هابل از کهکشان NGC 1032 جزئیات کم‌نظیری را از این کهکشان مارپیچی و کهکشان‌های دوردست اطرافش آشکار کرده است.

کهکشان NGC 1032 در فاصله‌ی حدودا صد میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی قیطس یا نهنگ جای گرفته است. NGC 1032 یک کهکشان مارویچی است که از لبه دیده می‌شود. بنابراین این تصویر با وجود زیبایی مثال‌زدنی‌اش آن چه را که واقعیت این کهکشان است نمایش نمی‌دهد. در واقع با توجه به زاویه‌ی قرارگیری این کهکشان نسبت به زمین به هیچ وجه نمی‌توان نمایی از بازوهای این کهکشان مارپیچی را مشاهده کرد.

تفاوت زاویه‌ی قرارگیری کهکشان‌های مارپیچی نسبت به ناظر باعث ایجاد تنوع ظاهری جذابی در این دسته از کهکشان‌ها شده است. گروهی از کهکشان‌ها مانند NGC 1032 از لبه دیده می‌شوند که خط گاز و غبار و هاله‌ی اطراف آن مهم‌ترین ویژگی ظاهری آن‌ها است. از سوی دیگر برخی از کهکشان‌ها درست از روبه‌رو دیده می‌شوند و می‌توان نماهای حیرت‌انگیزی را از بازوهای مارپیچی و هسته‌ی آن‌ها نظاره کرد. برخی دیگر از کهکشان‌های مارپیچی نیز به صورت مایل دیده می‌شوند.

کهکشان مارپیچی M51 که از رو‌به‌رو دیده می‌شود.
(Credit: NASA, ESA, S. Beckwith (STScI), and The Hubble Heritage Team (STScI/AURA

اخترشناسان برای شناخت بهتر کهکشان‌های مارپیچی انواع مختلف این کهکشان‌ها را رصد می‌کنند. رصد کهکشان‌هایی که از روبه‌رو دیده می‌شوند امکان کسب اطلاعاتی ارزشمند از بازوها و هسته‌ی کهکشان‌های مارپیچی را برای اخترشناسان فراهم می‌کند. اما برای درک ساختار سه‌بعدی کهکشان‌های مارپیچی رصد کهکشان‌هایی که از لبه دیده می‌شوند نیز ضروری است. رصد این گروه از کهکشان‌ها به اخترشناسان در رسیدن به ایده‌ای کلی درباره‌ی توزیع ستاره‌ها در کهکشان‌ها کمک می‌کند. علاوه بر این اخترشناسان می‌توانند با بررسی کهکشان‌های مارپیچی که از لبه دیده می‌شوند ارتفاع قرص و هسته‌ی آن‌ها را اندازه‌گیری کنند.

تصویر در اندازه‌ی اصلی را می‌توانید در این جا مشاهده کنید.

عکس کاور: کهکشان مارپیچی NGC 1032 از نگاه تلسکوپ فضایی هابل.

Credit: ESA/Hubble & NASA