چگونه فرزندمان را تبدیل به یک نابغه کنیم؟
یک نظرسنجی از ۵۰۰۰ کودک با استعداد ذهنی بالا به ۴۵امین سالگردش رسیده است. اطلاعاتی که این نظرسنجی در زمینه پرورش کودکان با استعداد و همچنین کم استعداد آشکار کرده، به ما نشان میدهد که نسلهای آینده در مدرسه چگونه آموزش داده میشوند.
«جاناتان وای»، یک روانشناس از دانشگاه دوک میگوید: «چه بخواهیم، چه نخواهیم، این افراد جامعه ما را کنترل میکنند. کودکانی که در آزمونها جزو یک درصد برتر هستند، معمولا دانشمندان و افراد آکادمیک برجسته، مدیران عامل، قاضی، سناتور و میلیاردر میشوند.»
این پژوهش ۴۵ سال است که هنوز هم ادامه دارد و در سال ۱۹۷۲ با عنوان Study of Mathematically Precocious Youth (SMPY) روی ۴۵۰ فرد باهوش ۱۲ تا ۱۴ ساله انجام شد. محققان آنها را با بخش ریاضیات آزمون استاندارد SAT سنجیدند.
اطلاعات گرفته شده از این پژوهش، طی چهار دههی اخیر، در بیش از ۴۰۰ مقاله و چندین کتاب مورد بحث قرار گرفته است. جالبترین جنبهی نتایج این پژوهش با یک باور رایج در تضاد است: اینکه فرد با تمرین زیاد میتواند در هر زمینهای مهارت لازم را کسب کرد.
در یک پژوهش دیگر که اوایل سال میلادی جاری منتشر شد، محققان پی بردند که در زمینه کسب مهارت و استادی کامل در یک ورزش هیچ میزان تمرین فایده ندارد و کافی نیست. بلکه به استعداد هم نیاز است.
نتایج پژوهش SMPY نشان میدهد که ظاهرا همین موضوع در موفقیت تحصیلی هم صدق میکند. تشخیص زودهنگام تواناییهای شناختی بزرگترین عامل موفقیت است و تاثیر آن با تمرین و عوامل محیطی مثل موقعیت اجتماعی-اقتصادی قابل مقایسه نیست.
این شاید خبر مایوسکنندهای برای کسانی باشد که با استعدادهای شناختی به دنیا نیامدهاند، اما یک عامل موثر دیگر هم در پرورش هوش در کودکان (چه با استعداد چه کم استعداد) مشخص شد و آن اینکه هر دو گروه باید مورد توجه ویژه خودشان قرار گیرند.
شاید کمی بحث بر انگیز باشد، اما این پژوهش نشان داد در جوامعی که روی کودکان کم استعداد تمرکز میشود، کودکان باهوش لطمه میخورند. این نتایج نشان میدهند به جای اینکه بچههای باهوش را به حال خودشان رها کنیم، باید آنها را تشویق کنیم تا سالهای تحصیلی مدرسه را خیلی زود رد کنند یا به درسهای سطح دانشگاهی دسترسی داشته باشند.
«دیوید لوبینسکی»، یک روانشناس از دانشگاه «واندربیلت» میگوید: «این کودکان اغلب اوقات به چیز نوآورانه یا بدیعی احتیاج ندارند. فقط کافی است که هر چه زودتر به چیزی دسترسی داشته باشند که برای افراد بزرگتر فراهم است.»
اما یک پژوهش دیگر استدلال میکند که استفاده از عناوین با استعداد و باهوش یا برعکس آن برای کودکان کار هوشمندانهای نیست.
«دانا متیوز»، یک روانشناس رشد در کانادا میگوید: «اگر ما با تاکید زیادی پیشبینی کنیم که چه کسانی به درجات بالا میرسند، این خطر وجود دارد که در حق کودکانی که در این آزمونها شرکت نکردهاند، کملطفی شود. برای کودکانی که آزمون دادهاند، هیچ فایدهای ندارد که آنها را با استعداد یا بی استعداد بنامیم. در هر صورت، این کار واقعا میتواند انگیزه او را برای یادگیری کاهش دهد.»
منبع: Science Alert
خوب کسایی که تیتر ایراد میگیرید اگر متن رو کامل و با دقت میخوندید میفهمیدید که میگه این کار امکان شدنی نیست و نمیشه کسی که نابغه نیست رو تبدیل به نابغه کرد
اولا جواب سوال نبود
دوما مطلب جالب بود اما به درد راهکاری برای مردم داده نشد
فقط نظریه ها رو گفتین
عنوان این بود
چگونه فرزندمان را تبدیل به یک نابغه کنیم؟
خب. متن را خوندم.
خب؟؟؟ چگونه؟؟؟
نمی باید استفادادش رو پیدا کنی و سریع تر کمکش کنی مدرسه رو رد کنه چطور؟ باید بهش بهمونی درسته باید نمراتش رو عالی نگه داره اما همه چیز مدرسه نیست و حتی کسی که جوراب می فروشه اگر استعداد فروش خوبی داشته باشه می تونه میلیاردر بشه. اگر به رشته ای که توش استعداد داره بره و از بچگی تو همون کار کنه عاشقش میشهو هدف هاش مشخص میشن. نه اینکه بگه دکتر بودن خوبه پس همه دکتر میشن منم دکتر بشم یا عموم دکتره ماهی ۱۰ ملیون در میاره منم میخوام دکتر بشم.
نکته دیگه اینکه همه نیاز نیست تو شرکت ها یا سازمان های دولتی استخدام بشن شاید بچه شما بخواد یا بتونه کسب و کار خودش رو داشته باشه و دیگران بیان زیر دستش استخدام بشن اگر توی مدرسه معمولا دوستاش رو رهبری میکنه این کار رو هم میتونه بکنه.
امیدوارم تونسته باشم منظورم رو برسونم.
چه گیج کننده بود.