پیش‌بینی موفقیت با آزمایش ژنتیکی
گروهی از محققان پی برده‌اند که با بررسی متغیرهایی در ژنوم انسان‌های مختلف میزان موفقیت تحصیلی، حرفه‌ای و اجتماعی او در زندگی را پیش‌بینی کنند.
«دنیل بلسکی» از دانشگاه دوک سال‌هاست که داده‌ها و اطلاعات مربوط به زندگی ۹۱۸ اهالی نیوزیلند را زیر نظر قرار داده. این افراد حالا در دهه‌ی ۴۰ زندگی‌شان هستند و از زمان تولدشان مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. محققان داده‌هایی از این افراد را در طول زندگی‌شان جمع‌آوری کرده‌اند. این داده‌ها شامل هر چیزی از زمان دقیق صحبت کردن، راه رفتن برای اولین بار گرفته تا جا به جایی‌ها، شغل، سلامت، هوش، خودداری و شخصیت‌شان می‌شود. بلسکی می‌گوید: «ما تصویر کامل و دقیقی از زندگی آنها داریم.»
وقتی بلسکی و همکارانش به پروفایل ژنتیکی این افراد نگاه کردند، متوجه شدند کسانی که میزان پلی‌ژنی (چندژنی، یعنی به جای یک ژن، چند ژن روی یک صفت خاص مثل رنگ مو تاثیر داشته باشند) بیشتری داشتند، نه تنها از تحصیلات بهتری برخوردار بودند، بلکه در زمینه‌های دیگری هم به موفقیت رسیدند. تا سن ۳۸ سالگی آنها شغل‌های بهتر، درآمد بالاتر و دارایی‌های بیشتری داشتند و بهتر می‌توانستند پول‌هایشان را مدیریت کنند.
فرقی نمی‌کند که فرد از یک خانواده‌ی تنگ‌دست باشد یا ثروتمند؛ در هر صورت این همبستگی بین ژنتیک و موفقیت وجود دارد. علاوه بر این، کسانی که میزان پلی‌ژنی بیشتری دارند، بیشتر به طبقات اجتماعی بالاتر می‌رسند و می‌توانند بهتر از والدین‌شان زندگی کنند.
تیم بلسکی همچنین پی برد که افراد موفق با میزان پلی‌ژنی بیشتر در دوران کودکی و بزرگ‌سالی دوست‌داشتنی‌تر هستند و برخورد دوستانه‌تری دارند. اما میزان پلی‌ژنی ارتباطی با رضایت از زندگی یا سلامت نداشت.
البته این امتیازات تنها چند درصد روی تفاوت‌های زندگی افراد تاثیر می‌گذارند. البته عوامل دیگری هم هستند که مسیر زندگی یک فرد را تعیین می‌کنند. اما اگر راه‌هایی برای افزایش احتمال موفقیت یک جمعیت زیاد وجود داشته باشد، حتی میزان کمی هم می‌تواند در مقیاس بزرگ تاثیر زیادی بگذارد. مثلا در مطالعه‌ی بلسکی افراد با امتیاز بالا، در سن کمتری خواندن را یاد گرفتند. تاکنون تحقیقات زیادی انجام شده که رابطه‌ی بین خواندن و زندگی بهتر را نشان داده‌اند.
«رابرت پلامین» از دانشگاه کینگ لندن می‌گوید «مردم باید امتیازهای ژنتیکی را بشناسند و به آنها احترام بگذارند. وقتی بچه‌ها عملکرد خوبی در مدرسه ندارند، ما معلم و والدین را مقصر می‌دانیم، اما کودکان از نظر ژنتیکی با هم فرق دارند. یک میزان پلی‌ژنی پایین به این معنی نیست که کودک نمی‌تواند یاد بگیرد، اما لازم است بفهمیم که برای یادگیری او باید تلاش بیشتری انجام دهیم.»
منبع: New Scientist
مسئله ی ژنتیک که دیگه قدیمی شده. الان بحث سر اینه که انسان با قدرت فکر و ذهنش می تونه ژنتیکش رو عوض کنه. این دانشمندها بهتره این طرز تفکرات رو بندازن دور و روی یافته های جدید بیشتر تحقیق کنن.
چـــــــــــــــشم… اصلا این “دانشمندها” منتظر فرمایش شما بودند که طرز تفکراتشون رو عوض کنن! lol