آیا گوشی‌های گیمینگ واقعاً غیرضروری هستند؟
طی سال‌های گذشته، گوشی‌ها از گجت‌هایی که صرفاً از پس ارسال پیامک و تماس گرفتن برمی‌آمدند، به نوعی کامپیوترهای پیشرفته بدل شده‌اند. در ادامه‌ی پیشرفت گوشی‌های هوشمند، این گجت‌ها از قابلیت‌هایی بهره‌مند شدند که پیش از این برای بهره‌گیری از آن‌ها نیازمند استفاده از وسایل مختلفی بودیم. از میان آن‌ها می‌توانیم به مورد ساده‌ای مانند ماشین‌حساب تا موارد پیشرفته‌ای مانند MP3 پلیرها و دوربین‌ها اشاره کنیم که این موارد و تعداد زیادی از قابلیت‌های دیگر حالا در یک گجت کوچک قرار گرفته است. سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که با توجه به این روند، چرا نباید گوشی های گیمینگ وجود داشته باشند؟
گوشی های گیمینگ می‌توانند غیرضروری تلقی شوند
بیشتر گوشی‌های هوشمند امروزی، به‌راحتی می‌توانند انواع و اقسام بازی‌ها را اجرا کنند اما در سال‌های اخیر، عرضه گوشی های گیمینگ که به‌صورت تخصصی حول این محور فعالیت می‌کنند، افزایش یافته است. روی‌هم‌رفته، گوشی های گیمینگ پدیده نوظهوری محسوب می‌شوند و به همین خاطر بهتر است از زرق‌وبرق پیرامون آن فراتر برویم و خاطرنشان کنیم که برخی از مزیت‌های این گوشی‌ها، در بلندمدت در صنعت گوشی‌های هوشمند تأثیرگذار خواهند بود.
در حال حاضر، برای انجام بازی‌های کامپیوتری گجت‌های زیادی وجود دارد که از سال‌ها پیش کامپیوترها و کنسول‌ها در این زمینه شهرت زیادی دارند ولی موفقیت محصولاتی مانند نینتندو ۳DS و سوئیچ باعث شد که تولیدکنندگان متوجه تقاضای بالا برای گجت‌های گیمینگ پرتابل شوند. با وجود اینکه گوشی‌های هوشمند امروزی از لحاظ اجرای بازی‌ها توانایی زیادی دارند، ولی همانطور که می‌دانید در این زمینه تجربه کاربری چندان ایدئالی را به ارمغان نمی‌آورند.
مشکل اجرای بازی‌ها در گوشی‌های معمولی
مهم‌ترین مشکل گوشی‌های معمولی برای اجرای بازی‌ها، مربوط به عمر باتری است و در ضمن پس از صرف کمی وقت برای اجرای بازی، این گوشی‌ها معمولاً بسیار داغ می‌شوند که همین موضوع منجر به کاهش بیش از پیش عمر باتری و ضعیف شدن عملکرد کلی گوشی می‌شود. در ضمن با توجه به اینکه صدها گوشی اندرویدی مختلف وجود دارد، باید به موضوع بهینه‌سازی هم اشاره کنیم که مطمئناً توسعه‌دهندگان این بازی‌ها نمی‌توانند بازی خود را برای تمام گوشی‌ها بهینه‌سازی کنند تا بهترین عملکرد را داشته باشند.
بیشتر بخوانید: دوربین پاپ‌آپ بهترین راه‌حل برای کاهش حاشیه‌های نمایشگر است
مزایای گوشی های گیمینگ
باتری بهتر و نرم‌افزار بهینه شده
گوشی های گیمینگ معمولاً از باتری‌های بزرگ‌تر و سیستم‌های خنک‌کننده بهتری نسبت به پرچم‌داران استفاده می‌کنند. پیش از این، کمپانی‌هایی مانند انویدیا در گذشته به توسعه فروشگاه‌های مجازی برای ارائه‌ی بازی‌های مختص گجت‌های خود روی آورده‌اند و در این زمینه می‌توانیم به شرکت Razr هم اشاره کنیم که برای این موضوع کارهایی انجام داده است.
نمایشگر و صدای بهتر
حتی اگر علاقه‌ای به گوشی های گیمینگ نداشته باشید، باز هم نمی‌توانید نمایشگر ۱۲۰ هرتز Razer Phone را نادیده بگیرید که کیفیت فوق‌العاده‌ای به ارمغان می‌آورد و در همین زمینه می‌توانیم به نمایشگر شیائومی بلک شارک ۲ هم اشاره کنیم که زمان پاسخ‌دهی آن فقط ۴۳.۵ میلی‌ثانیه است. علاوه بر نمایشگرهای با کیفیت، گوشی های گیمینگ در زمینه‌ی صدا هم حرف زیادی برای گفتن دارند که این قابلیت‌ها به غیر از اجرای بازی‌ها، تماشای ویدیو یا گوش دادن به موسیقی را هم لذت‌بخش‌تر می‌کند.
شخصی‌سازی گسترده‌تر
علاوه بر موارد ذکر شده، بیشتر گوشی های گیمینگ با بهره‌گیری از قابلیت‌های نرم‌افزاری، حین اجرای بازی با غیرفعال کردن پردازش‌های پس‌زمینه و نوتیفیکیشن‌ها، تجربه کاربری را بهبود می‌بخشند. حتی برخی از آن‌ها، شخصی‌سازی گسترده‌ای را برای کاربران امکان‌پذیر می‌کنند تا مثلاً بتوانند سرعت پردازنده، رزولوشن نمایشگر و دیگر بخش‌های موردنظر خود را تنظیم کنند. با ارائه‌ی این قابلیت‌ها، کاربران می‌توانند از نهایت توانایی‌های گوشی مذکور بهره ببرند یا اینکه با کاهش قدرت کلی، در مصرف باتری صرفه‌جویی کنند.
تعداد بیشتر دکمه‌های فیزیکی
تعدادی از گوشی های گیمینگ مانند نوبیا رد مجیک و ASUS ROG Phone از دکمه‌های فیزیکی بیشتری بهره می‌برند که به گیمرها اجازه می‌دهند حین انجام بازی‌ها کنترل راحت‌تری بر روند بازی داشته باشند. حتی اگر این دکمه‌ها برای بازی‌ها مورد استفاده قرار نگیرند، کاربران می‌توانند با تغییر کارکرد آن‌ها، وظایف موردنظر خود را برای آن‌ها تعریف کنند.
سخن آخر
هدف از نگارش این مطلب این نیست که بگوییم همین الان باید یک گوشی گیمینگ خریداری کنید یا اینکه گوشی های گیمینگ از همه لحاظ فوق‌العاده هستند. بلکه می‌خواهیم این موضوع را مطرح کنیم که در گذشته هم گجت‌هایی روانه‌ی بازار شده‌اند که در ابتدا بیش از هر چیز دیگری، پر زرق‌وبرق بوده‌اند و چندان کاربردی محسوب نمی‌شدند ولی در نهایت برخی از ویژگی‌های آن‌ها به گوشی‌های هوشمند مدرن راه پیدا کرده است.
به‌عنوان مثال می‌توانیم به دوربین دوگانه گوشی‌های HTC اشاره کنیم و اینکه موتورولا که در سال ۲۰۱۱ گوشی مجهز به حسگر اثر انگشت عرضه کرد یا مثلاً نباید سیستم تشخیص چهره را از قلم بیندازیم که ابتدا در سال ۲۰۰۵ در گوشی‌ها عرضه شد ولی طی چند سال گذشته دوباره محبوبیت زیادی پیدا کرده است.
به همین خاطر شاید گوشی های گیمینگ از دوران خود جلوتر باشند یا شاید هم مانند گوشی‌های دارای نمایشگرهای سه‌بعدی هیچ‌وقت نتوانند مشتریان زیادی پیدا کنند و در نهایت ناپدید شوند. اگرچه شاید در نگاه اول این گجت‌ها غیرضروری به نظر برسند، ولی باید چشم‌انداز وسیع‌تری را نگاه کنیم و پتانسیل‌های آن‌ها را در نظر بگیریم.
بیشتر بخوانید: این ویژگی‌های گوشی‌های هوشمند کاربردی‌اند یا صرفاً پرزرق‌وبرق هستند؟
منبع: Phandroid
