وقت آن رسیده که رازهای پلوتو برملا شود!
فضاپیمای «افق‌های نو» لحظه به لحظه به نزدیک‌ترین فاصله خود به سیاره پولوتو نزدیک می‌شود و همزمان با این اتفاق، اطلاعات جدید و خارق العاده ای توسط ناسا برای علاقمندان فضا منتشر می‌شود. سیل این اطلاعات طی ۲۴ ساعت اخیر شدت بیشتری گرفته است.
فضاپیمای «افق‌های نو» لحظه به لحظه به نزدیک‌ترین فاصله خود به سیاره پلوتو نزدیک می‌شود و همزمان با این اتفاق، اطلاعات جدید و خارق العاده ای توسط ناسا برای علاقمندان فضا منتشر می‌شود. سیل این اطلاعات طی ۲۴ ساعت اخیر شدت بیشتری گرفته است.
کمتر از ۲۴ ساعت دیگر افق‌های نو به نزدیک‌ترین فاصله به پولوتو خواهد رسید. سرعت حرکت این فضاپیما ۵۰ هزار کیلومتر در ساعت است و در چنین سرعتی افق‌های نو نمیتواند به دور پلوتو گردش کند. پس تنها شاهد ثبت تصاویری بسیار محدود از پولوتو خواهیم بود. پس بهتر است تا قبل از این اتفاق تاریخی، اندکی در مورد یافته‌های اخیر این فضاپیما از پلوتو صحبت کنیم.
بهترین تصویر ثبت شده از پلوتو توسط فضاپیمای افق های نو. این تصویر در فاصله ۴ میلیون کیلومتری به ثبت رسیده است.
بر اساس جدیدترین اطلاعات مخابره شده به زمین، سیاره پولوتو بر خلاف محاسبات قبلی، اندکی بزرگ‌تر از تصورات قبلی دانشمندان است. در نتیجه پولوتو رسما به عنوان بزرگترین جرم آسمانی «کمربند کویپر» شناخته خواهد شد و جای Eris را خواهد گرفت. پولوتو دارای قطری ۲۳۷۰ کیلومتری است (۲۰ کیلومتر کمتر یا بیشتر) و چنین قطری آنرا بی چون و چرا بزرگ‌تر از Eris خواهد کرد که پیش‌تر تصور می‌شد با قطری ۲۳۳۶ کیلومتری، بزرگترین جرم کمربند کویپر است. تا ۱۰ سال قبل تعیین اندازه قطر پولوتو به واسطه اتسمفر سراب‌گونه‌ای که داشت، مشکل بود.
تصویری از شارون، بزرگترین قمر پلوتو که از فاصله ۴ میلیون کیلومتری ثبت شده است.
اما شارون، بزرگترین قمر پلوتو فاقد اتمسفر است و پیش از ارسال افق‌های نو اندازه‌گیری دقیقی از آن شده بود. قطر این قمر ۱۲۰۸ کیلومتر بود که یافته‌های جدید نیز همین اندازه را تایید می‌کند. علاوه بر این، انتظار میرفت که فردا و همزمان با نزدیک‌تر شدن افق‌های نو به پلوتو، شواهدی از مواد تشکیل دهنده اتمسفر آن مشخص شود، اما این اتفاق پنج روز زودتر افتاده است. بر اساس آخرین بررسی‌ها، نشانه‌هایی از برخواستن نیتروژن از اتمسفر پلوتو دیده شده است. ابتدا پیشبینی می‌شد که این مواد در فاصله ۱ تا ۲.۵ کیلومتری سیاره قابل تشخیص باشد، اما حالا در فاصله ۶ میلیون کیلومتری این گاز یونیزه‌شده به افق‌های نو رسیده است.
این اتفاق می‌تواند به معنای قدرتمندتر بودن منبع این گاز بر خلاف انتظارهای قبلی باشد. دیگر احتمال می‌تواند منبعی نامتعارف و کشف‌نشده بر روی این سیاره باشد که بر روی تولید نیتروژن و ایجاد جریانی از آن تمرکز داشته و افق‌های نو به طور همزمان با آن جریان برخورد داشته است. با داده‌های کنونی نمی‌توان جوابی قطعی داد و باید در انتظار پرواز فردا بر فراز پلوتو باشیم. مورد آخر نیز مربوط به اشکال کم‌رنگی است که بر روی پلوتو در تصاویر اولیه دیده شد. داده‌های جدید یخی‌بودن این اشکال را اثبات می‌کند و به نظر بیشتر این یخ از متان و نیتروژن ساخته شده است.
امروز عصر (حدود ۴ بعد از ظهر به وقت ایران) افق‌های نو به فاصله ۱۲۵۰۰ کیلومتری، نزدیک‌ترین فاصله به پلوتو خواهد رسید و تا آن زمان بیش از ۱۵۰ تصویر از این سیاره و قمرهای آن را به ثبت خواهد رساند. پس منتظر بهترین تصاویر ثبت شده از پلوتو باشید؛ تصاویری که به گفته ناسا حداقل تا دو دهه آینده ما را سرگرم خود خواهند کرد و تصاویر بهتری به زمین مخابره نخواهد شد.
