آیا هواوی دوربین سه‌گانه را به مد روز بدل کرده است؟

زمانی که گوشی هواوی P20 پرو همراه با دوربین سه‌ گانه معرفی شد، بسیاری از افراد چنین چیزی را یک قابلیت ناهنجار به حساب آوردند. چنین افرادی اعتقاد داشتند که چنین روندی ادامه‌دار نخواهد بود و فقط در حد یک ماجراجویی باقی می‌ماند. اما فروش نسبتا بالای این گوشی و توجه رسانه‌ها به این مشخصه، منجر به ترغیب باقی شرکت‌ها برای بهره‌گیری از این قابلیت شده است.

در چند هفته‌ی گذشته، شایعات زیادی مبنی بر بهره‌گیری گلکسی اس ۱۰ پلاس از دوربین سه ‌گانه منتشر شده است. همچنین بر اساس شایعات دیگر، گوشی ال‌جی V40 نه‌تنها از دوربین سه ‌گانه بهره می‌برد، بلکه دوربین جلویی آن هم دوگانه خواهد بود و به همین خاطر احتمالا به‌عنوان اولین گوشی مجهز به ۵ دوربین توجه زیادی را جلب خواهد کرد.

حتی برخی از منابع گزارش داده‌اند که اپل برای اینکه از قافله‌ی دوربین‌های سه‌گانه عقب نیفتد، قصد دارد این مشخصه را در یکی از آیفون‌ها تعبیه کند. البته بنا به برخی از گزارش‌ها، اپل چنین مشخصه‌ای را در یکی از آیفون‌های ۲۰۱۹ تعبیه می‌کند اما برخی از سایت‌ها اعلام کرده‌اند که احتمالا آیفون X پلاس که چند ماه دیگر معرفی می‌شود، از این مشخصه بهره می‌برد.

این‌طور که از شواهد و قرائن پیداست، به نظر می‌رسد تازه در اول راه ترند دوربین سه گانه هستیم و شاید سرعت بهره‌گیری از آن از سرعت ترند دوربین‌های دوگانه هم پیشی بگیرد. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا واقعا دوربین‌ سه‌ گانه در مقایسه با دوربین‌های دوگانه برتری محسوسی دارد یا اینکه این موضوع عمدتا یک ترفند برای توجیه قیمت بالاتر گوشی‌ها و جلب‌توجه بیشتر به‌حساب می‌آید؟

نگاهی به تاریخچه‌ی دوربین‌های دوگانه

وقتی که یک ترند مربوط به گوشی‌های هوشمند در حال ظهور است، بهتر است برای تحلیل آن به تاریخچه‌ی ترندهای مشابه نگاهی بیندازیم. به همین خاطر برای پیش‌بینی آینده‌ی ترند دوربین سه‌گانه، می‌توانیم تاریخچه‌ی ترند دوربین دوگانه و نحوه‌ی گسترش و پیشرفت آن را مطالعه کنیم. قدمت گوشی‌های مجهز به دوربین دوگانه به سال ۲۰۱۱ برمی‌گردد؛ سالی که دو گوشی HTC Evo 3D و ال‌جی Optimus 3D معرفی شد.

تماشا کنید: چه کسی دوربین چهارتایی خواهد ساخت؟!

هر دوی این گوشی‌ها در پنل پشتی خود از دو دوربین ۵ مگاپیکسلی بهره می‌بردند. البته همانطور که از نام آن‌ها مشخص است، این دوربین‌های دوگانه برای ثبت عکس و ویدیوهای سه‌بعدی در این گوشی‌ها تعبیه شده بودند. حتی نمایشگر این دو گوشی می‌توانست محتوای ۳ بعدی را بدون نیاز به عینک مخصوص نمایش دهد. محتوای سه‌بعدی و ابزارهای مختص به آن عمر چندانی نداشتند و این گوشی‌ها نتوانستند مشتریان زیادی جذب کنند.

در سال ۲۰۱۴، شرکت اچ‌تی‌سی گوشی One M8 را معرفی کرد که در کنار دوربین اصلی، از یک سنسور تشخیص عمق بهره می‌برد. این سنسور، اطلاعات مربوط به عمق تصویر را ذخیره می‌کرد و کاربر با استفاده از این اطلاعات می‌توانست مناطق فوکوس تصویر را مشخص کند. در حقیقت این قابلیت عمدتا برای تار کردن پس‌زمینه مورد استفاده قرار می‌گرفت. گوشی آنر ۶ پلاس که در سال ۲۰۱۵ عرضه شد، می‌توانست چنین کاری را به لطف دو دوربین ۸ مگاپیکسلی انجام دهد.

به لطف گوشی‌هایی مانند ال‌جی G5 که از دو دوربین ۱۶ مگاپیکسلی و ۸ مگاپیکسلی بهره می‌برد، در سال ۲۰۱۵ روند بهره‌گیری از دوربین‌های دوگانه شدت گرفت. یکی از دوربین‌های این گوشی مجهز به لنز نرمال و دیگری مجهز به لنز واید بود که می‌توانست زاویه‌ی دید بیشتری را برای گرفتن تصاویر پوشش دهد. هواوی P9 که در اوایل ۲۰۱۶ عرضه شد، رویکرد دیگری را برای دوربین دوگانه‌اش اتخاذ کرد. یکی از دوربین‌ها از سنسور رنگی بهره می‌برد اما دوربین دیگر تنها عکس‌های سیاه‌وسفید ثبت می‌کرد. به همین خاطر علاوه بر اینکه کاربران این گوشی می‌توانستند فوکوس عکس را بعد از گرفتن آن تنظیم کنند، این دوربین دوگانه جزییات بیشتری از مناظر را ثبت می‌کرد.

در اواخر ۲۰۱۶، اپل هم با عرضه‌ی آیفون ۷ پلاس به این ترند فزاینده ملحق شد. این گوشی از دو دوربین ۱۲ مگاپیکسلی بهره می‌برد که یکی از آن‌ها دارای لنز واید و دیگری مجهز به لنز تله‌فوتو بود. در سال ۲۰۱۷، به سرعت بهره‌گیری از این مشخصه افزوده شد و بسیاری از شرکت‌ها مانند سامسونگ به بهره‌گیری از این قابلیت روی آوردند. حالا که به گذشته نگاه می‌کنیم، می‌توانیم ببینیم که بیشتر شرکت‌ها برای این مشخصه رویکردهای متفاوتی را اتخاذ کردند. بنابراین شاید در مورد ترند دوربین سه‌ گانه هم شاهد چنین رویکردهای نوآورانه‌ای باشیم.

دوربین سه‌ گانه چه فوایدی دارد؟

هنوز در مورد توانایی‌های دوربین‌های سه‌ گانه شک و شبهه‌های زیادی وجود دارد. در حال حاضر برای بررسی امکانات چنین دوربینی، فقط می‌توانیم عکس‌های گرفته‌شده با دوربین هواوی P20 پرو را بررسی کنیم. در پنل پشتی این گوشی، سه دوربین به‌صورت عمودی قرار گرفته‌ است. در وسط، یک سنسور ۴۰ مگاپیکسلی رنگی با دیافراگم f/1.8 و فاصله کانونی ۲۸ میلی‌متر تعبیه شده و در پایین آن یک سنسور ۲۰ مگاپیکسلی سیاه‌وسفید با دیافراگم f/1.6 قرار دارد. در قسمت فوقانی هم یک سنسور ۸ مگاپیکسلی مجهز به لنز تله‌فوتو با دیافراگم f/2.4 و فاصله کانونی ۵۲ میلی‌متر وجود دارد که از سیستم لرزش‌گیر اپتیکال بهره می‌برد.

همانند دیگر گوشی‌های هواوی که از دوربین دوگانه بهره می‌برند، همکاری سنسور ۴۰ مگاپیکسلی رنگی با سنسور ۲۰ مگاپیکسلی سیاه‌وسفید منجر به ثبت عکس‌هایی با جزییات بیشتر می‌شود. سنسور ۸ مگاپیکسلی هم که مجهز به لنز تله‌فوتو است، با همکاری دیگر دوربین‌ها می‌تواند زوم ۵ برابری را بدون کاهش کیفیت ارائه کند.

البته پتانسیل چنین سیستمی به همین‌جا محدود نمی‌شود و به‌عنوان مثال در زمینه‌ی واقعیت افزوده می‌توان از قابلیت‌های آن استفاده کرد. مثلا دوربین سومی می‌تواند در زمینه‌ی نقشه‌برداری سه‌بعدی عمل کند، مانند کاری که گوگل می‌خواست با پروژه‌ی تانگو انجام دهد که البته موفقیت‌آمیز نبود. در حقیقت، بر اساس شایعه‌ها، شاید اولین آیفون مجهز به دوربین سه ‌گانه از چنین تکنولوژی‌ای بهره ببرد.

در این زمینه یک موضوع کاملا روشن است، اگر قصد خرید گوشی‌های مجهز به دوربین سه‌ گانه را دارید، باید آمادگی پرداخت پول بیشتری را داشته باشید. حداقل تا چند سال آینده فقط گوشی‌های پرچم‌دار گران‌قیمت از چنین تکنولوژی‌ای بهره می‌برند.

آیا تکنولوژی‌های دیگر می‌توانند ترند دوربین سه‌ گانه را متوقف کنند؟

تکنولوژی گوشی‌های هوشمند در چند سال گذشته دچار تغییر و تحولات زیادی شده و شاید بهره‌گیری از دوربین سه‌ گانه بهترین راه‌حل برای آینده‌ی عکاسی با گوشی‌های هوشمند نباشد. به‌عنوان مثال می‌توانیم به گوشی‌های پیکسل گوگل اشاره کنیم. این سری گوشی‌ها با وجود اینکه پرچم‌دار هستند، اما از دوربین دوگانه بهره نمی‌برند. با این حال دوربین آن‌ها در مقایسه با بسیاری از دوربین‌های دوگانه عملکرد بهتری دارد.

بیشتر بخوانید: دوربین گوشی موبایل در آینده به کجا می‌رود؟

علاوه بر این، نسل دوم این گوشی‌ها که در سال ۲۰۱۷ معرفی شد، از یک تراشه‌ی اختصاصی برای پردازش بصری بهره می‌برد. این تراشه در مقایسه با تراشه‌های معمولی، با مصرف یک دهم انرژی، می‌تواند عکس‌های HDR را با ۵ برابر سرعت بیشتر پردازش کند. همچنین این تراشه از پس دیگر پردازش‌های بصری پیچیده و اجرای الگوریتم‌های پیشرفته‌ی یادگیری ماشینی مربوط به دوربین برمی‌آید.

هرچند طبق جدیدترین شایعات به نظر می‌رسد پیکسل ۳ ایکس‌ال برای دوربین سلفی از دوربین دوگانه بهره می‌برد، اما برای دوربین اصلی این گوشی همچنان باید انتظار بهره‌گیری از دوربین تکی را داشته باشیم. مطمئنا در این گوشی شاهد ارتقاهای زیادی در زمینه‌ی قابلیت‌های تراشه‌ی اختصاصی پردازش بصری و امکانات دوربین  خواهیم بود. اگر باقی شرکت‌ها مانند گوگل بتوانند سخت‌افزارهای و نرم‌افزارهای داخلی مربوط به دوربین‌ها را ارتقا ببخشند، شاید دیگر نیاز چندانی به بهره‌گیری از دوربین دوگانه یا سه‌گانه نباشد.

سخن آخر

مسابقه بر سر ارائه‌ی گوشی‌های مجهز به دوربین سه‌ گانه تازه شروع شده است. گوشی هواوی P20 پرو نشان داد که این تکنولوژی تنها یک ترفند برای جلب توجه نیست و از پتانسیل‌های زیادی بهره می‌برد. این نوع تکنولوژی در واقع می‌تواند کیفیت‌ عکس‌های نهایی را تا حد زیادی بهبود ببخشد. با این حال، برای آگاهی از موفقیت یا عدم موفقیت گسترده‌ی این فناوری، باید تا سال ۲۰۱۹ صبر کنیم.

منبع: Android Authority