نوکیا لومیا ۱۰۲۰؛ جنون مگاپیکسلی!

نوکیا را باید به خاطر جسارت زیادی که در طول دوران اوجش داشت ستایش کرد. هر چند که در نهایت همین جسارت کار دستش داد و این کمپانی بزرگ را در بازار گوشی موبایل تقریبا نابود کرد. پس از شکست نوکیا، ایده‌های جسورانه‌اش به گوشی‌های خاطره‌انگیزی تبدیل شده‌اند که این کمپانی را به پای ثابت موزه گجت‌های رتروی دیجی‌کالا مگ تبدیل می‌کند. این بار در موزه گجت‌های رترو مهمان یکی از گوشی‌های نوکیا خواهیم بود که از چند نظر جسارت زیاد نوکیا را به تصویر می‌کشد. نوکیا لومیا ۱۰۲۰ گوشی (یا شاید دوربین) هوشمندی بود که جنون مگاپیکسلی نوکیا را با بلندپروازی‌های مایکروسافت ترکیب می‌کرد. این گوشی در تاریخ ۱۱ جولای ۲۰۱۳ در مراسمی اختصاصی رونمایی شد.

شاخص‌ترین ویژگی نوکیا لومیا ۱۰۲۰ دوربین ۴۱ مگاپیکسلی آن بود. تا جایی که نوکیا می‌گفت در لومیا ۱۰۲۰ برای اولین بار عاشقان عکاسی با موبایل با گوشی موبایلی روبرو هستند که دوربین را در اولویت قرار داده است.

البته جنون مگاپیکسلی نوکیا پیش از این با یکی دیگر از گوشی‌های تاریخی آن به نام «نوکیا ۸۰۸ پیور ویو» (Nokia 808 PureView) شروع شده بود. ظاهرا نوکیا آن‌قدر به مایکروسافت دلبستگی پیدا کرده بود که آخرین گوشی سیمبین خود را اصلا حساب نمی‌کرد. البته لومیا ۱۰۲۰ به جز ژن جنون مگاپیکسلی، در زمینه‌های دیگری مثل نرم‌افزار و طراحی چیز زیادی هم از پدرش به ارث نبرده بود.

جالب است بدانید که ابتدا قرار بوده نام نسل بعدی نوکیا ۸۰۸، لومیا ۹۰۹ باشد. ولی در نهایت با انتخاب اسم لومیا ۱۰۲۰ نوکیا حتی از نظر اسمی هم شباهت میان این دو گوشی را از بین برد.

نوکیا در دوربین لومیا ۱۰۲۰ بار دیگر از تکنولوژی پیور ویو استفاده کرده بود. این تکنولوژی در واقع اطلاعات به دست آمده از چند پیکسل سنسور را برای رسیدن به یک پیکسل تصویر با هم ترکیب می‌کند. بدین ترتیب تصویری با رزولوشن کمتر ولی کیفیت به مراتب بهتر به دست می‌آید. علاوه بر این، رزولوشن بالای سنسور نوکیا لومیا ۱۰۲۰ امکان زوم کردن بدون افت کیفیت را هم به آن می‌داد.

از نظر سخت‌افزاری دوربین لومیا ۱۰۲۰ به یک سنسور ۴۱.۳ مگاپیکسلی نسبتا بزرگ با ابعاد ۱/۱.۵ اینچ، یک لنز کارل زایس با نسبت کانونی f/2.2 و لرزشگیر اپتیکال مجهز شده بود. سنسور و در نتیجه اندازه‌ی هر پیکسل در لومیا ۱۰۲۰ اندکی از نوکیا ۸۰۸ کوچک‌تر بود. ولی لومیا ۱۰۲۰ از سنسور جدیدتر BSI استفاده می‌کرد که حساسیت بیشتری نسبت به نور دارد.

دوربین لومیا ۱۰۲۰ بر خلاف دوربین اکثر گوشی‌های موبایل، به جای فلش LED از فلش پرقدرت «زنون» (Xenon) بهره می‌برد. این گوشی همچنین جزو اولین و معدود گوشی‌هایی بود که شاتر مکانیکی داشت. احتمالا تنها دلیل استفاده از شاتر مکانیکی هماهنگی با فلش زنون بوده است. فلش زنون به مراتب سریع‌تر از فلش‌های LED است و حداقل در آن زمان سنسورها توان این را نداشتند که سرعت شاتر را به صورت دیجیتالی با آن هماهنگ کنند.

نوکیا برای لومیا ۱۰۲۰ یک اپلیکیشن عکاسی ویژه به نام Nokia Pro Camera هم طراحی کرده بود که نسبت به اپلیکیشن پیش‌فرض ویندوزفون امکان تنظیمات دستی بسیار پیشرفته‌تری را فراهم می‌کرد. تقریبا یک سال پس از معرفی، آپدیتی به نام Black برای این گوشی منتشر شد که قابلیت عکاسی RAW با فرمت DNG را به آن افزود.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

لومیا ۱۰۲۰ در زمان خودش (و شاید هنوز هم) یکی از بهترین و پیشرفته‌ترین دوربین‌ها را داشت. با این حال نوکیا بر خلاف رقیبی مثل سامسونگ که در گلکسی S4 زوم تنها یک گوشی هوشمند را به پشت یک دوربین کامپکت بسته بود، تمام تلاشش را کرده بود تا هنگام مکالمه، دیگران شما را به دلیل این که یک دوربین عکاسی را جلوی گوشتان گرفته‌اید مسخره نکنند.

البته در کنار لومیا ۱۰۲۰ یک گریپ دوربین هم عرضه شده بود که آن را بیشتر به یک دوربین عکاسی واقعی شبیه می‌کرد. نوکیا لومیا ۱۰۲۰ از نظر ظاهری شباهت زیادی به گوشی‌های قبلی سری لومیا داشت و تنها اندکی از لومیا ۹۲۰ و ۹۲۸ ضخیم‌تر بود. طراحی زیبای سری لومیا با بدنه‌ی یکپارچه‌ی پلی‌کربنات هنوز هم چشم‌نواز به نظر می‌رسد.

لومیا ۱۰۲۰ از نظر سخت‌افزاری به یک صفحه‌نمایش ۴.۵ اینچی آمولد با رزولوشن ۱۲۸۰ در ۷۶۸ پیکسل، پردازنده‌ی دو هسته‌ای ۱.۵ گیگاهرتزی اسنپدراگون S4، دو گیگابایت رم، ۳۲ یا ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی داخلی و باتری غیرقابل تعویض ۲۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی مجهز بود. البته به عنوان یک گوشی برای عکاسان پرکار، و به ویژه با توجه به حجم بالای عکس‌های لومیا ۱۰۲۰، پشتیبانی نکردن آن از کارت حافظه چندان منطقی نبود.

با وجود تمام این ویژگی‌های خوب، نوکیا لومیا ۱۰۲۰ یک اشکال اساسی داشت؛ سیستم‌عامل ویندوزفون. البته منظور ما این نیست که ویندوزفون سیستم‌عامل بدی بود. ولی به دلایل مختلف هیچ‌گاه پایگاه خوبی در میان کاربران و برنامه‌نویسان پیدا نکرد. نوکیا و مایکروسافت در سال ۲۰۱۳ با جسارت تمام رقابت میان اپل و سامسونگ را مسخره می‌کردند؛ ۴ سال بعد رقابت اپل و سامسونگ همچنان ادامه داشت، در حالی که سهم بازار ویندوزفون از یک درصد هم کمتر شده بود. در نهایت هم نوکیا در قالبی جدید برای زنده ماندن به اندروید روی آورد.