نقد و بررسی PlayStation VR در دیجی‌کالامگ

در حالی که در نسل هفتم صنعت بازی‌های ویدیویی، رقابت بین شرکت‌های مختلف سر حسگرهای حرکتی و دسته‌هایی مثل PlayStation Move و Wii Mote بود، در نسل هشتم کنسول‌ها، این رقابت به هدست‌های واقعیت مجازی کشانده شده است؛ مقایسه‌ی هدست‌های واقعیت مجازی با حسگرهایی مثل Kinect هم بی‌دلیل نیست، چون این هدست‌ها قرار نیست عمر بیشتری از این حسگرها داشته باشند. سونی اولین شرکتی است که هدست واقعیت مجازی کنسولی را عرضه کرده است. هدست واقعیت مجازی PlayStation VR در حالی که تجربه‌ای بسیار خوب از بازی‌های واقعیت مجازی ارایه می‌دهد، در مقابل رقبا کمی ضعیف‌تر عمل می‌کند.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

سخت‌افزار

قبل از هر چیز، باید نگاهی به سخت‌افزار استفاده شده در هدست PlayStation VR بیاندازیم. سخت‌افزار داخل هدست سونی، کمی از هدست‌های رقیب‌اش یعنی HTC Vive و Oculus Rift ضعیف‌تر است. در حالی که وضوح تصویر هدست‌های Vive و Rift به ترتیب برابر با ۲۵۶۰ در ۱۲۰۰ و ۲۱۶۰ در ۱۲۰۰ پیکسل است، سونی از یک صفحه‌ی نمایش Full HD روی هدست خودش استفاده کرده است. این موضوع هم باعث شده است تا هنگامی که هدست را روی سر خود می‌گذارید، پیکسل‌های صفحه‌ی نمایش را مقابل چشم‌تان ببینید. میدان دید هدست سونی هم برابر با ۱۰۰ درجه است که ۱۰ درجه از دو هدست رقیب پایین‌تر است. با این حال، نرخ بروزرسانی تصویر در صفحه‌ نمایش PlayStation VR برابر با ۱۲۰ هرتز است که این هدست را بالاتر از رقبای‌اش قرار می‌‌دهد. این موضوع باعث شده است تا هرگونه تاخیری در حرکت تصویر، روی هدست سونی از بین برود. در حالی که سخت‌افزار اصلی PlayStation VR، یعنی هدست‌اش سخت‌افزاری بسیار خوب دارد، متاسفانه کنسول پلی‌استیشن توانایی یک کامپیوتر بازی را ندارد؛ طوری که مشکل اصلی بازی‌های واقعیت مجازی پلی‌استیشن۴، به خود کنسول برمی‌گردد، نه هدست.

بازی‌های واقعیت مجازی پلی‌استیشن۴، با وضوح تصویری بسیار پایین رندر می‌شوند. کیفیت آن‌ها هم در مقایسه با نسخه‌ی کامپیوتری همان بازی‌ها، بسیار پایین آمده است. برخی بازی‌ها آن قدر کیفیت پایینی دارند که Level of Detail آن‌ها، یعنی فاصله‌ای که بازی رندر می‌کند، بسیار پایین است؛ طوری که بیشتر از یکی دو متر مقابل‌تان رندر نشده است.

با این اوصاف، مشکل اصلی همان وضوح تصویر بسیار پایین بازی‌های واقعیت مجازی پلی‌استیشن۴ است. در برخی بازی‌ها آن‌قدر وضوح تصویر پایین است که همه چیز مقابل‌تان را تار و پیکسل مانند می‌بینید. شاید بهتر بود به جای پایین آوردن وضوح تصویر، بازی‌های واقعیت مجازی روی کنسول سونی از خیر نورپردازی خفن و دیگر قابلیت‌های گرافیکی می‌گذشتند. وضوح تصویر آن‌قدر پایین است که دل‌تان نخواهد به بازی کردن ادامه دهید. البته همه‌ی بازی هم این مشکل را ندارند و برخی بازی‌سازها، این موضوع را درک کرده‌آند و بازی‌های‌شان را ساده‌تر ساخته‌اند. این بازی‌ها، همان تجربه‌ی واقعیت مجازی که انتظار دارید را در اختیارتان می‌گذارند و اذیت‌تان نمی‌کنند، اما نمی‌توانیم به خاطر چند بازی ساده و کوچک، این واقعیت را که اکثر بازی‌ها کیفیت و وضوح بسیار پایینی دارند را در نظر نگیریم.

مشکل اصلی وضوح تصویر بسیار پایین بازی‌های واقعیت مجازی پلی‌استیشن۴ است.

با اینکه هدست‌های HTC Vive و Oculus Rift کیفیتی بسیار خوب و قابل قبول را ارایه می‌ًدهند، اما مشکلی دارند که باعث می‌شود این کیفیت خراب شود؛ مشکلی که اصلا در هدست PlayStation VR پیدا نمی‌شود: مشکل قرار گرفتن روی سر.

 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

طراحی هدست

با اینکه هدست واقعیت مجازی سونی، حتی ده-بیست گرم از هدست‌های رقیب خود وزن بیشتری دارد، اما این موضوع اصلا احساس نمی‌شود. تمام هدست‌های واقعیت مجازی باید در نقطه‌ای مشخص مقابل چشم‌های‌تان قرار بگیرند. برای مثال، باید HTC Vive یا Oculus Rift را آن قدر بالا و پایین و عقب و جلو کنید، تا چشم‌تان در نقطه‌ی مشخص شده قرار بگیرد و تاری تصویر از بین برود. هدست Vive آن‌قدر بد روی سرتان قرار می‌گیرد که این تنظیم، با کمی تکان خوردن به هم می‌ریزد. تنها چیزی که Vive را روی سر شما نگه می‌دارد، یک کش است؛ کشی که بعد از چند دقیقه شل می‌شود و باید هدست را دوباره روی سرتان تنظیم کنید. هدست سونی اصلا چنین مشکلاتی ندارد و راحت‌ترین هدست واقعیت مجازی ساخته شده است.

هدست PlayStation VR به دایره‌ای تاج-مانند متصل است. این تاج را باز می‌کنید، روی سرتان قرار می‌دهید و هدست دقیقا در همان نقطه‌ای قرار می‌گیرد که مشکلی در تاری تصویر به وجود نیاید. حتی پس از تکان خوردن‌های زیاد هم مکان قرارگیری هدست تغییر زیادی نمی‌کند. قرار دادن هدست سونی روی چشم حتی با زمانی که عینک به چشم دارید هم راحت است. سونی وزن هدست را طوری روی سر قرار می‌دهد که پس از مدتی، دیگر احساس نمی‌کنید یک هدست واقعیت مجازی روی چشم دارید. با این حال، به هیچ وجه نمی‌توانیم این حرف را برای هدست‌های Vive و Rift بزنیم.

از نظر طراحی ظاهری، هدست سونی باز هم بالاتر از رقبای‌اش قرار دارد؛ طوری که به راحتی می‌توانید این موضوع را که تیمی درست و درمان هدست PlayStation VR را ساخته است درک کنید. برخلاف سونی که شرکتی بزرگ است و مطمئنا تیم تحقیق و توسعه‌ی بزرگی روی PlayStation VR کار کرده‌اند، هدست‌های Vive و Rift پروژه‌هایی مستقل بوده‌اند و این موضوع، از همان قیافه‌شان پیدا است.

به طور کلی، می‌توانیم به جرات بگوییم که طراحی ظاهری و کیفیت ساخت PlayStation VR از رقبای‌اش بسیار بهتر است.

 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

تجربه‌ی واقعیت مجازی

روند تجاری ساخت بازی‌ها برای کنسول بازی، برای PlayStation VR هم تکرار شده است. یعنی همانطور که شرکت‌های بازی‌سازی، بیشتر تمایل دارند تا روی کنسول‌ها بازی بسازند تا کامپیوترهای شخصی، تعداد بازی‌های درست و درمانی هم که برای PlayStation VR ساخته شده، از بازی‌های واقعیت مجازی برای کامپیوتر بیشتر است. البته این موضوع را باید به سونی ربط داد که با شرکت‌های بازی‌سازی وارد مذاکره شده است.

هدست سونی حتی نشستن و ایستادن شما را هم به خوبی تشخیص نمی‌دهد.

در حال حاضر، بازی‌های بزرگی مثل Resident Evil 7 یا Batman: Arkham VR قرار است برای مدت زیادی در انحصار هدست واقعیت مجازی PlayStation VR باشند. بازی‌های بسیار خوبی مثل REZ Infinite و Farpoint هم فقط روی کنسول و هدست واقعیت مجازی سونی پیدا می‌شوند. با این حال، بهترین تجربه از این عناوین، مطمئنا روی هدست واقعیت مجازی سونی رقم نخواهد خورد.

دو هدست Oculus Rift و PlayStation VR از دوربین‌هایی برای تشخیص موقعیت هدست در فضا استفاده می‌کنند. از سوی دیگر، هدست HTC Vive محیط بسیار بزرگی را برای شما تبدیل به محیط بازی می‌کند؛ طوری که با هدست Vive می‌توانید در محیط راه بروید، بنشینید، بلند شوید و کاملا تصور کنید که در دنیایی دیگر هستید. محیطی که هدست PlayStation VR در آن کار می‌کند، بسیار کوچک است و راه رفتن که به کنار، هدست سونی حتی نشستن و ایستادن شما را هم به خوبی تشخیص نمی‌دهد و به شما توصیه می‌کند که به هنگام بازی کردن با PlayStation VR، سر جای خود بنشینید و فقط سرتان را تکان دهید.

البته این موضوع دلیل نمی‌شود که بازی‌های PlayStation VR سرگرم‌کننده نباشند، چون شرکت‌های بازی‌سازی تجربه‌های واقعیت مجازی هدست سونی را مطابق با قابلیت‌های آن ساخته‌اند؛ طوری که حتی لازم نیست برای لذت بردن از بازی‌ها، از حسگرهای حرکتی Move استفاده کنید و دسته‌ی معمولی پلی‌استیشن۴ هم برای انجام بازی‌ها بسیار خوب است.

 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

ارزش خرید

مهم‌ترین موضوعی که خریدن PlayStation VR را جذاب می‌کند، قیمت بسیار خوب آن است؛ البته در مقایسه با دیگر هدست‌ها می‌گوییم، وگرنه هدست واقعیت مجازی سونی اصلا ارزان نیست. در حال حاضر، باید چیزی حدود ۳ میلیون تومان برای خریدن PlayStation VR، دوربین PlayStation Camera و دسته‌های PlayStation Move هزینه کنید. هزینه‌ی یک پلی‌استیشن۴ و تعدادی بازی را هم به آن اضافه کنید و می‌بینید که پنج میلیون تومان برای تجربه‌ی هدست واقعیت مجازی هزینه کرده‌اید.

هدست‌های واقعیت مجازی تفاوت زیادی با PlayStation Move و Kinect ندارند.

از سوی دیگر، هدست HTC Vive برای‌تان چهار تا پنج میلیون تومان آب می‌خورد. یک کامپیوتر خیلی قوی را هم فراموش نکنید که در بهترین حالت، پنج تا شش میلیون تومان برای‌تان هزینه دارد؛ چون اگر می‌خواهید بازی‌های واقعیت مجازی را تجربه کنید، در بدترین حالت یک GTX 1070 می‌خواهید که قیمت کمی ندارد.

به همین دلیل است که می‌گوییم راحت‌ترین و ارزان‌ترین راه تجربه‌ی هدست‌های واقعیت مجازی، در حال حاضر PlayStation VR است.

با تمام این اوصاف، اگر نظر نهایی ما را می‌خواهید، بگذارید این هشدار را به شما بدهیم که هدست‌های واقعیت مجازی تفاوت زیادی با PlayStation Move و Kinect ندارند و مطمئنا پس از یکی دو ماه کلنجار رفتن با آن‌ها، تجربه‌اش تکراری می‌شود و دیگر سمت آن‌ها نمی‌روید. با این حال اگر واقعا تصمیم‌اش را گرفته‌اید تا هدست‌های واقعیت مجازی را تجربه کنید، PlayStation VR را به عنوان بهترین گزینه به شما معرفی می‌کنیم.

‌‌‌‌‌

هدست واقعیت مجازی PlayStation VR و دوربین PlayStation Camera، از سوی همکاران‌مان در شرکت «وایموند» (Viamond) در اختیار دیجی‌کالامگ قرار گرفته است.