نقد و بررسی بلک‌بری Priv در دیجی‌کالا مگ؛ ضیافتی به میزبانی اندروید

شاید برای شما هم جالب باشد که گوشی لوکس و منحصربه‌فردی داشته باشید. اما این منحصربه‌فرد بودن چقدر برایتان مهم است؟ منحصربه‌فرد بودن به قیمتی که نتوانید از بسیاری قابلیت‌های گوشی‌تان به خاطر سیستم‌عامل محدودش استفاده کنید؟

شرکت‌های بزرگ برای اینکه بتوانند گوشی‌های محبوبشان را به‌راحتی بفروشند، سعی می‌کنند برای راحتی استفاده از آن‌ها، از رابط کاربری اختصاصی‌شان استفاده کنند تا سادگی کار با آن را برای خریداران‌شان تبلیغ کنند و حتی آن را به رخ شرکت‌های دیگر هم بکشند. اما بعضی دیگر به‌یک‌باره پوست می‌اندازند و دست‌به‌کاری می‌زنند تا خود را از بحران‌های اقتصادی یا حتی ورشکستگی دور کنند.

بلک‌بری هم از همین شرکت‌هاست. گوشی «بلک‌بری پریو» (BlackBerry Priv) با هدف نجات دادن بلک‌بری از بحران‌های مختلف، تولید شده است. بلک‌بری همیشه سعی می‌کند گوشی‌های لوکسی تولید کند اما برای اینکه فروش این مدل خاص را هم بتواند کنترل کند، تصمیمی گرفت که شاید خیلی هم ساده نبود. این تصمیم انتخاب سیستم‌عامل اندروید به‌صورت پیش‌فرض برای پرچم‌دار جدیدش است.

بلک‌بری در بقیه قسمت‌ها هم کم‌کاری نکرده؛ استفاده از یکی از قدرتمند‌ترین تراشه‌های بازار، نمایشگری بزرگ، دوربینی باکیفیت و مهم‌تر از همه، طراحی و شکل ظاهری گوشی، همه مواردی هستند که پریو را به طرز عجیبی منحصربه‌فرد و استثنایی کرده‌اند.

با دیجی‌کالا مگ در نقد و بررسی بلک‌بری پریو همراه شوید.

‌

پلاستیک و شیشه

بلک‌بری…

اگر علاقه‌مند به برند‌های منحصربه‌فرد و لوکس باشید، تمام ایرادهای طراحی Priv، زیر سایه‌ی برند بلک‌بری پنهان می‌شوند.

حتما با شنیدن نام این برند؛ گوشی‌های فوق‌العاده‌اش با طراحی‌های عجیب‌وغریب در ذهنتان تداعی می‌شود. اما کمی صبر کنید، پریو را از این دسته گوشی‌های عجیب‌وغریب جدا کنید. پریو نه‌تنها طراحی عجیبی ندارد؛ بلکه تنها از پلاستیک و شیشه ساخته‌شده است. حتی قاب پشتی هم آن‌طور که بایدوشاید در برابر خراش مقاوم نیست. این قاب آن‌قدر نرم است که به کوچک‌ترین فشارها هم عکس‌العمل نشان می‌دهد. کلید‌های مختلف گوشی هم در جای مناسبی قرار گرفته‌اند. اگر شما هم مثل ما برایتان جالب است بدانید کلید سوم بین کلید‌های کنترل صدا چه وظیفه‌ای دارد؛ باید گفت این کلید تنها برای نمایش منوی صدا گوشی کاربرد دارد.

قاب جلویی گوشی طراحی ساده‌ای دارد و تقریبا هفتاد درصد از جلوی گوشی را، نمایشگرش پر کرده است. نمایشگر روی قابی قرار گرفته که در حدود ۲ میلی‌متر بالاتر از سطح معمول گوشی است. این برآمدگی باعث می‌شود تا کاربر بتواند به‌راحتی از حالت کشویی گوشی استفاده کند. زیر این قسمت هم بلندگوی اصلی گوشی تعبیه‌شده است. لولا‌های حالت کشویی مرغوب هستند و با فشار کمی باز و بسته می‌شوند.

با آنکه طراحی گوشی خیلی زیبا و چشم‌نواز به نظر می‌رسد، اما در برخی بخش‌ها نواقصی هم وجود دارد. برای مثال هنگامی‌که گوشی بسته است، با فشار وارد کردن روی قسمتی که بالای صفحه‌کلید قرار دارد، کاملا متوجه فاصله‌ای که بین صفحه‌کلید و نمایشگر وجود دارد، می‌شوید. این فاصله را می‌توانید از صدایی هم که هنگام فشردن آن قسمت ایجاد می‌شود، متوجه شوید.

تنها گوشی جدید و مدرن اندرویدی که همراه با صفحه‌کلید فیزیکی عرضه‌شده، در حدود ۱۹۲ گرم وزن دارد که بسیار قابل‌توجه است. حدود یک سانتی‌متر هم ضخامت دارد. البته اگر علاقه‌مند به برند‌های منحصربه‌فرد و لوکس باشید، تمامی این موارد خود را زیر سایه‌ی برند بلک‌بری پنهان می‌کنند.

‌

میراث بلک‌بری

صفحه‌کلید Priv از زبان فارسی پشتیبانی نمی‌کند.

زبان طراحی کشویی گوشی، طرفداران خاص خود را دارد. طرفدارانی که کم هم نیستند و برای داشتن این گوشی حاضرند هر مبلغی را پرداخت کنند. کسانی هستند که عادت دارند از صفحه‌کلید فیزیکی استفاده کنند یا هنگام تایپ کردن، به اطراف‌شان نگاه کنند. اموری که عملا با استفاده از صفحه‌کلید مجازی امکان‌پذیر نیستند. اما در مقابل، تایپ کردن با این صفحه‌کلید فیزیکی هم مشکلات خاص خود را دارد. برای مثال هنگامی‌که حالت کشویی باز است، سنگینی خاصی روی قسمت بالایی گوشی وجود دارد که باعث می‌شود قسمت بالایی گوشی به سمت زمین متمایل شود.

صفحه‌کلید فیزیکی کیفیت خوبی دارد، اما کلید‌ها آن‌قدر کوچک هستند که فشردن‌شان برای کسانی که انگشت‌های بزرگی دارند، کمی مشکل است. از این صفحه‌کلید می‌توانید برای اسکرول کردن در صفحات و تایپ لغزشی هم بهره ببرید. البته این امکانات در گوشی‌های قبلی شرکت بلک‌بری هم وجود داشتند. از دیگر معایب این صفحه‌کلید، عدم پشتیبانی‌اش از زبان فارسی است. همچنین کلید‌ها علاوه بر کوچک بودن، ارتفاع زیادی هم ندارند و تقریبا فشار دادن‌شان به‌گونه‌ای است که باید توجه زیادی به حس سرانگشتان‌تان داشته باشید.

‌

منحنی، کم‌مصرف، سرزنده

نمایشگر Priv یکی از قسمت‌های بسیار خوب‌اش به‌حساب می‌آید.

استفاده از پنل امولد برای پریو یک شاهکار برای بلک‌بری محسوب نمی‌شود. این اولین بار نیست که این شرکت کانادایی در تولیدات خود از فناوری امولد استفاده می‌کند، اما اولین بار است که از نمایشگری با لبه‌های خمیده استفاده می‌کند. نمایشگری ۵٫۴ اینچی که با لبه‌های خمیده‌اش در چپ و راست می‌تواند تراکمی برابر با ۵۴۰ پیکسل بر اینچ را به تصویر بکشد. این تعداد پیکسل برای یک نمایشگر سطح بالا کاملا مناسب است و استفاده از آن برای یک گوشی لوکس منطقی به نظر می‌رسد. این نمایشگر آن‌قدر به نمایشگر سامسونگ گلکسی S6 edge پلاس شباهت دارد که احتمالا شما را به یاد آن نمایشگر خواهد انداخت. البته لبه‌های منحنی نمایشگر پریو به‌اندازه‌ی گوشی سامسونگ منحنی نیستند و تنها کمی انحنا دارد تا فقط زیبایی جلب‌توجه کننده‌ای به آن ببخشند.

رنگ‌ها در این نمایشگر چشم‌نواز و خیره‌کننده هستند و این به استفاده از پنل‌های امولد که رنگ‌ها را با غلظت بیشتر از چیزی که هستند نمایش می‌دهند و از عمق زیادی در رنگ سیاه برخوردارند، مربوط می‌شود.

در قسمت تنظیمات هم امکانات کاملی برای نمایشگر پریو وجود دارد. امکان روشن کردن نمایشگر با دو بار لمس، امکان تغییر غلظت، سردی و گرمی رنگ‌ها، امکان نشان دادن درصد شارژ روی لبه‌ی منحنی نمایشگر (که هنگام شارژ شدن گوشی جلوه‌ی دلربایی دارد) و تنظیمات معمولی‌تر مثل اندازه‌ی فونت‌ها و حتی روشن شدن نمایشگر در حالات خاص، به چشم می‌خورند.

نمایشگر پریو از هر نظر مناسب است و یکی از بخش‌های محبوب گوشی به‌حساب می‌آید.

‌

مثل هیچ دوربین دیگری

کیفیت تصاویر ثبت شده با دوربین Priv در سطح دیگر پرچم‌داران اندرویدی نیست.

مدتی است که نام شرکت «اشنایدر کروزناخ» (Schneider Kreuznach) به خاطر عدم استفاده از لنز‌هایش در دوربین و گوشی‌ها فراموش‌شده است. اگر از قدیمی‌های بازار موبایل یا دوربین باشید، حتما نام این برند معروف را به خاطر می‌آورید. اما ازآنجایی‌که بلک‌بری تصمیم گرفته مثل همیشه و در همه‌ی قسمت‌ها منحصربه‌فرد باشد؛ در زمینه‌ی دوربین هم کاملا منحصربه‌فرد عمل کرده و از لنز‌های این شرکت آلمانی استفاده کرده است. سنسوری از نوع CMOS BSI 2 که می‌تواند تصاویری با رزولوشن ۱۸ مگاپیکسل ثبت کند، برای پریو انتخاب‌شده است.

این دوربین همراه با دو فلش LED جداگانه با دو رنگ همراه شده است. باید به همین توضیحات سخت‌افزاری در مورد دوربین اکتفا کنیم، و کمی در مورد کیفیت تصاویر ثبت‌شده صحبت کنیم. کیفیت تصاویر ثبت‌شده با دوربین پریو در حد عالی و منحصربه‌فردی نیستند، اما کاملا راضی‌کننده بوده و برای یک گوشی موبایل، مطلوب به نظر می‌رسند. تصاویر اشباع رنگ بالایی دارند، اما شفافیت و روشنایی‌شان مناسب است و می‌توانید اطمینان داشته باشید در محیط‌های با نور کم هم، تصاویر قابل‌قبولی ثبت خواهید کرد.

رابط کاربری دوربین برخلاف سایر قسمت‌ها، آن‌چنان شباهتی به اندروید خالص ندارد. تنها انتخاب‌های موجود در این رابط کاربری عکاسی، فیلم‌برداری و عکاسی پاناروما هستند؛ نه امکان انتخاب دیگری وجود دارد نه امکان دانلود حالت جدیدی وجود دارد. در بخش تنظیمات هم انتخاب‌های زیادی در اختیار ندارید، حتی نمی‌توانید تعیین کنید تصاویری با رزولوشن پایین‌تر ثبت شوند. در عوض می‌توانید رزولوشن فیلم‌برداری را از HD و ۳۰ فریم بر ثانیه تا ۴K و ۳۰ فریم بر ثانیه تغییر دهید. تنظیماتی مثل تعیین اندازه‌ی قاب تصویر و استفاده از قابلیت HDR هم در به چشم می‌خورند.

سنسوری ۲ مگاپیکسلی در کنار لنزی با دریچه‌ی دیافراگم f/2.8 برای دوربین سلفی پریو انتخاب‌شده است. تنظیمات هم در مقایسه با دوربین اصلی تغییری نکرده‌اند. نکته‌ی جالب اینکه امکان ثبت تصاویر پاناروما با دوربین سلفی هم وجود دارد. با توجه به رزولوشن و دریچه‌ی دیافراگم نباید انتظار زیادی از تصاویر این دوربین داشت. امکان ضبط ویدیو‌هایی با رزولوشن HD و با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه هم با دوربین سلفی پریو وجود دارد.

‌

نزدیک به اندروید اصلی

انتخاب اندروید لالی‌پاپ نسخه‌ی ۵.۱.۱ برای پریو همان تصمیمی است که برای فروش بیشتر این گوشی و نجات بلک‌بری از بحران گرفته‌شده است. پریو با این سیستم‌عامل تقریبا یک گوشی با اندروید خالص است. تمامی برنامه‌های پیش‌فرض، منوها، تنظیمات و حتی نوع نمایش برنامه‌ها و ویجت‌ها همان‌هایی هستند که در اندروید ناب شاهدشان بودیم. تنها تغییراتی که به‌ندرت می‌توان آن‌ها را دید، تغییر آیکون چند برنامه و اضافه شدن بعضی از برنامه‌های اختصاصی بلک‌بری مثل BBM و BBM Meeting است که اولی برای پیام‌رسانی اختصاصی بین گوشی‌های بلک‌بری کاربر دارد و بعدی هم برای تنظیم قرار‌های ملاقات به سبک بلک‌بری به کار می‌رود.

اما نکته‌ی جالب و قابل‌توجه در مورد رابط کاربری بلک‌بری استفاده از دو برنامه‌ی امنیتی با نام‌های DTEK by BlackBerry و Password Keeper است. می‌توانید از DTEK برای بررسی دسترسی برنامه‌های مختلف به داده‌های گوشی‌تان کمک بگیرید و ضریب امنیت داده‌های شخصی‌تان را بالا ببرید. این برنامه کمک می‌کند تا هرگونه ردوبدل اطلاعات بین برنامه‌ها، داده‌های وارد شده از صفحه‌کلید به برنامه‌ها و حتی داده‌هایی که برنامه برای کارایی خود از گوشی می‌خواند را بررسی و کنترل نمایید.

با برنامه‌های Password Keeper هم می‌توانید تمام رمز‌های عبورتان را در یک جا جمع‌آوری کنید و با یک رمز به آن‌ها دسترسی داشته باشید. این مورد فقط به برنامه‌ها و رمز‌های عبورشان مربوط نمی‌شود، بلکه می‌توانید اطلاعات ورود در وب‌سایت‌های مختلف یا حتی اطلاعات کاملا شخصی کارت بانکی‌تان را با خیال راحت در این برنامه ذخیره کنید و از امنیت خاص بلک‌بری سود ببرید.

بلک‌بری از لبه‌ی خمیده نمایشگر و همچنین نمایشگر امولد هم به‌خوبی استفاده کرده است. هنگام شارژ شدن گوشی، خطی در لبه‌ی سمت راست گوشی به همراه درصد شارژ نمایش داده می‌شود که تا پایان عملیات شارژ در هرلحظه می‌تواند شما را از مقدار شارژ شدن گوشی‌تان مطلع کند. مورد دیگر هم امکان فراخوانی یک سری از برنامه‌ها و میان‌بر‌ها از لبه‌ی خمیده‌ی سمت راست نمایشگر گوشی است. هنگام کشیدن انگشت از راست به چپ، منویی نمایش داده می‌شود که در آن می‌توانید میان‌بر یک سری برنامه یا حتی تقویم، قرار ملاقات و کارهایی که امروز برای انجامشان برنامه‌ریزی کرده‌اید را ببینید. البته امکان تغییر مکان این منو به‌ لبه‌ی منحنی سمت چپ نمایشگر هم وجود دارد.

‌

نقطه تلاقی با گوشی‌های عادی

هیچ برنامه یا بازی‌ای وجود ندارد که بلک‌بری Priv نتواند به راحتی اجرا کند.

اگر بلک‌بری هم مثل اپل یا هواوی راه‌حلی برای استفاده از تراشه‌ی اختصاصی یا منحصربه‌فردی داشت؛ حتما در بخش تراشه هم خاص بودن را به رخ بقیه می‌کشید. اما به ناگزیر باید از تراشه‌ی تولیدی شرکت‌های نام آشنایی مثل کوالکام استفاده کند. در این گوشی مثل ال‌جی G4، از تراشه‌ی اسنپ‌دراگون ۸۰۸ استفاده‌شده است. تراشه‌ای ۲۰ نانومتری که دو پردازنده‌ی اصلی دو و چهار هسته‌ای دارد. اگر ضعف‌هایی که این تراشه‌ی ۶۴ بیتی در بخش پردازنده‌ی گرافیکی را دارد را نادیده بگیریم، به این نتیجه می‌رسیم که با این مجموعه‌ی سخت‌افزاری، می‌توانید تقریبا هر انتظاری از پریو داشته باشید. هنوز برنامه یا بازی‌ای تولید نشده که این گوشی نتواند از پس آن‌ها برآید.

بلک‌بری، پریو را به ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی داخلی با امکان افزایش آن تا ۱۲۸ گیگابایت به کمک کارت حافظه‌ی جانبی مجهز کرده است. همچنین امکان دریافت خروجی تصویر از پورت microUSB در پریو وجود دارد.

اما بازهم بلک‌بری برای متفاوت بودن، دو حسگر تقریبا منحصربه‌فرد را برای این گوشی در نظر گرفته است. حسگر ارتفا‌ع‌سنج که در گوشی‌های زیادی وجود ندارد. حسگر دیگر، مجاورت با امکان درک حالت‌های مختلف گوشی است. با این سنسور، گوشی به‌صورت دقیق و با توجه به حرکات شما و گوشی، اشیا مجاور را تشخیص می‌دهد و می‌تواند در زمان‌های صحیح، دستورات خاصی را انجام دهد.

این گوشی منحصربه‌فرد یک باتری ۳۴۱۰ میلی‌آمپرساعتی غیر‌قابل تعویض دارد. این باتری قابلیت شارژ سریع دارد. ازآنجایی‌که نمایشگر و تراشه‌ی پریو آن‌قدر پرمصرف نیستند، این باتری می‌تواند تا دو روز استفاده‌ی معمولی، انرژی لازم برای روشن نگه‌داشتن پریو را تامین ‌کند.

‌

جمع‌بندی

بالا بردن محبوبیت گوشی پریو با استفاده از سیستم‌عامل اندروید، یکی از سیاست‌های بلک‌بری برای ورود دوباره به حاشیه‌ی امن بازار است. جدا از این مورد، لوکس بودن گوشی‌های بلک‌بری از هیچ‌کس پنهان نیست. پریو هم مثل بقیه کمی حس لوکس بودن را با خود همراه کرده اما استفاده از پلاستیک به‌جای کربن یا فلز در تولید این گوشی، می‌تواند اقبال خریدش را کم کند.

ظاهر پریو چشم‌نواز، وسوسه کننده و فریبنده است و می‌تواند هرکسی را از هر قشری به سمت خود جذب کند. در کنار این طراحی، استفاده از صفحه‌کلید فیزیکی و زبان طراحی کشویی باعث شده تا پریو، طرفداران خاص خود را هم داشته باشد. سخت‌افزاری قدرتمند، دوربین ۱۸ مگاپیکسلی با لنز شرکت اشنایدر کروزناخ و نمایشگر ۵٫۴ اینچی امولد، مواردی هستند که به‌تنهایی، شانس خرید پریو را بالا می‌برند.

‌

برای خرید اینترنتی بلک‌بری Priv بر روی لینک زیر کلیک کنید.

‌