در نشست‌های خبری اولین روز جشنواره فیلم فجر چه گذشت؟

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۱۲ دقیقه
نشست های خبری اولین روز جشنواره فیلم فجر

نشست های خبری اولین روز جشنواره فیلم فجر برگزار شد. اولین روز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با برگزاری ۴ نشست خبری برای فیلم‌های «خانه‌ای برای تو»، «غلامرضا تختی»، «سال دوم دانشکده من» و «معکوس» همراه بود.

گلایه از بی‌توجهی به سینمای مستند

اولین نشست خبری  سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برای مستند «خانه ای برای تو» به کارگردانی مهدی بخشی مقدم و تهیه کنندگی مهدی شامحمدی برگزار شد و فرزاد حسنی مجری این نشست بود.

بخشی مقدم در آغاز نشست ضمن ابراز خرسندی از اینکه فیلمش اولین فیلمی بوده که در پردیس ملت برای اهالی مطبوعات و رسانه به نمایش درآمده گفت: این فیلم در مورد داوود، فردی است که به بیماری سرطان مبتلاست.

کارگردان مستند «خانه‌ای برای تو» پروسه تولید این اثر را دو سال و پروسه پس از تولید آن را سه سال عنوان کرد و گفت: ما در مورد پروژه ای به نام «مرگ آگاهی» با شخصیت داوود آشنا شدیم. قبل از داوود با چند شخصیت مختلف آشنا شدیم. با آن‌ها سفرهای مختلف رفتیم و فهمیدیم که نمی‌توانند شخصیت فیلم ما باشند. در همان بیمارستانی که پدرم فوت کرد، با داوود اشنا شدیم. با او سفری به گیلان داشتیم و با هدفش آشنا شدیم و مطمئن شدیم که او کارکتر اصلی فیلم ماست.

در ادامه شامحمدی، تهیه کننده این فیلم نکاتی در گلایه از بی‌توجهی سینمای ایران به فیلم‌مستند عنوان کرد. او گفت: وقتی ما همین قدر بی اهمیت با مستند مواجه می‌شویم، دوستان رسانه هم دوست ندارند وارد سالن بشوند و فیلم را ببینند.

این تهیه‌کننده خواستار احترام به سینمای مستند شد و ادامه داد: ما از سیاست‌گذاران سینمایی نمی‌خواهیم ریالی به فیلم مستند کمک نکنند. فقط مثل باقی سینما، سالن سینما در اختیار مستند بگذارند. شما خواهید دیدید، در طی چند سال تماشای فیلم مستند در سالن سینما فرهنگ‌سازی می‌شود و مستند پول خودش را درخواهد آورد.

تختی؛ از پخش‌ با تاخیر تا حواشی سرمایه‌های رانتی

از دیگر نشست‌های خبری که چهارشنبه شاهد برگزاری آن بودیم به فیلم سینمایی «غلامرضا تختی» آخرین ساخته بهرام توکلی مربوط می‌شد.

نشست خبری فیلم «غلامرضا تختی» با حضور بهرام توکلی کارگردان، سعید ملکان تهیه کننده، ستاره پسیانی، ماهور الوند، بهنوش طباطبایی، حمیدرضا آذرنگ بازیگران و سایر عوامل فیلم برگزار شد. مجری این نشست نیز‌ فرزاد حسنی بود.

دیروز فیلم توکلی با کمی تاخیر اکران شد و همین موضوع باعث شد او در آغاز نشست خبری فیلمش بابت این تاخیر عذرخواهی کند.

این کارگردان در ادامه درباره وجود یک شخص برای روایت فیلمش گفت: یکی از وجوه پررنگ زندگی تختی بحث ورزش است. وجود یک گزارشگر ورزشی که روایتگر شخصیت او باشد، می تواند پیوند‌دهنده این روایت باشد. مجموع تصمیم‌های فرمی و مضمونی باعث شد که این انتخاب اتفاق بیفتد.

توکلی در مورد پرداختن به کودکی تختی و کنار رفتن امیر جدیدی از این فیلم نیز گفت: ما می‌خواستیم به وجوه مختلف زندگی ایشان را به صورت مفصل بپردازیم. ما متمرکز شدیم به بخشی که خود آقای تختی در دست نوشته‌هایشان به آن اشاره کرده بودند و همچنین روایت‌هایی که از آن‌ها شده بود.

بهرام توکلی در ادامه در مورد ساختار مستندگونه فیلم توضیح داد: این که فیلم از قصه خالی بود را قبول ندارم. ما تلاش کردیم در مورد نکاتی که از زندگی ایشان مستنداتی وجود داشت بپردازیم.

در ادامه نشست خبری فیلم «غلامرضا تختی» حمیدرضا آذرنگ در مورد بازیگر نقش تختی در این فیلم گفت: معتقدم بزرگترین بازیگران ایران هم نمی‌توانستند لبخند و صداقت بازیگر نقش تختی را به این راحتی در فیلم نشان دهند.

توکلی در مورد نحوه مرگ تختی و خودکشی او در فیلم گفت: ما می‌خواستیم به این مورد اشاره کنیم که همیشه به این پرداخته می‌شود که تختی خودکشی کرده یا کشته شده، درحالیکه آن چیزی که مهم است نحوه زندگی تختی است که آن را ماندگار کرده است. پس ما آمدیم و در اول فیلم به این سوال پاسخ دادیم و بعد به زندگی تختی پرداختیم. هرکس که در مورد زندگی تختی تحقیق کند در نهایت به این پاسخ در مورد مرگ او می‌رسد. منابع و مستندات هم دراین مورد زیاد است.

بهنوش طباطبایی از دیگر بازیگران این فیلم بود که در نشست خبری حضور یافت.

او گفت: شخصیت شهلا توکلی،همسر آقاتختی همیشه برایم شخصیت جذابی بود. من باید مطابق فیلمنامه پیش می‌رفتم و نمی توانستم با تصورات شخصی خودم این نقش را بازی کنم. ما در دوره زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که اخلاقیات، احترام به بزرگ، صداقت و معرفت رو به افول می‌رود. در چنین شرایطی چنین فیلمی ساختن، خیلی ارزشمند بود. حتما سینمای ایران به چنین فیلمی افتخار خواهد کرد.

محمدرضا منصوری نیز درباره سرمایه‌گذاران فیلم گفت: این فیلم با مشارکت فارابی و آقای ملکان تهیه شده و بحث های اخیر در این باره شایعاتی بیش نبود.

ملکان در پاسخ به این سوال که به عنوان فیلمساز رانتی شناخته می‌شود و آیا از این موضوع ناراحت نمی‌شود گفت: آدم از دروغ و تهمت ناراحت نمی‌شود. من نمی‌دانم چه رانتی وجود دارد.

ملکان در مورد ادعاهایی در خصوص دریافت وام از موسسه فارابی و مسائل دیگر گفت: اسنادش را بیاورید تا بتوانیم با هم صحبت کنیم. ما از بنیاد فارابی وام نگرفتیم، مشارکت بوده است، سه و نیم میلیارد هم نبوده است.

در بخش دیگری از نشست، منصوری در پاسخ به انتقاداتی مبنی بر اینکه ملکان به عنوان یک تهیه کننده رانت‌خوار شناخته شده است، توضیح داد: فیلمی که بالای هشت میلیارد هزینه داشته و بالای ۶۰ درصد آن را آقای ملکان پرداخته است، چه رانتی می تواند داشته باشد.

صدرعاملی: از سینمای اجتماعی به سینمای انسانی رسیدم

نشست پرسش و پاسخ فیلم «سال دوم دانشکده من» ساخته رسول صدرعاملی از دیگر نشست‌های خبری اولین روز جشنواره بود.

در این نشست رسول صدرعاملی کارگردان، مسعود ردایی تهیه‌کننده، کریستف رضاعی آهنگساز، مصطفی خرقه‌پوش تدوینگر، علی مصفا، پدرام شریفی، نیلوفر خوش‌خلق، فرشته ارسطویی، سها نیاستی بازیگران این فیلم و هومن بهمنش مدیر فیلمبرداری حضور داشتند.

رسول صدرعاملی در ابتدای این نشست گفت: برای من خیلی لحظه مهمی است که بعد از ۹ سال کار نکردن الان اینجا هستم و هیجان و اضطراب زیادی دارم انگار اولین بار است که فیلمسازی را تجربه کردم و برایم مهم است که این نوع کار چقدر توانسته بیانگر شادی‌ها و رنج‌ها و خلوت ذهنی کاراکترها باشد.

او ادامه داد: ساخت این فیلم وقتی می‌توانست امیدوارم کند که تجربه‌های گذشته‌ام را به کار بگیرم و آن را بسازم. ضعف‌های فیلم به این برمی‌گردد که فضایی را تجربه می‌کردم که هیچ الگو و مشابهی نداشت. خیلی از بازیگرانم علی مصفا، ویشکا آسایش و شقایق فراهانی سپاسگزارم که واقعا آمدند و گذشت کردند و با وجود اینکه نقش‌های هیجان‌انگیزی نبود اما به من کمک کردند که این فیلم ساخته شود.

صدرعاملی در پاسخ به سوالی درباره فاصله گرفتن از سینمای اجتماعی گفت: اینکه موضوع یک خطی باشد و اینکه به یک دغدغه ملتهب اجتماعی نپرداختم نیت اصلی من بود. از سینمای اجتماعی فاصله گرفتم و به سینمای انسانی رسیدم. تجربه سه گانه زائر برای من تجربه جدیدی بود که به شخصیت فیلم بپردازد. برایم مهم این بود کاراکترهایم شما را درگیر مشغله‌های ذهنی خودشان کنند. در واقع قصه در ذهن کاراکترها می‌گذرد نه در اجتماع. فضای ملتهب اجتماعی در همه رسانه‌ها و فضاهای مجازی دیده می‌شود و فکر می‌کردم باید در میان این میزان از جهان خیانتکار از رفاقت حرف بزنیم و از دوست داشتنی که مبتنی بر رفاقت است.

کارگردان فیلم «سال دوم دانشکده من» در پاسخ به سوالی درباره اینکه سعی کرده خیانت را در دهه هفتادی‌ها نشان دهد گفت: من از خیانت حرف نزدم. شخصیت‌ها در معرض خیانت قرار می‌گیرند. لحن و حرف اصلی فیلم پرداختن به غریزه‌های کمتر گفته شده انسانی است. اینکه در معرض خیانت و گناه و انواع هیجان‌ها قرار می‌گیری و بعد باورپذیر از این‌ها عبور کنی و به یک وفاداری برسی.

سها نیاستی بازیگر نقش اصلی این فیلم سینمایی نیز در پاسخ به سوالی درباره اینکه به نظر می‌رسید بازی‌اش کپی از بازی نگار جواهریان است گفت: من قطعا رونویسی از کسی نکردم. از اول که وارد کار شدم چند نفری به من گفتند که شبیه خانم جواهریان هستم ولی من این را پیش از این نشنیده بودم.

سوال بعدی درباره توجه رسول صدرعاملی به جهان زنان و دختران بود و اینکه او چقدر از نویسندگان زن برای نزدیک شدن به جهان درونی کاراکترهای زن بهره گرفته است که او در پاسخ به این سوال، گفت: در این فیلم کمتر کار تحقیقاتی درباره شناخت زن و این نکته‌ای که در سوال شما بود را انجام دادم. برای اینکه تجربه‌های قبلی به من در ساخت این فیلم کمک کرد. کارهای قبلی‌ام و زمینه‌ها و تجربه‌هایم در دوران روزنامه‌نگاری و جامعه‌شناسی به من کمک کرد. از سوی دیگر ذات فیلمنامه را کسی نوشته بود که خیلی خوب این سینما را می شناسد. پرویز شهبازی درک خیلی خوبی دارد. بعد از اینکه چهار طرح برای من گفت، وقتی من این قصه را انتخاب کردم. پرویز شهبازی سه بار این فیلمنامه را بازنویسی کرد.

رسول صدرعاملی در پاسخ به سوالی دیگر درباره اینکه با معرفی دو بازیگر جدید قصد داشته‌یک ترانه علیدوستی جدید به سینمای ایران اضافه کند، گفت: ترانه علیدوستی که داریم. سینمای ایران به بازیگرهای جدید و نو و مسئولیت پذیر، اخلاق مدار و خوب نیاز دارد. همه تلاش من این است که به این سرمایه افزوده شود. کار سختی نبود از همین چهره‌هایی که هستند استفاده کنیم ولی این زحمت زیاد و رنج مضاعف را به همه گروه دادم اول برای اینکه بازیگران روی پرده برای تماشاگر جذاب باشند و دوم اینکه به گنجینه و مجموعه بازیگران خوبمان اضافه شود.

در ادامه نشست خبری فیلم «سال دوم دانشکده من»، خبرنگاری از علی مصفا درباره دلیل پذیرفتن این نقش سوال کرد و مصفا چنین پاسخ داد: فیلم برای من تمام جذابیت‌های که باید می‌داشت را داشت جدا از اینکه صدرعاملی و پرویز شهبازی هم در این فیلم حضور داشتند. فیلم‌نامه بسیار متفاوت و نو بود و به شکلی با روابط انسانی برخورد کرده بود که در سینمای ما کمتر بوده است.

صدرعاملی درباره نحوه تدوین این فیلم گفت: تدوین فیلم حدود ۸ تا ۹ ماه طول کشید زیرا این شکل فرصت می‌دهد که دریافت‌های حسی و پلان‌های مختلف داشته باشید در همین راستا هم یک تلاش مضاعفی در میز مونتاژ صورت گرفت.

کیمیایی: قهرمان مثل فیلم‌های پدرم برنده نیست

روز چهارشنبه شاهد برگزاری نشست خبری فیلم‌ سینمایی «معکوس» اولین ساخته پولاد کیمیایی نیز بودیم.

در ابتدای نشست پولاد کیمیایی در کنار تشکر از عوامل فیلمش گفت: درست است که پدر من فیلمساز است و جزو فیلمسازان مولف است. اما از اعتماد عوامل فیلم به کارگردانی جوان مثل من ممنون هستم. یکبار ساخت این فیلم متوقف شد، اما گروه پای کار من ایستادند.

او در پاسخ به این سوال که دوست نداشته در فیلم خودش بازی کند گفت: جهان کارگردانی بسیار متفاوت از بازیگری است. وقتی از کل به جز نگاه می‌کنی، خودت نمی‌توانی بازیگر باشی و تمام کارگردان‌هایی که این موقعیت را تجربه کردند، زیاد موفق نبودند. اصلا در این فیلم جای بازی من نبود. آنقدر سرم شلوغ بود که اصلا وقت نداشتم، به بازی فکر کنم. از طرف دیگر، دوست داشتم کارگردانی کنم.

خوشنام سرمایه‌گذار فیلم نیز درباره انگیزه ورودش به سینما گفت: بسیار خوشحال هستم، فرصتی شده و خداوند به من فرصتی داده که در جمع دوستان سینمایی و هنرمند باشم. من دفتری در گوانجو چین دارم، ۱۵ سال است که مقیم چین هستم. یک چینی با من تماس گرفت که دوست دارید در فیلم سرمایه گذاری کنید. من گفتم نه، او گفت یک ایرانی به دنبال سرمایه گذار چینی است. من شما را می‌شناختم، گفتم شاید دلتان بخواهد در فیلم این شخص سرمایه گذاری کنید. من خیلی جدی نگرفتم. اما او جدی گرفت. در نهایت به قرار ملاقاتی با آقای کیمیایی منجر شد. من او را نمی‌شناختم، اما همان یک جلسه باعث شد که بخواهم این کار را انجام دهم. روحیه او نشان می‌داد که می‌تواند این کار را انجام دهد.

پولاد کیمیایی در پاسخ به سوالی درباره تلخی شخصیت پدر در این فیلم، گفت: شخصیت پدر شخصیت مرموز و گم شده‌ای است که نمی‌خواستم چندان به آن بپردازم و می‌خواستم در ابهام بماند. یک موضوعی آرمانی مثل انقلاب شکل گرفته و یک فردی تلاش کرده که خود را برای یک آرمان بزرگتری فدا بکند و همین باعث شده که زندگی شخصی‌اش فرو بپاشد. این خشم فرو خورده که این روزها هم در نسل جوان دیده می‌شود، در این شخصیت وجود دارد.

کیمیایی در مورد انگیزه‌اش برای ساخت این اثر گفت: احساس می‌کردم هیجان از سینمای ما رفته و سینمای ایران نصیحت‌گرا شده. سعی کردم این فیلم فضا را تغییر دهد. من خواستم یک چالش تکنیکی در کار داشته باشم و روایت‌گر چند قهرمان باشم که در یک راستا قرار می‌گیرند. دوست داشتم سینما را تجربه کنم و فیلمی بسازم که در مدیوم تلویزیون نباشد و با ضربان قلب تندی ساخته شود. می‌خواستم فیلم در لایه اول نماند و فقط فیلمی نباشد که ژانرش اکشن است. می‌خواستم فیلمم ژانر اجتماعی هم داشته باشد.

شهرام حقیقت دوست هم در ادامه نشست خبری فیلم «معکوس» در مورد نقشش در این فیلم گفت: پولاد کیمیایی در اولین تجربه کارگردانی‌اش فیلم سختی را انتخاب کرد و به او تبریک می‌گویم. آنقدری که پولاد با انگیزه کار می‌کرد که باعث می‌شد ما همه جان‌مان را برای فیلم بدهیم.

لیلا زارع هم در مورد حضورش در این فیلم گفت: من تجربه زیست با نقشم را داشتم. خیلی از دختران این سرزمین هم چنین تجربه‌ای داشته‌اند. خوشحالم که این نقش را بازی کردم. کار سختی بود اما تجربه خوبی بود.

تورج منصوری مدیر فیلمبرداری فیلم معکوس هم در مورد این فیلم گفت: برای همه این سوال پیش می آید که آیا فیلم پولاد کیمیایی نمونه کوچک شده کارهای پدرش است یا نه؟ مگر می شود مسعود کیمیایی پسری تربیت بکند که با سینما بیگانه باشد؟ خوشحالم که پولاد راه خودش را رفته است. من فکر می‌کنم که این دو نفر کاملا با هم متفاوت هستند و فقط فامیلی شان مشترک است.

پولاد کیمیایی در سخنانش تایید کرد که در سبک فیلم‌سازی وام‌دار پدرش است و افزود: من گرامر سینما را از پدرم یاد گرفتم و اصلا این نبوده که بخواهم پز متفاوت بودن بگیرم. سینمای مسعود کیمیایی در نهایت قهرمانش آن پاکی و ایستادگی را دارد و در ذهن مخاطب همیشه محکم می‌ماند. اینجا اما اینگونه نیست. اینجا قهرمان ما برنده مسابقه نمی‌شود.

پولاد کیمیایی در نهایت به این سوال نیز پاسخ داد که چرا در مورد موضوعی که از آن شناخت نداشته فیلم ساخته است. او در این مورد گفت: تا کی قرار است این گاردها را داشته باشیم. من ۱۴ سال است که در سینما حضور دارم. تا کی قرار است این حرف ها ادامه بیابد؟ ما با پول تمیز فیلم ساختیم و از جایی هم سفارش نگرفته‌ایم. آن کسانی که می‌گویند من از موضوعی که شناخت نداشته‌ام فیلم ساخته‌ام می‌تواند بیاید اینجا و درباره ساختار فنی فیلم و سینما صحبت کنند؟ من از کوچیکی در این سینما کار کرده‌ام و بزرگ شده‌ام.



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما