موزه بنگ اند آلفسن؛ پیشرفت ۹۰ سال تکنولوژی صدا

شرکت «بنگ اند آلفسن» (Bang & Olufsen) در سال ۱۹۲۵ تاسیس شده است؛ طوری که می‌توانیم بگوییم این شرکت بزرگ حوزه‌ی الکترونیک، امروزه ۹۱ ساله است. این شرکت دانمارکی فروشگاه‌هایی دارد که بیشتر شبیه به بوتیک‌های برندهای معروف و بزرگ مد هستند تا یک فروشگاه لوازم خانگی. مشتریان بنگ اند آلفسن هم معمولا کسانی هستند که با دیدن قیمت‌هایی که صفر جلوی‌شان زیاد دارد، تعجب نمی‌کنند.

با این حال، بر و بچه‌های وب‌سایت The Verge اخیرا سری به موزه‌ی بنگ اند آلفسن در دانمارک زده‌اند؛ موزه‌ای که می‌گوید محصولات بنگ اند آلفسن از همان ابتدا آن‌قدر هم گران و لوکس نبوده‌اند.

شرکتی که امروزه به اسم بنگ اند آلفسن می‌شناسیم، با همکاری دو مرد جوان راه افتاده است؛ فقط به جای اینکه مثل تمام شرکت‌ها و بندهای راک امریکایی، از گاراژ منزل پدرشان کارشان را شروع کرده باشند، شرکت بنگ اند آلفسن در یک خانه‌ی روستایی شکل گرفته است.

پیش از اینکه بنگ اند آلفسن به ساخت تلویزیون‌ها و اسپیکرهای لوکس روی بیاورد، این شرکت رادیو طراحی می‌کرد و می‌ساخت.

اولین محصول بنگ اند آلفسن، در اصل یک وسیله‌ی جانبی بود که به رادیوها متصل می‌شد. با استفاده از The Eliminator می‌شد رادیوها را بدون استفاده از باتری و با اتصال مستقیم به خروجی برق، راه انداخت.

چند سالی پس از معرفی Eliminator، «پیتر بنگ» و «سوند آلفسن»، شرکتشان را از مزرعه‌ی خانه‌ی آلفسن بیرون آوردند و در نزدیک شهر «استرور» دانمارک برای خودشان یک کارخانه زدند. کارخانه‌ای اصلی بنگ اند آلفسن پس از این همه سال، هنوز هم در این منطقه است.

از دیدگاه طراحی، می‌توانیم بگوییم که رادیوهای بنگ اند آلفسن چیزی شبیه به آیفون‌های زمان خودشان بودند. این رادیوها شبیه به مبلمان‌های آن زمان ساخته می‌شدند.

چیزی که برای ذهن امروزی ما عجیب است، میزان جزییات و تزیین‌هایی است که روی کلیدها و دستگیره‌ها وجود دارد. استفاده از این دستگاه‌ها، حس و تجربه‌ی خوبی دارد. تصور کنید جنس چوب و بافت زیبای دستگیره‌ها را لمس می‌کنید. کار کردن با رادیوهای قدیمی بنگ اند آلفسن، بی‌شباهت به باز کردن قفل یک گاو صندوق نیست.

لوگوی معروف بنگ اند آلفسن برای اولین بار در سال ۱۹۳۲ استفاده شده است. این لوگو را یک نقاش محلی دانمارکی طراحی می‌کند و به قیمت ۱۰ کرون، به آقای آلفسن می‌فروشد؛ ۱۰ کرون چیزی معادل ۱.۵ دلار است. تصورش را بکنید یک طراح لوگو، ۱.۵ دلار دریافت کرده است؛ آن هم برای لوگوی یکی از گران‌ترین برندهای صنعت تکنولوژی.

کمی نگذشت که شرکت بنگ اند آلفسن، در کنار رادیو، شروع به ساخت انواع مختلفی از دستگاه‌های پخش موسیقی کرد. لوگویی که در پایین می‌بینید، روی گرامافون‌های این شرکت است.

با این حال، رادیوهای بنگ اند آلفسن، بهترین و محبوب‌ترین محصولات این شرکت در نیمه‌ی ابتدایی عمرش بودند. می‌توانید در پایین رادیوی Hyperbo را ببینید که مدل ۱۹۳۴ است. این رادیو خودش یک اسپیکر داخلی و گرامافون هم دارد. این رادیو در مقایسه با ساخته‌های قبلی بنگ اند آلفسن، کمتر محبوبیت پیدا کرد.

رابط کاربری ساده و طراحی‌های بسیار خوب این دستگاه‌های بنگ اند آلفسن، بسیار خوب است. مواد اولیه‌ای که در این دستگاه‌ها استفاده شده‌اند، هنوز هم چوب‌های سخت و چرم بودند. برخی از کلیدها با استفاده از پلاستیک ساخته شده‌اند.

بیشتر رادیوها، شبیه به دستگاه‌های پخش موسیقی بودند، در حالی که برخی دیگر کاملا شبیه به وسایل‌های خانه ساخته می‌شدند. مثل این رادیو که یک ساعت است. اولین ساعت رادیویی؟ احتمالا.

رادیوی Beolit که در سال ۱۹۳۹ عرضه شده، اولین باری است که بنگ اند آلفسن از برند Beo استفاده کرد؛ اسمی که روی محصولات امروزی بنگ اند آلفسن هم پیدا می‌شود؛ مثل تلویزیون‌های BeoVision یا هدفون‌های BeoPlay.

یکی از اولین تلویزیون‌های بنگ اند آلفسن، ساختاری شبیه به یک فرغون داشت؛ طوری که دسته‌هایی از کنار آن بیرون می‌آمد و می‌توانستید تلویزیون را از اتاق به هر جای دیگری حمل کنید. این تلویزیون یک کاور چوبی هم داشت که صفحه‌ی نمایش زشت آن را می‌پوشاند. محصولات بعدی بنگ اند آلفسن تلویزیون‌ها و رادیوها را در یک جعبه جای می‌داد.

کمی که جلوتر بیاییم، محصولات پرتابل بنگ اند آلفسن را می‌بینیم. این شرکت هم‌چنین محصولات جدیدی مثل اتوی لباس می‌سازد.

بنگ اند آلفسن به ساخت تلفن‌های خانگی هم دست می‌زند. احتمالا هر بار که این تلفن‌ها زنگ می‌خورد، با این رنگ قرمز، احساس می‌کنید که تماسی اورژانسی است.

این شرکت پخش‌کننده‌های سی‌دی هم ساخته است. این دستگاه‌های پخش، گران‌ترین و زیباترین پخش‌کننده‌های سی‌دی زمان خودشان بودند. زمان‌هایی بوده‌اند که اگر یک سی‌دی چنجر شش عدده در خانه‌ی خودتان داشتید، خیلی پولدار محسوب می‌شدید.

تعدادی اسپیکر هم در موزه‌ی بنگ اند آلفسن به نمایش گذاشته شده است. اسپیکرها به خودی خود چیز جذابی نیستند. شاید اگر بعدها به این اسپیکرها نگاه کنیم، موضوعی جذاب در آن‌ها هم ببینیم.

قبل از اینکه اپل ساخت دستگاه‌های الکترونیکی تمام آلومینیومی را مرسوم کند، شرکت بنگ اند آلفسن دست به این کار زده بود؛ طوری که طراحی‌های تمام فلزی دستگاه‌ها، اولین بار در این شرکت شکل گرفته‌اند. در تور موزه‌ی بنگ اند آلفسن، به این موضوع اشاره می‌شود که استیو جابز در خانه‌ی خودش دو مدل از این پخش‌کننده‌ها را داشته است. شنیده شده که اپل در طراحی اولین مدل آیپاد، از دستگاه‌های بنگ اند آلفسن الهام گرفته است.

با دیدن آن تلفن قرمز و این رادیوی قدیمی، به خودمان می‌گوییم که چرا بنگ اند آلفسن از این طراحی‌ها برای دستگاه‌های جدیدش استفاده نکنید. مطمئنا چنین دستگاه‌هایی، با وزن سنگین‌شان، امروزه کاربردی ندارند؛ اما از نظر ظاهری آن‌قدر جذاب هستند که بخواهید یکی از آن‌ها در خانه‌تان داشته باشید.

زمانی که وارد موزه و از آن خارج می‌شوید، اسپیکر ۹۰ هزار دلاری بنگ اند آلفسن را می‌بینید. این اسپیکر با بلندگوهای چند جهته‌ای که دارد و ساب‌ووفرهای‌اش، هنوز هم بهترین اسپیکر دنیاست و ۹۰ سال تخصص این شرکت را به تصویر می‌کشد. امیدواریم این اسپیکر، نمایانگر اتفاقات خوبی باشد که قرار است در ۹۰ سال آینده برای بنگ اند آلفسن بیافتد.

منبع: The Verge