مغلطه‌ی مصادره به مطلوب (Begging the Question) | مغلطه به زبان آدمیزاد (۷۵)
تعریف: مغلطه مصادره به مطلوب موقعی پیش می‌آید که صحیح بودن حکم نهایی استدلال، جزو یکی از پیش‌فرض‌های آن باشد. بسیاری از افراد به اشتباه فکر می‌کنند Begging the Question یعنی «مجبور کردن طرف مقابل به سوال پرسیدن». معنی این عبارت این نیست. مصادره به مطلوب یکی از دگرگونی‌های استدلال دایره‌وار (Circular Reasoning) است.
معادل انگلیسی: Begging the Question
معادل لاتین: petition principia, circulus in probando
معادل‌های جایگزین: درست فرض کردن حکم اصلی، فرض گرفتن جواب، استدلال مرغ و تخم‌مرغ، استدلال دایره‌وار (نوعی از آن)، دور باطل
الگوی منطقی:
ادعای X فرض را بر این می‌گیرد که X صحیح است.
بنابراین ادعای X صحیح است.
مثال ۱:
فعالیت ماوراءطبیعه واقعیه، چون من تجربیاتی داشتم که فقط می‌شه فعالیت ماوراءطبیعه توصیف‌شون کرد.
توضیح: ادعای «فعالیت ماوراءطبیعه واقعیه» با این پیش‌فرض «من تجربیاتی داشتم که فقط می‌شه فعالیت ماوراءطبیعه توصیف‌شون کرد» پشتیبانی شده است. در این بیانیه فرض بر این گرفته شده که ادعای «فعالیت ماوراءطبیعه واقعیه» صحیح است.
مثال ۲:
همه می‌خوان عروسک جدید «بهم سیلی بزن الموی خنگ» رو ببینن، چون داغ‌ترین عروسک فصله!
توضیح: این‌که همه دنبال عروسک هستند، با «داغ» بودن آن یکسان در نظر گرفته شده است. بنابراین دلیل ارائه‌شده دلیل موجهی نیست. این دلیل صرفاً بازگویی ادعا به شکلی دیگر برای ثابت کردن صحت ادعاست.
استثنا: بعضی از پیش‌فرض‌ها که همه قبول‌شان دارند، مغلطه‌آمیز نیستند.
مثال: مردم دوست دارند غذا بخورند، چون ما از لحاظ زیستی به غذا نیاز داریم.
در این مثال، بعید است کسی درخواست کند «میل مردم به غذا خوردن» اثبات شود، چون پیش‌فرضی‌ست که همه قبول دارند.
منابع:
Walton, D. N., & Fallacy, A. A. P. (1991). Begging the Question.
ترجمه‌ای از:
