معرفی بازی نوروزی: Until Dawn
روز سیزدهبهدر را گذاشتهاند تا در خانه بنشینید و بیهدف وقتتان را بین جمعیت عظیمی که در هر کپهی چمنی که گیرشان آمده اطراق کردهاند، هدر ندهید. اگر میخواهید امروز بازی کنید، به دنبال عنوانی باشید که تمام کردناش زیاد طول نمیکشد. پیشنهاد میکنیم رفقا یا خانواده را جمع کنید و امروز «تا طلوع» Until Dawn بزنید.
نکتهی جالب دربارهی Until Dawn، روند سادهی آن در مقایسه با دیگر بازیها است. منظورمان این است که همهی دور و بریهایتان میتوانند به نوبت دسته را به دست بگیرند و بدون هیچ پسزمینهی گیمی، Until Dawn بازی کنند.
بازی کاملا داستانمحور است؛ یعنی اولویت اول را داستان دارد، نه مکانیک خفن پناهگیری یا گرفتن امتیاز تجربه. قرار است به هنگام بازی کردن Until Dawn یک داستان خوب بشنوید. انتخابهای شما هم داستان بازی را شکل میدهد. ممکن است شخصیتهایتان زنده بمانند یا بمیرند؛ داستان هم به انتخابهای شما عکسالعمل نشان میدهد. اگر Heavy Rain یا The Walking Dead را بازی کردهاید، میتوانیم بگوییم که کم و بیش Until Dawn از نظر روند شبیه این دو بازی است؛ البته بدون عناصر سبک ماجراجویی.
بدون شک اولین چیزی که به هنگام بازی کردن Until Dawn توجهتان را جلب میکند، گرافیک بسیار بالای بازی است. انیمیشنها، از نحوهی حرکت شخصیتها گرفته تا عضلات صورتشان، به واقعیترین شکل ممکن بازسازی شدهاند. شخصیتهای اصلی بازی هم بازیگران نسبتا نامآشنایی هستند. میتوانید با یک نگاه، «هیدن پنیتیر» (Hayden Panettiere)، «رامی مالک» (Rami Malek) یا «پیتر استرمر» (Peter Stormare) را بشناسید.
فقط قبل از بازی کردن Until Dawn یک موضوع را در نظر بگیرید. اگر آخرین روز عید است و بچههای فامیل در منزلتان پلاس شدهاند، شاید بخواهید آنها را به یک اتاق دیگر بفرستید؛ بازی ترسناک و خشن است و محتوای مناسب بچهها ندارد.
نام لاتین بازی: Until Dawn
تهیهکننده: Sony Computer Entertainment
سازنده: Supermassive Games
سبک: ماجراجویی
پلتفرم: PS4