آخرین اطلاعات از فصل سوم True Detective (کارآگاه حقیقی)
تعداد بینندههای افتتاحیه فصل سوم سریال True Detective افت داشته و به ۱.۴ میلیون نفر رسیده است. یکشنبه شب فصل سوم این سریال با دو اپیزود پشت هم افتتاح شد. اپیزود اول که ساعت نه شب پخش شد ۱.۴ میلیون نفر بیننده داشت و اپیزود دوم که بلافاصله بعد از آن ساعت ده روی آنتن رفت ۱.۲ میلیون نفر تماشاگر داشت.
«کارآگاه حقیقی» همیشه سریال خوش ظاهری بوده و فصل جدید آن هم از نظر بصری قابل تحسین است.
این میزان تماشاگر یک سقوط دراماتیک برای سریالی است که فصل دوم آن ۳.۲ میلیون نفر بیننده داشت. سریالی که خالق آن نیک پیتزولاتوست و در فصل دوم آن که سال ۲۰۱۵ روی آنتن رفت کالین فارل و ریچل مکآدامز بازی میکردند. فصل اول این سریال با بازی ماتیو مککاناهی و وودی هارلسون سال ۲۰۱۴ روی آنتن رفت.
درنهایت اگر به بازپخشهای سریال هم نگاه کنیم تعداد بینندههای فصل سوم با بازی ماهرشالا علی به ۲.۳ میلیون نفر میرسد.
البته این نکته را در ذهنتان داشته باشید که تعداد بینندههای فصل سوم همچنان آبرومند است. هر چند هر سال تعداد بینندههای پخش مستقیم کاهش پیدا میکنند. همین الان هم افتتاحیه فصل سوم این سریال جلوتر از مینیسریال «چیزهای تیز» با بازی ایمی آدامز است که تابستان امسال ۱.۳ میلیون نفر بیننده داشت یا مینی سریال تحسین شده «دروغهای کوچک بزرگ» که فوریه سال ۲۰۱۷ تعداد بینندههایش برابر ۱.۱ میلیون نفر بود.
گاردین مینویسد: «وقتی فصل اول سریال «کارآگاه حقیقی» اوایل سال ۲۰۱۴ پخش شد تقریبا غیرممکن بود که پیشبینی کرد این سریال تبدیل به یک پدیده فرهنگی میشود. حتی با وجود قدرت ستارهای مثل ماتیو مککاناهی و وودی هارلسون که قلب سریال بودند.»
گاردین ادامه میدهد که البته بعد از آن هم کسی سقوط ایکاروسوار سریال را در فصل دومش انتظار نمیکشید. فصل دوم قصه در کالیفرنیا روایت میشد و تبدیل به چیزی گیجکننده و بیهدف شد که حضور ریچل مکآدامز و کالین فارل را در سریال هدر داد.
حالا فصل سوم بازگشت به همان اصول پایهای سریال در فصل اولش است. اینجا یک کارآگاه سرسخت و جوشی داریم که یکبار دیگر مرکز داستان است. بازی ماهرشالا علی در فصل سوم کاری برجسته و تحسینبرانگیز است. اینبار نیروهای پلیس در آرکانزاس درباره پرونده ناپدید شدن دو کودک موقع دوچرخهسواری تحقیق میکنند. همه چیز با حضور عروسکهای عجیب و غریب و ترسناک که دستساز هم هستند حس و حالی از بدشگونی در خودش دارد.
سریال جهان خاکستری و سخت مردانی که علی و استفان دورف برای اثبات چنین جهانی زیر لب غرغر میکنند. فصل سوم به شما این حس را میدهد که انگار راست کول هیچوقت سریال را ترک نکرده است. (راست کول کاراکتری است که در فصل اول ماتیو مککاناهی نقشاش را بازی میکرد و به شدت هم مورد توجه قرار گرفت.)
فصل اول دو خط زمانی داشت و فصل سوم تعداد خطوط روایی را به سه رسانده است. پرونده اصلی گم شدن فرزندان پرسل سال ۱۹۸۰ اتفاق افتاده است.
پیتزولاتو و دیگر دستاندرکاران سریال تصمیم گرفتند که ماهرشالا علی در نقش مردی در سنین ۳۵ و ۴۰ و ۷۰ سالگی با کمک تکنولوژی 4k بازی کند.
«کارآگاه حقیقی» همیشه سریال خوش ظاهری بوده و از نظر بصری قابل تحسین است. حتی در فصل دوم بعد از اینکه کری فوکوناگا، کارگردان متمایز پروژه را ترک کرد هم استانداردهای بصریاش را حفظ کرد.
کاتهای بین خطوط زمانی زیبا و شبیه رویا هستند. در حقیقت همه در سریال مظنون هستند.
غیرممکن است که ارزش علی را اینجا نادیده گرفت. کاملا مشخص است که چرا برای فیلم «مهتاب» برنده جایزه اسکار شد. در گفتوگوها علی گفته بود که اول نقش مکمل به او پیشنهاد شد اما توانست نیک پیتزولاتو، خالق سریال را قانع کند که هیس، کاراکتری که او نقشاش را بازی میکند نقش اول سریال شود. تصمیمی که درنهایت همه داستان را تحتتاثیر قرار داد و البته مشخصا هم به نفع آن تمام شده است و لایههای عمیقتری به قصه اضافه شده.
علیرغم نقاط قوت سریال که با آن آشنا هستیم، یک سری نقاط ضعف همیشگی هم دارد. مثلا در همین فصل سوم در انتهای اپیزود دوم سرعت افت کرد و به تند و تیزی شروع اپیزود نبود. ناگهان از کلیشههای متعددی استفاده میشود که سطح سریال را نازل میکند.
در نهایت در حال حاضر فصل سوم این سریال قابل دیدن و آبرومند است. به اندازه به لایههای کثیف و سیاه کاراکترهایش میپردازد و مخاطبش را گیر میاندازد تا ادامه سریال را هم تماشا کند.