شما بگویید؛ پیامرسان داخلی یا خارجی؟
بعد از کش و قوس‌های فراوان، تلگرام سرانجام فیلتر شد. با توجه به شرایط فعلی به نظر می‌رسد فیلترینگ این سرویس پیامرسان دائمی باشد. در حال حاضر بسیاری از افراد به تلاش برای استفاده از تلگرام ادامه می‌دهند. ولی تجربه نشان داده کاربران رفته رفته این اپلیکیشن را ترک خواهند کرد و به سراغ گزینه‌های جایگزین خواهند رفت.
در این شرایط بسیاری از کاربران با این سوال روبرو خواهند شد که چه پیام‌رسانی می‌تواند بهترین جایگزین برای تلگرام باشد. به صورت سنتی ایرانی‌ها رابطه چندان خوبی با پیام‌رسان‌های داخلی نداشته‌اند، ولی حالا با حمایت‌های گسترده‌ای که از آن‌ها می‌شود، ممکن است اوضاع تغییر کند. اما همچنان امکان استفاده از سایر پیام‌رسان‌های خارجی هم وجود دارد.
در کل پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی هر کدام طرفداران خود را دارند. هر کدام از این دو گروه هم دلایل خاص خود را مطرح می‌کنند. به همین دلیل فرصت را مناسب دیدیم تا در شما بگویید این هفته، نظر شما را در این مورد جویا شویم؛ شما ترجیح می‌دهید به جای تلگرام به سراغ کدام گزینه بروید: پیامرسان داخلی یا پیامرسان خارجی؟
پیامرسان داخلی
از پیام‌رسان‌های داخلی مشهور می‌توان به سروش، بیسفون، بله، گپ، آی‌گپ اشاره کرد. بعد از مسدود شدن تلگرام، پیام‌رسان‌های داخلی بیشتر سر زبان‌ها افتادند. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تلگرام که آن را از سایر پیام‌رسان‌های خارجی متمایز می‌کرد، کانال بود. تقریبا تمام پیام‌رسان‌های داخلی با ارائه کردن این ویژگی تلاش دارند به عنوان جایگزین تلگرام نظر کاربران ایرانی را به خود جلب کنند.
دولت برای تقویت و رونق پیام‌رسان‌های داخلی مزایای مختلفی را هم در نظر گرفته که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به تامین زیرساخت‌ها و اینترنت رایگان اشاره کرد. یکی از دغدغه‌های حال حاضر این است که با فیلتر شدن تلگرام، عملا مصرف پهنای باند اینترنتی کشور بیشتر شده است. از آن‌جا که سرور پیام‌رسان‌های داخلی در داخل کشور است، رونق گرفتن آن‌ها مصرف پهنای باند اینترنت کشور را هم کاهش می‌دهد و در نتیجه ارز کمتری از کشور خارج خواهد شد.
پیام‌رسان‌های خارجی
تلگرام، واتساپ، وایبر، گوگل الو و وی‌چت از پیام‌رسان‌های مشهور خارجی هستند. یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها در خصوص پیام‌رسان‌های خارجی به بحث امنیت و حریم خصوصی برمی‌گردد. در این زمینه نظرات متفاوتی وجود دارد. برخی استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند رمزنگاری سرتاسری را دلیلی بر امنیت این سرویس‌ها می‌دانند، و برخی هم معتقد هستند به دلیل ذخیره شدن اطلاعات کاربران در خارج از کشور نباید به آن‌ها اعتماد کرد.
نکته دیگر این که تقریبا هیچ‌کدام از پیام‌رسان‌های مشهور خارجی از کانال پشتیبانی نمی‌کنند. این در حالیست که پس از فراگیر شدن تلگرام، استفاده از کانال به یکی از نیازهای کاربران ایرانی و یکی از راه‌های کسب درآمد در ایران تبدیل شده است. علاوه بر این، سابقه‌ی فیلتر شدن یا ممانعت از عملکرد خوب پیام‌رسان‌های خارجی در ایران به قبل از تلگرام برمی‌گردد. شاید بعضی از شما اتفاقی که در گذشته برای وایبر یا وی‌چت افتاد را به خاطر دارید. احتمالا تلگرام هم آخرین پیامرسان خارجی نخواهد بود که در ایران فیلتر می‌شود. بنابراین کاربران نمی‌توانند با خیال راحت به یک پیامرسان خارجی جایگزین تکیه کنند.
جمع‌بندی
انتخاب یک پیامرسان جایگزین برای کاربران ایران، کار دشواری به نظر می‌رسد. آن دسته از پیام‌رسان‌های خارجی که فیلتر نیستند، از کانال پشتیبانی نمی‌کنند. از طرفی امکان مسدود شدن آن‌ها هم وجود دارد. از طرف دیگر پیام‌رسان‌های داخلی هنوز مورد اعتماد عموم مردم نیستند و اغلب باگ‌های زیادی هم دارند. هم‌چنین در این مدت تعداد زیادی از پیام‌رسان‌های داخلی معرفی شده‌اند و هنوز یک اپلیکیشن به طور مشخص جایگزین تلگرام نشده است. حالا نوبت شماست تا در کامنت‌ها نظرتان را به ما بگویید؛ پیامرسان داخلی یا خارجی؟ کدام‌یک جایگزین خوبی برای تلگرام است؟
من با رغبت از پیامرسان داخلی استفاده میکنم، هرچند یه مشکلات فنی داشته باشه، ولی با حضور کاربرا حتما کیفیتشون میره بالا.
صد در صد خارجی
حتی اگه داخلی عالی هم باشه چون تحمیلی و زوری هست و
باهاش احساس نا امنی میکنم ابدا استفاده نکردم و نخواهم کرد
من شخصا تعصبی نه روی تلگرام و نه هیچ برنامه خاصی ندارم ولی اینکه بخوان حداقل رفاه شخصیت رو برات تعریف کنند برای بنده قابل درک نیست
سرتونو درد نیارم. خارجی!
هیچ کدوم از پیامرسان های داخلی جای تلگرام رو نمی گیرند
تفاوت پیام رسان خارجی با داخلی مثل تفاوت ماشین های خارجی با داخلیه… تصور کنین شما یه مدتی رو پشت رول بنز و بی ام و لامبورگینی بودین… بعد یه روز میان میگن جای این ماشینا باید پیکان و تیبا سوار بشین… خب معلومه کسی قبول نمیکنه… جای فیلتر کردن باید سطح کیفی پیام رسان های داخلی افزایش پیدا کنه… اون موقع مخاطب های خودشو پیدا میکنه… همونجور که همه به دلیل کیفیتی که تلگرام داشت ازش استفاده میکردن نه از واتساپ و یا پیام رسان های خارجی دیگه… کافیه تلاش کنین کیفیت رو ببرید بالا
فقط پیام رسان خارجی
مشک آن است که خود ببوید،نه آنکه عطار بگوید
بعد از فیلتر شدن تلگرام به اجبار برای رفع نیاز های روزمره ، دو پیام رسان داخلی را انتخاب کردم . اولی پیام رسان ایتا بود که محیط کاربری آن بسیار شبیه تلگرام است و گویی از روی تلگرام یک تصویر تهیه شده و نام آن را ایتا گذاشته اند . بسیار خوشحال شدم و تصور کردم که امکانات تلگرام را دوباره به دست آورده ام . ولی زهی خیال باطل که همه ی این خوشحالی من دو روز هم طول نکشید و با مشکلات متعددی در این پیام رسان مواجه شدم .
بسیار کند بود و دیر بالا می آمد . وقتی پیامی را مطالعه می کردم و آن را پاک کرده و از ایتا خارج می شدم در مراجعه ی بعدی همان پیام را به عنوان پیام مطالعه نشده ، مشاهده می کردم . در فهرست پیام ها هر بار که یک ارسال کننده ی پیام را حذف می کردم در مراجعه ی بعدی دوباره آن را می دیدم و …
متوجه شدم که این پیام رسان فقط پوسته ای ظاهری از تلگرام را دارد و درون آن بسیار آشفته و دارای مشکلات فراوان است . به عبارت دیگر من تا این جای کار ، کاری به امنیت پیام رسان و رعایت کردن یا نکردن حریم خصوصی و مسایلی از این قبیل نداشتم . این پیام رسان حتی ابتدایی ترین نیاز های مر ا هم بر آورده نمی کرد .
با نا امیدی از این پیام رسان در پیام رسان سروش هم عضو شدم . این یکی مشکلات کمتری نسبت به ایتا داشت و از سرعت خوبی برخوردار بود . هرچند مشکلاتی هم دارد . به طور مثال گروه هایی را مشاهده می کردم که عضو آن ها نبودم ولی معلوم نبود چگونه و با چه اطلاعاتی مرا به عضویت خود درآورده اند . یا بدون گذشت ثانیه ای از ارسال پیام ، علامت رویت پیام در محل مربوط نشان داده می شد !به هر حال فعلا به این یکی راضی شده ام .
اما مسایلی وجود دارد که نمی توان به راحتی از کنار آن ها عبور کرد و آن ها را ندیده گرفت .
اول این که تعدد بیش از حد پیام رسان ها موجب می شود تا کاربر مجبور شود در چندین پیام رسان عضو گردد . کسب و کارها مجبورند برای تبلیغات کار خود چندین پیام رسان با ساختار های متفاوت را مدیریت کنند و این مطلب موجب افزایش هزینه ها و نوعی آشفتگی در کارهای آن ها خواهد شد .
دوم این که صاحبان این پیام رسان ها به گونه ای انتخاب شده اند که تقویت انحصار و بسته شدن فضای آزادی اندیشه را به دنبال خواهد داشت . به طور مثال سازمان صدا و سیما که به طور انحصاری صوت و تصویر کشور را در اختیار دارد ، پیام رسان سروش را نیز با استفاده از منابع فراوان مالی و پشتیبانی های مادی و معنوی دیگر در اختیار گرفته است و به طور طبیعی جمع شدن این قدرت در یک جا خسارت های فراوانی را به دنبال خواهد داشت . دور از تصور نیست که با این امکانات وسیع روزی بیاید که دارنده ی آن بتواند در چشم مردم ، شب را روز و روز را شب جلوه دهد .
سومین مطلب این است که تلاش زیادی می شود تا به کاربران تفهیم شود که حریم خصوصی در پیام رسان های داخلی رعایت خواهد شد و حتی با بیان احکام شرعی و حرام کردن دسترسی به اطلاعات خصوصی افراد و افشای آن سعی در جلب اطمینان کاربران می گردد . ولی تجربه نشان داده است که هیچ ضمانتی برای اطمینان یافتن از اجرای این احکام وجود ندارد . نمونه ی آن همین داستان ارسال پیام های تبلیغاتی از طریق تلفن های همراه است . شماره های تلفن همراه افراد و مشخصات و آدرس مشترکین را به شرکت های تبلیغاتی فراوان فروخته و شب و روز آن ها را در معرض بمباران های تبلیغاتی قرار داده اند . به هر جا هم که شکایت می کنند به نتیجه نمی رسند و هیچ کس هم پاسخ گو نیست . یا نمونه ی دیگر اطلاعات حریم خصوصی آن داوطلب نمایندگی مجلس بود که نه تنها با افشا کنندگان برخوردی نشد بلکه با استفاده از همان اطلاعات ، او را از راهیابی به مجلس محروم کردند .
حرام اعلام کردن دسترسی و افشای حریم خصوصی نیز هیچ تضمینی برای کاربران ایجاد نمی کند زیرا به آسانی ممکن است همان کار حرام توسط فرد دیگری حلال و بلکه واجب اعلام گردد و حریم خصوصی افراد در آن واحد بر باد رود .
به این دلایل و دلیل های فراوان دیگر ، اگر بخواهیم به طور واقعی مردم را به استفاده از پیام رسان های داخلی ترغیب کنیم با صرف تولید سخت افزاری پیام رسان ها امکان پذیر نیست بلکه نیازمند اعتماد بخشی واقعی و تعهد و اعتقاد ریشه ای همه ی دست اندر کاران به ایجاد فضای تفکر و اندیشه ی بالنده و پویا می باشد .
شاید گفته شود که آمار عضویت در پیام رسان های داخلی بسیار افزایش یافته است . با دقت در این مسأله در می یابیم که بسیاری از این افراد به اجبار به پیام رسان های داخلی مراجعه می کنند . به طور مثال دولت دستور داده است که مدارس از پیام رسان های داخلی استفاده کنند و اولیای دانش آموزان نیز مجبور شده اند که برای کسب اطلاع در پیام رسان خاصی عضو شوند . مهم این است که با عضویت افراد در یک پیام رسان علاوه ی بر اطلاع رسانی ، فضای بحث و گفتگو و تبادل نظر و اندیشه در آن گسترش یابد .
من به هیچ وجه زیر بار زور نمیرم.
#نه_به_پیام_رسان_ایرانی
قطعا ایرانی…
اگر بحث امنیت باشه باید بگم که پیام رسانی که امنیت نداره پیام رسان داخلی. نه تنها امنیت نداره بلکه به نوعی اسپای ور هم هست و استفاده کننده از اون به هیچ وجه امنیت نداره.
من قطعا از هیچ پیام رسانی داخلی ای استفاده نمیکنم و همچنان با فیلتر ش ک ن هم شده میرم تلگرام تا از اخبار واقعی و بدون سانسور روز کشور باخبر شم.
چون دوستان خیلی فک میکنن تلگرام خوب و امنه یه واقعیتی رو بگم.
تلگرام وقتی نوپا و کوچیک بود به ایران یه قول هایی داده بود، ایرانم کلی حمایتش کرد، CDN داخلی بهش داد، نهادها توش کانال ساختن با فیلتر کردن بقیه مسنجر ها مقل وایبر مردم رو خیلی نرم آوردن سمت تلگرام. دو سال که گذشت تلگرام دید گنده شده زد زیر میز گف من بازی نیستم.
دوستانی که برای تلگرام اینقد گریبان چاک میکنن یه بار از خودشون بپرسن چرا این دوسال همه جای دنیا گفتن تلگرام تروریستیه ولی تو ایران هیچکس باهاش کاری نداشت؟؟ معلومه همکاری میکرده دیگه.
ملت ما استاد قهرمان سازی ن، الان قهرمان تلگرامه فعلا ….