سگا: از دعواهای کلوب تا شورش در شهر
کنسول هشت بیتی نینتندو، روند حرکت صنعت بازی را تغییر داد. بازی‌های کنسول NES یا همان فامیکام، آن‌قدر خوب بودند که تصور اینکه چیزی بهتر از آن‌ها را ببینیم، برای‌مان عجیب به نظر می‌رسید. با این حال، نسل بعدی کنسول‌های بازی، گرافیک ۱۶ بیتی را وارد این صنعت کردند. در حالی که نینتندو کنسول Super Nintendo را به عنوان کنسول ۱۶ بیتی خود معرفی کرده بود، سگا با Genesis یا Mega Drive وارد میدان شد.
در دنیا، دعوای بزرگی بین طرفداران Mega Drive و SNES شکل گرفته بود؛ طوری که گرافیک این دو کنسول و بازی‌های‌اش، موضوع بزرگی در دعواهای کنسولی بین طرفداران سگا و نینتندو بودند. بازی‌ها زیاد در دعوا مطرح می‌شدند. طرفداران نینتندو از «سوپر ماریو» و «افسانه‌ی زلدا» تعریف می‌کردند و طرفداران سگا از «سونیک».
بازی‌های سوپرنینتندو را نقش‌آفرینی‌های بزرگ و طولانی و داستان‌دار تشکیل می‌دادند، در حالی که بازی‌های سگا بیشتر امتیازی و اکشن بودند.
سونیک، سونیک ۲ و سونیک ۳ به کنار، بازی‌های خیلی خوبی مثل «شورش در شهر»، یا «کنترا» فقط روی سگا پیدا می‌شدند. حتی با «میکی ماوس» هم روی سگا خاطرات زیادی داریم. بازیهایی مثل «تبر طلایی» روی سگا عرضه شده بودند و «لاک‌پشت‌های نینجا» و «شیر شاه» هم برای این کنسول بودند.
مطمئنا خیلی از کسانی که در مملکت ما سگا داشتند، مدت زیادی را پای این کنسول مشغول بازی کردن «مورتال کامبت ۳» بوده‌اند. بازی هواپیمایی After Burner و بازی مسابقه‌ای Outrun هم از یاد هیچ‌کس نمی‌رود. «نینجا با سگ» یا همان Shadow Dancer هم که به جای خود.
می‌توانید در ادامه، تبلیغ‌های تلویزیونی سگا را در ژاپن، هندوستان و استرالیا ببینید.
ویدیوی بعدی، بازی‌های سگا را در یک مونتاژ نشان می‌دهد.
در بخش نظرات، برای ما از سگا، کلوب‌های بازی، قرض و کرایه گرفتن کارتریج‌ها و دعوا سر دسته بگویید.
اگر با مطالب «گجت رترو» ما همراه بوده باشید می‌دانید که ما در دیجی‌کالا مگ قصد داریم با کمک شما یک موزه‌ی گجت‌های رترو درست کنیم. پس از اگر هنوز یک کنسول سگا دارید از آن عکس گرفته و با هشتگ digikalamag_retro# روی اینستاگرام برای ما ارسال کنید. برای اینکه متوجه مشارکت شما بشویم فراموش نکنید اکانت اینستاگرام دیجی‌کالا مگ digikalamag@ را هم روی عکس‌هایتان تگ کنید. ما هم برای قدردانی از همراهی شما بهترین‌های آن‌ها را به نام خودتان روی اینستاگرام دیجی‌کالا مگ منتشر خواهیم کرد.
سلام . یادش بخیر ، شاید باور نکنید من تمام دستگاه ها رو دارم بجز میکرو – از گیم نت گرفته تا کامپیوتر پنتیوم ۱ و ۲ و ۳ و ۴ ، بچه هام بازی کردند با تمام دستگاهها هنوز هم سالم هستند ، ۴۷ سالمه هنوز خودم doom رو با پنتیم ۱ بازی می کنم و مورتال کمبت رو با سگا ، بچه ها عالمی داره ، آخرین چیزی که بازی می کنم کالآف دیوتی بلک آپس و تک تیر انداز
وای میشه لطفا اسم دستگاه هارو بگید مرسی مرسی خیلی دوس دارم بدونم و بخرم
یادش بخیر. سوپر ماریو رو بازی میکردم تو میکرو ولی نتونستم تمومش کنم واقعیتو بخوایین. سگارو بابام وقتی زمان صدام رفته بود کربلا از عراق همون کربلا آورد برام. اصل ژاپن بود لامصب دادا میزد که اصل هستم. روش ۲تا هم نوار داده بودن مجانی. شورش در شهر یه دونه هم کابویی بود یادم رفته اسمش چی بود کامبد و قورباغه هایه سبز و… من اون قورباغه هایه سبز رو انقدر بازی میکردم صبح ساعت ۷تو روزایی که نمیرفتم مدرسه بازی میکردم آخرش مامانم میزد میگفت کور میشی انقدر بازی نکن آخرش دعوا میکردیم اون میبرد سگارو منم پیداش میکردم بازم میکردم یادش بخیر. واقعا روزایه خوبی بودن. داداش ایول خدایی ایول که این مطلب رو گذاشتی واقعا دستت درد نکنه یاده اون روزا افتادم چه روزایی بود اه بابا یادش میفتم ناراحت میشم. خلاصه ممنون و تشکر که به این نظرم رو خوندین.
یادش بخیر
غول مرتال کمبت ۲ و ۳ و … بودم
مزاشتم روی وری هارد و میرفتم تا آخرش
سونیک ۲ و ۳ و … رو که عاشق این بودم که هفت الماسه کنم و سوپر سونیک بشه !!!
شینوبی و شورش ر و که خون و تیر قفل می کردیم یا قدرتش رو زیاد و برو که رفتیم
کدهای تقلب فوتبال و …
…
یادش بخیر من هروقت اسمشو میشنوم یادم میاد که سوکتی که دسته داخلش میرفت فلش بالاش خراب بود نمیتونستم باهاش بالا برم برا همینم نصف بازیهاشو نمیشد بازی کنم.واقعا یادش بخییییییییییر
انصافا هیچکدوم از بازی های امروزی از لحاظ سختی به پای بازی های اون دوران نمیرسن
من تنها بازی که تونستم تمومش کنم سوپر ماریو ۱ بود
من که عاشق سگا بودم هستم و خواهم بود…
خاطراتمم زیاده بادیدن عکس اون کاتریجا هم خاطراتم زنده شد؛ فقط اون شیر حلال خورده ای که street of rage رو شورش در شهر ترجمه کرد رو به من نشون بدید، فقط میخام ببینم کی بوده؟! همچنین اون مهندسی که گفت قبل از وصل کردن کاتریج به دستگاه باید فوتش کنی!
چه مطلب خوبیییییی، یادش بخیر
غیر از این بازی هایی که دوستان گفتن، چندتا بازی فوتبال هم بود خیلی خوب بودن، فوتبال ۹۲ با اون آهنگای فوق العادش، فوتبال ۹۱ که بازیکنا از بالاسر بودن، یادش بخیر …
بازی tinytoon ،
آفتاب سرخ،
لاک پشت های نینجا،
سونیک،
mortal combat،
شورش در شهر ،
مایکل جکسون ،
flicky (پرندهه که جوجه هاشو جمع میکرد)،
عصر حجر،
…
هنوزم روی کامپیوتر بازیاشو دارم بعضی وقتا بازی میکنم.
یادمه همیشه دسته ها خراب میشدن بازشون میکردیم لحیم میکردیم تا درست بشن 😀
سلام واقعا عالی بود یاده اون دوران بخیر واقعا، یادمه دوم دبستان بودم یه روز زمستونی، هوا عصری ابری شد دعا دعا میکردم که برف بیاد و مدرسه فردا تعطیل بشه که بمونم خونه سگا بازی کنم، شب خوابیدم صبح که بیدار شدم دیدم برف اومده انگار دنیا ماله من بود از خوشحالی، یادش بخیر ، من بیشتر کومیکس و شورش در شهر ۳ و فوتبالارو بازی میکردم فوق العاده بودن، دمت گرم دیجی واسه تجدید خاطره
سگا یک بازی فوق العاده دیگه هم داشت که یادی ازش نشده، بازی: سوپر استار ساکر(همون فوتبال) خداییش خیلی خوب بود و مادر pes , fifa امروزی بود.
اخ اخ از وسط زمین گل زدن چه لذتی داشت
چقدر خاطره انگیز بود
واقعا تشکر
من یادمه پدرم تو ۸ سالگیم واسم سگا خرید
من و تمام پسر خاله هام چند روز درگیرش بودیم
همچین با حیرت و هیجان بازى میکردیم که انگار از مریخ اومده این دستگاه
برادرم همیشه فوتبال ۹۸ بازى میکرد یادش بخیر از وسط زمین هر شوتی که میزد گل میشد
واسه اجاره بازیهاشم یادمه ۳ تا ایستگاه اتوبوس پیاده میرفتم و شبى ۲۰۰ تومن اجاره میکردم
بازی هاى مورد علاقم اینا بودن ، خرگوش ناقولا ، سونیک ، هواپیما ، کمبد ، لاکپشتاى نینجا که اوج گرافیک سگا بود با تمام فوتبالاش
الان ایکس باکس وان دارم ولی هفته اى یه بار هم وقت نمیکنم روشنش نمیکنم
یاد باد آن روزگاران یاد باد…
dreamcast سگا دسته هاش چندتا امکان جالب داشت. مثلا کلیدی که کار پدال گاز رو میکرد جوری بود که اگه کم فشارش میدادی ماشین آروم حرکت میکرد و پدال گازش کلیدی چند حالته بود مثل پدال گاز یه ماشین واقعی، ترمزش هم مهینطور بود. نه مثل سونی که فقط یک کلید معمولی باشه و باید براس حرکت تو سرعتای پایین هی کلید رو قطع و وصل کنی. داخل دسته ها هم یه فضا داشت که کارت حافظه میخورد و ال سی دی داشت. واسه بازیهایی که ماشین داشت یه مجموعه فرمون و پدال هم داشت که باید جدا میخریدی. و چهارتا دسته رو ساپورت میکرد.
همونطور که تو قسمت قبل گفتم چون مودم داشت بازی آنلاین رو هم ساپورت میکرد.
سگا بعدها یه دستگاه دیگه زد که cd خور بود. سال ۸۰ خریدیمش. اون زمان رقیبش پلی استیشن ۲ بود. قیمتشون هم تو یه رنج بود. اما وقت کیفیتها رو مقایسه کردیم سگا بهتر بود. اسم کنسولش Dreamcast بود. جالبه که یه ویندوز هم روش نصب بود بنام microsoft windows se و پخش فیلم و mp3 که اون زمان تازه وارد بود رو داشت. همینطور یه مودم داخلی داشت که میشد باهاش به اینترنت وصل شد. اون کنسول زیاد نبود اما همه وقتی باهاش بازی میکردن میگفتن از ps2 بهتره.
چه زود گذشت….