سایبرپانک ۲۰۷۷: جوگیری بیهوده ضرری هم ندارد

سایبرپانک ۲۰۷۷ دیشب برای اولین بار نمایش داده شد. منظورمان ویدیوی گیم پلی بازی است که تمام و کمال همه چیز بازی را به تصویر می‌کشد. اگر این ویدیو را ندیده‌اید، بی‌خیال خواندن این متن شوید و همین حالا سراغ ویدیو بروید. استودیوی بازی‌سازی CD Projekt RED دمویی که در نمایشگاه E3 و Gamescom امسال به رسانه‌ها نشان داده بود را به مخاطب‌های خود هم نشان داد؛ حرکتی که شاید در آینده به ضررشان تمام شود. صحبت از این موضوع که دموی نمایش داده شده چقدر شگفت‌انگیز است و چه مقدار آن قرار است تبدیل به نسخه‌ی نهایی بازی شود به جای خود؛ پیش از هر چیز، باید اینکه اساسا چیزی شبیه به سایبرپانک ۲۰۷۷ در حال ساخت است را درک کنم.

بیشتر بخوانید: سایبرپانک ۲۰۷۷ – هر چیزی که باید درباره‌ی سایبرپانک بدانیم

افرادی را می‌شناسم که تمام رمان‌ها و داستان‌های کوتاه فیلیپ کی دیک، ویلیام گیبسون یا هارلن الیسون را خورده‌اند. من از آن دسته افراد نیستم، ولی به عنوان کسی که سعی می‌کند سالی یکی دوبار از دیدن بلید رانر و انیمه‌ی اصلی Ghost in the Shell غافل نشود، چیزی شبیه به سایبرپانک ۲۰۷۷ در تخیل من جای داشت، نه واقعیتی که دیشب آن را تماشا کردم.

دنیایی که سایبرپانک ۲۰۷۷ با این حجم جزییات به تصویر کشیده، فقط درباره‌ی دنیای آن صحبت می‌کنم، تصور من از آینده‌ی بازی‌های ویدیویی بود؛ آینده‌ای که می‌بینم CD Projekt RED می‌خواهد تا یکی دو سال دیگر مقابلم قرار دهد.

تصور دنیای سایبرپانک به شکلی که این بازی به تصویر کشیده، آن قدر ذهنم را پر کرده بود که دیگر به مکانیک‌ها و سیستم‌ها و کارهایی که قرار است در این دنیا انجام دهم، فکر نمی‌کردم. سازندگان مجموعه بازی‌های ویچر پایشان را حتی از ساخته‌ی قبلی خود هم فراتر گذاشته‌اند. دنیا و سبک و سیاق بازی است که من را به سمت خودش جذب می‌کند، ولی چیزی که باعث می‌شود بخواهم شاید صدها ساعت در این دنیا وقت بگذرانم، روند بازی آن است؛ چیزی که دیشب به بهترین شکل ممکن نشان‌مان دادند.

اگر قرار است در یک بازی غرق شویم، پیش از هر چیز باید به زاویه‌ی دید اول شخص فکر کنیم. اگر بازی‌هایی مثل Thief یا Deus Ex یا اخیرا Dishonored را تجربه کرده باشید، می‌دانید که دوربین اول شخص به طور کلی تجربه‌ی بازی کردن را بهتر می‌کند. حتی اگر فال‌آوت و آبلیویون و اسکایریم بازی می‌کنید، بدون شک سراغ دوربین سوم شخص نمی‌روید. با دوربین اول شخص آبلیویون و اسکایریم بازی می‌کنید تا غرق بازی شوید. غرق شدن در بازی به کنار، این موضوع را هم فراموش نکنیم که در همین فال‌آوت و اسکایریم، اساسا در حالت سوم شخص تعامل با محیط بازی و مبارزه غیرممکن است.

[web_only]

[/web_only]

روند بازی سایبرپانک ۲۰۷۷ یادآور اولین قسمت Deus Ex است. احتمالا کسانی که بازی‌هایی مثل System Shock را تجربه کرده باشند هم می‌توانند به خوبی با سایبرپانک ۲۰۷۷ ارتباط برقرار کنند. سایبرپانک ۲۰۷۷ برای کسانی ساخته می‌شود که می‌خواهند بازی کنند، نه اینکه برخلاف حجم زیادی از بازی‌های امروزی، فیلم سینمایی ببینند.

پس از هضم ظاهر بازی، درگیر روند کوئستی که در حال انجام بود شدم. ویدیوی ۴۰ دقیقه‌ای منتشر شده، روند یک کوئست را نشان می‌دهد، ولی همه چیز آن‌قدر سینمایی و پرجزییات است که باورتان نمی‌شود با یک نقش‌آفرینی بزرگ طرف هستید. این سوال را زیاد از خود می‌پرسیدم که آیا می‌توانند این حجم از جزییات را در تمام بازی و در تمام کوئست‌ها حفظ کنند؟ کوئست‌های فرعی به کنار، آیا کوئست‌های اصلی همگی به این زیبایی خواهند بود؟ مخصوصا که می‌توان هر کوئست را به حالت‌های مختلف تمام کرد.

آن‌قدر اتفاق در این ۴۰ دقیقه گیم پلی روی داد و آن‌قدر همه چیز زیبا و سینمایی بود، که برخی بازی‌ها و فیلم‌ها در تمام مدت خود چنین کیفیتی را مقابل‌مان نمی‌گذارد.

جریان بازی در گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ آن‌قدر خوب و روان پیش می‌رفت که تا به حال در نقش‌آفرینی‌ها که هیچ، در بازی‌های اکشن خطی و کوتاه هم شبیه به آن را ندیده بودیم. عادت کرده‌ایم به هنگام صحبت با شخصیت‌های مختلف در بازی‌های نقش‌آفرینی، بازی کنترل را از ما بگیرد و فقط دیالوگ گوش کنیم؛ طوری که شروع به صحبت می‌کنیم و شاید هر از گاهی بتوانیم رفتاری به غیر از مکالمه هم داشته باشیم. سایبرپانک ۲۰۷۷ لحظه‌ای کنترل را از شما نمی‌گیرد. دیالوگ‌ها و تعامل با دنیای بازی بخشی از روند آن هستند و جدا از آن فعالیت نمی‌کنند.

می‌توانم ساعت‌ها درباره‌ی چیزهای جدیدی که در این بازی دیدم صحبت کنم؛ از زیبایی چگونگی ورود به یک خودرو و گرفتن یک کوئست در آن گرفته تا تعقیب و گریز خودروی بازی و مکانیک‌ها و سیستم‌ها، ولی نهایتا می‌خواهم نتیجه‌گیری واقع‌گرایانه‌ای داشته باشم.

همه‌ی ما رونمایی بازی‌هایی مثل The Division یا Watch Dogs را به خاطر داریم. یوبی‌سافت ویدویی از گیم پلی هر دو بازی به نمایش گذاشت که از نظر گرافیکی، از نسخه‌هایی که عرضه شد، بهتر بودند. اساسا این نسخه‌ی نمایشی، که برای ارایه به رسانه‌ها یا شرکت‌های تهیه کننده‌ی بازی ساخته می‌شود «برش عمودی» یا Vertical Slice نام دارد. استودیوی سازنده‌ی بازی یا فیلم، در این برش عمودی تلاش می‌کند تا ایده‌هایی که برای بازی دارند و توانایی‌های خود را به بهترین شکل ممکن نشان دهد.

به همین دلیل است که استودیوی بازی‌سازی CD Projekt RED در ابتدا تمایلی به نمایش این دمو نداشته است. نه تنها راوی ویدیو بارها در طول آن می‌گوید که همه چیز در نسخه‌ی نهایی فرق خواهد کرد، بلکه نوشته‌ای با همین مضمون نصف صفحه را در تمام مدت پخش ویدیو پوشانده است؛ نوشته‌ای که می‌گوید «حواس‌تان باشد هیچ چیز این دمو قرار نیست بازی نهایی باشد.»

استودیوی سازنده‌ی سایبرپانک ۲۰۷۷ سر بازی قبلی خود هم با این مشکل برخورد کرده بود. ویچر ۳ از نظر بصری یکی از زیباترین و با کیفیت‌ترین بازی‌های تاریخ است، ولی هنوز هم برخی از افراد معتقدند که اولین گیم پلی این بازی که در سال ۲۰۱۳ نمایش داده شد، گرافیک بسیار بالاتری از نسخه‌ای که عرضه شد داشت.

یکی دو بار گیم پلی دیشب را دیده‌ایم و حسابی هم جوگیر شده‌ایم؛ آن هم بدون این که زیاد به جمله‌ی روی ویدیو توجه کرده باشیم. سازندگان سایبرپانک ۲۰۷۷ تمام تلاش خود را کرده‌اند تا این موضوع را به ما منتقل کنند که این نسخه، نمایشی است و بازی نهایی تفاوت زیادی با آن خواهد داشت. خودمان یک حساب سر انگشتی کنیم؛ احتمالا اجرای صحنه‌ی داخل خیابان با آن همه شخصیت و آن حد کیفیت، روی کنسول‌های نسل فعلی کار ساده‌ای نیست. امیدواریم که چنین اتفاقی نیافتد، ولی بر و بچه‌های CD Projekt RED باید احتمالا قید بخش‌هایی از بازی را بزنند.

با تمام این اوصاف، چیزی که دیده‌ایم شگفت‌زده‌مان کرده است. افراد زیادی را دیروز در شبکه‌های اجتماعی دیدم که می‌گفتند حاضر هستند برای همین دمو، پول بدهند و ۴۰ دقیقه آن را بازی کنند، چه برسد به بازی نهایی.

نمی‌دانیم سایبرپانک ۲۰۷۷ چه زمانی عرضه می‌شود و نمی‌دانیم این ویدیوی منتشر شده چقدر نمایانگر نسخه‌ی نهایی بازی است، ولی از چیزی که دیده‌ایم خوشحال هستیم. شرکت‌های زیادی امروزه حاضر نیستند ریسک کنند و دست به ساخت تجربه‌های جدید بزنند. الکترونیک آرتز و اکتیویژن که اساسا به ساخت بازی‌های تکراری و چند نفره روی آورده‌اند و بی‌خیال تجربه‌های بزرگ داستان‌محور شده‌اند.

با این حال، در این میان، چند استودیو هم هستند که می‌خواهند صنعت بازی را به جلو ببرند. حتی اگر ویدیویی که دیده‌ایم بازی نهایی نباشد، خوشحالیم که بیرون از جامعه‌ی بازی‌سازی مستقل، شرکت‌های بزرگی هم هستند که حاضرند چالش‌های زیادی را به جان بخرند و تجربه‌ای متفاوت به مخاطب خود ارایه دهند.

سایبرپانک ۲۰۷۷ در عین اینکه همه چیزش جدید و مدرن است، از نظر روند و ساختار ما را یاد دوران طلایی بازی‌های ویدیویی می‌اندازد. سایبرپانک ۲۰۷۷ سینمایی و مدرن است و سیستم‌ها و مکانیک‌هایی دارد که پایش را حتی از بازی‌های امروزی هم فراتر می‌گذارد، ولی در عین حال فراموش نمی‌کند که در همه حال کنترل باید به دست بازی‌کننده باشد، چون پیش از هر چیز، سایبرپانک ۲۰۷۷ یک بازی است.

جو سایبرپانک حسابی ما را گرفته است و با اینکه در گوشه‌ی ذهن‌مان می‌دانیم که بهتر است واقع‌گرایانه به موضوع نگاه کنیم، ولی تصمیم گرفته‌ایم که از این جوگیری برای مدتی لذت ببریم و این چیز بدی نیست.

تریلر گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ را به دلیل محتوای آن نمی‌توانیم روی وب‌سایت قرار دهیم، ولی لینک یوتیوب رسمی آن را در ادامه برای‌تان قرار داده‌ایم. حتما آن را کامل ببینید. اگر به کارتان می‌آید، از ابتدا تا انتهای تریلر را هم برای‌تان عکس‌برداری کرده‌ایم و در پایین قرار داده‌ایم.

تماشای تریلر گیم پلی سایبرپانک ۲۰۷۷ در کانال رسمی یوتیوب بازی