فیلم جدید تارانتینو در کشور چین به سد سانسور خورد
فیلم روزی روزگاری در هالیوود (Once Upon a Time In Hollywood) جدیدترین ساخته کوئنتین تارانتینو به دلیل شکایت دختر بروس لی در کشور چین برای اکران با مانع مواجه شده است.
به گزارش وبسایت ورایتی گرچه فیلم روزی روزگاری در هالیوود توسط شرکت سونی پیکچرز توزیع می‌شود اما تصمیم درباره نسخه‌ای که باید از فیلم نمایش داده شود با تارانتینو است و ظاهرا او باید به درخواست دولت چین برخی از صحنه‌های فیلم را حذف کند.
گرچه تارانتینو پیش از این هم برای اکران فیلم‌هایش در چین با موانعی روبرو شده بود و در گذشته درباره فیلم‌های دیگر بعضی صحنه‌ها از جمله صحنه‌های دارای خشونت شدید را حذف کرده اما ظاهرا ماجرای فیلم جدید او در ارتباط با شکایت دختر بروس لی است.
اگر اخبار مربوط به مجادله شانون لی و تارانتینو را دنبال کرده باشید لابد می‌دانید که دختر بروس لی از نحوه تصویرسازی از پدرش در جدیدترین اثر تارانتینو اصلا دل خوشی ندارد و از طریق انواع و اقسام مصاحبه‌ها نیز این نارضایتی‌ها را بیان کرده است.
شانون لی معتقد بود پدرش در فیلم روزی روزگاری در هالیوود به عنوان فردی مغرور و خودخواه تصویرسازی شده که در نهایت به نوعی تحقیر می‌شود. دختر بروس لی این نحوه بازنمایی را به نژادپرستی و برخورد آمریکایی‌های سفیدپوست با پدرش در زمان حیات نیز مرتبط دانسته بود.
پس از انتشار گفته‌های دختر بروس لی و اعتراض یکی از شاگردان نزدیک او تارانتینو پاسخ معترضان را داد و گفت از نظرش بروس لی کم و بیش فرد مغروری بوده و شیوه بازنمایی این شخصیت مطابق با واقعیت است. این کارگردان آمریکایی همچنین به اولین زندگی‌نامه بروس لی که توسط همسرش نوشته شده اشاره کرد و روایت خود از این شخصیت را نزدیک به این زندگی‌نامه دانست.
اما ظاهرا شانون لی با این توضیحات قانع نشده و علاوه بر اینکه ادعای تطابق شخصیت بروس لی با زندگی‌نامه را رد کرده است پیش از آغاز اکران فیلم در چین شکایتی را تنظیم و تقدیم مقامات کرده تا از اکران این اثر سینمایی به شکل فعلی در کشور چین جلوگیری کند. این شکایت موثر بوده و همین موضوع باعث شده چین جلوی اکران فیلم تارانتینو را بگیرد.
آنطور که گزارش شده تارانتینو برای اکران فیلمش در چین باید بعضی صحنه‌های مربوط به بروس لی را حذف کند گرچه اطلاع دقیقی از اینکه دقیقا باید چه صحنه‌هایی حذف شوند در دسترس نیست. کارگردان آمریکایی این درخواست چینی‌ها را رد کرده و با این اوصاف فیلم او در این کشور روی پرده‌های سینما نخواهد رفت.
فیلم سینمایی روزی روزگاری در هالیوود که با بودجه ۹۰ میلیون دلاری ساخته شده در مجموع ۳۶۶.۷ میلیون دلار فروش داشته و یکی از شانس‌های مهم فصل جوایز به حساب می‌آید.
کارایی که تو فیلماش اتفاق میفته بیشتر
شبیه فیلم ترسناکاییه که به جای هیجان
و حرارت و جاذبه ترس ، کلی کله کنده
میشه و یا یه عالمه خون به این طرف و
اون طرف پاشیده میشه تا به جای مثلا
حس هیجان یه حس مشمئز کننده و
تهوع بهت دست بده!
این کارگردانه بیشتر منو یاد بچه خپلای
گنده و حسود مدرسه راهنمایی ها میندازه
که برا جلب توجه و نشون دادن برتری و
قوی بودن خودش به همکلاسی های
تمیز و ظریفی که اون رو تو جمع خودشون
راه نمیدن ، پاش رو میذاره روی یه سوسک
و میکشه کف اسفالت تا له بشه و یا ته
چکمه اس رو میزنه توی کثافت و میاد
وسط کلاس با رد پای ….
این جوریاس این کارگردان به نظرم
البته بدون هیچ نگرش خاصی ، خنثی و
بی فایده ..
راستی بروسلی همیشه توی فیلماش اول
کلی کتک میخورد بعدش ناگهان دچار
رستاخیز و این چیزا میشد…
توی عالم واقعیت بروسلی هیچ وقت یه
مبارز و فایتر حرفه ای نبوده ، درواقع
بیشتر شهرت بروس لی به خاطر ایده های
فلسفی و گرایشات چپ و انحرافی درباره
فلسفه “هنر” رزمی و کونگ فو بود که
مخالفان زیادی داشت و پس از اون یه
سبک من دراوردی به اسم جیت کان دو که
خییلی زود دور انداخته شد توسط چینی ها
سبکی که مثل کونگ فو توا افغانی ها
بیشتر هوادارش شدن
من یه نیم ساعت از فیلم رو دیدم ، خسته
کننده بود . برای من که بیشتر اهل کتاب
خوندن و شنیدن هستم ، درواقع خیلی زیاد،
وقت تماشای فیلم تونستم یه نیم ساعتی
ورزش کنم!!
اخه اصلا هیچ چیز خاصی نداشت .
جالبه که کارگردان فیلم با یه شرکت نشر
کتاب قرارداد بسته تا همین فیلم رو با
جزییات بیشتر تبدیل به دو جلد کتاب کنه..
به هر حال من یه فیلم دیگه از همین
کارگردان دیدم که درباره جنگ و المان
نازی بودش ، البته یه فیلم کاملا تخیلی
چون که هیتلر و دار و دسته اش توی فیلم
کشته میشدن …
به نظرم همه صحنه های هر دو تا فیلم
خییلی کلیشه ای ، قراردادی ، و یا مثلا
مینی مالیستی هستش با اتفاقاتی که
خییلی خشک و خشن و درواقع زمخته!
گرفتید مارو بروسلی استادان بزرگ جهانو زیرپاش له کرده اونوقت این جوجه بیاد با بروس در بیوفته:/
من فیلم رو دیدم . اکثر فیلم های تورانتینو رو دیدم و اکثرشون بینظیرن و داستان عالی دارن که آدم رو تا لحظه ی آخر میخکوب میکنن . این یکی هم خوب بود و جالب درست شده بود ولی یکم خسته کننده بود و داستان خیلی جالبی هم نداشت و مثل اکثر فیلم های تورانتینو هم آخرش با کلی خون و خون ریزی تموم شد . فقط مسئله اصلی اینجاست که من منتظر این بودم که طرفدارای چارلز منسون برن و “شارون تت” و دوستاش رو بکشن و خیلی بران مهم بود که بدونم چرا طرفدارای منسون باید شارون رو بکشن ! یعنی دلیلی برای این موضوع نبود ولی در این فیلم طرفدارای منسون به خونه ی ریک دالتون که یک شخصیت خیالی هستش حمله میکنن و به طرز خنده داری (سبک تورانتینویی) کشته میشن و جالبه که فیلم تموم میشه و فیلم هیچ اشاره ای به قتل و دلایل اون قتل معروف نمیکنه .
خدایی هیچ چی از این بدتر نیست که همه از یک فیلمی تعریف و تمجید کنن و بعد آدم منتظر این باشه که یه اتفاق خاص بیوفته تو فیلم ولی اون اتفاق نیوفته .
از شخصیت تارانتینو خوشم میاد، اصلا با کسی شوخی نداره و رک حرفاش رو میزنه. دختر بروس لی هم دیگه شورش رو در آورده، یطوری از پدرش قدیس ساخته انگار خداست، عزیزم همه ما بروس لی رو دوست داریم ولی یک انسان نمیشه کامل باشه که. خوشم میاد تارانتینو زیر بار حرف زور نمیره، دمش گرم.
توی فیلم ظاهرار بروسلی کتک میخوره. ولی این اصلا درست نیست. بروسلی بیاد از براد پیت که حالا نمیدونم چه شخصیتی توی فیلم هست، کتک بخوره، دروغه.