سامورایی گایدن (پیش‌نمایش Nioh)

اواخر تابستان سال گذشته بود که با شور و اشتیاق مشغول پوشش زنده‌ی کنفرانس سونی در نمایشگاه بازی توکیو بودیم. بازی‌های درست و درمانی مثل یاکوزا یا Gravity Rush را در کنفرانس سونی دیدیم؛ اما این بازی‌ها آنقدر ژاپنی بودند که حتی صدای ژاپن‌بازهایی مثل ما را هم درآورده بودند. با این حال، یک بازی توانست یک تنه کنفرانس سونی را از بی‌مزگی نجات بدهد؛ بازی‌ای که از همان زمان رونمایی‌اش، سبک و سیاق کلاسیک و قدیمی‌اش را به رخ می‌کشید.

فقط کافی بود یک بار نگاهی به تریلر رونمایی از بازی Nioh بیندازید تا شباهت‌اش را به بازی‌های دوره‌ی پلی‌استیشن۲ ببینید. بازی‌های دوره‌ی پلی‌استیشن۲ را به خاطر دارید؟ گیمرهای کنسول‌های نسل ششمی با بازی‌های ژانر سامورایی خاطره‌ی زیادی دارند. از مجموعه بازی‌های «اونیموشا» گرفته تا «گنجی» (Genji) یا «شینوبی» (Shinobi)، بازی‌های دوره‌ی پلی‌استیشن۲ حسابی ژاپنی بودند. با این حال، در نسل هفتم خبری از بازی‌های ژاپنی و سامورایی نبود. نمی‌دانیم آیا می‌توانیم تقصیر را گردن کنسول‌ها بیاندازیم و بگوییم که محبوبیت بیش‌تر ایکس‌باکس در نسل هفتم، موجب افزایش بازی‌های غربی شد یا نه؟ با تمام این اوصاف، در نسل هفتم، بازی‌های سامورایی خوبی نداشتیم.

Nioh در ساختارش،‌ تقلیدی پیشرفته از مجموعه بازی‌های دارک سولز است.

همین موضوع هم باعث شد تا دیدن Nioh ذوق‌زده‌مان کند. نگاهی اولیه به بازی انداختیم و حس کردیم می‌توانیم تجربه‌ی شگفت‌انگیز بازی‌های دوره‌ی پلی‌استیشن۲ را دوباره تکرار کنیم. در حال حاضر، یکی دو هفته است که نسخه‌ی آزمایشی Nioh برای پلی‌استیشن۴ عرضه شده است؛ ما هم تا دل‌تان بخواهد روی بازی وقت گذاشتیم و بگذارید بگوییم: «Nioh، بازگشت قدرتمند بازی‌های سامورایی ژاپنی است.»

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

عصیان

فعلا چیزی از داستان بازی نمی‌دانیم. اما همین چند ده ساعتی هم که پای آن وقت گذاشته‌ایم، باعث شده تا کم و بیش چیزی از وجود عناصر باستانی ژاپنی را در Nioh ببینیم. افسانه‌های کهن ژاپنی، پایه و اساس داستان و دنیای بازی است؛ یعنی اگر چیزی از افسانه‌های ژاپنی بدانید، می‌توانید آن‌ها را در گوشه و کنار بازی پیدا کنید.

به احتمال زیاد، بازی میان‌پرده کم نخواهد داشت و داستان‌اش را از طریق آن‌ها تعریف خواهد کرد؛ اما اگر همین نحوه‌ی داستان‌گویی که در نسخه‌ی آزمایشی است، در نسخه‌ی نهایی هم استفاده بشود، ایرادی به آن نخواهیم گرفت. در حال حاضر، همان‌طور که در محیط بازی گشت و گذار می‌کنید، جسدهایی را می‌بینید که روی زمین افتاده‌اند. با بررسی این جسدها، دیالوگی از آن‌ها می‌شنوید. دیالوگ‌هایی که اتفاقات محیط اطراف را تعریف می‌کنند یا اینکه حتی از نحوه‌ی استفاده‌ از اسلحه‌ها یا کشتن دشمنان می‌گویند. این دیالوگ‌ها آن‌قدر زیبا نوشته و به خوبی اجرا شده‌اند که می‌توانید با همین جسدهایی که گوشه و اطراف افتاده‌اند، احساس هم‌دردی کنید.

فعلا اطلاعات بیشتری از داستان نداریم؛ اما تصور می‌کنیم که بازی در داستان‌گویی‌اش بسیار مینیمالیستی عمل کند و شبیه به مجموعه بازی‌های «ارواح تاریک» یا همان Dark Souls باشد. صحبت از ارواح تاریک شد؛ بگذارید این را بگوییم که Nioh در ساختارش،‌ تقلیدی پیشرفته از این مجموعه بازی‌هاست.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

بوشیدو

اگر سر و کارتان حتی به یک شماره از مجموعه بازی‌های ارواح تاریک افتاده باشد، زمانی که Nioh را شروع می‌کنید، تصور می‌کنید شماره‌ی جدید ارواح تاریک را در کنسول‌تان اجرا کرده‌اید و به‌جای شوالیه، سامورایی و به‌جای قلعه، «شوین-زوکوری» (Shoin Zukuri) دارد!

تمام عناصر بازی‌های مجموعه‌ی ارواح تاریک را به‌خاطر بیاورید: چک‌پوینت‌هایی که فاصله‌های زیادی از هم دارند؛ محیط‌هایی باز و بزرگ که باید راه‌تان را خودتان در آن‌ها پیدا کنید؛ دشمن‌هایی که با یکی دو ضربه از پای درتان می‌آورند و امتیاز تجربه‌ای که با هر بار کشته شدن، آن را در محل مرگ‌تان جا می‌گذارید.

Nioh در ساختار کاملا شبیه به دارک سولز است. بازی یک نقش‌آفرینی اکشن سخت است. درست مثل بازی‌های مجموعه‌ی ارواح تاریک، باید هر حرکت‌تان برنامه‌ریزی شده باشد. نمی‌توانید در Nioh به دل دشمن بزنید و پشت سر هم کلیدهای دسته را فشار دهید. باید به موقع دفاع، به موقع حمله و هم‌چنین به موقع فرار کنید.

درست مثل ارواح تاریک، زمانی که کشته می‌شوید، امتیاز تجربه‌ای که کسب کرده بودید را از دست می‌دهید. تنها یک بار فرصت دارید تا به محل کشته شدن‌تان برگردید و امتیاز تجربه‌تان را دوباره جمع‌آوری کنید. اگر در بین راه کشته شوید، همه چیز از دست می‌رود. برای مثال در قسمتی از بازی، نزدیک به ۱۴ هزار امتیاز تجربه جمع‌آوری کرده بودم، اما همه‌ی آن‌ها را به این دلیل که نمی‌دانستم باید از چه راهی به چک‌پوینت برگردم، از دست دادم.

در Nioh باید از اشتباهات‌تان بیاموزید. باید محل تک‌تک دشمنان را حفظ کنید. باید نحوه‌ی مبارزه با هرکدام ملکه‌ی ذهن‌تان شود. بعد می‌توانید از یک مرحله، به مرحله‌ی بعدی پیشرفت کنید. تنها کافی است تا یک اشتباه، تلاش یک ساعته‌تان را خراب کند.

بازی در حالی که ساختار و پایه و اساسی کاملا شبیه به بازی‌های دارک سولز دارد، اما در برخی نقاط از این بازی‌ها حتی عمیق‌تر است.

‌‌‌‌‌

شمشیر زن نابینا

احتمالا می‌دانید که در دارک سولز، می‌توانید کلاس‌های مختلفی را انتخاب کنید؛ کلاس‌هایی که هرکدام نحوه‌ی مبارزه‌تان را تغییر می‌دهند. با این حال، مبارزه در Nioh پیچیده‌تر از انتخاب کلاس و اسلحه است.

سیستم مبارزات در Nioh، نه‌تنها وابسته به صدها عدد و رقم است، بلکه حتی با نحوه‌ی گرفتن اسلحه در دست‌تان هم تغییر می‌کند. مشخصه‌هایی که شخصیت اصلی بازی دارد، بارها از مشخصه‌های شخصیت‌های ارواح تاریک بیش‌تر است. در ابتدا شاید تصور کنید این موضوع بازی را بسیار پیچیده می‌کند، اما اگر به بازی و نحوه‌ی ترازگیری‌اش دل بدهید، با لذت بسیار در آن غرق می‌شوید.

Nioh، بازگشت قدرتمند بازی‌های سامورایی ژاپنی است.

از شخصیت‌تان گرفته تا تکه تکه‌ی سلاح و زره‌اش، وابسته به اعداد و ارقام زیادی است. زمانی که اسلحه‌ی جدیدی می‌گیرید، فقط به میزان صدمه‌ای که وارد می‌کند نگاه نمی‌کنید، بلکه باید لیست بزرگی از مشخصات را در مقابل اسلحه‌ای که به دست دارید قرار دهید. البته بازی خودش این کار را برای‌تان ساده کرده است. می‌توانید تمام آیتم‌های‌تان را با توجه به قابلیت‌های مختلف‌شان مرتب و آن چیزی که می‌خواهید را در یک چشم به هم زدن پیدا کنید.

بازی سه سلاح اصلی دارد: کاتانا، پتک و نیزه. می‌توانید به صورت همزمان دو سلاح را همراه خود داشته باشید و در میان مبارزه، سلاح‌تان را عوض کنید.

هر سلاح را در بازی می‌توانید به سه حالت مختلف به دست بگیرید. حالت‌های «بالا»، «میانه» و «پایین»، هرکدام لیست متفاوتی از ضربات را به شما می‌دهند.

برخلاف بازی‌های مجموعه‌ی دارک سولز، ترازگیری تنها راه پیشرفت شما نیست. با گرفتن تراز، امتیازی به اسم «مهارت سامورایی» یا Samurai Skill دریافت می‌کنید. با این امتیازها می‌توانید مثل بازی‌های اخیر بتمن، برای خودتان حرکات مختلف آزاد کنید. حرکت‌هایی هم که آزاد می‌کنید، با توجه به نوع سلاح دسته‌بندی شده‌اند.

ادغام این سیستم خرید حرکت با عناصر نقش‌آفرینی بازی، نه تنها Nioh را پیچیده نکرده، بلکه عمق بسیار زیادی به آن داده است. البته باید متعادل بودن تمام عناصر بازی را هم تحسین کنیم. به هیچ وجه احساس نمی‌کنید بازی دست و پای‌تان را بسته است. اگر در نقطه‌ای از بازی گیر کرده‌اید، باید فکر کنید. اگر نمی‌توانید دشمنی را شکست دهید، بهتر است به دنبال پیشرفت تجهیزات یا قدرت‌های‌تان باشید. کسب یکی دو مهارت جدید می‌تواند کاری کند تا دشمنی که مانع پیشرفت‌تان شده است را به راحتی از مقابل‌تان بردارید.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

۱۳ قاتل

اگر حوصله‌ی ساعت‌ها ترازگیری را ندارید، یا راه شکست دادن دشمنی را نمی‌دانید، بازی راه دیگری را هم مقابل‌تان قرار داده است. نسخه‌ی آزمایشی بازی کاملا آنلاین بود؛ یعنی همانطور که در محیط بازی راه می‌رفتید، جسد بازی‌کننده‌های دیگر را روی زمین می‌دیدید.

با رد شدن از کنار جسدها، سطح تراز آن‌ها را می‌بینید و می‌توانید با آن‌ها مبارزه کنید. بازی هم‌چنین به شما می‌گوید که برای مثال اگر این مبارزه را پیروز شوید، چه آیتم‌هایی و با چه سطحی دریافت می‌کنید.

با کشتن دوباره‌ی این بازی‌کننده‌ها، می‌توانید آیتم‌های خوبی نصیب خودتان کنید.

با این حال، راه دیگری هم وجود دارد. می‌توانید با استفاده از یک آیتم خاص، اقدام به کمک گرفتن کنید. از یک چک‌پوینت بازی تقاضای کمک می‌کنید و منتظر دیگر بازی‌کننده‌ها می‌نشینید. ممکن است بازی‌کننده‌ای که بسیار قوی است و گوشه و کنار بازی را می‌داند، به کمک‌تان بیاید و در پیشرفت بازی به شما کمک کند. حتی این سیستم بازی هم کاملا از روی دارک سولز برداشته شده است.

‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌

به طور کلی، در حال حاضر ایراد خاصی نمی‌توانیم به بازی بگیریم. دموی بازی آن قدر خوب از آب درآمده است که بهتر است به سازندگان بازی اعتماد کنیم و برای نتیجه‌ی نهایی کارشان صبر کنیم.

‌‌‌‌‌

نام لاتین بازی: Nioh

تهیه‌کننده: Koei Tecmo

سازنده: Team Ninja

سبک: نقش‌‌آفرینی اکشن

پلتفرم: PS4

تاریخ انتشار: ۲۰۱۶ میلادی