شما بگویید؛ ساعت هوشمند یا ساعت معمولی؟
سال‌ها پیش آرزوی خرید یک کامپیوتر شخصی را داشتیم. بعد، لپتاپ‌ها وسوسه‌مان کردند و کم‌کم تلفن‌های همراه هوشمند به بخشی از زندگی ما تبدیل شدند. حالا چند سالی است که چیز دیگری، خوره‌های تکنولوژی را وسوسه می‌کند. آیا باید در برابر اغوای ساعتهای هوشمند مقاومت کرد؟ آیا در زمان حاضر، همچنان خرید ساعتهای مچی معمولی منطقی‌تر نیست؟ ما از شما می‌خواهیم که با نظرات خود، پاسخی درست برای این پرسش‌ها پیدا کنید. شما به ما بگویید: ساعت هوشمند یا ساعت معمولی؟ لطفا با دلایل منطقی‌تان با یکدیگر مخالفت کنید و تجربه‌های خود را با همدیگر به‌اشتراک بگذارید.
به‌ناچار، تصمیم گرفتیم تقابل ساعتهای هوشمند و ساعتهای معمولی را به شکلی کاملا متفاوت روایت کنیم. ما این کار را با زیر سوال بردن ماهیت ساعتهای هوشمند انجام می‌دهیم. چون تکلیف ساعتهای مچی عادی روشن است؛ آن‌ها بدون نیاز به وکیل‌مدافع، محبوب‌اند. ساعتهای مچی معمولی، از همه لحاظ به بلوغ رسیده‌اند. ایرادهای احتمالی‌شان هم ربط زیادی به تکنولوژی استفاده‌شده در آن‌ها ندارد. متریال مورد استفاده و اعتبار شرکت سازنده از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار در قیمت‌شان است. بسته به سلیقه‌‌ی شما، صدها هزار گزینه پیش روی‌تان وجود دارد. شما یکی از آن‌ها را انتخاب می‌کنید و شاید سال‌های سال آن را به مچ‌تان ببندید و به داشتن‌اش افتخار کنید. پس اگر می‌بینید ما تمرکز نوشته‌مان را روی ساعتهای هوشمند قرار می‌دهیم، به ما خرده نگیرید!
داستان ساعتهای هوشمند آن‌قدرها هم که عموم مردم فکر می‌کنند، نو و بکر نیست. از حدود ۲۵ سال پیش شرکت‌هایی مثل کاسیو ایده‌‌ی چنین ساعت‌هایی را در ذهن داشتند. اما این موضوع از حدود سه چهار سال پیش و با همه‌گیر شدن تلفن‌های همراه هوشمند، کم‌کم داغ شد. ساعت «پبل» (Pebble) از اولین ساعتهای هوشمند محبوب بود. سامسونگ و سونی هم خیلی زود دست‌به‌کار شدند. گوگل هم سال ۲۰۱۴، «اندروید ور» (Android Wear) را به‌عنوان سیستم عامل اختصاصی ساعتهای هوشمند معرفی کرد. یک سال بعد، اپل پس از ماه‌ها گمانه‌زنی و انتظار، بالاخره «اپل واچ» (Apple Watch) را رو کرد. اما آیا این بازی جدید، شما را متقاعد می‌کند که به‌جای یکی از آن ساعتهای لوکس یا اسپورت بازار، یکی از این گجت‌های دوران پسادیجیتال را انتخاب کنید؟
بیایید ابتدا به مهم‌ترین و کاربردی‌ترین مشخصه‌ی ساعتهای هوشمند بپردازیم. خیلی‌ها به ساعتهای هوشمند به چشم یک مکمل تلفن همراه نگاه می‌کنند. این دسته از افراد، منطقی‌ترین انتظارات را از ساعتهای هوشمند دارند. شما بهراحتی تماس‌ها، اعلان‌ها، آلارم‌ها و پیام‌های خود را روی ساعت‌تان دریافت می‌کنید و از این‌رو دیگر لازم نیست گوشی‌تان را دم‌به‌دقیقه از جیب یا کیف‌تان بیرون بیاورید. با کمی دقت به این ویژگی بنیادین ساعتهای هوشمند، می‌توان یک نسخه‌ی ساده پیچید: اگر از آن دست آدم‌هایی هستید که پیوسته به گوشی‌تان چسبیده‌اید و از این موضوع کلافه شده‌اید، شاید خرید یک ساعت هوشمند تصمیم بدی نباشد. اما اگر آن‌قدرها هم به چک کردن صفحه‌ی گوشی‌تان معتاد نشده‌اید، بهتر است فعلا قید خرید ساعت هوشمند را هم بزنید.
با قاطعیت می‌توان گفت که همه‌ی ساعتهای هوشمند بازار ایرادهای خود را دارند؛ مثلا خیلی از آن‌ها از پلتفرم‌های مختلف پشتیبانی نمی‌کنند. حتی شناخته‌شده‌ترین ساعت هوشمند بازار یعنی اپل‌واچ هم عاری از مشکل نیست. به‌طور مثال این ساعت با دستگاه‌های قدیمی‌تر کار نمی‌کند.
گجت‌های پوشیدنی و به‌طور خاص ساعتهای هوشمند، محصولاتی خام و جوان هستند. تاجایی‌که برخی فکر می‌کنند که با خرید این گجت‌ها موش آزمایشگاهی شرکت‌ها شده‌اند. واقعیت این است که تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها تقریبا به‌نوعی پختگی و بلوغ رسیده‌اند. اما برخی قابلیت‌های تعبیه‌شده در ساعتهای هوشمند آنقدر خام است که حتی سازندگان‌شان هم با شک و تردید آن‌ها را معرفی می‌کنند! ساده بگوییم: شما هروقت یک ساعت هوشمند خریدید، مدام باید نگران باشید که نکند مدل بعدی چیز بهتری داشته باشد؛ مشکلی که به‌طور حتم در ساعتهای مچی عادی غیرهوشمند وجود ندارد.
ساعت هوشمند برای نمایش اعلان‌ها، وسیله‌‌‌ای ایده‌آل است. اما یک مشکل وجود دارد؛ سازندگان سعی می‌کنند برای رقابت با هم، تا آن‌جا که ممکن است آن را با قابلیت‌های عجیب‌و‌غریب پر کنند. سگی را در نظر بگیرید که قرار است حافظ ملک شما باشد، اما آنقدر به آن غذا داده‌اید و قلاده‌ی سنگینی به گردن‌اش آویخته‌اید که نمی‌تواند جم بخورد!
یک موضوع مهم دیگر هم هست که به اعتقاد خیلی‌ها از همه حیاتی‌تر است: باتری. در حالی‌که هنوز مشکل باتری در تلفن‌های هوشمند حل نشده، حالا متخصصان باید راه‌حلی برای مشکل باتری ساعتهای هوشمند پیدا کنند. با خرید یک ساعت هوشمند، شما یک گجت به گجت‌هایی که باید روزانه شارژ کنید، اضافه کرده‌اید. آیا وقت و حوصله‌ی این کار را دارید؟ اگر پاسخ‌تان منفی است، پیشنهاد ما این است که بر اساس سلیقه‌تان یک ساعت معمولی کلاسیک یا اسپورت خریده و خودتان را از شارژهای پی‌در‌پی راحت کنید.
ما در جدول زیر یک جمع‌بندی ساده از ویژگی‌های مثبت ساعتهای هوشمند و ساعتهای مچی معمولی انجام داده‌ایم. این موارد ممکن است با توجه به تجربه‌ی شما، متفاوت باشند.
شما بهراحتی و بدون نیاز به یک ساعت هوشمند می‌توانید زندگی مدرن و دیجیتالی خود را ادامه دهید. ساعت هوشمند در این برهه‌ی زمانی از تاریخ تکنولوژی، بیش از هر چیزی یک «گجت اضافی» است؛ دستگاهی کوچک که می‌تواند چند امکان ساده و دم‌دستی را برای‌تان فراهم کند. حال سوال اینجاست که آیا خرید ساعت هوشمند ارزش‌اش را دارد؟ شما به ما بگویید.
سلام
قطعا ساعت معمولی (عقربه‌ای) بهتر است!
اصلا نمی‌تونم تصور کنم که یه روز با کت‌و‌شلوار و کفش رسمی، ساعت هوشمند ببندم! واقعا خنده‌داره.
حتی اگر بدنه این ساعتها رو شرکتی مثه Tag Heuer ساخته باشه باز هم ماهیتش عوض نمیشه!
اصالت ساعت مچی معمولی یه چیز دیگس!
واقعا کسی هست که بخواد “رولکس” یا “امگا” رو از دستش باز کنه و به جای اون ساعت کامپیوتری (بخوانید هوشمند) استفاده کنه؟
هر چی که لازم بود رو دوستان گفتن
ولی نظر شخصی من اینه ساعت جدای از نشان دادن زمان و تاریخ یه کالای لوکس و زینتی محسوب میشه
پس اصلا نمیشه با ساعت هوشمند مقایسه ش کرد
ساعت هوشمند یه پدیده نو هست که فعلا کاربری خاصی براش تعریف نشده واسه همین هر شرکتی یه سری امکانات روش میذاره و وارد بازار میکنه
اگه منطقی باشین میبینین که واسه هر امکاناتی که یه ساعت هوشمند داره وسیله بهتر و دقیق تری قبلا عرضه شده
یه سنسور ورزشی ارزون قیمت میتونه تا ۱ ماه بدون شارژ اطلاعات ورزشی شما رو آنالیز کنه و به گوشی تون انتقال بده ، تازه لازم نیس موقع ورزش کردن همش مگران ساعت گرون قیمتتون باشین 😀 (خودم ندارم ولی در اولین فرصت حتما تهیه میکنم)
یه ساعت کلاسیک میتونه زمان و تاریخ و کورنوگراف در اختیارتون بذاره
دیگه این که برای توییتر و اینستاگرام از ساعت هوشمند استفاده بشه فک میکنم خیلی لوس باشه
کل زندگی شده پنل های دیجیتالی که هرچقدر هم پیشرفته باشن ذهن و چشم رو خسته میکنن!!!
دیگه هیچ حرفی از باتری و شارژ نمیزنم چوم میدونم تکراریه
در پایان من خودم اپل واچ استفاده میکنم و قبلش هم اصلا با هیچ ساعت هوشمندی کار نرده بودم،واسه ۱۰ روز اول خیلی حال میده ولی وقتی عادی میشه آدم واقعا نمیدونه به چه دردی میخوره(مثل اسباب بازی)در کل وقتی روی دستم یه ساعت عقربه ای کلاسیک دارم و واسه زمان یا تاریخ بهش نگاه میکنم یا حتی جنبه زینتی قضیه به مراتب حس بهتری دارم….
” شما بگویید؛ ساعت هوشمند یا ساعت معمولی؟ ”
کاش اسم دیگه ای برای این گجت انتخاب میشد تا شان “ساعت” حفظ بشه !
ساعتی که هر روز نیاز به شارژ داشته باشه که دیگه ساعت نیست ؛ ساعت یعنی یه ماشین سوئیسی اصیل ، زنده ، وفادار و در عین حال کم توقع که هر چهار یا پنج سال یکبار نیاز به شارژ (تعویض باطری) داشته باشه ؛ ضمنا هر وقت صفحه ش رو نزدیک گوشت میاری بگه : چیک…چیک…چیک…چیک…
من پیشگو نیستم و اصولا خوشم از این کار پرریسک نمیاد ولی کلا به آینده این “مچ بند ساعت نما” خوشبین نیستم ! مگر این که یک تحول بزرگی توی نگهداری شارژ اون بوجود بیاد ؛ خلاصه این که این محصول فعلا دوران آزمون و خطای خودش رو سپری میکنه و در حال تاتی تاتی کردنه و تا بلوغش (البته اگه صبر کاربرا اجازه بده) راه درازی رو در پیش داره دقیقا مثل تلویزیون های سه بعدی که اوایل حضورشون هر کدوم یه مشکل عجیب و غریبی رو بهمراه داشتند از سردرد گرفته تا سنگینی عینک و … تا اینکه امروز شاهد رسیدن شون به ساحل ثبات هستیم .
هر چیزی اولش خوبه الان که میبینیم فرت و فرت دارن ساعت الکی هوشمند میسازن فقط تکنولوژی رو دارن بزرگ میکنن میخان ببینن ساعتایه هوشمند چیکار میکنه که واقعا افتضاح بوده مخصوصا اپل واچ داغون که دست یه دانمارکی رو سوزوند!!
شاعتایه شیک و مجلسی از برندایه معتبر و خاص دنیا صد شرف کلاس و عمر و اعتبار داره تا این ساعتایه هوشمند که فقط کارشون سوزوندن دسته!!
مگه ما چقد میخایم تنکولوژی رو تو زندگیمون جا بدیم مگه در چه حدی از تنکولوژی نیاز داریم یه گوشی داریم برا هفت نسلمون تکنولوژی میبره باور کنین زندگی هر چی ساده تر راحت تر
با عرض سلام و خسته نباشید به همگی = هیچ کدوم !
حقیقتش نمی دونم در این مورد چه چیزی رو بیان کنم.
اما خوب ساعت های هوشمند بیشتر به تیپ های اسپرت مییاد(نظر شخصی)و اینجانب ترجیح میدم با تیپ های مجلسی و رسمی از ساعت های قدیمی عقربه ای استفاده کنم.هم شیک تره هم از مجلسی که درش قرار دارم بیشتر استفاده می کنم به جای اینکه با ساعت هوشمندم ور برم.امروزه که دیگه همه تو تلفن های هوشمندشون غرق شدن.دیگه بیشتر از این نشیم. ساعت های هوشمند تا حالا نداشتم،خوشم هم مییاد که داشته باشم اما در کل ترجیح میدم از ساعت معمولی استفاده کنم.آخه دیگه این ساعت ها برای ما که به زور زندگی مون رو میچر خونیم.فکر کنم خرید یه ساعت هوشمند هزینه اضافه باشه.
خلاصه همش بر میگرده به نظر شخصی نه ماشینه نه کنسول بازی که به نقد تخصصی کرد.
شای به نظر بعضی از دوستان ایده ی ساعت هوشمند ایده ای لوس و غیر ضروری باشه اما اگه از همین دوستان چند سال پیش در مورد صفحه نمایش لمسی مقاومتی هم سوال می کردی جوابی به همین شکل می دادند و می گفت چه الزامی داره آدم به جای استفاده از صفحه کلید که هم خیلی راحت تره هم با چشم بسته هم میشه باهاش اس ام اس داد و کار کرد باید از گوشی ای استفاده کنم که برای انجام یه کار ساده باید صد بار التماس گوشی رو بکنم.
ساعت های هوشمند همینطور اند. درسته که ساعت های هوشمند حتی در بهترین کلاسشون مثل اپل واچ یا موتوx که قشنگترین های اسمارت واچ ها هستند حتی قابل قیاس با ساعت لوکس و مدرن چندین هزار دلاری شرکت های مثل رولکس و … . اما این تازه شروع کار برای آینده ای که دیگه برای رد کردن یه تماس یا جواب دادن به ایمیل دوستتون حتی لازم نیست سرتو پایین بیاری به صفحه ی ساعتت نگاه کنی! درسته من خودم بودجه ام نمیرسه یه اپل واچ بخرم ولی بیاید یکم از این تکنولوژی های جدید حمایت کنیم هرچند شاید این یکی یه روزی به دردمون خورد. 🙂
پی سی شد لپ تاپ
لپ تاپ شد اولترابوک
اولترابوک شد تبلت
تبلت شد موبایل
حالا هم
موبایل شد ساعت
پس در نتیجه:
ساعت =پی سی!!!!!!!!!!!!!!!!!!
نتیجه گیری عالی بود…..
الان که فکر میکنم بستن همچین چیز بزرگی به دست واقعا کار خوبی نیست..!!!!!!!
متاسفانه همه چیز درگیر تکنولوژی شد و یک روزی می شود نمونه اش ساعت
ساعت چیست ؟ یک واحد اندازه گیری زمانی است و وسیله ای با نام خود دارد که با واحدی که اسمش رویش است زمان را مشخص می کند و کار اصلی ساعت نشان دادن زمان است
ساعت هوشمند چیست ؟ ساعتی است که شاید کمترین ارزش موجود درش نشان دادن زمان باشد ! وسیله ایست که افرادی که عشق تکنولوژی دارند ازش استفاده می کنند . البته ، اگه قرار بود ساعت هوشمند هم کار اصلی اش نشان دادن زمان باشد خریدش هزینه اضافیست
من شخصا فردی هستم که عاشق تکنولوژی ام ولی ساعت های معمولی رو بیشتر دوست دارم مخصوصا بند چرمی کلاسیک
با توجه به اینکه تقریبا دوستان همه نکات رو ذکر کردند ، تکرار کردن اون ها هم باعث خستگی خواننده شده و هم باعث شک و تردید برای خواندن ادامه کامنت ها می شود ، از این رو اینجانب به همان صد ها دلیل گفته شده می گویم که ساعت کلاسیک و لوکس مارک دار بسیار بهتر از ساعت های هوشمند است .
اما یک دلیل بسیار بزرگ که شاید ما اکثرا نسبت به ان بی توجه هستیم و سا باور نداریم ، اثرات بسیار خطرناک و تقریبا غیر قابل جبران ان هستیم ، شاید حدس زده باشید بله سیگنال های این گجت های پوشیدنی و موبایل ها و روتر ها و…. از لحاظ علمی ثابت شده هستند که سرطان زا هستند و باید توجه جدی به این مسئله بشود خصوصا اینکه مدام در معرض پالس های مغناطیسی اسمارت فون ها و ساده ترین چیز مودم اینترنتمان هستیم و با اضافه ساعت های هوشمند باعث تشدید ان می شویم .
با تشکر از وقتی که برای خواندن کامنت بنده صرف کردید .
نظر شخصی من اینه که هنوز وجود ساعت های هوشمند آنقدر ضروری نشده که بتونیم اون رو به عنوان یکی از مهم ترین و مورد نیاز ترین دستگاه های هوشمند به شمار بیاریم ، ولی اگر یه نگاه کوچیک به تاریخ گوشی های هوشمند هم بندازیم میفهمیم که اونها هم در ابتدای ورودشان آنچنان ضروری و کاربدی تر از گوشی های غیر هوشمند نبودن ، حتی میتونیم بگیم گوشی های غیر هوشمند محبوب تر هم بودن !!!
پس می تونیم نتیجه بگیریم که هر چیزی نیاز داره که به تکامل برسه ، شاید در آینده نچندان دور ساعت های هوشمند هم بخشی از زندگی مارو پر کنن .
موفق باشید
دو سال پیش وقتی دیدم داره ساعت هوشمند سرکلش پیدا میشه گفتم چرا نداشته باشم رفتم برای انتخاب اما وقتی گشتم دیدم این ساعتها یه سری امکانات دارن اما ۲ تا مشکل اصلی دارن ۱ اینکه عمر باطریشون و ۲ عمر خودشون خیلی کمه چون ساعت هوشمند الان خیلی محکم نیستن و وقتی رو دست تونه باید با احتیاط بیشتری زندگی کنی، کاری که یه گلکسی نوت و یا یه ایفون ۶ پلاس با تو میکنه رو بدترش رو به سر یه جوون با تحرک میاره و از طرفی هم وقتی به مچم نگاه میکردم یه چیزی کم بود خلاصه بگم انقدر از وضعیت ساعتهای هوشمند ناراحت بودم که تصمیم گرفتم ساعتی بخرم که حتی باتری هم نخواد و حتی بمب هم بترکه خراب نشه تازه من کارم با گوشی خیلی کمه و یه ساعت اسپورت کاسیو گرفتم ولی خودمونیم ۶ ماه طول کشید تا به بستن ساعتم عادت کنم و هنوز هم پیش میاد که وقتی رو مچمه ساعت رو از رو گوشی چک میکنم پس در کل نبود ساعت هیچ مشکلی به وجود نمیاره