ردیف پنجم: لپتاپ توخالی
پنج سال است میخواهم یک لپتاپ جدید بخرم؛ چطور است محمد زرین صدف که طی این سالها به خیلیها پیشنهاد گوشی و تبلت و لپتاپ داده، نتوانسته برای خودش یک لپتاپ انتخاب کند؟ خودخفنپنداری مرا ببخشید، اما فکر میکنم چیزی که میخواهم هنوز ساخته نشده! اگر شما هم در این تودرتوهای انتخاب از نوع فناورانه گیر کردهاید، حتما در ادامهی این نوشته با من همراه شوید.
همیشه در انتخاب سختگیر بودهام. وسواس فکری یا غرقشدن در عدم قطعیت، علتش را نمیدانم؛ بهواسطهی حرفهام، چند سالیست که به دنبال یک لپتاپ جمعوجور هستم. دستگاهی که سبک باشد و از عهدهی دو وظیفه، بهبهترین شکل، بربیاید: ۱) اینترنتگردی ۲) تهیه و ویرایش اسناد. برای این دو وظیفه دو ابزار لازم است: الف) مرورگر ب) ویرایشگر متن و تصویر. این دو ابزار را تقریبا در هر دستگاهی میتوان پیدا کرد: از گوشی ۵۰۰ هزار تومانی تا تبلت ۴ میلیونی و لپتاپ ۸ میلیونی؛ یعنی تقریبا همهی گجتهای دیجیتال. پس مشکل من گزینههای پیش رویم نیستند؛ مشکل، تصویریست که من از گجت ایدهآلم دارم.
ردیف اول: تلفن هوشمند
طبیعتا خیلیراحت تلفن هوشمند را از دایرهی انتخابم خارج میکنم. گوشی ۵٫۷ اینچی من شاهکار است؛ اما خب اصلا برای تایپ کردن و مقاله نوشتن نمیتوانم رویش حساب باز کنم. گجت اصلیام، نکسوس هواوینشانم است، ولی برای کارم به گجت دومی احتیاج دارم. تبلتها نمایشگر بزرگی دارند. خیلیهایشان کیبورد هم دارند.
ردیف دوم: تبلت کیبورددار
اگر بخواهم تبلت بخرم، دو راه پیش رویم است: یکی از آن ارزانهای اندرویدی یا ویندوزی را بخرم؛ مثلا «ترنسفورمر بوک» ویندوزی. خوب است، اما با آن لبههای پهن دور نمایشگر چه کنم؛ چطور با طراحی قدیمیاش کنار بیایم. اگر هم سراغ یکی از اندرویدیهای کیبورددار بروم، همهاش باید نگران آپدیتنشدنش باشم. پس یکراست میروم دنبال «سرفیس پرو» و «آیپد پرو». راستش را بخواهید همیشه هر دویشان را تحسین کردهام. خیلی از دوستان و آشنایانم هم به پیشنهاد من پولشان را در جیب مایکروسافت و اپل ریختهاند؛ اتفاقا همهشان هم حسابی راضیاند. سرفیس را دوست دارم؛ محصولیست به معنای واقعی بینظیر. تجربهی ویندوز ۱۰ روی مایکروسافتیترین دستگاه دنیا، حقیقتا لذتبخش است. اما مشکل من با ویندوز: سرفیس پرو با آن ویندوز گرانبهایش کلیچیز به من میدهد که اصلا نیازشان ندارم. مثلا من که یک مرورگر، یک ویرایشگر متن و یک ویرایشگر تصویر کارم را راه میاندازد، چرا باید این محصول شگفتانگیز و گرانقیمت را دنبالم اینطرف و آنطرف ببرم (شما بخوانید تفکر مینیمالیستی). آیپد پرو هم …چرا دروغ، هیچوقت وسوسهی داشتن آیپد را نداشتهام؛ اما تا دلتان بخواهد آن را به دیگران پیشنهاد دادهام. هنوز هم فکر میکنم برای اکثر مردم، آیپد بهترین گزینه است.
ردیف سوم: لپتاپ/الترابوک
اگر تبلت کیبورددار نخرم، میرسم به لپتاپ. لپتاپها هم، بهخصوص ویندوزیهایشان، ژست مینیمال من را به هم میزنند! فقط فرقشان با سرفیس این است که با یک مشخصات فنی، اغلب ارزانترند. همیشه لپتاپهای سبک را دوست داشتهام؛ مخصوصا خانوادهی محترم «زنبوک» را. اما چه کنم که ندایی از درون، گرچه اشتباه، مدام تاکید میکند که کانسپت لپتاپ دیگر کهنه شده است. از منی که واقعیت درونم بر مشاهدات بیرونم ارجح است، انتظار قبول اشتباه، آنهم از این نوع را نداشته باشید. دست و دلم به خرید لپتاپ نمیرود. بماند که همین چند ماه پیش، «مکبوک پرو» با آن «تاچبار جذابش» داشت گولم میزد. البته مقاومت کردم! من که آیپد پروی دوستداشتنی را نخریدم، حالا بیایم مکبوک پرو بخرم؟
ردیف چهارم: کرومبوک
اینیکی، بزرگترین وسوسهی تاریخ گجتی بنده است! خیلیوقت است بدان چشم دارم. تقریبا هیچکس این انتخاب فرضی مرا تا حالا تایید نکرده. اکثرا با این واکنش روبهرو میشوم: «مگر خل شدهای!» شاید حق داشته باشند؛ خرید کرومبوک، بهخصوص آنهایی که در وطن یافت میشوند، تصمیمی غیرعادی است؛ گرچه من خریدارانش را تحسین میکنم. کرومبوک خوشقیمت است؛ از عهدهی وظیفهای که متقبل شده هم خوب برمیآید. نه آپدیت عمدهای میخواهد و نه ادعای زیادی دارد. چرا که نه؟ هان! پس چرا هنوز شک دارم.
ردیف پنجم: لپتاپ توخالی
چرا باید یک دستگاه اضافه بخرم؟ من که همینالان یک تلفن هوشمند درستوحسابی دارم، اساسا چرا باید برای پردازشگر یا حافظه پول اضافی بدهم. من در کنار گوشیام و با توجه به پردازش سختافزاری مورد نیازم، فقط یک کیبورد میخواهم و یک نمایشگر. شما بگویید یک لپتاپ توخالی! واقعا چرا شرکتهای بزرگ، یک کیبورد ارگونومیک را با ظرافتی که همیشه ادعایش را دارند، به یک نمایشگر درخشان Full HD وصل نمیکنند و تمام! گوشی قدرتمند که هست؛ فقط باید آن را کنار «کیبورد/نمایشگر»م بگذارم و با کمترین هزینه و فضا، کاملترین اکوسیستم مینیمال دنیا را تجربه کنم. مسخره است؟ ایسوس پیشتر کاری مشابه را با سری «پدفون» انجام داده بود. ایدهای که خوب بود، اما یا بازار آمادگیاش را نداشت یا شاید درست اجرا نشده بود.
با همهی اینها، فعلا «لپتاپ توخالی» در صدر لیست گجتهایم قرار گرفته؛ دستگاه ارزانقیمت، خیالی و کمینهگرایانهای که هنوز ساخته نشده و احتمالا قرار هم نیست ساخته شود.
اگر شما هم به این «پوچی فناورانه» برخورد کردهاید تجربیاتتان را همینجا زیر همین پست با ما در میان بگذارید. حتما شما هم منتظر گوشی، تبلت، ساعت یا لپتاپی بودهاید که هیچوقت تولید نشد. مطالب راهنمای خرید ما را هم فراموش نکنید، شاید خرید خیالیتان را آنجا پیدا کنید!
درود بر شما. واقعا آدم سردرگم میشود که چرا چنین محصولی تولید نمی شود که فقط نیاز من وشما بلکه نیازی بسیاری از افراد است.فکر کنم خودمان باید دست به کار بشویم.
عالی بود محمد ، نوع نگاهت خیلی به من نزدیکه ، مایکروسافت داره یه کارایی میکنه . موفق باشی.
خب به نظر میرسه مایکروسافت داره رویای شما رو به تحقق میرسونه. تبریک میگم. البته باید این موضوع رو در نظر گرفت منم مثل شما فکر میکنم. ولی قیمت گذاری کالاها واقعا مسخره به نظرم میرسه. مثلا یک بکلایت کیبورد باعث افزایش قیمت حداقل دویست هزار تومانی میشه. انگار دارند تکنولوژی رو قطره قطره میفروشن و به قیمت… . به نظرم اپل در این زمینه بهتر عمل میکنه و سعی میکنه همه تکنولوژی های روز رو در قالب یک دستگاه عرضه کنه. ولی اپل هم با آپشنهای خنده دار از قبیل حافظه داخلی کم در مدل های پایه به نوعی همین کارو تکرار میکنه. واقعا به نوعی هماهنگی در ناراضی نگه داشتن مشتری از خرید ایجاد میکنن تا مشتری زود بازم به صف خرید برگرده.
همین چند روز پیش لپ تاپ Dell 5010 قدیمی خودمو برای چندمین بار دادم تعمیر…. فقط به دلیل اینکه نتونستم خودم رو راضی کنم که ۳ میلیون بدم که همین چیزی که دارم رو یه کم سبکتر و باریکتر بگیرم!!!
بیا تو هم مثل من خودت رو گول بزن که مایکروسافت همه ما را با خود خواهد برد…. این روزا هر جایی جز کنار خیابون، موس و کیبورد و پانلهای بزرگ وجود دارن…. گوشی سر حال با یه چیزی به اسم Continuum؟؟؟؟
فازش رو خیلی دوست دارم…. اما افسوس که تو جیبم یه غول اندرویدی دارم که امیدی بهش نیست!!
سرفیس فون ؟؟؟ همچین چیزی ام آرزوست 🙂
خب ، تو میتونی گوشیت رو عوض کنی و پیک لومیا ۹۵۰ بخری به همراه یک داک کانتینیوم ???? . این طوری هم فقط یه گوشی داری و یه صفحه نمایش که میتونه تلوزیونت باشه و یه کیبورد و همه ی کارهات رو هم باهاش انجام بدی . ولی من خودم جدیدا lenovo yoga book رو مد نظرم قرار دادم .
برای مطلب جالبتون ممنون.
برای من گوشی کامپکت با کمترین حاشیه در کناره ها و بالا و پایین چیزیه که همیشه در انتظار تولیدش بودم. میتونم بگم مثل یه Xiaomi Mi Max از نوع پنج اینچی!
من برعکس شما همیشه دنبال بهترینها و کاملترینها هستم.ولی هیچوقت پیداش نکردم.
لپتاپی ویندوزی که قویترین باشه و در عین حال سبک هم باشه و به هیچ عنوان داغ نکنه!!! و البته ارزون هم باشه!!
اگه موردی سراغ دارید پیشنهاد بدید.
به هیچ عنوان داغ نکنه؟ مثل اینه بپرسی یه بدن ورزشکاری میخوام که هر چقدر به دویدن ادامه بده اصلا عرق نکنه… ارزون هم باشه؟ بعضی کارها برای لپتاپ مثل دویدن هست برای ما. هر جور لپتاپی هم باشه بالاخره محاسبه یا بازی هست که عرقش رو در بیاره. مگر اینکه اونقدر آروم مشغول دویدن باشه که اصلا عرقش در نیاد…
من که به نظرم هر چی میخری سی پی یو از نسل hq باشه. حداقل از قدرتش مطمئن هستی. دوم اینکه هر چقدر پول بدی همون قدر آش میخوری… ارزون ترین سری Ideapad 700 لنوو هست که برای مالتی مدیا طراحی شده. برای گیم هم خواستی سری Y700 لنوو گمونم ارزونتر از بقیه باشه… (البته باید قید بعضی چیزها رو بزنی، مثلا طراحی های ایسوس)
من هم همین مشکل رو دارم.
بعد از سالها تجربه شخصی و امتحان اکثر محصولات به نتیجه ای که میخاستم نرسیدم.
خیلی اوقات با شور و حال سمت یه محصول جدید میرم اما نهایتا بعد از ۱ ماه پشیمون تو اوج از صحنه کنارش میزارم .
با اینکه به جرات میگم اکثر دستگاه ها اعم از گوشی و تبلت و لپ تاپ و … رو داشتم اما هیچکدوم اونطور که باید برای من کارامد نبوده یا اگر هم بوده نهایتا برای یک ماه.
تعجبم بر اینه که بعد حدود ۴ سال اولین باره که یک کالا رو برای ۳ ماهه دارم . اونم گوشیمه که Iphone 7 plus .
امیدوارم همونطور که تمام کارهامو باهاش تو این ۳ ماه انجام دادم بتونه تا سال دیگه با من کنار بیاد و بمونه.
مقاله جالب و تازه ای بود.
ممنونم.
از نظر من شما مک بوک بخری همه مشکلاتت برطرف میشه
شما هر موبایلی هم داشته باشی نمیتونی برنامه هایی رو مثل logic pro x و final cut pro روش نصب کنی حتی برنامه photoshop هم نمیتونی نصب کنی حتی روی تبلت هم نمیتونی برنامه ای به پیشرفتگی و سادگی این برنامه ها داشته باشی
به هر حال تا زمانی که هوش مصنوعی پیشرفت زیادی نکرده همه مجبورن برای کارای حرفه ای از لپتاپ ها و کامپیوتر ها استفاده کنن
و چیزی که از همه مهمتره موس ها هستن
شما برای مثال هیچوقت نمیتونین روی فتوشاپ کاری رو که با موس انجام میدین با صفحه تاچ انجام بدین
این رو هم در نظر بگیریم که موبایل ها معماری arm دارن و این یعنی از همه دستورات نمیتونن به شکل کامل پشتیبانی کنن برای مثال فکر نمیکنم تا چند سال اینده شرکتی بتونه برنامه مدل سازی قوی مثل مایا و مکس رو برای موبایل ها بسازه جز این که از یکسری چیز ها بگذرن
به هر حال برای حرفه ای ها سیستم های دسکتاپی فقط پاسخگو هستن و برای اماتور ها هم یه موبایل میتونه همه کار رو انجام بده…
این مساله برای من شدیدا در موضوع تلفن همراه هست. و ساعت. و تبلت.و کامپیوتر. البته لپ تاپ هم تا حدودی! یک لپ تاپ خیلی نازک و سبک با توان پردازشی نسبتا خوب برای رندر سه بعدی، اما نه خیلی گرون! هواوی میت بوک برای چند لحظه توجهمو جلب کرد، اما بعد از در نظر گرفتن قیمتش باهاش خداافظی کردم!
مایکروسافتی ترین دستگاه دنیا …
هیچ تجربه ای برای من لذت بخش تر از داشتن ویندوز لمسی با تمام امکانات روی یک لپتاپ تبدیل شونده به تبلت آن هم با آن وضوح بی نظیر و ابزار متعدد نیست و به نظرم هیچ سیستم عاملی مثل ویندوز مایکروسافت انطباق پذیری از حیث ابزار و راحتی از حیث انجام اعمال برای موردی که بالاتر ذکر کردید رو نداره…
اگر از قیمت سرفیس بوک گذر کنیم یقیناً به بهترین دستگاه ساخته شده در این خانواده تا این زمان خواهیم رسید.
Ultimate versatility شعار معروف سرفیس بوک مایکروسافت بیان گر همین امر هست.
آقا دمتون گرم این مقالتون قشنگ منم 😀 😀
یکی پیدا شد حرف مارو بفهمه!
من هنوزم به نتیجه نرسیدم،از مک پرو ۲۰۱۶ هم که به طور کل ناامید شدم!جدای اینکه به یه بدبختی خودمو راضی کرده بودم که ویندوز رو با تموم سوراخ سنبه هاش که عمری پاش گذاشتم رو ول کنم وارد دنیای انحصار مسخره اپل بشم،چطوری دنیای Nvidia GTX 1080 گیم رو ول کنم آخه!!!!یه لپتاپ مشتی هم که پیدا کردم بعد عمری که هنوز در دسترس ما نیس،تا بیاد اونم احتمالا از چشمون افتاده.(Asus ROG GL502VS)
سیستم مورد علاقمون هم که کلا تو ایران پیدا نمیشه خداروشکر.(ORIGIN PC)
آیپد پرو هم برای کارم خریدم البته همین پروسه گیر کردن و پذیرفتن اینکه بیخیال Wacom شم و به اپل یه شانسی بدم خودش حداقل ۶ ماه زمان برد….
من نمیدونم این کمپانی ها با این تزریق قطره چکونیه تکنولوژیشون فکر مارو نمیکنن!!!؟
خلاصه اگه راهی پیدا کردین مارو هم بی خبر نذارین آقای زرین صدف،بسیار حس همزاد پنداری دارم باهاتون.بنده هم عمری است از کوزه شکسته آب میخورم 😉