خودروهای رالی به‌یادماندنی(قسمت چهارم)؛ فراری ۳۰۸ GTB
چند بار فراری را با لباس رالی دیده‌اید؟ احتمالا هرگز! چراکه همیشه این خودروساز پرادعای ایتالیایی با سوپراسپرت‌های قرمزرنگ بعضا چند میلیون دلاری ظاهر شده و برای همین است که شناسنامه‌ی آن را با ماشین‌های به‌یادماندنی مثل انزوفراری، کالیفرنیا، F40 و ۲۵۰ GTO می‌شناسیم.
بیشتر بخوانید: مقاله‌های سریالی خودروهای رالی به‌یادماندنی
با این حال دلیلی وحود ندارد تا فراری هم به ساخت ماشین رالی فکر نکرده باشد. فراری در طول تاریخ بصورت انگشت شمار با خودروی رالی هم ظاهر شده که امروز نظرتان را به هیجان‌انگیزترین ساخته‌هایش جلب می‌کنیم؛ فراری ۳۰۸ GTB Group B.
گروه B
همان‌طور که پیش از این هم گفته بودیم، گروه B نام یکی از سری مسابقات رالی است که از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۶ میلادی برگزار شد. فراری برای این مسابقات از مدل ویژه‌ی ۳۰۸ GTB Group B رونمایی کرد. این ماشین DNA خودش را از مدل ۳۰۸ GTB گرفته است.
فراری ۳۰۸
فراری در سال ۱۹۷۵ از مدل جدیدی به اسم ۳۰۸ رونمایی کرد. این ماشین در دو کلاس کوپه (برلینتا) و نیمه-روباز (تارگا تاپ) طراحی و تولید شد. مدل برلینتا با کد ۳۰۸ GTB و تارگا با کد GTS معرفی و عرضه شد. این خودروی چراغ مخفی ۱۰ سال روی خط تولید فراری قرار گرفت و سرانجام در سال ۱۹۸۵ میلادی توقف تولید شد. البته پیش از توقف تولید، اتفاق جالبی افتاد و آن هم ساخت مدل ویژه‌ی رالی بود.
استارت ساخت مدل رالی
در سال ۱۹۸۳، فراری تصمیم به ساخت مدل رالی ۳۰۸ گرفت. درنهایت ۴ دستگاه از این ماشین ساخته و راهی مسابقات موتوراسپرت آن زمان شد. فراری در مدل مخصوص رالی، تغییراتی را در روح و جان ۳۰۸ ایجاد کرد. مثلا فراری از پنل‌های فایبرگلاس در این خودرو استفاده کرد تا اضافه شدن وزن ۱۵۰ کیلوگرمی اضافه در طراحی این نسخه را جبران کند. این ماشین در مسابقات ایتالیا و اسپانیا موفقیت‌های خوبی را ثبت کرد و توانست عنوان قهرمانی مسابقه‌ی اسپانیا ۱۹۸۴ و دو دوره از مسابقات رالی سیلیکان را کسب کند. در سال ۱۹۸۴ این خودرو توانست ۶ بار قهرمان شود و در کانون توجهات خودرودوستان و رسانه‌های خودرویی قرار بگیرد.
قلب تپنده
فراری ۳۰۸ GTB گروه B به یک پیشرانه‌ی ۳ لیتری یا بهتر است بگوییم، ۲۹۲۷ سی‌سی مجهز شده بود تا بتواند حداکثر توان ۳۱۰ اسب‌بخار را در ۸۰۰۰ rpm تولید کند؛ این یعنی به ازای هر لیتر، ۱۰۶ اسب‌بخار توان خالص. در گزارش‌ها آمده که خروجی ماگزیمم قدرت ماشین بیشتر از ۳۰۰ اسب‌بخار در مسابقات نبوده، با این حال اطلاعات گفته شده را فراری هیچ وقت تایید یا تکذیب نکرد.
باید درنظر داشته باشید که این موتور ۸ سیلندر خورجینی، تنفس طبیعی بود تا بدون هیچ سیستم پرخوران قادر به تولید این توان باشد. فراری هم‌چنین یک گیربکس ۵ سرعته‌ی دستی را درنظر گرفت تا خروجی موتور را به چرخ‌های عقب منتقل کند.
درنهایت، دهه‌ی ۸۰ میلادی را می‌توان دوره‌ی طلایی مسابقات رالی دانست؛ زمانی که خودروسازها تمام تلاش خود را به کار می‌گرفتند تا با نوآوری، رسیدن به اوج مهندسی و به تصویر کشیدن چهره‌های دلنشین، ماشین‌های بی‌نظیری خلق کنند که بعد از چند دهه، هنوز فراموششان نکرده‌ایم.
منبع: TopGear
