۱۰ وسیله نقلیه که آینده حمل و نقل را دگرگون می‌کنند

حمل و نقل از جمله‌ صنعت‌هایی است که به سرعت دستخوش بزرگترین تغییرات تاریخ می‌شود. از ماشین‌های خودران گرفته تا هایپرلوپ، شرکت‌های مختلف در روش‌های جدیدی برای انتقال و جا به جایی انسان‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. در ادامه به آن دسته از وسایل نقلیه و سیستم‌های حمل و نقل نگاه می‌اندازیم که می‌توانند شکل سفرهای ما روی زمین و حتی به دیگر سیاره‌ها را دگرگون کنند.

ماشین‌های خودران به نجات جان و صرفه‌جویی در وقت کمک می‌کنند.

ماشین‌های خودران خیلی سریع به یک واقعیت تبدیل می‌شوند. اکثر شرکت‌های بزرگ خودروسازی می‌خواهند تا سال ۲۰۲۰ ماشینی با سیستم‌های پیشرفته رانندگی نیمه‌خودران در بازار داشته باشند. بسیاری از این شرکت‌ها انتظار دارند تا پایان این دهه ماشین‌های کاملا خودران‌شان آماده شده باشد.

ماشین‌های خودران مزیت‌های بزرگی را مخصوصا در زمینه امنیت با خود همراه دارند. در واقع، پیش‌بینی می‌شود که استفاده از این خودروها می‌تواند به نجات جان هزاران نفر در سال کمک کند. گذشته از امنیت، ماشین‌های خودران همچنین می‌توانند وقت آزاد بیشتری به مردم بدهند، آلایندگی‌های کربنی را کاهش دهند و به کسانی که قادر به رانندگی نیستند کمک کنند.

با ماشین‌های پرنده می‌توانیم به راحتی از ترافیک سنگین خلاص شویم.

خودروهای پرنده شاید هنوز چندان ملموس نباشند، اما توجه بزرگان تکنولوژی را به خود جلب کرده‌اند. «لری پیج»، بنیان‌گذار گوگل در ماه ژوئن خبر داد که ۱۰۰ میلیون دلار در استارت آپ Zee.Aero سرمایه‌گذاری کرده است. این استارت آپ روی تکنولوژی‌های خودروی پرنده کار می‌کند. پیج در یک استارت آپ مشابه دیگ هم به نام Kitty Hawk سرمایه‌گذاری کرده است.

هیچ‌یک از این دو شرکت اطلاعاتی از زمان آماده شدن خودروهایشان نداده‌اند، اما نمونه‌های آزمایشی و اولیه در دست ساخت هستند.

خودروهای پرنده می‌توانند یک راه کاملا جدید برای رفت و آمد روزانه مشتریان بگشایند. مثلا اگر ترافیک بد باشد، می‌توانیم تصمیم بگیریم که به جای رانندگی پرواز کنیم.

پهپادهای مسافربری خودکار رفت و آمد شهری را بسیار آسانتر می‌کنند.

برخلاف خودروهای پرنده، این پهپادهای بزرگ فقط برای آسمان ساخته شده‌اند و زودتر از آنچه که فکر می‌کنیم از راه می‌رسند.

در ماه ژانویه، یک شرکت چینی به نام EHang از پهپاد الکتریکی خودکار رونمایی کرد که می‌تواند یک مسافر را حمل کند. این وسیله نقلیه هوایی خودکار و شخصی EHang 184 نام دارد و ارتفاع آن حدود ۱.۵ متر و وزن آن ۲۰۰ کیلوگرم است و می‌تواند ۱۰۰ کیلوگرم را حمل کند.

این هوانورد کاملا با برق کار می‌کند و می‌تواند یک مسافر را به مدت ۲۳ دقیقه و با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت حمل کند.

یک مسافر برای اینکه از نقطه‌ای به نقطه دیگر جا به جا شود، مقصد مورد نظرش را در اپلیکیشن گوشی وارد کرده و پهپاد بقیه کار را انجام می‌دهد.

خودروهای برقی به جاده‌ها می‌آیند تا جهان را سبزتر ‌کنند.

روز به روز تعداد خودروهای برقی بیشتر می‌شود. تعداد زیادی از شرکت‌های خودروسازی بزرگ می‌خواهند تا پایان این دهه یک خودروی تمام برقی با دامنه حرکتی زیاد عرضه کنند.

گرچه این خودروها به کاهش آلاینده‌های کربنی کمک می‌کنند، اما از طرف دیگر تغییرات بزرگی در تامین برق ایجاد کرده و برای تولید آن فشار بیشتری وارد می‌کنند. به این ترتیب، شرکت‌ها در انرژی‌های تجدیدپذیر خیلی بیشتر سرمایه‌گذاری می‌کنند تا از عهده میزان تقاضا برای برق بربیایند.

در واقع، «لیندون رایو»، مدیر عامل سولار سیتی می‌گوید انرژی خورشیدی ظرف تنها پنج سال به اوج خودش می‌رسد. افزایش تقاضا برای خودروهای برقی نقش بزرگی در این زمینه دارد.

هواپیماهای برقی به کاهش آلاینده‌های کربنی و آلودگی صوتی کمک می‌کنند.

هواپیماهای برقی هم مثل خودروهای برقی به واقعیت تبدیل شده‌اند. ناسا و چند شرکت بزرگ سازنده هوانورد با یکدیگر برای ساخت سیستم‌های پیشران برقی همکاری می‌کنند. این هواپیماهای برقی می‌توانند تاثیر زیادی در کاهش آلاینده‌های کربنی داشته باشند و آلودگی صوتی را هم کاهش دهند.

ناسا در ماه ژوئن اعلام کرد که یک هواپیمای تمام برقی آینده‌گرایانه به نام X-57 می‌سازد. این هواپیما با باتری کار می‌کند و ۱۴ موتور برقی خواهد داشت. بال‌های آن هم به شکل متفاوت و جدیدی طراحی می‌شوند.

طبق گزارش وال استریت، هواپیمای X-57 تا سال آینده برای پرواز آماده خواهد بود. ناسا گفته که یک هواپیمای مسافربری با سیستم پیشران کاملا برقی تا سال ۲۰۳۵ آماده خواهد بود.

سیستم‌های مونوریل مثل «اسکای‌ترن» (SkyTran) جای مترو را می‌گیرند و به ما کمک می‌کنند که سریع به نقاط مختلف شهر برویم.

مونوریل‌های خودکار مثل طرح مفهومی «اسکای‌ترن» می‌توانند رفت و آمد روزانه‌ی ما را به شکل قابل توجهی به سمت بهتر شدن تغییر دهند.

سیستم اسکای‌ترن در ارتفاع ۶ متری از جاده‌ها و با سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کند. به این ترتیب یک سفر دو ساعته به یک سفر کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای تبدیل می‌شود.

سیستم پیشرفته اسکای‌ترن می‌تواند یاد بگیرد که مسافران در زمان‌های مختلف چه نیازهایی دارند، و به این ترتیب، تعداد پادهای موجود در ایستگاه‌ها را می‌تواند افزایش دهد.

برای استفاده از سیستم اسکای‌ترن کافی است به نزدیک‌ترین ایستگاه رفته و مقصد را در اپلیکیشن اسکای‌ترن وارد کنیم. سپس این اپلیکیشن پاد مناسب را در اختیار کاربر قرار می‌دهد.

شرکت اسکای‌ترن در ماه می اعلام کرد تا سال ۲۰۲۰ اولین خط این سیستم را در لاگوسِ نیجریه راه‌اندازی می‌کند، اما می‌خواهد به زودی این سیستم را به دیگر کشورها هم بیاورد.

شاتل‌های خودران می‌توانند حمل و نقل عمومی را تغییر دهند.

شاتل‌های خودران نحوه رفت و آمد مردم به نقاط مختلف شهر را تغییر می‌دهند. مردم به جای صدا زدن یک تاکسی یا اتوبوس می‌توانند با اپلیکیشن درخواست یک شاتل خودران بدهند. این نوع شاتل‌های بدون راننده هم‌اکنون در چند شهر آزمایش می‌شوند و عموما در مسیر مشخص و ثابتی حرکت می‌کنند.

یک شرکت فرانسوی به نام «ایزی‌مایل» (EasyMile) تعداد زیادی از شاتل‌هایی را که در اروپا استفاده می‌شود، ساخته است. استارت آپ دیگری به نام «لوکال موتورز» (Local Motors) هم یک شاتل بدون راننده به نام «آلی» (Olli) ساخته است که همین تابستان در واشنگتن آزمایش خواهد شد.

اتوبوس‌های خودران گزینه‌ی دیگری برای جا به جایی افراد در شهرهای شلوغ به حساب می‌آیند.

هر چه جمعیت شهرها بیشتر افزایش می‌دهد، نیاز به روش‌های جا به جایی بی‌خطر و موثر هم بیشتر می‌شود. برای برآورده کردن این نیاز، بعضی از شرکت‌ها روی اتوبوس‌های خودران کار می‌کنند.

به عنوان مثال، مرسدس بنز در ماه جولای از اتوبوس نیمه خودرانش به نام «فیوچر باس» (Future Bus) خبر داد. فیوچر باس می‌تواند چراغ‌های راهنمایی رانندگی را تشخیص دهد، از درون تونل‌ها عبور کند و عابران پیاده و دوچرخه‌سواران را تشخیص دهد.

مرسدس همچنین ادعا می‌کند که اتوبوس‌اش بازدهی بیشتری از اتوبوس‌های عادی دارد چون سیستم خودران همیشه برای افزایش کارایی و بازدهی ترمز می‌کند، شتاب می‌گیرد و دنده‌ها را تغییر می‌دهد.

در حال حاضر، حداکثر سرعت فیوچر باس ۷۰ کیلومتر بر ساعت است و فقط برای حرکت در خطوط ویژه اتوبوس برنامه‌ریزی شده. البته با پیشرفت تکنولوژی این اتوبوس قابلیت‌های خودران بیشتری کسب می‌کند.

سیستم هایپرلوپ روشی ارزان و کارآمد برای سفر بین دو شهر بزرگ ارایه می‌دهد.

سفر کردن از طریق پادهایی درون تونل با سرعت بیش از ۸۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌تواند روند سفر را سریع‌تر کند و بازدهی آن را افزایش دهد. از آنجا که هایپرلوپ در یک محیط کنترل‌شده قرار دارد و کاملا خودکار است، هیچ‌وقت به خاطر وضعیت هوا یا خطای اپراتور دچار تاخیر نمی‌شود. علاوه بر این، شرکت‌های سازنده هایپرلوپ می‌خواهند هزینه این سیستم را پایین نگه دارند.

«بروگن بم‌بروگن»، مدیر ارشد تکنولوژی سابق هایپرلوپ وان می‌گوید: «هر شکلی از حمل و نقل با هایپرلوپ وان بسیار ارزان خواهد بود.»

موشک‌های قابل بازیابی می‌توانند در سفرهای فضایی انقلاب ایجاد کنند.

موشک‌های قابل بازیابی می‌توانند سفرهای فضایی را دست‌یافتنی‌تر کنند. علتش هم این است که اگر بتوانیم بیش از یک بار از یک موشک استفاده کنیم هزینه سفرهای فضایی به شدت کاهش می‌یابد.

«اسپیس ایکس» و «بلو اوریجین» دو شرکت فضایی خصوصی هستند که سعی دارند موشک‌ها را قابل بازیابی کنند.

«جف بزوس»، مدیر عامل آمازون و بنیان‌گذار بلو اوریجین می‌گوید او حتی آینده‌ای را متصور می‌شود که در آن «میلیون‌ها نفر در فضا زندگی و کار می‌کنند.» بلو اوریجین موشک قابل بازیابی‌اش به نام «نیو شپرد» (New Shepard) را تاکنون چهار بار پرتاب کرده و نشانده است.

اسپیس ایکس، شرکت ایلان ماسک هم پیشرفت زیادی در ساخت موشک‌های قابل بازیابی داشته. این موشک‌ها سریع‌تر و دورتر از موشک‌های بلو اوریجین حرکت می‌کنند. این شرکت چهار موشک متفاوت را با موفقیت فرود آورده است. سه فروند از این موشک‌ها روی قایق شناور در وسط دریا و یکی دیگر هم روی زمین فرود آمد.

ماسک گفته که اسپیس ایکس می‌تواند در ماه شهریور از یکی از این موشک‌ها دوباره استفاده کند. طبق گفته او این شرکت در همین دهه انسان‌ها را به فضا می‌فرستد تا در آنجا زندگی کنند. ماسک همچنین گفته تا سال ۲۰۲۵ می‌خواهد انسان‌ را به مریخ بفرستد.

منبع: Business Insider