«جان ویک: بخش ۳» از منتقدان نمره قبولی گرفت

فیلم سینمایی «جان ویک: بخش ۳ – پارابلوم» (John Wick: Chapter 3 Parabellum) به کارگردانی چاد استاهلسکی یک فیلم اکشن با بازی کیانو ریوز است که در ادامه دو قسمت قبلی این مجموعه ساخته شده است.

جان ویک: بخش ۳ که قرار است همین آخر هفته در سینماها اکران شود مورد ارزیابی منتقدان قرار گرفته و با توجه به نمره متای ۷۵ برای این فیلم سینمایی می‌توان ادعا کرد منتقدان آمریکایی جان ویک ۳ را فیلم قابل قبولی ارزیابی کرده‌اند.

در حال حاضر در وبسایت متاکریتیک ۱۹ نقد درباره قسمت سوم مجموعه سینمایی جان ویک منتشر شده است؛ در این میان ۱۷ نقد نوشته شده بر این اثر مثبت و ۲ نقد میانه است بدون آنکه نقدی منفی بر جان ویک ۳ منتشر شده باشد.

نمره متای ۷۴ جان ویک ۳ را از نظر منتقدان اثری تقریبا هم کیفیت با قسمت دوم و بهتر از قسمت اول نشان می‌دهد. قسمت اول مجموعه جان ویک با ۳۱ نقد مثبت، ۵ نقد میانه و ۴ نقد منفی از مجموع ۴۰ نقد نمره متای ۶۸ را برای فیلم رقم زد در حالی که از ۴۳ نقد نوشته شده بر قسمت دوم ۳۶ نقد مثبت، ۶ نقد میانه و تنها یک نقد منفی بود. قسمت دوم مجموعه جان ویک نمره متای ۷۵ گرفت.

به هر حال با افزوده‌شدن بر نقدهای منتشر شده احتمالا شاهد کمی جابه‌جایی در این نمرات خواهیم بود اما به نظر می‌رسد کلیت ماجرا که بیانگر رضایت منتقدان آمریکایی از جان ویک ۳ باشد، دست نخورده باقی خواهد ماند.

بررسی ۳۹ نقد منتشر شده در وبسایت راتن تومیتوز نیز نمایانگر مقبولیت جان ویک جدید در میان منتقدان است. تا این لحظه نوشته‌‎های ۳۹ منتقد مختلف در این وبسایت منتشر شده که ۳۸ مورد از آن‌ها فیلم را پسندیده‌اند؛ وضعیتی که رضایت ۹۷ درصدی منتقدان از این اثر سینمایی را رقم زده است.

در ادامه بخش‌هایی از چند نقد نوشته‌‌شده بر قسمت سوم مجموعه سینمایی جان ویک را می‌خوانید:

ریچارد روپر – شیکاگو سان تایمز

نمره متا: ۸۸

داستان مجموعه فیلم‌های جان ویک که معلوم نیست ناگهان از کجا پیدایشان شد با کشتن یک سگ آغاز می‌شود؛ فیلم‌هایی که به شکلی غیرمنتظره به یکی از بهترین مجموعه‌های اکشن یک دهه اخیر تبدیل شدند.

قصدم این نیست که سبک کارگردانی زیبا و خلاقانه چاد استاهلسکی یا بازی تعمدا بیروح کیانو ریوز را کوچک جلوه دهم اما وقتی یک احمق در اولین فیلم مجموعه جان ویک سگ او را که تنها یادگار همسر مرحومش بود کشت، مهم‌ترین انگیزه جان ویک برای انتقام‌گیری پدید آمد؛ همین موضوع هم باعث سمپاتی ما با جان شد تا به شکل فعالانه‌ای همراه انتقام‌گیری او باشیم.

همین موضوع که شروع‌کننده مجموعه بود در قسمت سوم بخشی از شهرت جان شده و فیلم چندین بار به این موضوع ارجاع می‌دهد… قسمت سوم عجیب و غریب‌ترین، جاه‌طلبانه‌ترین و شاید سرگرم‌کننده‌ترین قسمت این مجموعه است که تا به حال ساخته شده… همچنین به لطف کارگردانی استاهلسکی … و فیلم‌بردار دانمارکی اثر دن لاوسن (فیلم‌بردار فیلم «شکل آب») این فیلم یکی از گیراترین فیلم‌های سال از نظر بصری است.

 جان دی‌فور – هالیوود ریپورتر

نمره متا: ۸۰

«پارابلوم» [که در عنوان فیلم استفاده شده] یک لغت لاتین به معنای «آماده‌شدن برای جنگ» است و هر چند که ممکن است پس از دیدن دو ساعت تمام خشونت باورش سخت باشد اما پارابلوم عنوان خوبی برای این فیلم است و در آن صرفا شاهد نوعی آماده‌شدن برای بزرگترین درگیری کل مجموعه هستیم… حماسه‌ای از خشونت که مثل یک باله طراحی شده و چنان ویژگی‌های کلیدی جان ویک را گسترش داده که هواداران مجموعه محکوم به دوست داشتن آن هستند.

اندرو بارکر – ورایتی

نمره متا: ۶۰

همچون هر دو قسمت قبلی مجموعه، جان ویک: بخش ۳ هم پر است از افرادی که با شلیک گلوله به سرشان کشته می‌شوند. شمارش آدم‌هایی که با شلیک گلوله به سر در این فیلم کشته می‌شوند تقریبا دشوار است؛ شاید چیزی بین ۳۰ تا ۴۰ نفر. گرچه احتمالا در قسمت دو هم شاهد کشته‌شدن همین تعداد بودیم اما با این وجود در این قسمت احساس کشت و کشتار عظیم‌تری در بین است.

فیلم‌های اکشن یکی از ناب‌ترین فرم‌های سینمایی موجود هستند… و از این نظر جان ویک ۳ بدون تردید اکشن فوق‌العاده‌ای است و قطعا از نظر تکنیکی بهترین قسمت این مجموعه که فقط از عهده کارگردان، تیم بدل‌کاری، تدوین‌گر و بازیگرانی بر میاید که در بالاترین سطح کیفی باشند.

با این وجود هر چقدر که فیلم به عنوان یک اکشن استادانه ساخته شده، تماشای بیش از دو ساعت خشونت بدون بار دراماتیک و بدون وجود هرگونه احساسات، قسمت جدید فیلم را کم‌فروغ می‌کند. در واقع آنقدر باید صحنه‌های عبور گلوله از جمجمه را ببینید که پس از مدتی ماجرا به نظرتان کسالت‌بار می‌رسد.

مهم است که تاکید کنیم این فیلم چقدر خوب ساخته شده. استاهلسکی از زمانی که ساخت قسمت اول را شروع کرد هم از نظر جاه‌طلبی‌های تکنیکی و هم از نظر توانایی‌ها هر بار رشدی اساسی را نشان داده و سخت است کارگردان‌هایی را به جز کارگردان‌های آسیایی تصور کنیم که حاضر باشند این حجم از دقت و جزییات را خرج صحنه‌های درگیری کنند… با این حال سخت است که آرزو نکنیم کاش استاهلسکی تلاش کند استعداد آشکارش را وقف صحنه‌هایی کند که در آن‌ها احساساتی واقعی نیز در جریان است.