هدست هولو لنز در ایستگاه فضایی تست شد
اسکات کلی (Scott Kelly)، فضانوردی که یازده ماه را در ایستگاه فضایی بینالمللی به سر برده بود، پس از تجربهی کار با هولو لنز در فضا، تکنولوژی واقعیت مجازی را «عالی و کاربردی» توصیف کرد.
اسکات کلی به همراه چند تن دیگر از فضانوردان روس، یازده ماه را داخل ایستگاه فضایی بینالمللی سپری کردند. سفر آنها با اهداف مختلفی از جمله تحقیق و آزمایش روی شرایط زندگی در فضا و قابلیتهایی بود که انسان میتواند تحت آن شرایط به نفع خود داشته باشد. وی روز چهارشنبه، ۱۲ اسفند ماه به زمین بازگشت.
در این سفر چند دستگاه هدست هولو لنز در اختیار اسکات و همکاراناش قرار گرفت تا کار با این هدست واقعیت مجازی را در ایستگاه فضایی تجربه کنند. از او دربارهی این تجربه در خارج از جو زمین و شرایط خاص فضا سوال شد.
داستان از این قرار بود که مایکروسافت و ناسا طی یک برنامهی آزمایشی اقدام به ارسال دودستگاه هولو لنز به ایستگاه فضایی بینالمللی کردند تا کارکرد این دستگاههای واقعیت مجازی و فواید احتمالی آنها را از زبان افرادی که مدتی است مقیم این ایستگاه هستند، بشنوند. این دستگاهها در هفتهی اول تیر ماه ۱۳۹۴ همراه تعداد دیگری از تجهیزات ضروری، با موشک به فضا ارسال شدند. تصور میشد که هدستهای هولو لنز به طور قابل توجهی کارها را برای افراد مقیم در خارج از اتمسفر زمین آسان کنند. البته این حدس هم صحیح بود.
هولو لنز یک هدست واقعیت مجازی است که توسط شرکت مایکروسافت تولید شده و امکانات واقعیت مجازی (VR) و نیز واقعیت افزوده (AR) را برای کاربر فراهم میکند. کیتهای توسعه (Dev kit) این دستگاه تا امروز عرضه شده اما هنوز از تولید انبوه و عرضهی عمومی این هدست خبری نیست. هولو لنز میتواند تصاویری را روی دنیای واقعی پیرامون کاربر اضافه کند؛ کاری که سایر هدستهای واقعیت مجازی مانند Oculus Rift قادر به انجاماش نیستند. برای تشریح کارکرد هولو لنز به زبان ساده و مختصر باید گفت که این دستگاه، نور را مستقیما به کرهی چشم کاربر میتاباند و با این شیوه عناصری را به آنچه که کاربر میبیند اضافه میکند.
کلی بعد از تجربهی کار با هولو لنز گفت: “به نظر من تکنولوژی واقعیت مجازی پتانسیلهای زیادی دارد. این دستگاه عالی کار میکند. من واقعا شگفتزده شدم. ما حدود دو ساعت با این هدست کار کردیم و من خیلی زود متوجه شدم که این قابلیتی هست که در حال حاضر میتوانیم از آن بهرهمند شویم.”
او دربارهی ویژگی واقعیت افزودهی این هدست گفت: “مثلا یک نفر وری زمین میتوانست شکلی را ترسیم کند یا به چیزهایی اشاره کند که ما آنجا در فضا پیش روی خود میدیدیم. ما هم به همین ترتیب میتوانستیم تصویرهایی ایجاد کنیم که آنها تجربه کنند.”
مورد دیگری که برای کلی جالب توجه بود، امکان پیگیری لیست کارها و وظایفی بود که در یک برگهی فهرست در گوشهای از میدان دیدش قرار میگرفت. برای اسکات و سایر فضانوردان که در شرایط بیوزنی ایستگاه فضایی قرار دارند و دسترسی به وسایل برایشان آسان نیست، قابلیتهایی مانند این بسیار مفید و کاربردی خواهد بود.
ضمنا اسکات و همکاراناش با هولو لنز تجربهی بازی را هم داشتند؛ احتمالا آنها RoboRaid را بازی کرده بودند. در این بازی کاربر باید به سمت رباتهای پرندهی مهاجم شلیک کند. انجام این بازی در ایستگاه فضایی حتما تجربهی دلپذیری بوده.