تبلزیون؛ بحران هویت در جامعهی تبلتها!
چند روز پیش یکی از همکارانمان با کیف سامسونت وارد شد؛ نزدیکتر که شد دیدم سینی بزرگی در دست دارد. با کمی دقت بیشتر، تبلت سامسونگ «گلکسی ویو» (Galaxy View) را تشخیص دادم. سامسونگ چیز عجیبی خلق کرده. در ادامه بیشتر توضیح میدهم.
گلکسی ویو یک تبلت تمامپلاستیکی بزرگ و سنگین با یک دسته-پایهی نامتقارن است. حداقل چند دقیقه طول میکشد با طراحی عجیب آن کنار بیایید. با اینحال، سامسونگ اسم تبلت را روی آن نگذاشته؛ اما شاید تعبیر همکارم در بررسی این دستگاه از همه دقیقتر باشد: «بزرگترین تبلت و کوچکترین تلویزیون خانهی شما» دستکم سامسونگ دوست داشته ما با این دستگاه اینطور برخورد کنیم.
در اینجا قصد بررسی گلکسی ویو را ندارم اما بهطور خلاصه باید بگویم که ما با تبلتی بسیار بزرگ (۱۸٫۴ اینچی) طرف هستیم که میشود هم به عنوان تبلت و هم تلویزیون از آن استفاده کرد. دستگاه، توزیع وزن مناسبی ندارد؛ به این معنی که وقتی دستگاه را از بخش دسته بگیریم مدام فکر میکنیم هر لحظه قرار است نمایشگر از بخش پشتی جدا شود! تمرکز اصلی دستگاه روی پخش ویدیو است. اما رزولوشن Full HD آن برای کسی که میخواهد از نزدیک فیلم تماشا کند، آنقدرها ایدهآل نیست. بیدلیل نمیخواهم از گلکسی ویو ایراد بگیرم؛ اما با توجه به قیمت زیاد ۶۰۰ دلاریاش بهسختی میتوان خرید آن را به کسی توصیه کرد. اما چرا سامسونگ به این نتیجه رسید که باید چنین موجودی را خلق کند؟
از سال ۲۰۱۰ و با معرفی اولین نسل آیپد، تبلتها (با استانداردهای دوران دستگاههای هوشمند) متولد شدند. آنها خیلی زود به بلوغ رسیدند. تنها با گذشت ۵ سال میشود نوعی کمال را تبلتهای معمولی ۸ تا ۱۰ اینچی مشاهده کرد. به آیپد ایر ۲ نگاه کنید. بهسختی میتوانیم ایرادی در آن پیدا کنیم. تبلت سامسونگ گلکسی S2 هم کمنقص و ظریف و دوستداشتنی است. نکته اینجاست که دوران بلوغ همیشه با بحران هویت همراه است. این آشفتگی را میتوان در ذهن سازندگان تبلتها دید.
در این جامعهی جهانی مصرفزده، شرکتها دوست دارند چیز متفاوتی برای ارایه داشته باشند. آنها میخواهند نقشهای جدیدی برای تبلتها تعریف کنند. برخی از آنها مثل هواوی، تبلتشان را آنقدر ظریف میسازند که شما را متقاعد کنند از دستگاه بهجای گوشی استفاده کنید (مدیاپد X2) و برخی مثل مایکروسافت (سرفیس پرو ۴) و اپل (آیپد پرو) اعتقاد دارند شما باید لپتاپتان را کنار گذاشته و تبلت هیبریدی بخرید. اما این بحران هویت در جامعهی جوان تبلتها گاه بیشتر خود را نشان میدهد.
امسال سامسونگ با یک نیت درست و یک ایدهی خوب به فکر گلکسی ویو افتاد. اما همیشه ایدههای خوب با نتایج دلخواه همراه نیست. گلکسی ویو با تمام پتانسیلی که میتوانست داشته باشد، محصول خوبی نیست. با این وجود، دلایلی هم برای دوست داشتن گلکسی ویو میشود پیدا کرد. نمایشگر بزرگ همیشه جذاب است؛ در اندروید هم که دستتان همیشه باز است. حتی منفیترین دوستانمان هم برای لحظهای وسوسهی داشتن چنین دستگاهی را تجربه کردهاند. اگر این دستگاه چشمتان را گرفته، ما مانعتان نمیشویم. همانطور که کسی به بلندپروازیهای سامسونگ ایرادی نمیگیرد، ما هم از ماجراجویی شما برای خرید این تبلت دفاع میکنیم.
شرکت های بزرگ همیشه دوست دارن تو یه جایی توقع هارو بیارن پایین . مشخصه که برای دریافت بازخورد و ارائه محصول اصلی با نام اختصاصی روانه بازار شده .
دوست عزیز نویسنده، این تبلت برای استفاده معمولی نیست، بلکه برای کار های خاص و حرفه ایه، برای مثال توی فروشگاه ها یا…
دیجی لطفا لیست بهترین تبلت ها رو منتشر کن :c
همیشه گفتم و بازم میگم طرفدارای اپل خیلی متعصبن چون اپل هر چقدر نسبت به رقبا ضعیف تر باشه باز میرن میخرنش الان ایفون ۶ اس رزولوشنش نصف اس سیکس ولی بازم میرن میخرنش در ضمن قیمت سامسونگ و اپل تو امریکا و اروپا یکیه تازه سامسونگ گرونترم هست ولی میاد تو ایران قیمتش چهار صد پونصد تومن گرونتره. کاملا تابلوهه که دارن از این موضوع سو استفاده میکنن. دوربینای کانن هم داره اینطوری میشه
سلام.
میگم این تبلته سیمکارت هم میخوره؟ بعدش وقتی گذاشتیم کنار گوشمون تلفن بزنیم، صدا به میکروفونش میرسه؟ فکر کنم اینقدر فاصله میکروفونش زیاده که صدا با چند ثانیه تاخیر میرسه.
با درود
تا چند سال پیش، دستگاه های الکترونیکی هرچه کوچکتر بودند بیشتر پسندیده می شد ولی گویا اکنون دوباره همه چیز وارونه شده و بسیاری از دستگاه ها به دنبال بزرگتر شدن هستند. تلویزیون های بالای ۱۰۰ اینچ، تلفن همراه بزرگ، تبلت های بزرگتر و …
راستی یک پرسش ساده که شاید بی ربط هم نباشد:
شما می دانید چرا هنگام پذیرایی از مهمانها، میوه هرچه بزرگتر باشد بهتر است ولی شیرینی هرچه کوچکتر باشد بهتر؟!
من این پرسش را از بسیاری پرسیدم ولی کسی چرایش را نمی دانست. 🙂
من که همچین چیزی ندیدم که بگن میوه بزرگش خوبه شیرینی کوچیک!
۱۸.۴ اینچ ؟ یه حساب دو دو تا ۵ تا بکنیم میبینیم که بیشتر لپتاپ ها ۱۵.۴ یا ۱۵.۶ یا دیگه تهش ۱۷ اینچ ای هستند تازه با سیستم عاملی مثل مک یا ویندوز.
الان هم جدیدا مد شده لپ تاپ های ۱۳ اینچی با کانفیگ قوی میدن. سورفیس پرو اگر اشتباه نکنم بین ۱۰ تا ۱۱ یا ۱۲ اینچ بود، تبلت از کیبورد جدا میشد و باز سیستم عامل سیستمی بود که میشد باهاش اگثر کارهایی که با لپ تاپ انجام بدیم رو انجام بدیم، از برنامه نویسی تا غیره.
بعد سرفیس بوک اومد با ۱۳ اینچ و کانفیگ خیلی بالا و باز هم صفحه کلید جدا میشد و باز سیستم عامل کاربردی داشت.
حالا میرسیم به سامسونگ، یه تبلت زده ۱۸.۴ اینچ، با سیستم عامل اندروید. یعنی واقعا نمیدونم سامسونگ با خودش چی فکر کرده.
این رو میشه تقریبا با آیپد پرو مقایسه کرد. هر دو شکست برای هر دو کمپانی بزرگ هست. با فرق اینکه سامسونگ اصلا همچین تبلتی رو نباید تولید میکرد.
و اپل آیپد پرو رو با اون کانفیگ بالا نباید سیستم عامل ای او اس روش میزاشت. مک او اس بهترین کار بود.
من به شخصه با اینکه واقعا دیوانه تکنولوژی هستم و دوس دارم از هر مدلی یه دونه داشته باشم، هیچ وقت حاظر به خرید سامسونگ ویو یا آیپد پرو نمیشم.
پ.ن : امیدوارم دیجی کالا باز نیاد بگه کامنت تبلیغاتی بود” تایید نشد” ، اصلا تبلیغاتی نبود، من دقیقا دو تا شرکت که طرفداراشون با جنگ دارن رو با هم مورد انتقاد قرار دادم. و در مورد محصولات مایکروسافت هم حق دارم بگم چون حقیقه، مثل این میمونه سورفیس بوک با ویندوز موبایل بیاد بیرون، خوب هر کی باشه جای من خندش میگیره.
این مال پو بازی کردن نیست، مال کار های خاصه و همه نمی خرن
فقط جون میده برای کلش(:
خوب یه برنامه بلواستیک روی هر پی سی و لپ تاپ نصب کنی می تونی باهاش کاش بازی کنی
کلش
جالبه پول ندارم وگرنه می خریدم حالا اسمش چیه تبلزیون؟؟؟
سلام، خسته نباشید . . .
این چیه دیگه؟! به نظر من هرکی اینو بخره فقط میتونه تو خونه ازش استفاده کنه ! ( فکر نکنم کسی دلش بخواد اینو دست بگیره و اینور و اونور بره !!! )
ملت تبلت ۱۰ اینچی رو میگرفتن جلو صورتشون بلند بلند تو خیابون حرف میزدن، این که خوبه :))))