شما بگویید: آیا ارسال کالا با ربات‌های پرنده‌ی دیجیکالا ممکن می‌شود؟
فقط یک لحظه در ذهن خود تصور کنید… چشمان‌تان را ببندید و تصور کنید کالایی را از دیجیکالا سفارش داده‌اید. پس از گذشت ۴۵ دقیقه، ساعت هوشمندتان خبر از رسیدن آن سفارش به درب منزل می‌دهد. درب خانه را باز می‌کنید و بجای مواجهه با پیک موتوری آشنای دیجیکالا، با یک ربات پرنده که در هوا معلق ایستاده روبرو می‌شوید. ربات پرنده که کاملا اتوماتیک پرواز می‌کند، هشت پروانه‌ی چرخان دارد، روی بدنه‌اش لوگوی دیجیکالا دیده می‌شود و در قسمت زیرینش بسته‌ی سفارش شما قفل شده است. ربات کمی پایین می‌آید و از طریق اسکن عنبیه‌ی چشم، هویت شما را شناسایی می‌کند. بعد از اینکه مطمئن شد فرد سفارش دهنده قطعا خود شما هستید، اجازه می‌دهد از غلاف زیرین، کالای خود را بردارید. در حالی که هنوز به داخل خانه برنگشته‌اید، ربات خیلی سریع ارتفاع می‌گیرد، پرواز می‌کند و در افق محو می‌شود…
این آینده‌ایست که دیگر خیلی دور به نظر نمی‌رسد. بیش از یک سال است که دیجیکالا روی آن کار می‌کند. دیجیکالا جمعی از گروه‌های مختلف رباتیک سراسر کشور را گرد هم آورده تا در مسابقه‌ای، توانایی‌های خود را برای ساخت ربات‌های پرنده‌ی حمل کالا محک بزنند. آن‌ها باید رباتی بسازند که بتواند کالایی با وزنی مشخص را بردارد، آن را تا ارتفاعی خاص بالا ببرد، مسافتی معین را بپیماید و پس از پشت سر گذاشتن چند مانع، بسته را به دست مشتری فرضی برساند. هر تیمی موفق شود، شانس این را خواهد داشت که در ساخت اولین ربات پرنده‌ی واقعی برای دیجیکالا سهیم باشد.
بعد از ساختن ربات، نوبت به گرفتن مجوزهای قانونی برای پرواز در آسمان شهرهای کشور می‌رسد. مشکل مجوز که حل بشود، در آسمان شهرمان ربات‌های پرنده‌ی دیجیکالا را میبینیم که هرکدام به سویی می‌روند. چقدر در مصرف سوخت صرفه‌جویی می‌شود، چقدر از حجم ترافیک کاسته می‌شود، چقدر از آلودگی شهر کم می‌شود و چقدر سفارش‌ها زود به دستمان می‌رسد. این‌ها دقیقا همان هدف‌هایی است که دیجیکالا از بدو پیدایش به دنبال‌شان بوده و حالا با استفاده از ربات‌های پرنده، قدم بزرگ دیگری در حل این مشکلات بر می‌دارد.
در دیجیکالا کست بشنوید: ربات‌های پرنده‌ی دیجیکالا، از رویا تا واقعیت
در دیجیکالا کست بشنوید: مسابقه‌ی ربات‌های پرنده‌ی حمل کالا چگونه برگزار می‌شود؟
اما به نظر شما آیا این آینده به واقعیت تبدیل می‌شود؟ آیا روزی می‌توانیم ربات‌های پرنده‌ی حمل کالای دیجیکالا را در آسمان شهرهای‌مان ببینیم؟ شما بگویید: «آیا روزی دیجیکالا صاحب ناوگانی از ربات‌های پرنده‌ی حمل کالا می‌شود؟»
این کار شدنی هست.اگه مسئولین حمایت کنن امکانپذیر هست.ولی استفاده از این روش در شهرها درحال حاضر غیر ممکنه ولی میشه تو کارخانه ها و مراکز بزرگ اقتصادی یا کلا جاهایی که محوطه های وسیع دارن برای حمل سریع و راحتتر میشه استفاده کرد.تو شهرها بخاطر نوع شهرسازی در ایران و فرهنگ مردم امکانپذیر نیست.هنوز برای شکارنکردن حیوانات سالها تبلیغات به جایی نرسید چه برسه به پهپاد بی دفاع که یه محموله قیمتی حمل میکنه و شکارش براشون راحتتر و سوداورتر هست
کار خیلی سختیه ای کاش از تجربیات فروشگاه های که در خارج از کشور این بحث را دنبال می کردند هم استفاده میشد
با سلام.
به نظر من این بحث ۳ بعد داره.
1-توانایی اجرای پروژه (شامل تحقیق و امکان سنجی ساخت، قدرت مالی و توجیه اقتصادی، قدرت علمی و مدیریتی و …)
2-دریافت مجوز های مختلف از ارگان های مربوطه (اطلاعاتی، امنیتی،مخابراتی و…)
3-فرهنگ سازی استفاده
حالا این خود دیجیکالا هست که باید ببینه این سه مقوله رو میتونه با موفقیت پشت سر بگذاره یا نه!
این مقوله ها هم باید بصورت موازی بررسی بشن و پیش برن، چون هر کدام رو جلو بری و موفق بشی ولی در یکی از مسائل موفق نشی ضرر کردی! (پیشروی بیشتر و عدم موفقیت در یکی از مسائل یعنی ضرر بیشتر)
شدنش‌که شدنیه ، اما دو تا مسئله داره ، یک امنیت کشوری که قابل حله ، اما مسئله اصلی امنیت خود دستگاه و کالای با ارزشی هست که حمل می کنه . تویه کشور ما هم که هیچ ارگانی زیره بار مسئولیت همچین چیزی نمیره . ملت همبشه در صحنه هم از فردا راه میوفتن یا با تفنگ بادی و تیر کمون می زننش ، یا هکش می کنن میارنش پایین ???? اگر فکری به حال ارتفاع مناسب و هک کردنش بکنید باید شدنی باشه . راه حلش استفاده از موتور های سوختی مینیاتوری و بدنه تمام فلزی یا فایبرگلس هست .
“ربات کمی پایین می‌آید و از طریق اسکن عنبیه‌ی چشم، هویت شما را شناسایی می‌کند. ”
به نظر به بانک اطلاعاتی وسیعی نیاز داره که میتونه امنیت رو به چالش جدی بکشونه…
به هر حال این قضیه انقدر پیچیدگی داره که خیلی بعید به نظر میاد تا ۱۵ سال آینده عملی باشه، ولی یجا باید استارت بخوره که میتونه همین دیجیکالا باشه…
امکاناتش که به هیچ عنوان توی ایران محیا نیست، چه از لحاظ تکنولوژی چه فرهنگی و چیزای دیگه. بحث زیر ساختی این قضیه هم بماند که با این شرایط این امر رو کاملا محال میکنه…
فعلا فکر کنم بهتره روی چیزای دیگه مثل تعدادشون، میزان باربریشون، مسافت و برد پهبادها تمرکز کنید…
صرفا به این قضیه نگاه نکنید چون آمازون موفق به انجام اینکار شده شما هم میتونید. چون به هیچ عنوان اینجوری نیست…
شرکت آمازون در مرکز اینگونه فناوری ها قرار گرفته و میتونه از اطلاعات جی پی اسی استفاده کنه که در هر ثانیه و دقیقه در هر حال به روز رسانی هستند، استفاده به روز از این اطلاعات ماهواره ای نیازمند مجوزهای قانونی و امنیتی بسیاری هست که به هیچ عنوان به ما داده نخواهد شد چون در انحصار تعداد خاصی از کشورها هست…
مگر اینکه با همین اطلاعات قدیمی جی پی اس که به رایگان در اختیار همگان هست و یا کدهای مختصاتی گوگل مپ کار کنید یا خیلی خیلی خیلی خوش بینانه اینه که خودتون سه تا ماهواره بفرستید توی آسمان ایران…
میشه.
سلام . اگه زمان میشد به عقب برگرده مثلا ۱۰-۱۵ سال پیش و جایی میپرسیدن که به نظر شما میشه روزی بدون این که جنسی رو ببینی از نزدیک فارش بدی و چند ساعت بعد تحویل بگیری به راحتی و پولش رو هم پرداخت کرده باشی حتما تعجب میکردیم پاسخمون هم منفی بود … اما الان میبینیم که از هر جایی رد میشیم پیک دیجی کالا در حال تحویل بسته های مردمه . پس طی چندین سال اینده قطعا یاد امروز میفتیم وقتی پهباد های دیجی کالا رو تو اسمون دیدیم … ؛)
از دی جی کالا هیچ کاری بعید نیست
هر قوانینی که برای هلی کوپتر ها وضع شده تابحال برای پهباد ها هم ممکن است که وضع شود
چون که هم به لحاظ امنیتی هم نظارتی میتواند مشکل ساز باشد .
بنابراین خیر
کاش دیجی کالا این هزینه ها رو نمیکرد و به جاش هزینه های سرباری که به محصولات اضافه میشه رو کمتر میکرد لینجوری بیشتر میشه به این سایت اعتماد کرد
ایده بسیار جالب و تصمیم به ساخت داخلی اون مایه افتخاره، دیجی کالا همیشه خیلی جلوتر رو دیده و اینه که از بقیه متمایزش کرده. ساختش با توجه به ظرفیت های داخلی قطعا شدنیه ولی برای اجرا باید تمهیداتی برای امنیت بیشتر کالا و پهباد طی مسیر در نظر گرفته بشه که متضرر نشید. اطلاعات زیادی در این باره ندارم اما اگر با جداره شفاف و مجهز به دوربینی با دایره دید کامل، ۳۶۰ درجه باشه که از مرکز قابل ثبت و بررسی باشه شاید با مشکلات کمتری مواجه باشیم. دوستان درست گفتند شاید یکسری افراد به فکر شکار پهباد و سفارش ها بیفتند اما این قطعا منحصر به کشور ما نیست و همه جای دنیا چنین افرادی هستند. از زحمات شما متشکرم ????
این کار عملی نیست به هیچ وجه ولی ایده خوبی هست
هر کاری قابل انجامه به شرطی که با مطالعه کامل انجام بشه. در مورد باتری به نظرم شاید بتوان از سلولهای خورشیدی استفاده کرد . فقط مهمترین مشکل تامین امنیت رباتها است که باید با ارتفاع گرفتن امنیتشون رو تامین کرد به جای سنسور عنبیه هم می توان از اثر انگشت یا رمز استفاده کرد یه چیزی مثل صندوق امانات زیر ربات طراحی بشه. یه راه دیگه برای امنیت ربات این هست که ربات پایین نیاد و از بالا با یه طناب صندوق رو بفرسته پائین