بررسی تکنولوژی زودگذر و تاثیر آن بر آموزش
پرداختن و توجه به عمر کوتاه تکنولوژی‌های مختلف (منظور سرعت ظهور تکنولوژی‌های جدید و جایگزین شدن آنها است) برای آموزگاران به اندازه‌ی مطالبی که در کلاس آموزش می‌دهند، اهمیت دارد.
«ری امیرو» (Ray Amirault) از دانشکده‌ی آموزش دانشگاه ایلینوی و فعال در حوزه‌ی آموزش تکنولوژی محور و «یوسرا ویسر» (Yusra Visser)، طراح آموزشی از همین دانشکده، در مقاله‌ای که در یکی از ژورنال‌های تخصصی آموزش از راه دور منتشر شده، نگاه عمیقی بر تاثیرات تکنولوژی زودگذر بر آموزش و تحصیل داشته‌اند.
شمع نوعی از تکنولوژی است که هزاران سال مورد استفاده قرار می‌گرفته، اما طول عمر لامپ‌های حبابی شاید حتی از دویست سال هم نگذرد.
تکنولوژی همیشه از دیرباز به تحصیل مرتبط بوده و بر آن تاثیر گذاشته است. گرچه با مرور زمان تکنولوژی‌ها پیچیده‌تر شده‌اند، اما طول عمر آنها بسیار کوتاه‌تر شده. به عنوان مثال شمع نوعی از تکنولوژی است که هزاران سال مورد استفاده قرار می‌گرفته، اما طول عمر لامپ‌های حبابی شاید حتی از دویست سال هم نگذرد. بسیاری از تکنولوژی‌های امروزی، به خصوص نرم‌افزارهای کاربردی، شاید طول عمری چند ساله داشته باشند و پس از مدت کوتاهی یک نسخه‌ی دیگر یا نرم‌افزار بهتری جای آنها را می‌گیرد.
عمر کوتاه تکنولوژی به خصوص برای کسانی که در محیط‌های آنلاین آموزش می‌دهند به یک چالش تبدیل شده است. چرا که یادگیری آنلاین وابستگی زیادی به تکنولوژی پیشرفته برای طراحی دوره و ارایه و نگه‌داری آن دارد. “محیط‌های مجازی آموزش و یادگیری، تفاوت زیادی با کلاس‌های عادی و حضوری دارند. ارایه‌ی محتوای آموزشی در کلاس‌های حضوری بسته به نوع موضوع مورد مطالعه، طی سال‌ها تغییری نکرده است.”
همگام ماندن با تکنولوژی روز برای آموزگاران و اساتید به یک چالش تبدیل شده است. تشخیص روش موثر آموزش از روش غیر موثر به خصوص برای آموزگاران اینترنتی دشوار است. “امیرو می‌گوید: “عمر کوتاه تکنولوژی امروزی حیرت‌آور است. به عنوان مثال، اپلیکیشن‌های گوشی‌های هوشمند تنها دو تا سه ماه دوام می‌آورند و پس از آن یک اپلیکیشن بهتر جای آنها را می‌گیرد.”
البته فقط آموزگاران آنلاین با تاثیر تکنولوژی زودگذر رو به رو نیستند. دانش‌آموزان هم حتی در پایین‌ترین سطح، با گوشی هوشمند سر کلاس حاضر می‌شوند؛ گوشی‌هایی که در اصل کامپیوترهایی پیچیده هستند که قابلیت‌ها و کاربردهایشان به طور مداوم بیشتر می‌شود. دانش‌آموزان انتظار دارند که این دستگاه‌ها در محیط‌های آموزشی به کار گرفته شوند. «امیرو» و «ویسر» معتقدند که در نهایت، محیط‌های آموزشی از جمله محیط‌های فیزیکیِ رو در رو باید با سرعت تغییرات تکنولوژی وفق داده شوند.
«امیرو» و «ویسر» احساس می‌کنند که آموزگاران و موسسات آموزشی باید نحوه‌ی توسعه‌ی دوره‌ها و برنامه‌های آموزشی آنلاین را در سال‌های آینده توضیح دهند. امیرو اضافه می‌کند: “آموزش آنلاین، صرفه‌نظر از خوب یا بد بودن، واقعیتی است که روز به روز بیشتر رشد می‌کند و باید آن را بپذیریم. برای اینکه ما به عنوان اهالی تدریس و آموزش در نحوه‌ی اجرای آنها نقشی داشته باشیم، موسسات هم باید در این راه قدم بردارند.”
موسسات سنتی باید به تکنولوژی متغیر و گسترش یادگیری آنلاین توجه بیشتری داشته باشند تا موقعیت خودشان را به عنوان پیشگامان آموزش جهان حفظ کنند.
«امیرو» و «ویسر» هر دو بیش از یک دهه است که هم تدریس می‌کنند و هم دوره‌ها و برنامه‌های آنلاین طراحی می‌کنند. «امیرو» می‌گوید، گذار از آموزش حضوری در کلاس درس به آموزش اینترنتی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. “تجربه، یک معلم خوب و در عین حال ظالم است. وقتی که من برای اولین بار آموزش آنلاین را شروع کردم، مهارت کافی در آن نداشتم.” اما او همچنین گفت که زمان و تجربه به افزایش مهارت‌های او در تدریس آنلاین کمک کرده است. “من می‌توانستم دانش‌آموزانی را که عملکردشان مطابق استانداردهای من نبود، شناسایی کنم؛ آن هم در شرایطی که فرصت برقراری روابط اجتماعی وجود نداشت و دانش‌آموزان با یکدیگر ارتباط نداشتند. من به مرور زمان یاد گرفتم برای غلبه بر این مشکلات، چه تاکتیک‌ها و استراتژی‌هایی پیاده کنم.”
«امیرو» معتقد است که مدرسه‌ها و دانشگاه‌های سنتی و فیزیکی هیچ‌وقت به طور کامل کنار گذاشته نخواهند شد، اما در عین حال، باور دارد که موسسات سنتی باید به تکنولوژی متغیر و گسترش یادگیری آنلاین توجه بیشتری داشته باشند تا موقعیت خودشان را به عنوان پیشگامان آموزش جهان حفظ کنند. او می‌گوید: “من معتقدم که ما شاهد الگویی ترکیبی از آموزش خواهیم بود (بخشی آنلاین و بخشی حضوری) که در ۲۰ سال آینده گسترش خواهد یافت. “آموزگاران و اساتید نمی‌توانند از این پروسه‌ی تغییر چشم‌پوشی کنند، بلکه باید ساز و کار آن را درک کنند تا پتانسیل‌هایش را برای آموزش به بیشترین حد برسانند.”
ممنون از سایت خوبتون