[اینفوگرافیک] پارادوکس بزرگ انریکو فرمی؛ فضاییها کجا هستند؟
انریکو فرمی فیزیکدان بزرگ قرن بیستم از خودش پرسید: «همگان کجا هستند؟» منظور او از همگان، موجودات زندهی فرازمینی بود. فرمی با استفاده از محاسبات ریاضی نشان داد که احتمال وجود حیات فرازمینی در کهکشان ما خیلی زیاد است. با این حال تا به حال هیچ اثری از وجود آنها پیدا نکردهایم. این احتمال زیاد نظری و عدم وجود نشانهای از بیگانهها به تناقض بزرگی تبدیل شد که آن را به نام پارادوکس فرمی میشناسیم. برای آشنایی بیشتر با پارادوکس فرمی، مقالهی اینفوگرافیک زیر را بخوانید.
به نظر من حیات دیگری تو وجود داره که ما توانایی درک و یا کشف اونا رو نداریم و اینکه به احتمال یاد ما اولین نیستیم موجودات پیشرفته تر از ما هم وجود داره البته موجودات پست تر از ما هم وجود داره و موجودات پیشرفته تر از ما به احتمال زیاد به زمین اومدن اونم چند هزار سال قبل ولی قدرت تصرف و جنگ با مارو ندار ن یا حداقل نمیتونن به ما چیره بشن
به نظرم یه نکته رو از قلم انداختید . موجودی به هوشمندی انسان حاصل بیش از دو میلیارد سال تکامله . به محض این که شرایط زمین برای زندگی مهیا شد تک سلولی ها به وجود آمدن و از اون زمان تکامل بدون توقف پیش رفته و تازه یک میلیون سال پیش بعد از به وجود اومدن بیش از ۸میلیارد گونه (که الان ۹۹% شون منقرض شدن ) بالاخره موجودی به وجود اومد که اولا دست داشت (که این به معنی توانایی ساختن ابزاره ) دوما توانایی تکلم داشت و می تونست به شکلی پیشرفته با همنوعانش ارتباط برقرار کنه و سوما زندگی اجتماعی داشت و چهارما مغزش به اندازه ی کافی تکامل پیدا کرده بود تا بتونه از این قابلیت هاش استفاده کنه . یعنی احتمال به وجود اومدن گونه ای مثل انسان در زمین ۱ در ۸ میلیارد بوده !
حالا احتمال این که دقیقا یه موجود زنده با این چهارتا قابلیت در یه سیاره ی دیگه به وجود بیاد چه قدره ؟ می دونیم انقدر تعداد سیارات زیاده که این هم به احتمال قوی تا به حال به وجود اومده . ولی فواصل کیهانی رو هم باید در نظر گرفت . احتمال این که زندگی هوشمند در سیارات نزدیک به ما به وجود اومده باشه چه قدره ؟ تقریبا ناچیز .
و آیا با توجه به سرعت نور می شه با سیاره ای که ۱۰ هزار سال نوری با ما فاصله داره که با توجه به فواصل کیهانی همسایه ی بغلی محسوب می شه ، پیام مبادله کرد ؟ شاید بعد از ۲۰ هزار سال جواب دریافت کنیم !
در واقع به نظر من پارادوکس فرمی با توجه به فواصل کیهانی و احتمال تکامل موجود هوشمند اصلا پارادوکس نیست !
معقولترین پاسخ اینه که دنیا خیلی بزرگه و ما یه گوشه پرت یه کهکشان کوچکیم و هنوز توان و تکنولوژی کافی برای دیدن و اکتشاف ۹۹ درصد جهان رو نداریم. و متاسفانه توی محدوده کمی که میتونیم ببینیم حیات هوشمندی که بتونه خودش رو به ما نشون بده وجود نداره یا هنوز نتونستم درست بگردیم که پیداش کنیم.
ممنون. واقعا جالب بود
تشکر میکنم از تیم دیجیکالا مگ به خاطر تلاششون برای گسترش آگاهی.