ایمپلنت زیستتخریبپذیر میتواند عمل پیوند استخوان را آسان کند
گروهی از محققان بیمارستان بومانت (Beaumont Hospital)، مادهای زیستتخریبپذیر توسعه دادهاند که میتواند در جراحی پیوند استخوان استفاده شود.
با این ماده، دیگر نیازی نیست استخوان بخش دیگری از بدن بیمار برای انجام عمل پیوند برداشته شود.
ترکیب آرد ذرت با خاکستر آتشفشان برای ساخت پلاستیکی برای پیوند استخوان میتواند در آینده فرآیند جراحی تعویض استخوان را بسیار آسانتر کند. محققان میگویند که با این ماده نیاز به استخوانهای اهدا شدهی افراد فوت شده از بین میرود؛ یا اینکه دیگر نیازی نیست استخوان بخش دیگری از بدن بیمار برای انجام عمل پیوند برداشته شود.
گروهی از محققان بیمارستان بومانت (Beaumont) به این یافتههای پیشبالینی رسیدهاند که در نشریهی «نانومدیسین» (Nanomedicine) منتشر خواهد شد. آنها عنوان کردند که میتوان از مادهی زیستتخریبپذیر برای درمان استخوانها در صدها هزار بیمار استفاده کرد؛ بیمارانی که پس از عمل برداشتن تومور، جراحی فیوژن ستون فقرات یا شکستگی استخوان به پیوند استخوان نیاز دارند.
معمولا در پیوند استخوان به استخوانی از بخش دیگری از بدن بیمار نیاز است که به نوبهی خود نیاز به یک جراحی دیگر دارد و مشکلات و ریسکهای این پروسه را بیشتر میکند. استخوانهای اهداشده هم به عنوان گزینهی دیگری قابل استفاده هستند، اما بسیار به ندرت میتوان به آنها دسترسی داشت.
«کوین بیکر»، سرپرست آزمایشگاه تحقیقات ارتوپدی بیمارستان بومانت، میگوید هدف آنها این است که از مادهی زیستتخریبپذیر به تنهایی برای پیوند استفاده شود و دیگر نیازی به کاشت یک سختافزار فلزی یا پلاستیکی نباشد. از این قطعات معمولا برای مستحکم کردن و نگهداشتن استخوانهای پیوندی استفاده میشود.
“این میتواند نتایج بهتر و مساعدتری برای بیمار داشته باشد زیرا قطعات سختافزاری داخلی میتوانند مشکلساز باشند و باعث ایجاد عفونت شوند. علاوه براین در تصویربرداری MRI و سیتی اسکن هم ممکن است تاثیر بگذارند.” بیکن ادامه میدهد “همچنین اگر از نقطه نظر جراح هم به این قضیه نگاه کنیم، اینکه جراح نگران یک قطعهی بزرگ فلزی یا پلاستیکی نباشد، میتواند در آینده روند جراحی را آسانتر کند.”
پلیمر زیستتخریبپذیر با نانوذرههای مونتموریونیت، استحکام بیشتری مییابد و سپس به آن کربن دیاکسید تزریق میشود. انجام این کارها باعث میشود مادهی پیوندی به شکل نوعی کف سخت دربیاید که مثل استخوان واقعی منافذ دارد. محققان میگویند، این ماده ظرف ۱۸ ماه و با ترمیم یا تشکیل استخوان جدید، تحلیل خواهد رفت.
این ماده فعلا در مراحل اولیهی تحقیق و توسعه قرار دارد و سالها طول میکشد تا برای استفاده در بیماران، آماده و قابل دسترسی شود.
منبع: Beaumont