در حالی که اپل واچ به بلوغ می‌رسد، Wear OS از قافله جا مانده است
اپل در ابتدای عرضه آیفون ویژگی‌هایی را به این گوشی آورد که تا حدودی موجب پیدایش سیستم عاملی به نام اندروید به شکل کنونی که امروز می‌شناسیم شد. برای مثال می‌توانیم به ویژگی مولتی‌تاچ یا پشتیبانی از چند لمس اشاره کنیم. سیستم‌عامل‌های دیگری که آن زمان وجود داشتند مثل Palm OS، Blackberry OS، Windows Mobile و Symbian که نمی‌توانستند یک شبه ویژگی مولتی تاچ را به گوشی‌های تحت این سیستم‌عامل‌ها اضافه کنند. اما در طرف دیگر پدیده اندروید ظاهر شد و چون پیشینه‌ای در زمینه اپلیکیشن‌های جانبی نداشت، توانست از روز اول این ویژگی را پشتیبانی کند.
مورد دیگری که توانست زمینه ساز پیشرفت اندروید شود، فروش انحصاری آیفون از طریق اپراتور موبایلی AT&T در سال‌های ابتدایی عرضه این گوشی بود. این موضوع بیش از همه باعث خشم اپراتور ورایزن شد که آن‌ها نیز در نهایت با ساخت گوشی‌های اندرویدی تحت برند Droid، توانستند به رشد اندروید و خودشان کمک کنند تا اینکه سامسونگ آمد و در اندروید ورق را به نفع خود برگرداند.
نبرد دیگر در حوزه موبایل و یا به طور دقیق در زمینه پوشیدنی‌ها، بین اپل و گوگل در حال رخ دادن است. اگرچه اینبار کمی متفاوت‌تر از گذشته این دو غول به جنگ یکدیگر رفته‌اند. درواقع الان چند سالی است که اپل واچ معرفی شده و هر سال درحال بهتر شدن است. دیگر مثل معرفی اولین آیفون، با محصولی انقلابی که همه‌چیز را تغییر می‌دهد روبرو نبودیم و درواقع گوگل حتی ساعت‌های هوشمند خود را زودتر عرضه کرد. حتی دیگر گروهی از سیستم‌عامل‌ها مثل ویندوزموبایل و پالم وجود نداشتند که Wear OS گوگل آن‌ها را پشت سر گذاشته باشد.
در این بین آیفون از بلوغ اکوسیستم آیفون برای ساخت ساعت‌های هوشمند خود استفاده کرد. همانطور که این شرکت در مراسم چند روز پیش گفت، اپل تا کنون دو میلیارد دستگاه مبتنی بر سیستم‌عامل iOS فروخته است. این یک مزیت برای اپل واچ و watchOS بود که توانست از آن برای رشد میزان کاربران خود استفاده کند.
تفاوت اصلی ساعت‌های گوگل و اپل، از روز اول مشخص شده است. اپل یک ساعت را معرفی و سپس آن را هرساله توسعه داد و ویژگی‌های جدیدی چه از نظر سخت‌افزاری و چه از نظر نرم‌افزاری به آن اضافه کرد. نتیجه پیشرفت‌های این ساعت رسیده به اپل واچ سری ۴ که نه تنها نسبت به نسل قبل نازک‌تر شده، بلکه نمایشگر آن نیز بیش از ۳۰ درصد بزرگ‌تر و بدون حاشیه شده است. همچنین از سنسور ECG که نوار قلب کاربر را اندازه گیری می‌کند و توسط سازمان غذا و دارو آمریکا یا همان FDA هم تایید شده، نباید ساده گذشت. در طرف مقابل Wear OS رها شده و گوگل ترجیح داده به جای توسعه ساعت‌های خود، تمام تمرکز خود را روی اینترنت اشیا یا IoT بگذارد که از آن طرف اپل نیز در این زمینه بسیار ضعیف است. گوگل تنها دو بروزرسانی بزرگ برای اندروید ور منتشر کرده بود تا اینکه نام این سیستم عامل به Wear OS تغییر کرد و اخیرا بروزرسانی جدیدی برای آن منتشر شد.
به طور کلی سیستم عامل Wear OS در حال حاضر مشکلی ندارد و وظیفه خود در زمینه اعلان‌ها را به خوبی انجام می‌دهد. اما این سیستم عامل توسط گوگل محدود شده و شرکت‌ها نمی‌توانند مثل اندروید یک رابط کاربری جدید برای Wear OS توسعه بدهند و همین موضوع موجب شده که عرضه ساعت‌های اندرویدی برای شرکت‌ها سخت‌تر شود. درواقع Wear OS آنقدر کامپیوتری و مخصوص خوره‌های تکنولوژی ساخته شده که وقتی آن را در ساعت‌های کلاسیک برندی مثل فسیل مشاهده می‌کنیم، حس عجیبی دارد و از همین رو، شرکت‌هایی مثل فسیل ساعت‌های هوشمند هایبرید عرضه می‌کنند که همان ظاهر کلاسیک را دارد ولی اعلام نوتیفیکیشن‌ها را پشتیبانی و برخی فعالیت‌های ورزشی را هم ثبت می‌کنند.
در طرف دیگر، این سیستم عامل حتی برای برندی مثل تگ هوئر نیز لوکس نیست. شاید برندی مثل سواچ برای عرضه ساعت‌های اندرویدی مناسب باشد که اتفاقا قرار است طی چند ماه آینده این شرکت ساعت هوشمند هم عرضه کند. اپل مشکلات این چنینی را در پیش روی خود ندارد. درواقع اپل دیگر نگرانی از بابت بازار ساعت‌های لوکس ندارد. گرچه کوپرتینویی‌ها هم سعی کردند در نسل اول با عرضه ساعت‌هایی از جنس طلا وارد این بازار شوند و سپس این راه را با مدل‌های سرامیکی در سری ۲ و ۳ ادامه دادند اما حالا حتی سری ادیشن به طور کل از اپل واچ حذف شده است.
حالا که بحث اپراتورهای موبایلی نیز در زمینه عرضه ساعت‌های هوشمند وجود ندارد، سامسونگ هم توانسته به خوبی وارد این بازی شود. آن‌ها به جای استفاده از Wear OS ترجیح داده‌اند پلتفرم خود یعنی Tizen را استفاده کنند که بزرگترین ضعف آن، کمبود اپلیکیشن‌های مختلف برای این ساعت است که البته این ضعف خیلی نتنواسته مانع فروش این گجت سامسونگ بشود. خود گوگل نیز هنوز وارد این کارزار نشده و اگرچه به معرفی سومین نسل از گوشی‌های پیکسل نزدیک شده‌ایم اما هنوز خبری از ساعت ساخته شده توسط خود گوگل نیست. شاید بتوان گفت گوگل هنوز اعتماد به نفس ساخت و عرضه ساعت هوشمند را ندارد.
حتی در مقاطعی شنیده می‌شد که شاید گوگل بخواهد پروژه ساعت‌های هوشمند را تعطیل و یا دچار تغییرات بزرگ کند اما این شایعات نیز به پایان رسید و اخیرا با همکاری با کوالکام، پردازنده جدید اسنپ‌دراگن Wear 3100 برای ساعت‌های اندرویدی معرفی شد. اما گوگل حتی در این زمینه هم از اپل عقب‌تر است. الان یکی دو سال است که تمام ساعت‌های اندرویدی با پردازنده پرمصرف و قدیمی اسنپ‌دراگن ور۲۱۰۰ داشتند و عملا این ساعت‌ها به جز طراحی، هیچ فرقی با یکدیگر نداشتند. در همین شرایط اپل هرساله پردازنده‌های اپل واچ را بهبود بخشیده و ساعتی سریع‌تر و بهتر از سال قبل عرضه می‌کند.
حالا در اپل واچ سری ۴ نیز ویژگی‌های فوق العاده‌ای مثل تشخیص افتادن کاربر و یا سنسورهای اندازه گیری ضربان قلب اضافه شده که در ساعت‌های مبتنی بر Wear OS شاهد آن‌ها نیستیم. شاید بتوانیم بگوییم گوگل یا راه را گم کرده و یا هنوز آن را شروع نکرده در شرایطی که اپل به خوبی مسیر مشخصی را برای آینده اپل واچ ترسیم کرده و آن با «سلامتی» گره خورده است. اپل واچ قرار است بهترین وسیله برای ثبت فعالیت‌های ورزشی شما باشد. همچنین این گجت وضعیت قلب کاربر را هم مرتبا مورد پایش قرار می‌دهد و اگرچه هنوز آنقدر با جزئیات نمی‌تواند این کار را انجام دهد اما هرچه باشد هر چند وقت یک بار خبری می‌شنویم که اپل واچ با اعلام ریتم‌های ناموزون ضربان قلب، جان صاحب خود را نجات داده. هماهنگی فوق العاده این ساعت با گوشی‌های آیفون را هم فراموش نکنید.
چندی پیش در پستی نوشتیم که چرا اپل واچ ستاره مراسم معرفی آیفون‌های جدید بود! باید قبول کنیم پوشیدنی‌هایی که در اوایل پیدایش آن می‌گفتیم وسیله‌ای بی کاربرد خواهد بود، ممکن است آینده را تشکیل دهد و به نوعی «گوشی‌های آینده» باشند. همین حالا نیز اپل واچ و تعدادی ساعت اندرویدی از LTE پشتیبانی می‌کنند و قابلیت تماس دارند. شاید دور نباشد زمانی که یک ساعت هوشمند بتواند بسیاری از نیازهای کاربران را رفع کرده و جای گوشی را برای آن‌ها بگیرد. سوال اینجاست که گوگل چه زمانی می‌خواهد خود را برای چنین روزی آماده کند؟
منبع: ZDNet
