اپل عکاسی موبایل را در سال ۲۰۱۷ چگونه می‌بیند؟

هر چند آیفون از بدو تولد نشانه‌هایی از پایان عمر دوربین‌های کامپکت را در خود داشت، ولی تا زمان آیفون ۴ هنوز کسی به این فکر نمی‌کرد که دوربین گوشی موبایل بتواند به طور کامل جایگزین یک دوربین عکاسی Point & Shoot بشود. اما با ورود آیفون ۷ پلاس این ایده به واقعیت تبدیل شده است. در حال حاضر آیفون ۷ پلاس می‌تواند تصاویری تولید کند که تقریبا از تمام دوربین‌های کامپکت بهتر است. پیش از این که این تفکر را مسخره کنید یا به دنبال راهی برای زیر سوال بردن اعتبار نویسنده بگردید، بدانید که منظور ما این نیست که آیفون ۷ پلاس می‌تواند برای همگان جایگزین یک دوربین کانن G7X Mark II باشد. ولی نکته اینجا است که برای بیشتر افراد و در بیشتر شرایط، قابلیت‌های دوربین آیفون ۷ پلاس کافی و رضایت‌بخش است؛ آن هم با اضافه شدن حالت پرتره به عنوان آخرین برگ برنده. خبر خوب این که حالت پرتره در آیفون ۷ پلاس به زودی به طرز چشمگیری بهتر خواهد شد. در این مقاله قصد داریم شرح دهیم که اپل عکاسی موبایل را در سال ۲۰۱۷ چگونه می‌بیند.

‌

چه چیزی در راه است؟

همه‌ی ما نمونه‌هایی را از عکس‌های گرفته شده با حالت پرتره‌ی آیفون ۷ پلاس دیده‌ایم و از نتایج آن شگفت‌زده شده‌ایم؛ حتی اگر این موضوع را با صدای بلند اعلام نکنیم. حتی این تنها آدم‌های معمولی نیستند که تحت تاثیر قدرت حالت پرتره‌ی آیفون ۷ پلاس قرار گرفته‌اند؛ این روزها می‌توانید عکس‌های گرفته شده با آیفون ۷ پلاس را روی بیلبیوردها، جلد و صفحات میانی برخی از مشهورترین مجلات مد و فشن بیابید. محدودیت اصلی حالت پرتره این است که تنها می‌توانید از آن در اپلیکیشن پیش‌فرض دوربین آیفون ۷ پلاس استفاده کنید. ولی این حصار به زودی شکسته خواهد شد. یکی از مواردی که در کنفرانس WWDC 2017 در میان خیل عظیم ویژگی‌های جدیدی که اپل برای iOS 11 معرفی کرد مخفی شده بود، به این اشاره می‌کرد که تیم توسعه‌ی دوربین آیفون دسترسی به حالت پرتره را برای اپلیکیشن‌های متفرقه آزاد کرده است. این همان چیزی است که بسیاری از علاقه‌مندان عکاسی موبایل را هیجان‌زده می‌کند.

اپل نه تنها به اپلیکیشن‌های متفرقه اجازه خواهد داد از اطلاعات عمق صحنه که از طریق دوربین دوتایی به دست آمده استفاده کنند، بلکه علاوه بر این شیوه‌ی شبیه‌سازی عمق میدان هم در کل بهبود اساسی پیدا خواهد کرد. این یعنی تار شدن (بوکه) طبیعی‌تر پس‌زمینه، کنترل بیشتری روی این تار شدن و جدا شدن بهتر لبه‌های سوژه از پس‌زمینه. خواندن پاراگراف‌های بعدی کمک می‌کند درک بهتری از عمق و شیوه‌ی کار آیفون برای شبیه‌سازی ظاهر عکسی با عمق میدان کم پیدا کنید.

عمق در دنیای عادی به فاصله‌ی شما با سوژه‌ای که می‌بینید گفته می‌شود. آیفون ۷ پلاس این عمق را با استفاده از اختلاف منظر بین دو دوربین محاسبه می‌کند. برای این که مفهوم اختلاف منظر را بفهمید کافی است نگاهتان را به سوژه‌ای در برابر خود بدوزید و سپس به نوبت هر کدام از چشمانتان را ببندید. با این کار به نظر می‌رسد که سوژه اندکی حرکت می‌کند. در دوربین‌های دوتایی، از همین تفاوت برای محاسبه‌ی عمق و ساخت نقشه‌ای از عمق نقاط مختلف صحنه استفاده می‌شود.

در حالت پرتره، دوربین آیفون ۷ پلاس از لنز تله‌تر معادل ۵۶ میلی‌متری استفاده می‌کند که زاویه‌ی دید بسته‌تری دارد؛ ولی در عین حال از اطلاعات هر دو دوربین برای ساخت «نقشه‌ی عمق» (depth map) و شبیه‌سازی عمق میدان کم بهره می‌گیرد.

نقشه‌ی عمق در واقع ترجمه‌ای از یک صحنه‌ی سه‌بعدی در قالب یک بازنمایی دوبعدی است. این نقشه ستون فقرات حالت پرتره را تشکیل می‌دهد و همان چیزی است که در آینده در اختیار دولوپرها قرار خواهد گرفت. با باز شدن دسترسی به این منابع، دولوپرها می‌توانند از اطلاعات مربوط به عمق در اپلیکیشن‌های خود استفاده کنند. این یعنی احتمالا به زودی اپلیکیشن عکاسی مورد علاقه‌ی شما قادر خواهد بود عمق میدان را در عکس‌ها کنترل کند.

دمویی که در یکی از کارگاه‌های اپل نمایش داده شد، نشان می‌دهد که اپلیکیشن‌ها می‌توانند از این اطلاعات برای اضافه کردن و تعیین مقدار عمق میدان پس از عکاسی استفاده کنند. بدین ترتیب می‌توان عمق میدان حاصل از اندازه‌های مختلف دریچه‌ی دیافراگم را شبیه‌سازی کرد. یا حتی این امکان وجود خواهد داشت که با انتخاب کردن چهره‌ی افرادی که باید در فوکوس کامل باشند، نحوه‌ی رفتار نقشه‌ی عمق را تنظیم کرد.

این مسیری است که آیفون ۷ پلاس و نسل‌های بعدی دوربین دوتایی آیفون‌ها در آن گام برمی‌دارند. این تغییرات پلتفرم عکاسی با آیفون را از قبل هم جذاب‌تر می‌کند. با این حساب دیگر لازم است برای رقابت با آیفون به سراغ دوربین‌های کامپکت واقعا پیشرفته بروید. و اصلا دور از ذهن نیست که اپل دیر یا زود قابلیت‌های پیشرفته‌ی دیگری را هم نشانه برود.

اساسا به عنوان یک پلتفرم عکاسی، این برتری آیفون است که به جای مبارزه با محدودیت‌های فیزیکی علم اپتیک، به سراغ نرم‌افزار می‌رود. نرم‌افزار وسعتی به اندازه‌ی هفت آسمان دارد. نرم‌افزار انعطاف‌پذیر است و می‌تواند همه چیز را شبیه‌سازی کند.

‌

منبع: SLR Lounge