الماس آنقدرها که فکر می‌کنیم، کم‌یاب نیست
گروهی از دانشمندان دانشگاه جان هاپکینز در پروژه‌ای تحقیقی به این نتیجه رسیده‌اند که الماس‌ها چندان هم کم‌یاب نیستند.
الماس‌هایی که به وفور تشکیل میشوند اندازه‌ی بسیار کوچکی دارند.
براساس رساله‌ی تحقیقی جدیدی که توسط محققان دانشگاه جان هاپکینز منتشر شده، شاید برخلاف تصورمان، الماس‌ها کم‌یاب نباشند. در این رساله توضیح داده شده که الماس‌هایی که به وفور تشکیل میشوند اندازه‌ی بسیار کوچکی دارند و نمی‌توان از آنها برای جواهرات استفاده کرد.
الماس‌ها بسیار کم‌یاب هستند و استخراج آنها از معدن هم دشواری‌های زیادی دارد. در اکثر موارد، آن الماس‌هایی را می‌توان استخراج کرد که به وسیله‌ی فوران ماگمای آتشفشانی به سطح بالاتری رسیده باشند. فوران ماگما معمولا الماس‌ها را از اعماق زمین به بالا می‌آورند. این تحقیق به سرپرستی Dimitri A. Sverjensky انجام شد. در این رساله، دیمیتری عنوان کرده الماس‌هایی که در اعماق زمین تشکیل میشوند شاید به اندازه‌ای که قبلا پیش‌بینی شده، کم‌یاب نباشند. این پروژه‌ی تحقیقی نظریه‌ی کمیتی جدیدی از تشکیل الماس ارایه می‌دهد.
البته، دیمیتری می‌گوید الماس‌هایی که در آنجا تشکیل میشوند، خاصیت جواهر قیمتی را ندارند. بنابراین، تاثیری بر قیمت الماس در بازارهای جهانی نخواهند داشت. زیرا این الماس‌ها به قدری ریز هستند که نمی‌توان از آنها در جواهرات استفاده کرد. در اغلب موارد، الماس‌های مورد اشاره را فقط با میکروسکوپ می‌توان دید.
«فنگ هوانگ» (Fang Huang)، دانشجوی دکترا در این پروژه به دیمیتری کمک کرد. اهمیت این تحقیق در این است که چشم‌انداز جدیدی به نحوه‌ی تشکیل الماس ارایه می‌دهد. همچنین نشان می‌دهد که این مواد معدنی می‌توانند تحت شرایط مختلف تشکیل شوند.
براساس گفته‌ی دیمیتری و هوانگ، الماس‌ها در واکنش‌های شیمیایی طبیعی نسبتا ساده‌تری شکل می‌گیرند. آنها یک مدل شیمیایی جدید طراحی کرده‌اند که می‌تواند به تشکیل الماس در طبیعت منجر شود. هرچند که مدل آنها با مواد واقعی آزمایش نشده است. این تیم تحقیقاتی ادعا می‌کنند که الماس‌ها می‌توانند با افزایش خاصیت اسیدی در واکنش شیمیایی میان آب و صخره تشکیل شوند.
سنگ‌های محتوی الماس با فوران‌های آتشفشانی از گوشته‌ی زمین به سطح آن منتقل میشوند. ماگمای این فوران‌ها به احتمال زیاد در همان عمقی قرار دارد (۱۵۰ کیلومتر زیر زمین) که الماس‌ها به وجود می‌آیند. این یک اتفاق نسبتا نادر است.
الماس‌های طبیعی در دما و فشار بالا و در اعماق ۱۴۰ تا ۱۹۰ کیلومتری، در گوشته‌ی زمین، شکل می‌گیرند. مواد معدنی حاوی کربن، کربن مورد نیاز را تامین می‌کنند و پروسه‌ی رشد و تشکیل آنها بین ۱ تا ۳٫۳ میلیارد سال طول می‌کشد. الماس ثبات کمتری از گرافیت دارد، اما سرعت تبدیل از الماس به گرافیت در شرایط استاندارد ناچیز است.
منبع: NYC Today
عالی بود