قمر پلوتو احتمالا زمانی میزبان اقیانوس زیر سطحی بوده است
در عکس‌های جدیدی که از «کارن» (Charon) قمر پلوتو منتشر شده، قسمت‌هایی ترک خورده روی سطح آن مشاهده می‌شود. دانشمندان می‌گویند که این ترک‌ها احتمالا بر اثر یخ زدن اقیانوسی زیرسطحی بوجود آمده‌اند. زمانی که آب اقیانوس یخ زده، منبسط شده و در نتیجه سطح قمر را دچار ترک کرده است.
عکس‌های با رزولوشن زیاد نشان می‌دهند که قسمت عمده‌ای از سطح نیمکره‌ی شمالی کارن ترک خورده است. البته این ترک‌ها بدتر از ترک‌های قسمت استوای قمر نیستند. عکس بزرگ شده‌ی سمت راست که میدان دیدی در حد ۱۷۵ کیلومتر در ۳۸۶ کیلومتر دارد، منطقه‌ی Serenity Chasma در استوای کارن را نشان می‌دهد. عکس رنگی پایین نیز نشانگر همان منطقه است که میزان ارتفاع در آن مشخص شده. به هر صورت این ترک‌ها طولانی‌ترین دره‌های منظومه‌ی شمسی به حساب می‌آیند. چیزی در حدود چهار برابر طولانی‌تر از گرند کنیون و در بعضی جاها پنج برابر عمیق‌تر از آن.
از آن‌جا که سطح امروزی پلوتو عمدتا دارای یخ آب است، به نظر می‌رسد که این قمر ۱۲۱۲ کیلومتری زمانی دارای یک اقیانوس آب مایع زیر سطحی بوده است. احتمالا گرمای حاصل از فعالیت‌های رادیواکتیو در هسته‌ی قمر و برخورد سنگ‌های کوچک به سطح آن وقتی که قمر تازه در حال شکل گرفتن بوده، باعث می‌شده که اقیانوس به صورت مایع باقی بماند. به مرور زمان آب‌های سطحی که در معرض فضای بیرون قرار گرفته بودند زودتر یخ زدند. با بالا رفتن سن قمر، پوسته‌ی یخی ضخیم و ضخیم‌تر شد. در نهایت احتمالا چند صد میلیون سال پس از شکل گیری قمر، عمیق‌ترین قسمت‌های اقیانوس هم یخ زدند و در نتیجه با منبسط شدن، باعث ترک خوردن سطح یخی شدند. درست مثل اتفاقی که برای یخ‌های داخل فریز می‌افتد.
این عکس فقط ۱۰۰ دقیقه قبل از اینکه فضاپیمای افق‌های نو به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از قمر کارن در ۱۴ جولای ۲۰۱۵ برسد و از فاصله‌ی ۷۸ هزار و ۷۰۰ کیلومتری گرفته شده است.
منبع: ScienceMag
