چرا شرکت‌های سازنده این اشتباهات طراحی گوشی‌ها را تکرار می‌کنند؟

با نگاه به گوشی های امروزی، چیزی که به‌راحتی توجه را جلب می‌کند، میزان دقت و زمانی است که شرکت‌ها برای طراحی گوشی های خود صرف می‌کنند. با این وجود، در بیشتر اوقات اشکالات جزئی در طراحی چشم ما را می‌گیرند که برخی از این اشکالات به سلیقه‌های شخصی برمی‌گردد اما برخی دیگر فراتر از سلیقه‌های شخصی است و این سؤال را ایجاد می‌کنند که چگونه بعد از گذراندن چندین مرحله طراحی و ساخت، چنین اشکالاتی برطرف نشده‌اند.

ساخت کفش مناسب برای تمام پاها

اول از همه باید بگوییم که طراحی یک گجت که بتواند انواع سلیقه‌ها را راضی کند، کاری غیرممکن محسوب می‌شود. نه‌تنها اندازه دست افراد فرق می‌کند، بلکه عوامل دیگری هم در تجربه استفاده از گوشی ها دخیل هستند؛ مواردی مانند استفاده یا عدم استفاده از کیس محافظ، نحوه استفاده از آن‌ها، قرار دادن گوشی در جیب یا کیف و بسیاری موارد دیگر.

با این وجود، در گوشی‌های فعلی مهم‌ترین بخش ظاهری چیزی نیست جز نمایشگر و این نمایشگر است که مهم‌ترین مشخصه‌های ظاهری گوشی را تعیین می‌کند. کاربران به بهره‌گیری از نمایشگرهای بزرگ علاقه‌ی زیادی دارند ولی عریض‌تر شدن آن تجربه کاربری را دچار مشکل می‌کند و به همین خاطر سازندگان به تولید گوشی‌های بلندقد روی آوردند و حالا حتی شاهد نمایشگرهای مبتنی بر نسبت تصویر ۲۱:۹ هستیم. اما بلندقد شدن نمایشگر باعث می‌شود انگشت شست در حالت عادی نتواند به بخش‌های زیادی از این پنل برسد.

اپل و سامسونگ این پرچم‌داران را در اندازه‌های مختلف روانه‌ی بازار می‌کنند

سازندگان برای حل این معضل، تصمیم گرفتند که برای برخی از گوشی‌های مهم، مدل‌های مبتنی بر اندازه‌های مختلفی را عرضه کنند تا کاربران با توجه به سلیقه و البته بودجه خود تصمیم بگیرند. اگرچه این رویکرد حداقل یکی از مشکلات را برطرف کرده، اما مشکلاتی که در این مطلب می‌خواهیم به آن‌ها بپردازیم، همچنان پابرجا است.

سه بخش مهم ارگونومی گوشی: دکمه تنظیم صدا، دکمه پاور و حسگر اثر انگشت

در بیشتر گوشی‌های مدرن، به غیر از موارد موجود در نمایشگر، با استفاده از انگشتان باید به سه بخش دسترسی داشته باشیم: دکمه تنظیم صدا، دکمه پاور و حسگر اثر انگشت. اگرچه وقتی بخش‌های پر سروصدایی مانند نوع نمایشگر، تراشه و حافظه وجود دارد، شاید فکر کنید که این بخش‌ها اهمیتی برای کاربران ندارند اما باید بگوییم که اهمیت این موارد را نباید دست کم بگیرید. از آنجایی که این بخش‌ها مرتباً مورد استفاده قرار می‌گیرند، کوچک‌ترین اشکالی در مکان آن‌ها می‌تواند مشکلات زیادی برای تجربه کاربری گوشی ایجاد کند.

دکمه پاور گوشی میانی در جایگاه مناسبی قرار دارد

یک نمونه برای مکان بد تعبیه دکمه پاور، گوشی‌های گلکسی اس ۱۰ و اس ۱۰ پلاس است که این دکمه تا حد زیادی در بخش فوقانی لبه بدنه قرار گرفته و در حالت عادی معمولا انگشت شست کاربر به آن نمی‌رسد و باید موقعیت دست را تغییر دهید؛ کاری که احتمال افتادن گوشی از دست را افزایش می‌دهد. بنابراین اگرچه طراحی این گوشی از جهات مختلف واقعا فوق‌العاده است، اما اگر دست شما بزرگ نیست یا انگشت‌های دستتان هم چندان بلند محسوب نمی‌شوند، احتمالا برای دسترسی به این دکمه با مشکل مواجه می‌شوید. البته می‌دانیم قابلیت‌هایی مانند raise to wake یا دو بار ضربه بر نمایشگر برای روشن کردن آن وجود دارد، ولی در نهایت برای کارهای مختلف بالاخره به ناچار باید بر دکمه پاور ضربه بزنید.

یکی دیگر از تصمیمات عجیب و غریب در زمینه‌ی طراحی گوشی ، در گوشی‌های پیکسل گوگل دیده می‌شود که دکمه تنظیم صدا پایین‌تر از دکمه پاور قرار دارد. اگرچه چنین کاری تنظیم صدا را راحت‌تر می‌کند، ولی در نهایت موارد استفاده از دکمه پاور بسیار بیشتر از دکمه تنظیم صدا است.

تفاوت مکان دکمه پاور در گوشی‌های مختلف

برای جایگاه حسگر انگشت هم می‌توانیم کتاب قطوری در مورد مکان‌های عجیب و غریبی که این حسگر در بدنه گوشی تعبیه شده، بنویسیم. به‌عنوان مثال می‌توانیم به سامسونگ اشاره کنیم که این حسگر را در کنار دوربین قرار دارد و کاربران برای دسترسی به آن، انگشت خود را به‌طور ناخواسته بر لنز قرار می‌دادند و بر آن لک می‌انداختند.

در این میان، لازم به ذکر است که شرکت‌های سازنده برای طراحی و ساخت گوشی جدید مراحل متعددی را پشت سر می‌گذارند و در این فرایند صدها نفر دخیل هستند. به همین خاطر چرا هنوز چنین مشکلاتی در طراحی گوشی ها ماندگار هستند و به طور کامل از بین نمی‌روند؟

بیشتر بخوانید: آیا برجستگی دوربین گوشی به نشانه‌ای برای قدرت عکاسی بدل شده است؟

محدودیت‌هایی که دیده نمی‌شوند

بدون انتشار بیانیه از شرکت سازنده موردنظر، با قاطعیت نمی‌توانیم به دلایل مربوط به وجود مشکلات در طراحی گوشی مذکور اشاره کنیم. اما در این زمینه، می‌توان حدس و گمان‌هایی را مطرح کرد.

تئوری ۱: قطعات داخلی گوشی دست شرکت‌ها را برای طراحی می‌بندند

طراحان برای طراحی گوشی نه‌تنها باید ظاهر گجت را در نظر بگیرند، بلکه باید عملکرد آن را هم مدنظر قرار بدهند. این یعنی برای طراحی و جایگذاری المان‌های مختلف، باید مراقب محدودیت‌های موجود هم باشند. عناصر داخلی برای اینکه بتوانند فعالیت داشته باشند، باید به یکدیگر متصل باشند و چنین هدفی معمولا به این سادگی‌ها تحقق پیدا نمی‌کند. اگرچه بسیاری از گوشی‌های امروزی از لحاظ ظاهری روزبه‌روز شیک‌تر می‌شوند و پورت‌های بیشتری حذف می‌شوند و حسگر اثر انگشت در زیر نمایشگر مخفی می‌شود، ولی در داخل گوشی‌ها فضای خالی چندانی دیده نمی‌شود و این همه قطعات مختلف بخش‌هایی زیادی از داخل بدنه را اشغال می‌کنند.

کالبدشکافی گلکسی اس ۱۰ پلاس نشان می‌دهد به دلیل موقعیت باتری، سامسونگ نمی‌توانسته دکمه پاور را پایین‌تر قرار دهد

شرکت‌های سازنده برای اینکه بتوانند جوابگوی نیاز کاربران در مورد افزایش عمر باتری باشند، به ناچار از باتری‌های بزرگ‌تری استفاده می‌کنند و این یعنی فضای خالی برای دیگر قطعات کاهش پیدا می‌کند. به همین خاطر طراحان در این میان باید از لحاظ طراحی، مشخصه‌هایی را فدا کنند. با توجه به این موضوع، مثلا حسگر اثر انگشت اندکی بالاتر می‌رود یا حسگر اثر انگشت در کنار دوربین قرار می‌گیرد.

با توجه به کاهش اندازه قطعات مهمی مانند تراشه‌ها، طراحان برای طراحی گوشی ها می‌توانند دست بازتری داشته باشند. اما در این میان، می‌توان یک دلیل دیگر را هم برای وجود چنین اشکالاتی را مطرح کرد.

تئوری ۲: نگرانی‌های مربوط به دوام بدنه

احتمالا این سوال برای شما ایجاد شده که دکمه پاور چه ارتباطی با دوام بدنه گوشی دارد؟ خب، اگر این دکمه در جای درست قرار بگیرد، مشکلی برای دوام بدنه ایجاد نمی‌کند اما حفره مربوط به آن می‌تواند برای این موضوع مشکل‌ساز شود. فریم فلزی که در اطراف بدنه قرار دارد، همانند یک نوع استخوان‌بندی برای گوشی محسوب می‌شود و همچنین مثلا می‌تواند جلوی خم شدن گوشی در جیب شما را بگیرد.

طبیعتا، حفره‌های موجود می‌توانند دوام این فریم فلزی را کاهش دهند. این موضوع به‌خصوص برای حفره‌هایی که روبروی یکدیگر در دو طرف بدنه قرار گرفته‌اند، صدق می‌کند و با این کار، امکان خم شدن گوشی از جانب این خط عمودی وجود دارد. البته احتمالا گوشی‌های متعددی را دیده‌اید که دارای چنین مشخصه‌ای هستند و این موضوع به بهبود ارگونومی بدنه برمی‌گردد. برای مقابله با این ضعف، سازندگان معمولا این ناحیه را از بخش داخلی تقویت می‌کنند و با این کار فضای آزاد داخل بدنه کاهش پیدا می‌کند.

بدنه آیفون ۶ پلاس به دلیل مشکلات در طراحی و ساخت، خیلی راحت خم می‌شد و سروصدای زیادی راه انداخت

بنابراین، اگر میبینید که گوشی مورد علاقه شما دارای چنین ضعف‌هایی است، قبل از اینکه در توییتر پست بگذارید و پیشنهاد خود را برای اصلاح این مشکلات مطرح کنید، در ابتدا این موارد را مدنظر قرار دهید. تمام گوشی‌های که روانه‌ی بازار می‌شوند، ماه‌ها وقت صرف طراحی آن‌ها شده و چندین نفر ساعت‌ها در مورد تک‌تک جزییات آن جلسه‌های مفصلی برگزار کرده‌اند.

آیا تمام این صحبت‌ها به این معناست که نباید ایرادهای مربوط به طراحی گوشی ها را مطرح کنیم؟ البته که نه. وقتی یک گوشی روانه‌ی بازار می‌شود، در کنار مشخصه‌های سخت‌افزاری، ویژگی‌های ظاهری آن هم اهمیت زیادی دارد و در این میان شرکتی که بتواند علی‌رغم تمام محدودیت‌ها طراحی جذاب و کاربردی را ارائه کند، می‌تواند توجه افراد بیشتری را جلب کند. در رابطه با گوشی‌های دارای مشکلات در طراحی، در نهایت این کاربر است که باید تصمیم بگیرد آیا می‌تواند با چنین ضعف‌هایی کنار بیاید یا نه.

بیشتر بخوانید: آیا گوشی‌های هوشمند دوباره جذاب شده‌اند؟

منبع: Phone Arena