آلودگی نوری ۸۰ درصد مردم جهان را از تماشای ستارگان محروم کرده است

در عصر مدرن شب‌های شهرهای ما به کمک لامپ‌های مصنوعی روشن‌تر از هر زمان دیگری است. شهرهای ما بزرگ و بزرگ‌تر می‌شوند و شب‌های آن‌ها مثل روز روشن شده است. اما این همه نور باعث بوجود آمدن پدیده‌ای به نام آلودگی نوری شده است. این همه نور که در نقاط مختلف جهان به خصوص آمریکای شمالی ساطع می‌شود، نمی‌گذارد ما بتوانیم ستاره‌های آسمان شب را ببینیم. آلودگی نوری نام دارد، به حدی شدید شده که در اکثر نقاط ایالات متحده دیدن کهکشان راه شیری تقریبا غیرممکن است.

گروهی از محققان بین‌المللی کامل‌ترین اطلس آلودگی نوری در سطح جهان را تهیه کرده‌اند. این اطلس نشان می‌دهد که ما چه چیزی را می‌توانیم و چه چیزی را نمی‌توانیم در آسمان شب ببینیم. آنها جزییات نتایج‌شان را در ژورنال علمی Science Advances منتشر کرده‌اند. این اطلس جدید با تمرکز بر روند آهسته‌ی محو شدن کهکشان راه شیری تهیه شده است.

نور مصنوعی شهرهای ما باعث شده‌اند نتوانیم منظره‌ی ستارگان آسمان شب را ببینیم. آلودگی در اروپا و آمریکای شمالی بیشترین حد و در آفریقا خیلی کم است.

در ایالات متحده ۸۰ درصد مردم به خاطر آلودگی نوری دیگر نمی‌توانند راه شیری را ببینند. در سطح جهان، این عدد کمتر است و ۳۰ درصد جمعیت جهان قادر به دیدن راه شیری نیستند. اما در کشورهای مختلف این درصدها با اختلاف زیادی تغییر می‌کند و بالا و پایین می‌رود. بعضی از کشورها تقریبا هیچ دیدی از آسمان شب ندارند.

سنگاپور در میان همه‌ی کشورها بیشترین میزان آلودگی نوری را دارد. هیچ نقطه‌ای از این کشور به اندازه‌ی کافی تاریک نیست تا چشم انسان به نور کم عادت کند. ما مدت‌هاست که با مشکل آلودگی نوری مواجه هستیم، اما امروزه شدت آن بیشتر شده است.

آلودگی نوری در کشورهای کوچک و پرجمعیتی مثل سنگاپور از همه بیشتر و در کشورهای توسعه‌ نیافته‌ی آفریقایی از همه کمتر است.

«کریس الویج»، نویسنده‌ی این مقاله می‌گوید: «من احساس می‌کنم که از زمان جنگ جهانی دوم و با افزایش مصرف سوخت‌های فسیلی، درخشش مصنوعی آسمان با سرعت زیادی بیشتر شده است. سوخت‌های فسیلی، برق لازم برای منابع نوری را فراهم می‌کنند و از طرف دیگر با تسهیل جا به جایی، به گسترش مناطق شهری کمک می‌کنند.»

الویج اقداماتی را برای مقابله با مشکل آلودگی نوری پیشنهاد داد. از جمله این که از چراغ‌های تشخیص‌دهنده‌ی حرکت استفاده شود. در خیابان‌ها از چراغ‌هایی استفاده شود که فقط به سمت پایین نور می‌تابند نه بالا. از همه مهم‌تر اینکه به جای لامپ‌های معمولی از لامپ‌های کهربایی رنگ استفاده کنیم.

الویج توضیح داد که: «رنگ آبی بیش از هر رنگ دیگری پراکنده شده است. اگر میزان نور آبی را کم کنیم، می‌توانیم آلودگی نور را تا حدی کاهش دهیم. البته همین حالا هم در نقاط مختلف جهان تعداد زیادی از منابع نوری کهربایی رنگ نصب شده است.»

 منبع: Gizmodo