بهره‌گیری کامپیوترهای اپل از پردازنده‌های ARM چه مزایایی دارد؟
در سال ۲۰۰۵، بعد از اینکه اپل اعلام کرد به جای پردازنده‌های IBM از پردازنده‌های ساخت شرکت اینتل استفاده می‌کند، سروصدای زیادی به راه افتاد. با نگاه به گذشته، می‌توانیم ببینیم که چنین تصمیمی بسیار منطقی بود و با وجود چالش‌هایی که به وجود آورد، اپل باید با توجه به وضعیت بازار کامپیوترهای شخصی تصمیم می‌گرفت. حالا بر اساس گزارش‌های متعدد کامپیوتر های مک می‌خواهند روند استفاده از پردازنده های مبتنی بر معماری ARM را آغاز کنند. این دو نوع معماری پردازنده‌ها چه تفاوت‌هایی دارند و چنین مهاجرتی چه معنایی برای کاربران کامپیوترهای اپل دارد؟
طی سال‌های اخیر، بسیاری از کارشناسان موضوع ضعف کامپیوترها و لپ‌تاپ‌های مک را مطرح کرده‌اند. یکی از این انتقادات در مورد سرعت پایین ارتقای سخت‌افزاری کامپیوترهای موردنظر است که دیرتر از کامپیوترهای ویندوزی وارد عمل می‌شوند. همچنین باید به مشکلات کنترل گرما و عملکرد مک‌بوک‌ها هم اشاره کرد. روی هم رفته با توجه به درآمد هنگفت آیفون و آیپد، به نظر می‌رسد این شرکت آن‌چنان که لازم است توجه زیادی به کامپیوترهای خود نشان نمی‌دهد.
حالا ظاهرا در پاسخ به این انتقادات، اپل می‌خواهد برای کامپیوتر های مک از پردازنده های ARM استفاده کند. باید خاطرنشان کنیم اپل سال‌هاست برای آیفون‌ها و آیپدها بر اساس همین معماری تراشه‌های قدرتمندی را طراحی می‌کند و با توجه به قدرت روزافزون آن‌ها، به نظر می‌رسد حالا زمان مناسبی برای استفاده از این تراشه‌ها در کامپیوترها است.
پردازنده‌های ARM در برابر اینتل
اما اپل برای انجام این کار چه دلایلی دارد؟ با کنار گذاشتن مقایسه عملکرد، مهم‌ترین مزیت پردازنده‌های ARM در برابر پردازنده‌های مرسوم مبتنی بر معماری X86 مربوط به بهینه‌تر بودن مصرف انرژی و در نتیجه تولید گرمای کمتر است. یکی از مهم‌ترین دلایلی که معماری ARM برای پردازنده‌های موبایل و انواع گجت‌ها استفاده می‌شود، به همین موضوع برمی‌گردد.
از نظر عملکردی، معماری X86 از سال‌ها قبل حرف بیشتری برای گفتن دارد. از آنجایی که این معماری در مقایسه با ARM توجه بسیار کمتری به مصرف انرژی نشان می‌دهد، به همین خاطر این پردازنده‌ها می‌توانند عملکرد بسیار بهتری به ارمغان بیاورند. با این حال، تراشه‌های ARM هم روزبه‌روز فاصله خود را با این نوع پردازنده‌های مرسوم کمتر می‌کنند و به همین خاطر در مورد برخی گوشی‌ها گفته می‌شود که می‌توانند تا حدی به‌عنوان کامپیوتر دسکتاپ هم انجام وظیفه کنند. با توجه به اینکه برای اپل باریک و سبک بودن مک‌بوک‌ها اهمیت زیادی دارد، به همین خاطر بهره‌گیری از پردازنده‌های ARM تصمیمی منطقی به نظر می‌رسد. با این حال تصمیم اپل برای این موضوع دلایل دیگری هم دارد.
کنترل گسترده اپل
از تراشه A4، اپل اساسا تراشه‌های گجت‌های iOS را تماما طراحی کرده است. این شرکت با طراحی تراشه‌های بزرگ‌تر و کنترل کامل بر بخش سخت‌افزار و نرم‌افزار موفق شده قدرتمندترین تراشه‌های ARM را برای گجت‌ها خلق کند. این هماهنگی بین سخت‌افزار و نرم‌افزار آن‌قدر اهمیت دارد که در گجت‌های مجهز به عناصر ناهماهنگ نمی‌توانید چنین ویژگی‌هایی را پیدا کنید.
بهره‌گیری کامپیوتر ها و لپ‌تاپ‌های مک از پردازنده های ARM هم به اپل اجازه می‌دهد کنترل بیشتری بر آن‌ها پیدا کند. اپل با این کار، از وابستگی به تصمیمات و اقدامات اینتل رها می‌شود. همین حالا هم جدیدترین مدل آیپد پرو از لحاظ عملکردی می‌تواند با چندین مدل مک‌بوک رقابت کند. حالا در نظر بگیرید اپل بدون محدودیت‌های مربوط به فضای اندک آیپد و چالش‌های تنظیم حرارت می‌تواند توان این تراشه‌ها را تا چه حد افزایش بدهد.
اتحاد نرم‌افزاری
اگر آیفون‌ها، آیپدها و کامپیوتر های مک از پردازنده های ARM استفاده کنند پس همه آن‌ها می‌توانند نرم‌افزارهای یکسانی را هم اجرا کنند. البته اپل باید macOS را برای پشتیبانی از معماری ARM آماده کند و توسعه‌دهندگان هم باید چنین کاری را انجام دهد. در این بین، مطمئنا این روند باعث می‌شود که تا حدی عملکرد برخی برنامه‌ها به مشکل بر بخورد اما در پایان، این گجت‌های اپل می‌توانند کد یکسانی را اجرا کنند.
آیا این روند به معنای اتحاد iOS و macOS است؟ هنوز نمی‌توان در مورد این موضوع اظهارنظر کرد اما ارائه‌ی فتوشاپ برای iOS نشان می‌دهد که در برخی از شرکت‌ها چنین تصمیماتی در حال اجرا است. داشتن تنها یک معماری نرم‌افزاری برای کل اکوسیستم سخت‌افزاری اپل در کل مزایای زیادی به ارمغان می‌آورد.
تغییرات اساسی در طراحی محصولات
با کنار رفتن پردازنده‌های اینتل که حین فعالیت بسیار داغ می‌شوند، کامپیوترهای دسکتاپ مک در مقایسه با مثلا مک مینی اندازه بسیار کوچک‌تری پیدا خواهند کرد. مشکلات کنترل گرمای مک‌بوک‌ها هم به احتمال زیادی ناپدید می‌شود و عمر باتری به طور قابل توجهی بهبود خواهد یافت. همچنین می‌توانیم انتظار کاهش ضخامت مک‌بوک‌ها را داشته باشیم و حتی شاید آی‌مک‌های بسیار باریک روانه‌ی بازار شوند.
مهاجرت به تراشه های ARM روندی یک‌شبه نخواهد بود
خبرگزاری بلومبرگ در آوریل ۲۰۱۸ گزارش داد که اولین کامپیوتر های مک مجهز به پردازنده های ARM در سال ۲۰۲۰ عرضه می‌شوند اما طبق یک گزارش جدید ظاهرا این کار به سال ۲۰۲۱ موکول شده است. روی هم رفته، قرار نیست که به طور ناگهانی تمام کامپیوترهای اپل این تراشه‌ها را دریافت کنند. در ضمن در مورد توان این تراشه‌ها در برابر پردازنده‌های رده بالای اینتل هنوز سوالات زیادی وجود دارد و باید ببینیم اپل بدون توجه به محدودیت فضا و مشکل کنترل گرما تا چه حد می‌تواند توان این تراشه‌های ARM را افزایش بدهد.
با این حال، مهم‌ترین اهمیت این خبر به این موضوع برمی‌گردد که کامپیوتر های اپل با استفاده از پردازنده های ARM بار دیگر به طور گسترده نسبت به کامپیوترهای ویندوزی متفاوت خواهند شد. حرکت سیستم‌های اپل به سمت اینتل باعث شد که انتخاب بین کامپیوترهای اپل یا دیگر شرکت‌ها اساسا انتخاب بین macOS و ویندوز باشد. اما اگر این طرح اپل با موفقیت پیش برود، کاربران هنگام مقایسه باید موارد بسیار بیشتری را مدنظر قرار بدهند.
بیشتر بخوانید: چرا افراد زیادی از شرکت اپل نفرت دارند؟
منبع: 9To5Mac
